ΘΟ0ΟΒάΟΟδΝ

Ρἱᾳἱίζθα Όγ (αοοσ[ς

Ριαϊΐζθαά ϱΥ (αοοσ[ε

5ΤΒΑΒΟΝΙΣ αΝΟἄσΠΒΑΡΗΙΟΑ

ΠΕΟΕΝΒΌΙΤ

ΙΝΡΙΟΕΜ ἀαΕΟἀΒΑΡΗΙΟΟΜ ΕΤ ΠΙΡΤΟΒΙΟΓΜ ΛΡΙΕΟ ΤΕ

αὐδΤΑΥΟΣ ΚΠΑΜΕΗΕΗ

ΕΡΙΤΙΟ ΜΙΝΟΒ ....

ΥΟΙ ΜΕΝ Η.

ΒΕΒΟΙΙΝΙ

ΡΗΠΟΡΝΡΤΑΤ ΤΙΝ ΙΙΒΗΛΗΙΑ ΕΒΙΡΕΗΙΟΙ ΝΙΟΟΙΑΙ

πρι.

ὅόο εν.

ΤΟΝ ΣΊΡ4ΒΟΝΟΣ ΓΙ ΩΓΡΗΙΦΙΚΩΝ

ΤΟΥ ᾿ΕΝάΕΚΑΤΟΥ ΒΙΒ4ΙΟΥ κεφ {α41/η.

κ/ ὁ ἑγδέκατον ἄρχεται μὲν τῆς «Ασίας, τοῦ "δὲ" Τανάιδος ἀπὸ τὼν Ο. 490 ἀρκτικῶν μερῶν ἄνωθεν ἀρχομένου διαιρεῖν τὴν Εὐρώπην τῆς Ασίας, Α. 5 περιέχει δὲ τὸ βιβλίον καὶ τὰ παρακείμενα ἔθνη ταῖς αἀρχαῖς αὐτοῦ πρὸς τῇ ἀνατολῇ καὶ µεσηκβρίᾳ, ἡ καὶ Ασία ἐστί. ἴστι δὲ τῇδε ἔθνη βάρβαρα τὰ τῷ βιβλίω ἐγκείμενα, ὅσα παροικεῖ τὸ Καυκάσιον ὄρος, ἐν οἷς Αμαζόνες τε καὶ ἸΜασσαγέιαι, Ὑκύθαι καὶ ἄλβανοὶ καὶ Ἴβη-- ρες, Βακτριανοί, Κάσπιοι, Μηδοι, Πέρσαι, Αρμενίαι δύο ἕως της ε- σοποταμµίας᾽ ἔχει δὲ καὶ Τρωγλοδύτας καὶ ᾿Ηνιόχους οὕτω λεγόμενα ἔθνη, καὶ Ὑκηπτούχους, Σοάνας, «σσυρίους, ΠΠολυφαγους, ἸΝαβιανούς, Σιρακούς, Ταπύρους, ἐπεμνήσθη δὲ Ἰάσονος καὶ Ἰηδείας καὶ ὧν ἴκτι-

Υ

σαν πόλεων ἔτι δὲ Ξέρξου καὶ Μιθριδάτου καὶ «Ἀλεξάνδρου τοῦ ὧι- ίππου.

ΣΤΡ4{ΠΟΝΟΣ ΓΕ ΟΓΡΗΙΦ/ΙΚΩΟΝ Ἑναξσκατον.

-- ......

ολκΡὉΤ |.

ι. 1; ᾗ δ᾽ ΚΕὐρώπῃ συνεχής ἐστιν ἡ «Ασία, κατὰ τὸν Τάναϊν συράπτουσα αὐτῇ' περὶ ταύτης οὖν ἐφεξῆς ῥητέον, διελόντας φυσικοῖρ τισιν ὅροι τοῦ σαφοῦς χάριν. ὅπερ οὖν Ἐρατοσθέ- ης ἐφ᾽ ὅλης τῆς οἰκουμένης ἐποίησε, τοῦθ’ ἡμῖν ἐπὶ τῆς 4σίας ποιητέο».

2. Ὁ γὰρ Ταῦρος µέσην πως διέζωκε ταύτην τὴν ἤπειρο», Α. Τδι ἀπὸ τῆς ἑσπέρας ἐπὶ τὴν ἕω τεταµένος, τὸ μὲν αὐτῆς ἀπολεί- πων πρὸς βορρᾶν, τὸ δὲ µεσημβριόν. καλοῦσι δὲ αὐτῶν οἱ

Νέγαδο. 11. Α

ο. 491

ΑΔ. Τ02

9 ἩΒ. ΧΙ, ΟΛΡ.1. 6. 9 --7.

Ἕλληνες το μὲν ἐντὸς τοῦ Ταύρου, τὸ δὲ ἐκτός. εἴρηται δὲ “.ἱ ἵ - α ή 2 ο) Δ - ε ’ ταῦθ΄᾽ ἡμῖν και πρὀτερο», ἄλλ εἰρήσθω καὶ οῦν ὑπομνήσεως

χάριν. Ἴ 3 ” .

8. Πλάτος μὲν οὖν ἔχει τὸ Όρος πολλαχοῦ καὶ τρισχιλίων σταδίω», μῆκος ὃδ᾽ ὅσον καὶ τὸ τῆς .σίας, τεττάρων που 'μυ- ριάδων καὶ πεντακισχιλίων, ἀπὸ τῆς Ῥοδίων περαίας ἐπὶ τὰ ” ν 3 ” λ , 3 ᾿ Ώ ’ ἄκρα τῆς 1νδικῆς και «σκυθίας πρὸς τας ἀνατολᾶς.

΄ ᾿ 3 / ιν) ια 1, - .. διῄρηναι ὃ ος μέρη κους και ὀρόματα περιγραφαῖς ΄ 4 / 3 ο καὶ µείζοσι καὶ ἐλάττοσιν ἀφωρισμένα. ἐπεὶ δ᾽ ἐν τῷ το- σούτῳ πλάτει τοῦ ὄρους ἀπολαμβάνεταί τινα ἔθνη, τὰ μὲν 3 ΄ 3 ᾿ . .- ’ / { ασημότερα, τὰ δὲ καὶ παντελώς γνῶώριμα (καθάπερ ἡ Παρ- θναία καὶ ἸΗηδία καὶ «Αρμενία καὶ Καππαδοκών τινες καὶ Κίλικες καὶ Πισίδαι), τὰ μὲν πλεονάζοντα 1 τοῖς προσβόροις µέ- ρεσιν ἐνταῦθα τακτέο», τὰ δ᾽ ἐν τοῖς νοτίοις εἰς τὰ νότια, καὶ τὰ ἐν µέσῳ δὲ τών ὀρῶν κείµενα διὰ τὰς τῶν ἀέρων ὁμοιό- τητας πρὸς βορρᾶν πως θΘετέον' ψυχροὶ γάρ εἰσιν, οἱ δὲ νό- 3 . -- ια. ’ . τιοι Θερμοί. καὶ τῶν ποταμών δὲ αἱ ῥύσεις ἐνθένδε οὖσαι πᾶσαι σχεδόν τι εἰς τάναντία, αἱ μὲν εἰς τὰ βόρεια, αἱ δ᾽ εἰς τὰ νότια µέρη (τά γε πρώτα, κἂν ὑστερόν τινες ἐπιστρέφωσι πρὸς ἀνατολὰς ἢ δύσεις), ἔχουσί τι εὐφυὲς πρὸς τὸ τοῖς ὄρε- σιν ὁρίοις χρῆσθαι κατὰ τὴν εἰς δύο µέρη διαίρεσιν τῆς Ασίας" καθάπερ καὶ ἡᾗ θάλαττα ἡᾗ ἐντὸς «Στηλὠν, ἐπ᾽ εὐθείας πως οὖσα ἡ πλείστη τοῖς ὄρεσι τούτοις, ἐπιτηδεία γεγένηται πρὸς τὸ δύο ποιεῖν ἠπείρους, τήν τε Εὐρώπην καὶ τὴν «4ιβύην, ὅριον ἀμφοῖν οὖσα ἀξιόλογο».

6. Τοῖς δὲ µεταβαίνουσιν ἀπὸ τῆς Εὐρώπης ἐπὶ τὴν ἀσίαν ε] -” ΄ . ᾿ πὸ 3 - - ν] ’ ἐν τῇ γεωγραφίᾳ τὰ πρὸς βορρᾶν ἐσει πρῶτα τῇ εἰο δύο δι- αιρέσεως" ὥστε ἀπὸ τούτων ἀρκτέον. αὐτῶν δὲ τούτων πρῶτά 3 να . 3 / .. σ ” ᾿ ’ Ν .- ) ’ ἐστι τὰ περὶ τὸν Τάναῖν, ὄνπερ τῇς Εὐρώπης καὶ τῆς .4σίας ὅριον ὑπεθέμεθα. ἔστι δὲ ταῦτα τρόπον τινὰ χερρορησίζοντα" περιέχεται γὰρ ἐκ μὲν τῆς ἑσπέρας τῷ ποταμῷ τῷ Ἰανάιδι καὶ τῇ Μαιώτιδι µέχρι τοῦ Βοσπόρου καὶ τῆς τοῦ Εὐξείνου

.-4 ” ’ -- ” παραλίας, τῆς τελευτώσης εἰς τὴν Κολχίδα" ἐκ δὲ τῶν ἄρκτων πῷ ἸΑοκεανῷ µέχρι τοῦ στόματος τῆς Κασπίας θαλάττης' ἕω-

1. ὧτι. 14. πλησιάζοντα, ΟΠΠ Ροδίεα ἐν.

ΛΡΙΑ. ΡΛΗΕΤΙΟΝ ΡΕΡΟΒΙΡΤΙΟ. δὃ

εν δὲ αὐτῇ ταύτῃ τῇ θαλάττη µέχρι τῶν µεθορίων τῆς τε Αλβανίας καὶ τῆς -Ἁρμενίας, καθ’ ἃ ὁ Κῦρος καὶ ὁ 4ράξης ἐκδιδοῦσι ποταμοί, ῥέοντες ὁ μὲν διὰ τῆς Αρμενίας, Κῦρος δὲ διὰ τῆς Ἰβηρίας καὶ τῆς Ἀλβανίας" ἐκ νότου δὲ τῇ ἀπὸ τῆς ἐκβολῆς τοῦ Κύρου µέχρι τῆς Κολχίδος, ὅσον τρισχιλίων οὔσῃ σταδίων ἀπὸ θαλάττης ἐπὶ θάλατταν, δι «λβανώῶν καὶ Ἰβή- ϱω», ὥστε ἰσθμοῦ λόγον ἔχειν. οἱ δ᾽ ἐπὶ τοσοῦτον συναγαγόν- τες τὸν ἰσθμόν, ἐφ᾽ ὅσον Κλείταρχος, ἐπίκλυστον φήσας ἐξ ἑκατέρου τοῦ πελάγους, οὐδ᾽ ἂν λόγου ἀξιοῖντο. ΙΠοσειδώνιος δὲ χιλίων καὶ πεντακοσίων εἴρηκε τὸν ἰσθμόν, ὅσον καὶ τὸν ἀπὸ ΙΓηλουσίου ἰσθμὸν ἐς τὴν Ἐρυθράν' δοκώ δέ, φησί, μὴ πολὺ διαφέρειν μηδὲ τὸν ἀπὸ τῆς Μαιώτιδος εἰς τὸν «ὀκεανόν.

6. Οὐὖκ οἶδα δέ, πῶς ἄν τις περὶ τῶν ἀδήίλων αὐτῷ πι- στεύσειε, μηδὲν εὐκὸς ἔχοντι εἰπεῖν περὶ αὐτῶν», ὅταν περὶ τῶν φανερῶν οὕτω παραλόγως λέγη, καὶ ταῦτα φίλος Πομπηίῳ Ίεγονὼς τῷ στρατεύσαντι ἐπὶ τοὺς Ἴβηρας καὶ τοὺς «λβανοὺς µέχρι τῆς ἐφ᾽ ἑκάτερα θαλάττης, τῆς τε Κασπίας καὶ τῆς Κολ- χικῆς. φασὶ γοῦν ἐν Ῥόδῳ γενόµενον τὸν Πομπήιον, ἡνίκα ἐπὶ τὸν ληστρικὸν πόλεμον ἐξῆλθεν (εὐθὺς δ᾽ ἔμελλε και ἐπὶ Μι- Ὀριδάτην ὀρμήσειν καὶ τὰ µέχρι τῆς Κασπίας ἔθνη), παρατν- χεῖν διαλεγομένῳ τῷ ἸΠοσειδωνίῳ, ἀπιόντα δ᾽ ἐρέσθαι, εἴ τι προστάττει, τὸν ὃδ᾽ εἰπεῖν |

αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων». προστίθει «δὲ τούτοις, ὅτι καὶ τὴν ἱστορίαν συνέγραψε τὴν περὶ αὐτόν. διὰ δῇ ταῦτα ἐχρῆν φροντίσαι τἀληθοῦς πλέον τι.

7. «{/εύτερον δ᾽ ἂν εἴη µέρος τὸ ὑπὲρ τῆς Ὑρκανίας θαλάτ- της, ἦν Κασπίαν καλοῦμεν, µέχρι τῶν κατ Ἰνδοὺς «Σκυθών. τρίτον δὲ µέρος τὸ συφεχὲς τῷ λεχθέντι ἰσθμῷ καὶ ἀεὶ τὰ ἑξῆς τούτῳ καὶ ταῖς Κασπίαις πύλαις, τῶν ἐντὸς τοῦ Ταύρον καὶ τῆς Εὐρώπης ἐγγυτάτω' ταῦτα ὃ᾽ ἐστὶ ἸΜηδία καὶ .ρμε- ρία καὶ Καππαδοκία καὶ τὰ μεταξύ. τέταρτο» δ᾽ ἡ ἐντὸς λυος γῇ καὶ τὰ ἐν αὐτῷ τῷ Ίαύρφῳ καὶ ἐκτὸς ὅσα εἰς τὴν χερρόνησον ἐμπίπτει, ἣν ποιεῖ ὁ διείργων ἰσθμὸς τήν τε Π1ου- τικὴν καὶ τὴν Κιλικίαν θάλασσαν. τῶν δὲ ἄλλων, τῶν ἔξω τοῦ Ταύρου, τήν τε Ἰνδικὴν τίθεµεν καὶ τὴν .ριανὴν µέχρι τῶν ἐθνῶν τῶν καθηκόντων πρός τε τὴν κατὰ Πέρσας θά-

Α 2

ο. 4902

ΑΔ. Τ63

Α. 7564

ο. 495

4 ΙΒ. ΧΙ. 60ΔΡ.2. 6.1 --δ.

λατταν καὶ τὸν ἄράβιον κόλπον καὶ τὸν Νεῖλον καὶ πρὸς τὸ Αἰγύπτιον πέλαγος καὶ τὸ Ἰσσικό».

οΑΡΟΤ Π. 5 9 ῤ Ν ” [ή 1 - 3 1. Ονύτω δὲ διαχειµένωγ, τὸ πρῶτον µέρος οἰκοῦσιν ἐκ μὲν τῶν πρὸς ἄρκτον μερῶν καὶ τὸν Κθκεανὸν Σκυθῶν τινὲς / .. « / 3 ἀ / / 3 νομάδες και ἁμάξοικοι, ἐγδοτέρω δὲ τούτω» Σαρμάται, και οὗτοι Σκύθαι, Ίορσοι καὶ «Σιρακοί, µέχρι τῶν Καυκασίων ὁρῶν ἐπὶ µεσημβρίαν τείνοντες, οἱ μὲν νομάδες, οἱ δὲ καὶ σκη- ” . ω. 3 . η) / - μ . . . -- ια. Άαί γεωργοί -. δὲ τη» ΡΜ ο... πρὸς νά, τῇ Φαλάττη τοῦ Βοσπόρου τὰ κατὰ τὴν «4σίαν ἐστι καὶ ἡ Σιν- δική" μετὰ δὲ ταύτην «χαιοὶ καὶ Ζυγοὶ καὶ Ἡνίοχοι, Κερκέ- ται τε καὶ Μακροπώγωνες. ὑπέρκεινται δὲ τούτων καὶ τὰ τῶν Φθειροφάγων στεγά᾿ μετὰ δὲ τοὺς Πνιόχους ἡ Κολχίς, ὑπὸ τοῖς Καυκασίοις ὄρεσι κειµένῃη καὶ τοῖς ΙΜοσχικοῖς. ἐπεὶ δ᾽ σ τ ή - ” ” . ι) ή { ." .. ὅριον ὑπόκειται τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς «Ασίας ὁ Ί ἀναῖς ποτα- µός, ἐντεῦθεν ἀρξάμενοι τὰ καθ’ ἕκαστα ὑπογράψομε». 8 Ἴ ” -- -- 3 2. «Φέρεται μὲν οὖν ἀπὸ τῶν ἀρκτικῶ» μερῶν, οὐ μὴν ὡς Ἆ ᾽ / ΄ ’ ιά Γ ’ ’ ἂν κατὰ διάµετρον ἀντίρρους τῷ Νείλῳ, καθάπερ ροµίζουσιν 4 ” 1 Ἆ 5 ’ 3 ” ΄ Σ ΄ ᾿ οἱ πολλοί, ἄλλα ἑωθινώτερος ἐκείνου, παραπλησίως ἐκείνῳ τὰς ἀρχὰς ἀδήλους ἔχω»' ἀλλὰ τοῦ μὲν πολὺ τὸ φανερόν, χώραν διεξιόντος πᾶσαν εὐεπίμικτον καὶ μακροὺς ἀνάπλους ἔχοντος" τοῦ δὲ Τανάιδος τὰς μὲν ἐκβολὰς ἴσμεν (δύο δ᾽ εἰσὶν εἰς τὰ ἀρκτικώτατα µέρη τῆς Μαιώτιδος, ἑξήκοντα σταδίους ἀλλή- κ. -” -- ” η λων διέχουσαι), τοῦ δ᾽ ὑπὲρ τῶν ἐκβολῶν ὀλίγον τὸ γνώριµόν η) ” ” - ή Φ { ἐστι διὰ τὰ ψύχη καὶ τὰς ἀπορίας τῆς χώρας, ἃς οἱ μὲν αὐ- σόχθονες δύνανται φέρει», σαρξὶ καὶ γάλακτι τρεφόμµενοι 0- µαδικώς, οἱ δ᾽ ἀλλοεθνεῖς οὐχ ὑπομένουσιν. ἄλλως τε οἱ νο- µάδες δυσεπίµικτοι τοῖς ἄλλοις ὄντες καὶ πλήθει καὶ βίᾳ δια- φέροντες ἀποκεκλείκασι», εἰ καί τι πορεύσιμον τῆς χώρας ἐστὶν ἢ εἴ τινας τετύχηκε» ἀνάπλους ἔχων ὁ ποταμός. ἀπὸ δὲ τῆς αἰτίας ταύτης οἱ μὲν ὑπέλαβον τὰς πηγὰς ἔχειν αὐτὸν ἐν τοῖς Καυκασίοις ὄρεσι, πολὺν δ᾽ ἐνεχθέντα ἐπὶ τὰς ἄρχτους, εἶτ᾽ ἀναστρέψαντα ἐκβάλλειν εἰς τὴν ἸΜαιώτιν' τούτοις δὲ ὁμοδο- » ἃ / ε . « 5». - 3 - ξεῖ καὶ Θεοφάνης ὁ Μιτυληναῖος: οἱ δ᾽ ἀπὸ τῶν ἄνω μερῶν ” 3. » . 3 ” τοῦ Ίστρου φέρεσθαι' σημεῖον δὲ φέρουσιν οὐδὲν τῆς πόρρω-

ΡΟΡΡΟΠΟ5 ΟΙΜΜΕΒΙΟ5, ὃ

θεν οὕτω ῥύσεως καὶ ἀπ᾿ ἄλλων κλιμάσω», ὥσπερ οὐ δυνα- τὸν ὃν καὶ ἐγγύθεν καὶ ἀπὸ τῶν ἄρκτω». .) . - -” 3 - ” [ή { ΄ ᾿ 3. Ἐπὶ δὲ τῷ ποταμῷ καὶ τῇ λίμνη πόλις ὁμώνυμος οἱ- - ΄ .. ΄ - ᾽ ή 3 ή , κεῖται Τάναῖς, κτίσμα τών» τον Ἰόσπορυν ἐχόντων Ελλήνων" 3 . ΄ ᾿ φεωστὶ μὲν οὖν ἐξεπόρθησεν αὐτὴν Πολέμων ὁ βασιλεὺς ἀπει- Φοῦσαν. ἦν ὃδ᾽ ἐμπόριον κοινὸν τῶν τε Ασιανῶν καὶ τῶν Πὐρω- παίων νομάδων καὶ τῶν ἐκ τοῦ Βοσπόρου τὴν λίµνην πλεόντω», - . 3 [ή 5 / ν / . 3 ” -” τῶν µεν ἀνδράποδα αγόντων και δέρµατα καὶ εἴ τι ἄλλο τῶν νομαδικῶ», τῶν δ᾽ ἐσθῆτα καὶ οἶνον καὶ τἆλλα, ὅσα τῆς ἡμέρου διαίτης οἰκεῖα, ἀντιφορτιζομένων. πρόκειται ὃ᾽ ἐν ἑκατὸν στα- δίοις τοῦ ἐμπορίου νῆσος 4λωπεκία, κατοικία µιγάδω» ἀνθρώ- πων᾿ ἔστι δὲ καὶ ἄλλα »ησίδια πλησίον ἐν τῇ λίμνη. διέχει δὲ - ΄ -” ή 1 - 3 α π ρ τοῦ στόματος τῆς ΙΜαιωτιδος εὐθυπλοοῦσι ἐπι τὰ βόρεια δισχι- λίους καὶ διακοσίους σταδίους ὁ Τάναῖς, οὐ πολὺ δὲ πλείους εἰσὶ παραλεγοµένῳ τὴν ῆ». ” 3 -- ΄ ” |) - ” / 3 4. Ἐν δὲ τῷ παράπλῳ τῷ παρὰ γῆν πρώτον µέν ἐστιν ἀπὸ τοῦ Τανάιδος προϊοῦσιν ἐν ὀκτακοσίοις σταδίοις ὁ µέγας κα- ” { ῤ 3 τ ν - { / ” 3 λούµενος βοµβίτης, ἐν ᾧ τα πλεῖστα ἁλιεύματα τών εἰς ταρι- χείας ἰχθύων' ἔπειτα ἐν ἄλλοις ὀκτακοσίοι ὁ ἑλάσσων ἍῬομ- ” ΐ ή ” . ” Ἡ { ” 3 ΄ ” βίτης [και] ἄκρα, ἔχουσα καὶ αὐτὴ ἀλιείας ἐλάττους' ἔχουσι δὲ οἱ μὲν ....... πρότερον νησία ὁρμητήρια, οἱ δ᾽ ἐν τῷ μικρῷ : ” 3 / 3 { -- 3 ΄ 3 - ν) 3 Ῥομβίτη αὐτοί εἰσιν οἱ Μαιώται ἐργαζόμενοι' οἰκοῦσι γὰρ ἐν -”- π- τ τῷ παράπλῳφ τούτῳ παντὶ οἱ Μαιώται, γεωργοί µέν, οὐχ ἧττον δὲ τῶν νομάδων πολεμισταί. διήρηνται δὲ εἰς ἔθνη πλείω, τὰ μὲν πλησίον τοῦ Τανάιδος ἀγριώτερα, τὰ δὲ συνάπτορτα τῷ Βοσπόρῳφ χειροήθη μᾶλλον. ἀπὸ δὲ τοῦ μικροῦ Ῥομβίτου ή ΄ ” « / ” 3 ή . α ” ” στάδιοί εἰσιν ἑξακόσιοι ἐπι Τυράμβην καὶ τὸν «ντικείσην πο- ταµόν’ εἶθ᾽ ἑκατὸν καὶ εἴκοσιν ἐπὶ τὴν κώµην τὴν Κιμμερική», ἥτις ἐστὶν ἀφετήριον τοῖς τὴν λίμνην πλέουσιν' ἐν δὲ τῷ πα- θϱάπλῳ τούτῳ καὶ σκοπαί τινες λέγονται Κλαζομενίων. αλ λ Ν ΄ ᾳ { 3 3 ’ 5. Ίο δὲ Κιμμερικὸν πόλις ἠν πρότερον ἐπί χερρορήσου ἱδρυμένη, τὸν ἰσθμὸν τάφρῳ καὶ χώματι κλείουσα ἐκέκτηντο ὃ) οἱ Κιμμέριοι μεγάλην ποτὲ ἐν τῷ Βοσπόρῳ δύναμιν, διό- Δ ν / 3 ; τ ι] 3, ὰ « περ καὶ Κιμμερικὸς ἈὩύσπορος ὠνομάσθη. οὐτοι ὃ᾽ εἰσὶν οἱ τοὺς τὴν µεσόγαιαν οἰκοῦντας ἐν τοῖς δεξιοῖς µέρεσι τοῦ Πόν- ’ ’ ΄ / ./ ’ 3 του µέχρι Ιωνίας ἐπιδραμόντες. τούτους μὲν ουν ἐξήλασαν ἐκ

Α. Τ6ὅ

ο. 494

ο. 405

6 ΙΒ. ΧΙ. ΟΛΡ.0. 6. 6-- 15.

τῶν τόπων Σκύθαι, τοὺς δὲ Σκύθας Ἕλληνες οἱ Παντικάπαιον Δ ή » / 3 3 ΄ και τὰς ἄλλας οἰκίσαντες πόλεις τὰς ἐν Βοσπόρφ. ον. 3 ᾿ ᾿ ’ ” 3 τ 3 Ὀ 6, Εἶτ ἐπι την Ἀχλεον --- εἰκοσι», ἐν Ὦ πὸ χιλ- 3 νά ” λέως ἱερόν' ἐνταῦθα δ᾽ ἐστιν ὁ στενώτατος πορθμος τοῦ στό- . ’ σ 3 . Ἀ ΄ Γ) µατος τῆς Μαιώτιδος, ὅσον εἶκοσι σταδίων η πλειόνων, ἔχων » - ΄ ΄ Δ ή ’ 3 .) - ἐν τῇ περαίᾳ κώμη» τὸ Μυρμµηκιον’ πλησίον ὃ ἐστι τοῦ Ὥρα- κλείου 1 καὶ τὸ ΠΠαρθένιο».

7. Ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπὶ τὸ Σατύρου μνῆμα ἐνενήκοντα στάδιοι" τοῦτο δ᾽ ἐστὶν ἐπ᾽ ἄκρας τινὸς χωστὸν ἀνδρὸς τῶν ἐπιφανώς δυναστευσάντων τοῦ ΠὩοσπόρου.

8. ΓΠλησίον δὲ κώμη Πατραεύς, ἀφ᾿ ᾗς ἐπὶ κώμην Κορο- κονδάµην ἑκατὸν τριάκοντα" αὕτη δ᾽ ἐστὶ τοῦ Κιμμερικοῦ κα- λουµένου Ὡοσπόρου πέρας. καλεῖται δὲ οὕτως ὁ στἐνωπὸς ”.ἩὉ -” [ή - ” ᾿ Ν - η) . .) ἐπι τοῦ στόματος τῆς Μαιώτιδος ἀπὸ τῶν κατὰ τὸ Ἀχίλλειον καὶ τὸ Μυρμήκιον στενῶν διατείνων µέχρι πρὸς τὴν Κορονογ-

/ . ᾽ ᾿ ” ια... / - ’ δάµην καὶ τὺ ἀντικείμερον αὐτῇ κωώµιον τῇς Παντικαπαίων - τ ιά 3 ε ’ ” , γῆς, [ῷ] ὄνομα -4κρα, ἑβδομήκοντα σταδίων διειργάµενον πορ- Θμῷ' µέχρι γὰρ δεῦρο καὶ ὁ κρύσταλλος διατείνει, πηττοµένης τῃς Μαιώτιδος κατὰ τοὺς κρυµούς, ὥστε πεζεύεσθαι. ἅπας δ᾽ ἐστὶν εὐλίμενος ὁ στενωπὸς οὗτος.

9. Ὑπέρκειται δὲ τῆς Κοροκορδάµης εὐμεγέθης λίμνη, ἣν

ν 2 :. - - 3 / 3 / παλοῦσιν ἄπ᾿ αὐτῆς Κοροκονδαμῖτιν' ἐκδίδωσι ὃ ἄπο δέκα στα- δίων τῆς κώµης εἰς τὴν θάλατταν" ἐμβάλλει δὲ εἰς τὴν λέµνην ἀπορρώξ τις τοῦ Ἀντικείτου ποταμοῦ, καὶ ποιεῖ νῇσον περί- κλυστόν τινα ταύτη το τῇ λίμνη καὶ τῇ ΙΜαιώτιδι καὶ τῷ πο- ταµΦ. τινὲς δὲ καὶ τοῦτον τὸν ποταμὸν Ὕπανιν προσαγορεύ- ουσι, καθάπερ καὶ τὸν πρὸς τῷ Βορυσθένει.

10. Εἰσπλεύσαντι δ᾽ εἰς τὴν Κοροκορδαμῖτιν ᾗ τε ὤαναγο-

/ 3 / [ή 3 ή Δ ο ια... ή Ν ᾽ ρία ἐστί, πόλις ἄξιόλογος, και Κῆποι καὶ Ἑρμώγασσα καὶ τὸ Απάτουρον», τὸ τῆς «Ἀφροδίτης ἱερόν' ὧν ἡ Φαναγορία καὶ

ε - ' λ ” ο σ ᾽ / 2 οἱ Κῆποι κατά τὴν λεχθεῖσαν νῆσον ἵδρυνται, εἰσπλέοντι ἐν 3 ιν 4 8 . ’ 3 -- ’ / / 3 -- ἀριστερᾷ, αἱ δὲ λοιπαὶ πόλεις ἐν δεξιᾷ πέραν Ὑπάνιος ἐν τῇ

- ” Ἆ Δ ’ 3 Ἄε 1 κε -- - 3 π Σινδικῇ. ἔστι δὲ και Γοργιπία ἐν "δὲ α ὀσθμα, τὸ βα -” ο” / / δ. 3

σίλειον τῶν «Σινδῶν πλησίον θαλάστης, καὶ ««βοράκη. τοῖς δὲ

1. [ον «ορεπάαιη τὸ Ἡρακλεῖον.

ΡΟ»ΡΟΒΟΣ ΟΜΝΜΕΠΜΙΟΣ. Ἴ

τοῦ Ὡοσπόρου δυράσταιςρ ὑπήκοοι ὄντερ ἅπαντες Ὡοσπορανοὶ καλοῦρται' καὶ ἔστι τῶν μὲν Εὐρωπαίων Ποσπορανών µητρό- πολις τὸ Παντικάπαιο», τῶν ὃδ᾽ «4σιανῶν τὸ Φαναγόρειον (κα- λεῖται γὰρ καὶ οὕτως ἡ πόλις), καὶ δοκεῖ τῶν μὲν ἐκ τῆς αι- ώτιδος καὶ τῆς ὑπερκειμένης βαρβάρου κατακομιζοµένων ἐμπό- ριον εἶναι τὰ Φαναγόρεια, τῶν» δ᾽ ἐκ τῆς θαλάστης ὤναφερο- µέων ἐκεῖσε τὸ Παντικάπαιον. ἔστι δὲ καὶ ἐν τῇ Φαναγορίᾳ ες «φροδίτης ἱερὸν ἐπίσημον τῆς Απατούρου" ἐτυμολογοῦσι δὲ τὸ ἐπίθετον τῆς Θεοῦ μῦθόν τινα προστησάµενοι, ὡς, ἐπι- θεμένων ἐνταῦθα τῇ 9εῷ τῶν Γιγάντων, ἐπικαλεσαμένῃ τὸν Ἡρακλέα κρύψειεν ἐν κευθμῶνί τυι, εἶτα τῶν Γιγάντων ἕκα- στον δεχοµένη καθ᾽ ἕνα τῷ Ἡρακλεῖ παραδιδοίη δολοφονεῖν ἐξ ἀπάτης. |

11. Τών Μαιωτῶν δ᾽ εἰσὶν αὐτοί τε οἱ Σινδοὶ καὶ «{αν- δάριοι καὶ Τορεάταιϊ καὶ ΄ἄγροι καὶ «Ἀρρηχοί, ἔτι δὲ Τάρπη- τε, Ὀβιδιακηνοί, «Σιττακηνοί, 4όσκοι, ἄλλοι πλείους" τούτων ὃ εἰσὶ καὶ οἱ Ἀσπουργιανοί, μεταξὺ Φαναγορίας οἰκοῦντες καὶ Γοργιπίας ἐν πεντακοσίοις σταδίοις, οἷς ἐπιθέμενος ΓΠο- λέμων ὁ βασιλεὺς ἐπὶ προσποιήσει φιλίας, οὐ λαθὼν ἀντεστρα- τηγήθη καὶ ζωγρίᾳ ληφθεὶ ἀπέθανε. τῶν τὲ συμπάντων Μαιωτῶν τῶν Ασιανών οἱ μὲν ὑπήκουον τῶν τὸ ἐμπόριον ἐχόνιων τὸ ἐν τῷ Τανάιδι, οἱ δὲ τῶν ΛῬοσπορανών' τοτὲ δ᾽ ἀφίσταντο ἄλλοτ᾽ ἄλλοι. πολλάκις δ᾽ οἱ τῶν Βοσπορανών ἡγε- μόνες καὶ τὰ µέχρι τοῦ Τανάιδος κατεῖχον, καὶ μάλιστα οἱ ὕστατοι, Φαρνάκης καὶ “4σανδρος καὶ Πολέμων. Φαρνάκης δέ ποτε καὶ τὸν Ὕπανιω τοῖς «4ανδαρίοις ἐπαγαγεῖν λέγεται διά τυος παλαιᾶς διώρυγος, ἀνακαθάρας αὐτή», [καὶ] κατακλύσαι τὴν χώρα».

15. Μετὰ δὲ τὴν Σιδικὴν καὶ τὴν Γοργιπίαν ἐπὶ τῇ θα-

λάτῃ ἡ τῶν Αχαιῶν καὶ Ζυγῶν καὶ Ἡνιόχων παραλία, τὺ ϕ ΄ 3 ” ’ Ύ ”

πλέον ἀλίμενος καὶ ὀρεινή, τοῦ Καυκάσου µέρος οὖσα. ζώσι δν . 3 , ’

δὲ ἀπὸ τῶν κατὰ θάλατταν ληστηρίω», ἀκάτια ἔχοντες λεπτά, ν 3 -- [ον 3 . ’ 3 ” ’

στενά καὶ κοὔφα, ὅσον ἀνθρώπους πέντε καὶ εἴκοσι δεχόµενα, ὅ ν) , ν ,

πάνιον δὲ τριάκοντα δέξασθαι τοὺς πάντας δυνάµενα" κά-

ο αακαο»

1. νὰ, Ιξὰ. Τορέται,

Α.

έ

ο. 496

Α. 769

8 118. ΧΙ. ΟΑΡ. 4. 6. 19 -- 15.

λοῦσι δ᾽ αὐτὰ οἱ Ἕλληνες καµάρας. φασὶ ὃδ᾽ ἀπὸ τῆς Ἰάσονος στρατιᾶς τοὺς μὲν Φθιώτας Αχαιοὺς τὴν ἐνθάδε .4χαῖαν οἱ- τ Ἔ ἃ κίσαι, «4άκωνας δὲ τὴν Ἡνιοχίαν, ὧν ἠρχον Ῥέκας καὶ -ἅμ- φίστρατος, οἱ τῶν «4ιοσκούρων ἠἡνίοχοι, καὶ τοὺς Ἡνιόχους .- ’ ..) 3 / - » ὙΤ ”” , ἀπὸ τούτων εἰκὺς ὠνομάσθαι. τῶν ὃδ᾽ ουν καμαρών στόλους κατασκεναζόµενοι καὶ ἐπιπλέοντες τοτὲ μὲν ταῖς ὀλκάσι, τοτὲ δὲ χώρᾳ τινὶ ἢ καὶ πύλει θαλαττοκρατοῦσι. προσλαμβάνουσι δ᾽ ἔσθ᾽ ὅτε καὶ οἱ τὸν Ὡόσπορον ἔχοντες, ὑφόρμους χορηγοῦν- τες καὶ ἀγορὰν καὶ διάθεσιν τῶν ἁρπαζομένωφ' ἐπανιόντες δὲ εἰς τὰ οἰκεῖα χωρία, φαυλοχεῖν οὐκ ἔχοντες, ἀναθέμενοι τοῖς 3 . Π , τ ὤμοις τὰς καµάρας ἀναφέρουσιν ἐπὶ τοὺς δρυµούς, ἐν οἶσπερ καὶ οἰκοῦσι, λυπρὰν ἀροῦντες γῆν" καταφέρουσι δὲ πάλιν, ὅτω ᾖ καιρὸς τοῦ πλεῖν. τὸ δ᾽ αὐτὸ ποιοῦσι καὶ ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ, ώριμα ἔχοντες ὑλώδη χωρία, ἐν οἷς ἀποκρύψαντες τὰς κα- µάρας αὐτοὶ πλανῶνται πεζῇ νύκτωρ καὶ μεῦ᾽ ἡμέραν ἆνδρα- ποδισμοῦ χάριν. ἃ δ᾽ ἂν λάβωσιν ἐπίλυτρα ποιοῦσι ῥᾳδίως, μετὰ τοὺς ἀνάπλους μηνύοντες τοῖς ἀπολέσασιν. ἐν μὲν οὖν τοῖς δυναστευοµένοις τόποις ἐστί τις βοήθεια ἐκ τῶν ἡγεμό- νω» τοῖς ἁἀδικουμένοις' ἀντεπιτίθενται γὰρ πολλάκις καὶ κα- τάγουσιν αὐτάνδρους τὰς καμάρας' ἡ ὃ’ ὑπὸ Ῥωμαίοις ἀβοη- θητοτέρα ἐστὶ διὰ τὴν ὀλιγωρίαν τῶν πεμποµένων. - . 4 ’ / ιή . ια 19. Τοιοῦτος µε» ὁ τούτω» βίος" δυναστεύυονται δὲ καὶ 4 5 ολ -- ’ ’ . ε η λ 4 οὗτοι ὑπὸ τῶν καλουµένων «Σκηπτούχων' καὶ αὐτοὶ δὲ οὗτοι εν ΄ Ἆ -”-. 3 « -- / ’ ὑπὸ τυράννοις ἢ βασιλεῦσίν εἰσιν. οἱ γοῦν ἨἩἨνίοχοι τέτταρας εἶχον βασιλέας, ἡνίκα Μιθριδάτης ὁ Εὐπάτωρ, φεύγων ἐκ τῇς προγονικῆς εἰ Βόσπορο», διῄει τὴν χώραν αὐτών' καὶ αὕτη σ -” - 3 - μὲν ἢν πορεύσιµος αὐτῷ, τῆς δὲ τῶν Ζυγίων ἀπογνοὺς διά ” . ” [ή -” ιά . .ά ων τε δυσχερείας καὶ αγριόπηταρ εῇ παρκς χαλονῶρ γή τά πολλὰ ἐμβαίνων ἐπὶ τὴν θάλατταν, ἕως ἐπι τὴν τῶν «χαιῶν ως Δ / ’ ς ἃ εςν Δ 3 / ἠκε᾽ καὶ προσλαβόντων τούτων ἐξετέλεσε την ὁδὸν τὴν ἐκ ὡά- σιδος, οὐ πολὺ τῶν τετρακισχιλίων λείπουσαν σταδίων. Σαλ α ” « 14. Εύθυς ὃ᾽ οὖν ἀπὸ τῆς Κοροκογρδάµης πρὸς ἕω μὲν ὁ πλοῦς ἐστιν. ἐν δὲ σταδίοις ἑκατὸν ὀγδοήκοντα ὁ «Σινδικός ἐστι λιμὴν καὶ πόλις, εἶτα ἐν τετρακοσίοις τὰ καλούμενα Βατά, ’ Δ / . ’ μ κ. κ. Ν / κωµη καὶ λιµήν, καθ’ ὃ μάλιστα ἀντικεῖσθαι δοκεῖ πρὸς νύ- { τ' / ΄ υ ’ ’ . ιά ’ ” Ἅ τον { ὄίνωπῃ ταυτῃ τῇ παραλίᾳ, καθάπερ ἡ Κάραμρις εἰρη

ολυςλςδῦ». 9

ται τοῦ Ἀριοῦ µετώπῳ' ἀπὸ δὲ τῶν Βατῶν ὁ μὲν Ἀρτεμί- ΑΛ. 7600 δωρος τὴν Κερκετῶν λέγει παραλία», ὑφόρμους ἔχονσαν καὶ χώµας, ὅσον ἐπὶ αταδίους ὀκκακοσίους καὶ πεντήκοντα" εἶτα τὴν τῶν Αχαιῶν σταδίων πεντακοσίω», εἶτα τὴν τῶν Ἡνιό- Ίων χιλίων, εἶτα τὸν Πιπυοῦντα τὸν µέγαν τριακοσίων ἑξή- χορτα µέχρι «4ιοσκουριάδος. οἱ δὲ τὰ Μιθριδατικὰ συγγρά- Ο. 497 τ .. ’ , ν΄ / ’ ψῶτες, οἷς μᾶλλον προσεκτέο», «Ίχαιους λέγουσι πρώτους, εἶα Ζυγούς, εἶτα Ἡνιόχους, εἶτα Κερκέτας καὶ Μόσχους καὶ Κόλχους καὶ τοὺς ὑπὲρ τούτων Φθειροφάγους καὶ Σοάνας καὶ ἄλλα μικρὰ ἔθνη τὰ περὶ τὸν Καύκασο». κατ ἀρχὰς μὲν οὖν { ” [ή . Ἡ ν α ή Δ / ᾿ ἤ παραλία, καθάώπερ εἶπον, ἐπι τὴν ἕω τείνει καὶ βλέπει πρὸς ρύτον, ἀπὸ δὲ τῶν Βατῶν ἐπιστροφὴν λαμβάνει κατὰ μικρό», εἶτ᾽ ἀντιπρόσωπος Ἠίνεται τῇ δύσει καὶ τελευτᾷ πρὸς τὸν ΠΠι- τυοὔντα καὶ τὴν 4{ιοσκουριάδα! ταῦτα γὰρ τὰ χωρία τῆς Κολ- χίδος συνάπτει τῇ λεχθείση παραλίᾳ. μετὰ δὲ τὴν «4ιοσκου- ριάδα ἡᾗ λοιπὴ τῆς Κολχίδος ἐστὶ παραλία καὶ ἡ συνεχὶς Τρα- πεζοῦς, καμπὴν ἀξιόλογον ποιήσασα”" εἶτα εἰς εὐθεῖαν ταθεῖσά πως πλευρὰν τὴν τὰ δεξιὰ τοῦ Πόντου ποιοῦσα», τὰ βλέποντα ᾽ ιά ασ »ε - υ) - . - 4 προς ἄρκτον. ἅπασα δ᾽ ᾗ τῶν «Αχαιών καὶ τῶν» ἄλλων παρα- λία µέχρι 4{ιοσκουριάδος καὶ τῶν ἐπ᾽ εὐθείας πρὸς νότον ἐν -- / / ς /’ ” ’ τῇ µεσογαίᾳ εὔσων ὑποπέπτωκε τῷ Καυκάσῳ. --. 15. Ἔστι ὃ᾽ ὄρος τοῦτο ὑπερκείμενον τοῦ πελάγους ἑκατέρου, τοῦ τε ΠΠοντικοῦ καὶ τοῦ Κασπίου, διατειχίζον τὸν ἰσθμὸν τὸν διείργορτα αὐτά. ἀφορίζει δὲ πρὸς »ότον μὲν τή» τε 4λβανίαν καὶ ῳ ι) ” Λ ή Ἀ 3 -- - ” 4 την Πβηρία», πρὸς ἄρκτον δε τα τῶν Σαρματώ» πεδία’ ευδενδρον ὃ᾽ ἐσεὶν ὕλη παντοδαπῇ, τῇ τε ἄλλη καὶ τῇ ναυπηγησίμφ. φησὶ δ᾽ γη 3 -- ΄ -- 3 ΄ Ἐρατοσθένης ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων καλεῖσθαι Κάσπιον τὸν Καύ- κασο», ἴσως ἀπὸ τῶν Κασπίων παρονοµασθέντα. ἀγκώνες δέ .,. ’ 3 Ν ’ « ’ 2 ρ- τες αὐτοῦ προπίπτουσιν ἐπι τήν µεσημβρίαν, οἱ τήν τε Ίβη- Α. 161 ρίαν περιλαμβάνουσι µέσην καὶ τοῖς Αρμενίων ὄρεσι συνά- πτουσι καὶ τοῖς Μοσχικοῖς καλουµένοις, ἔτι δὲ τῷ «Σκυδίση καὶ - , - - . α / -. ΄ ’ . ον Παρναῦρῃ ών ὃ κά μερη τοῦ Έ νφρον πάντα, τοῦ ποιοῦντος τὸ νότιον τῆς Αρμενίας πλευρό», ἀπερρωγύτα πως ἐκεῖθεν πρὸς ἄρκτον καὶ προσπίπτοντα µέχρι τοῦ Καυκάσου καὶ τῆς τοῦ Εὐξείνου παραλίας, τῆς ἐπὶ Θεμίσκυραν διατεινού- σης ἀπὸ τῆς Νολχίδος,

ο. 496

10 Ι1Β. ΧΙ. ΟΑΡ. 2. 6. 16 -- 19.

7 . : ᾽

16. Ἡ δ᾽ οὖν «4ιοσκουριὰς ἐἔν κόλπῳ τοιούτῳ κειµένη καὶ τὸ ἑωθινώτατον σημεῖον ἐπέχονσα τοῦ σύμπαντος πελάγους, μυχός τε τοῦ Εὐξείνου λέγεται καὶ ἔσχατος πλοῦς' τό τε παρ: οιμιακώς λεχθέν

εἰς Φᾷσι», ἔνθα φαυσὶν ἔσχατος δρόµος, σ - 3 ε ᾿ 3 / -” ” οὕτω δεῖ δέξασθαι, οὐχ ας τὸν ποταμὸν λέγοντος τοῦ ποιήσαντος τὸ ἰάμβειον, οὐδὲ δὴ ὡς τὴν ὁμώνυμον αὐτῷ πόλιν κειµένην ἐπὶ -” ” 3” ” { ια) / 3 ὰ ” 3 . ” ή - τῷ ποταμῷ, αλλ ὡς την Κολχίδα ἀπὸ µέρους, ἐπει ἀπό γε τοῦ -” . -- / ᾿ 3 { ε ΄ / ΄ ποταμοῦ και τῆς πύλεως οὐκ ἐλάττων ἑξακοσίω»ν σταδίων λείπε- ” κ] νε] 3 / 3 ᾿ ” ή 7 ᾿ η) ή 3 ται πλοῦς ἐπ εὐθείας εἰς τὸν μυχό». η ὃδ᾽ αὐτη «{ιοσκουριάς ἐστι καὶ ἀρχὴ τοῦ ἰσθμοῦ τοῦ μεταξὺ τῆς Κασπίας καὶ τοῦ Πόντου καὶ ἐμπόριον τῶν ὑπερκειμένων καὶ σύνεγγυς ἐθνῶν κοινόν᾿ συνέρχεσθαι γοῦν εἰς αὐτὴν ἑβδομήκοντα, οἱ δὲ καὶ εριακόσια 4 ’ τ λοἳ ο 3 ΄ ΣΧ ς / ἔθνη φασί», οἷς οὐδὲν τῶν ὄντων µέλει, πάντα δὲ ἑτερόγλωστα διὰ τὸ σποράδην καὶ ἀμίχτως οἰκεῖν ὑπὸ αὐθαδείας καὶ ἀγριό- ’ ᾿ ”.Ἡ « ΄ ’ ω / τητος" «Σαρμάται ὃ εἰσιν οἱ πλείους, πάντες δὲ Καυκάσιοι. ταῦτα μὲν δὴ τὰ περὶ τὴν «4ιοσκουριάδα.

17. Καὶ ἡ λοιπὴ δὲ Κολχις ἐπὶ τῇ θαλάττη ἡ πλείων ἐσεί" διαρρεῖ δ)᾽ αὐτὴν ὁ Φᾷᾶσις, µέγας ποταμὸς ἐξ Ἁρμενίας τὰς ἀρχὰς ἔχων, δεχόµενος τόν τε Γλαῦκον καὶ τὸν Ίππον, ἐκ τῶν πλησίον ὁρῶν ἐκπίπτοντας' ἀναπλεῖται δὲ µέχρι Σαραπανώ», 33 ” / . / / σ ἐρύματος δυναµένου δέξασθαι καὶ πόλεως συνοικισμό», ὄδεν

/ 3 Ἡἃ Ν - , / / » ε - Μ., πεζεύουσιν ἐπι τὸν Ἀῦρον ἡμέραις τέτταρσι δι’ ἁμαξιτοῦ. ἐπί- χειται δὲ τῷ «άσιδι ὁμώνυμος πόλις, ἐμπόριον τῶν Κόλχω», τῇ μὲν προβεβληµένη τὸν ποταμό», τῇ δὲ λίμνη», τῇ δὲ σὺν 9ά-

ᾗ μὲν προβεβλημένη µόν, τῇ δὲ λίμνη», τῇ δὲ τὴ - . μ - ᾿ ’ - λατταν. ἐντεῦθεν δὲ πλοῦς ἐπ᾽ Αμισοῦ καὶ «Σινώπης τριῶν ἡμερῶν ἢ δύο διὰ τὸ τοὺς αἰγιαλοὺς μαλακοὺς εἶναι καὶ τὰς τῶν ποταμών ἐκβολάς. ἀγαθὴ δ᾽ ἐσεὶν ἡ χώρα καὶ καρποῖς πλὴν τοῦ μέλιτος (πικρίζει γὰρ τὸ πλέον) καὶ τοῖς πρὸς ναν- πηγίαν πᾶσι' Ἱ πολλήν τε γὰρ3 καὶ φύει καὶ ποταμοῖς κατακο- µίζει, λινόν τε ποιεῖ πολὺ καὶ κάνραβιν καὶ κηρὸν καὶ πίστα». ε . /΄ . / . 3 3 | ει / ἡ δὲ λινουργία και τεθρυληται’ και γὰρ εἰς τοὺς ἔξω τόπους ἐπεκόμιζον, καί τινεο βουλόμενοι συγγένειάν τινα τοῖς Ἰόλχοις πρὸς τοὺς «4ἰγυπτίους ἐμφανίζειν ἀπὺ τούτων πιστοῦνται.

1. νά. Ἴρά. καιά, οο]]. 1, 62. 2, Όλην ρονὶ γὰρ νι. οχοῖἀϊνου.

”

οοι,ομΙς. 1

ὑπέρκειται δὲ τῶν λεχθέντων ποταμῶν ἐν τῇ Μοσχικῇ τὸ τῇς {ευκοθέας ἱερόν, Φλρίξου ἵδρυμα, καὶ μαντεῖον ἐκείνου, ὅπου ᾿κριὸς οὐ θύεται, πλούσιόν ποτε ὑπάρξαν, συληθὲν δὲ ὑπὸ «αρ- νάκου καθ’ ἡμᾶς, καὶ μικρὸν ὕστερον ὑπὸ Μιθριδάτου τοῦ Περγαμη»οῦ. κακωθείσης γὰρ χώρας,

νοσεῖ τὰ τῶν θεῶν, οὐδὲ τιμᾶσθαι θέλει, φησί Εὐριπίδης.

186. Τὸ μὲν γὰρ παλαιὸν ὅσην ἐπιφάνειαν ἔσχεν ἡ χάρα αὕτη, δηλοῦσιν οἱ μῦθοι, τὴν Ἰάσονος στρατείαν αἰνιττόμενοι προελθόντος µέχρι καὶ Μηδίας, ἔτι δὲ πρότερον τὴν Φρίξου. μετὰ δὲ ταῦτα διαδεξάµενοι βασιλεῖς εἰρ σκηπτουχίαφ διηρηµέ- 2Η» ἔχοντες τὴν χώραν µέσως ἔπραττον' αὐξηθέντος δὲ ἐπὶ πολὺ Μιθριδάτου τοῦ Εὐπώάτορος, εἰς ἐκεῖνον ἡ χώρα περιέστη" ἐπέμπετο ὃ᾽ ἀεί τις τῶν φίλων ὕπαρχος Ἀαὶ διοικητὴς τῆς χώ- ϱας. τούτων δὲ ἦν καὶ Μοαφέρνης, ὁ τῇς μητρὺς ἡμῶν θεῖος πρὸς πατρός" ἦν δ᾽ ἔνθεν ἡ πλείστη τῷ βασιλεῖ πρὸφ τὰς ναυ- τικὰς δυνάαεις ὑπουργία. καταλυθέντος δὲ Μιθριδάτου, συγκα- τελύθη καὶ ἡᾗ ὑπ αὐτῷ πᾶσα καὶ διενεµήθη πολλοῖς' ὕστατα δὲ Πολέμων ἔσχε τὴν Κολχίδα, κἀκείνου τελευτήσαντος ἡ γυνὴ Πυθοδωρὶς κρατεῖ, βασιλεύουσα καὶ Κόλχων καὶ Τραπεζοῦν- τος καὶ Φαρρακίας καὶ τῶν ὑπερκείμένων βαρβάρω», περὶ ὧν ἐροῦμεν ἐν τοῖς ὕστερον. ἡ δ᾽ οὖν ΙΜοσχική, ἐν ᾗ τὸ ἱερόν, τριµερής ἐστι" τὸ μὲν γὰρ ἔχουσιν αὐτῆς Κόλχοι, τὸ δὲ Ἴβη- ϱεᾳ, τὸ δὲ “4ρμένιοι. ἔστι δὲ καὶ πολίχνιον ἐν τῇ Ἰβηρίᾳ, Φρί- ξου πόλις, ἡ νῦν Ἰδήεσσα, εὐερκὲς χωρίον, ἐν µεθορίοις τῆς Κολχίδος. περὶ [δὲ] τὴν «{ιοσκουριάδα ῥεῖ ὁ Χάρης ποταμός.

19. Τών δὲ συνερχοµένων ἐθνώῶν εἰς τὴν «4ιοσκουριάδα καὶ οἱ Φθειροφάγοι εἰσίν, ἀπὸ τοῦ αὐχμοῦ καὶ τοῦ πίνου λα- βόντες τοὔνομα. πλησίον δὲ καὶ οἱ Σοάνες, οὐδὲν βελτίους τούτω» τῷ πίνῳ, δυνάµει δὲ βελτίους, σχεδὸν δέ τι καὶ κρά- τιστοι κατὰ ἀλκὴν καὶ δύναμιν" δυναστεύουσι γοῦν τῶν κύκλῳ, τὰ ἄκρα τοῦ Καυκάσου κατέχοντες τὰ ὑπὲρ τῆς «4ιοσκουριά- δος" βασιλέα δ᾽ ἔχονσι καὶ συνέδριον ἀνδρῶν τριακοσίων, συ2- ώγουσι δ᾽, ὥς φασι, στρατιὰν καὶ εἴκοσι μυριάδων’ ἅπαν γάρ ἐστι τὸ πλῆθος µάχιμον, οὐ συντεταγμένο»' παρὰ «τούτοις δὲ λέγεται καὶ χρυσὸν καταφέρειν τοὺς χειµάρρους, ὑποδέχεσθαι

ο. 499

Α. 764

ο. σ00

19 Ι1Β. ΧΙ. ΟΛΡ.2, 6.1--6

δ᾽ αὐτὸν τοὺς βαρβάρους φάτναις κατατετρηµέναις καὶ µαλλω- ταῖς δοραῖς' ἀφ᾿ οὗ δὴ μεμυθεῦσθαι καὶ τὸ χρυσόμαλλον δέ- ϱος" Τεί μὴ ' καὶ Ίβηρας ὁμωρύμως τοῖς ἑσπερίοις καλοῦσιν ἀπὸ

'σῶν ἑκατέρωθι χρυσείω». χρῶνται δ᾽ οἱ Σοάνες φαρµάκοις πρὸς

τὰς ἀκίδας Θαυμαστοῖς, [ὰ] καὶ τοὺς φαρμακτοῖς τετρωμένους σν ἃ υ ΄ ’ ο) ἃ ή Γ . 3 ν / βέλεσι λυπεῖ κατὰ τὴν ὀσμήν. τὰ µεν ουν ἀλλὰ ἔθνη τὰ πλησίον . .] ” ” ) Λ / 3 . -- ν τὰ περι τὸν Καύκασορ λυπρὰ καὶ µικρόχωρα, τὸ δὲ τῶν «4λ- βανῶν ἔθνος καὶ τὸ τῶν Ἰβήρων, ἃ δὴ πληροῖ μάλιστα τὸν λεχθέντα ἰσθμόν, Καυκάσια καὶ αὐτὰ λέγοιτ᾽ ἄν, εὐδαίμονα δὲ χώραν ἔχει καὶ σφόδρα καλῶς οἰκεῖσθαι δυναµένην.

οκΡΟΤ ΠΠ.

1. Καὶ δὴ καὶ ἤ γε Ἰβηρία Ὑκαὶ " οἰκεῖται μαλῶς τὸ πλέον πύλεσί τε καὶ ἐποικίοις, ὥστε καὶ κεραμωτὰς εἶναι στέγας καὶ ἀρχιτεκτονικὴν τὴν τῶν οἰκήσεων κατασκευὴν καὶ ἀγορὰς καὶ τἆλλα κοινά. |

2. Τῆς δὲ χώρας τὰ μὲν κύκλφ τοῖς Καυκασιοις ὄρεσι περιέχεται. προπεπτώκασι γάρ, ὡς εἶπον, ἀγκῶνες ἐπι τὴν μὲ- σηµβρίαν εὔκαρποι, περιλαμβάνοντες τὴν σύµπασα» Ἰβηρίαν καὶ συνάπτοντες πρός τε τὴν .ἁρμενίαν καὶ τὴν Κολχίδα: ἐν µέσφ ὃ᾽ ἐστὶ πεδίον ποταμοῖς διάρρυτο», µεγίστῳ δὲ τῷ Κύρῳ' ὃς τὴν ἀρχὴν ἔχων ἀπὸ τῆς «Ἁρμενίας, εἰσβαλὼν εὐθὺς εἰς τὸ πεδίον τὸ λεχθέν, παραλαβὼν καὶ τὸν .4ραγώνα, ἐκ τοῦ Καυκάσου ῥέοντα, καὶ ἄλλα ὕδατα, διὰ στενῇς ποταµίας εἰς τὴν λβανίαν ἐκπίπτει' μεταξὺ δὲ ταύτης τε καὶ τῆς Άρμε- γίας ἐνεχθεὶς πολὺς διὰ πεδίων εὐβοτουμένων σφόδρα, δεξά- µενος καὶ πλείους ποταμούς, ὧν ἐστιν ὅ τε Αλαζόνιος καὶ ὁ Σανδοβάνης καὶ ὁ Ῥοιτάκης καὶ «Χάνης, πλωτοὶ πάντες, εἰς τὴν Κασπίαν ἐμβάλλει θάλατταν. ἐκαλεῖτο δὲ πρότερον Κόρος.

ἃ. Τὸ μὲν οὖν πεδίον τῶν Ἰβήρων οἱ γεωργικώτεροι καὶ πρὸς εἰρήνην νενευκότες οἰκοῦσιν, Αρμενιστί τε καὶ ἸΗηδιστὶ ἐσκευασμένοι, τὴν δ᾽ ὀρεινὴν οἱ πλείους καὶ µάχιμοι κατέχουσι, Σκυθών δίκην ζώντες καὶ Σαρματῶν, ὠὦνπερ καὶ ὅμοροι καὶ συγγενεῖρ εἰσιν' ἄπτονται δ᾽ ὅμως καὶ γεωργίας, πολλάς τε

1. [οτι. 1ρὰ. ἔριοι.

ΙΒΕΒΙΑ. 13

/ ΄ . σος « ” ν » ’ 3 ’ μµυριάδας συνάγουσιν καὶ ἐξ ἑαυτῶν καὶ ἐξ ἐκείνω», ἐπειδάν τι συµπέση Ὀορυβώδες.

4. Τέτταρες δ᾽ εἰσὶν εἰς τὴν χώραν εἰσβολαί: µία μὲν διὰ Σαραπαγῶ», φρουρίου Κολχικοῦ, καὶ τῶν κατ αὐτὸ στενώ», δι ὧν ὁ «Φᾷᾶσις γεφύραις ἑκατὸν καὶ εἴκοσι περατὸς γενρόμε- γος διὰ τὴν σκολιότητα καταρρεῖ τραχὺς καὶ βίαιος εἰς τὴν Κολχίδα, πολλοῖς χειμάρροις κατὰ τὰς ἐπομβρίας ἐκχαραδρου- µένων τῶν τόπων. γεννᾶται ὃδ᾽ ἐκ τῶν ὑπερκειμένων ὀρῶν πολ- λαῖς συμπληρούμενος πηγαῖς, ἐν δὲ τοῖς πεδίοις καὶ ἄλλους

, / τ 3 .ά .” Στ εσ προσλαμβάνει ποταμούς, ὢν ἐστιν ὁ τε Γλαῦκος καὶ ὁ Ίππος" πληρωθεὶς δὲ καὶ γενόμενος πλωτὸς ἐξίησιν εἰς τὸν Πόντον

τι” ΄ { / μας) ᾿ -- . ” ” 4 3 καὶ ἔχει πόλιν ὁμώνυμον ἐπ᾽ αὐτῷ καὶ λίμνην πλησίον. ἡᾗ μὲν μα ε - / 3 Ν ᾽ , Ε Λ ’ ’ ου» ἐκ τῆς Ἰολχίδος εἰς τὴν Ἰβηρίαν ἐμβολὴ τοιαύτη, πέτραις καὶ ἐρύμασι καὶ ποταμοῖς χαραδρώδεσι διακεκλεισµένη.

δ. Ἐκ δὲ τῶν πρὸς ἄρκτον νομάδων ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας ἀνάβασις χαλεπή, καὶ μετὰ ταύτην ποταµία στενὴ ἐπὶ τοῦ Ἀράγου ποταμοῦ τεττάρω» ἡμερῶν ὁδὸν ἔχουσα ἐφ᾽ ἕνα, φρου-

. 3 ’ - ζ -” - ή α 8 Δ -- } ρεῖ δὲ τὸ πέρας τῆς ὁδοῦ τεῖχος δύσμαχον' ἀπὸ δὲ τῆς .ἄλβα- ” .) / -- 8 ” 3 τη γίας διὰ πέτρας πρῶτον λατομητὴ εἴσοδος, εἶτα διὰ τέλµατος, ὃ

- {ες 4 2 / 3 -- ” ” 3 . ποιεῖ ὁ ποταμὸς [.ἄλαζόνιος] ἐκ τοῦ Καυκάσου καταπίπτω». ἀπὸ δὲ τῆς Αρμενίας τὰ ἐπὶ τῷ Κύρῳ στενά καὶ τὰ ἐπὶ τῷ 4ράγῳ: πρὶν γὰρ εἰς ἀἄλλήλους συμπεσεῖν, ἔχουσιν ἐπικειμένας πύλεις ΄ ν » / ’ 7 ’ σ ς / ἐρυμνὰς ἐπι πέτραις, διεχούσαις ἀλλήλω» οσον ἑχκαίδεκα στα- δίους, ἐπὶ μὲν τῷ Κύρῳ τὴν -Ἁρμοζικήν, ἐπὶ δὲ θατέρῳ «Σευ- σάµορα. ταύταις δὲ ἐχρήσατο ταῖς εισβολαῖς πρότερον Πομ-

, 3 ” ” , Γ , 4 3 ο , πήιος ἐκ τῶν Αρμενίων ὀρμηθείς, καὶ µετα ταῦτα Κανίδιος.

ϐ. Τέτταρα δὲ καὶ γένη τῶν ἀνθρώπων οἰκεῖ τὴν χώραν᾿ κ) 3 . ιά 3 στ Ἆ ’ -- 3) ἓν μὲν καὶ πρὠτο», ἐξ οὐ τοὺς βασιλέας καθιστᾶσι, κατ ἆγ- χιστείαν τε καὶ ἡλικίαν τὸν πρεσβύτατο», ὁ δὲ δεύτερος δικαιο- δοτεῖ καὶ στρατηλατεῖ: δεύτερον δὲ τὸ τῶν ἱερέων, οἳ ἔπιμε- λοῦνται καὶ τῶν πρὸς τοὺς ὀμόρους δικαίων’ τρίτον δὲ τὸ τῶν σερατευοµένων καὶ γεωργούρτων' τέταρτον δὲ τὸ τῶν λαῶ», απ . -. / 3 .] ρ - ων α α οἱ βασιλικοι δοῦλοί εἰσι, καὶ πάντα διακονοῦνται τὰ πρὸς τὸν βίον. κοιναὶ δ᾽ εἰσὶν αὐτοῖρ αἱ κτήσεις κατὰ συγγένειαν, ἄρ- χει δὲ καὶ ταμιεύει ἑκάστην ὁ πρεσβύτατος. τοιοῦτοι μὲν οἱ ” 1 -

Ίβηρες καὶ ἡ χώρα αὐτῶν.

Λ. Τ05

ο. 501

Α. 706

ο. 502

Α. 767

14 18. ΧΙ. ΟΑΡ. 4. 6.1 -- 6,

σαρῦτ ΙΥ.

1. λβανοὶ δὲ ποιμενικώτεροι καὶ τοῦ νομαδικοῦ γένους ἐγγυτέρω, πλὴν οὐκ ἄγριοι' ταύτη δὲ καὶ πολεμικοὶ µετρίως. οἰκοῦσι δὲ μεταξὺ τῶν Ἰβήρων καὶ τῆς Κασπίας θαλάττης, πρὸς ἕω μὲν ἁπτόμενοι τῆς θαλάττης, πρὸς δύσιν δὲ ὁμοροῦν- τες τοῖς Ἴβηρσι" τῶν δὲ λοιπών πλευρῶν τὸ μὲν βόρειον φρου- ρεῖται τοῖς Καυκασίοις ὄρεσι (ταῦτα γὰρ ὑπέρκειται τῶν πε- δίων, καλεῖται δὲ τὰ πρὸς τῇ Φαλάστη μάλιστα Κεραύνια), τὸ δὲ νότιον ποιεῖ ἡ Αρμενία παρήκουσα, πολλὴ μὲν πεδιάς, πολλὴ δὲ καὶ ὀρεινή, καθάπερ ἡ Καμβυσηνή, καθ᾽ ἣν ἅμα καὶ τοῖς Ἴβηρσι καὶ τοῖς λβανοῖς οἱ Αρμένιοι συνάπτουσιν.

2. Ὁ δὲ Κῦρος ὁ διαρρέω» τὴν «Αλβανίαν καὶ οἱ ἄλλοι ποταμοὶ οἱ πληροῦντες ἐκεῖνον ταῖς μὲν τῆς γῆς ἀρεταῖς προσ- λαμβάνουσι, τὴν δὲ θάλατταν ἀλλοτριοῦσιν. ἡ γὰρ χοῦς προσ- πίπτουσα πολλὴ πληροῖ τὸν πύρον, ὥστε καὶ τὰς ἐπικειμένας φησῖδας ἐξηπειροῦσθαι καὶ τενάγη ποιεῖν ἀνώμαλα καὶ δυσφύ- λαχτα, τὴν ὃ᾽ ἀνωμαλίαν ἐπιτείνουσιν αἱ ἐκ τῶν πλημμυρίδων ὠνακοπαί. καὶ δὴ καὶ εἰς στόµατα δώδεκά φασι µεμερίσθαι τὰς ἐκβολάς, τὰ μὲν τυφλά, τὰ δὲ παντελώς Τἐπιγελώντα 1 καὶ μηδὲ ὕφορμον ἀπολείπονεα: ἐπὶ πλείους γοῦν ἢ ἑξήκοντα στα- δίους ἀμφικλύστου τῆς ἠιόνος οὔσης. τῇ θαλάστη καὶ τοῖς πο- ταμοῖς, ἅπαν εἶναι µέρος αὐτῆς ἀπροσπέλαστον, τὴν δὲ χοῦν καὶ µέχρι πεντακοσίων παρήκειν σταδίων, θιώδη ποιοῦσαν τὸν αἰγιαλόν. πλησίον δὲ καὶ ὁ «4ράξης ἐμβάλλει, τραχὺς ἐκ τῆς Αρμενίας ἐκπίπτων' ἣν δὲ ἐκεῖνος προωθεῖ χοῦν, πορευ- τὸν ποιῶν τὸ ῥεῖθρο», ταύτην ὁ Κῦρος ἀναπληρο.

8. Ἰάχα μὲν οὖν τῷ τοιούτῳφ Ἰένει τῶν ἀνθρώπων οὐδὲν δεῖ θαλάσσης" οὐδὲ γὰρ τῇ γῇ χρῶνται κατ᾽ ἀξίαν, πάντα μὲν Ἀγὰρ3 ἐκφερούση καρπύν, καὶ τὸν ἡμερώσατον, πᾶν δὲ φυ- τόν. καὶ γὰρ τὰ ἀειθαλῇ φέρει’ τυγχάνει ὃδ᾽ ἐπιμελείας οὐδὲ μικρᾶς, ἀλλὰ τἀγαθὰ ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα ἅπαντα φύονται, καθάπερ οἱ στρατεύσαντές φασι, Κυκλώπειόν τινα διηγούμενοι βίον πολλαχοῦ γοῦν σπαρεῖσαν ἅπαξ δὶς ἐκφέρειν καρπὸν ἢ

Ἱ. νὰ. 1Ρᾷ. ἐπίπλεα ὄντα.

ΑΙ ΒΑΝΙΑ. 15

καὶ τρίς, τὸν δὲ πρῶτον καὶ πεντηκορτάχον»ν, ἀνέαστον καὶ ταῦτα, οὐδὲ σιδήρῳ τμηθεῖσαν, ἆλλ᾽ αὐτοξύλῳ ἀρότρῳ. πο- τίζεται δὲ πᾶν τὸ πεδίον τοῦ Βαβυλωνίου καὶ τοῦ 4ἰγυπτίου μᾶλλον τοῖς ποταμοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις ὕδασω, ὥστ ἀεὶ ποώδη φυλάττειν τὴν ὄψιν' διὰ δὲ τοῦτο καὶ εὐβοτόν ἐστι" πρόσεστι δὲ καὶ τὸ εὐάερον ἐκείνῳ μᾶλλον. ἄσκαφοι δὲ ἄμπελοι µένου- σαι διὰ τέλους, τεµνόµεναι διὰ πενταετηρίδος, φέαι μὲν διξ-

-- 3 / 3 ή » ΄ - τεῖς ἐκφέρουσιν δη καρπόν, τέλειαι ὃ᾽ ἀποδιδόασι τοσοῦτο»,.

ὡστ᾽ ἀφιᾶσιν ἐν τοῖς κλήµασι πολὺ µέρος. εὐερνῇ δ᾽ ἐστὶ καὶ τὰ βοσκήµατα παρ) αὐτοῖς τά τε ἥμερα καὶ τὰ ἄγρια.

4. Καὶ οἱ ἄνθρωποι κάλλει καὶ µεγέθει διαφέροντες, ἁπλοῖ δὲ καὶ οὐ καπηλικοί. οὐδὲ γὰρ νοµίσματι τὰ πολλὰ χρώνται, σδοἳ ει) ᾿ ” / -- « ΄ 1 ᾽ ’ 3 οὐδὲ ἀριθμὸν ἴσασι µείζω τῶν ἑκατόν, ἀλλὰ φορτίοις τὰς

3 3 - Λ ᾿ Ὕ 3 ιν) - / ε ’ ἅμοιβας ποιοῦνται, καὶ προς τἆλλα δε τα τοῦ βίου ῥᾳθύμως ἔχουσι». ἄπειροι δ᾽ εἰσὶ καὶ µέτρων τῶν ἐπ᾽ ἀκριβὲς καὶ στα- θμῶ»ν, καὶ πολέμου δὲ καὶ πολιτείας καὶ γεωργίας ἀπρονοήτως ἔχουσιν' ὅμως δὲ καὶ πεζοὶ καὶ ἀφ᾿ ἵππων ἀγωνίζονται, ψιλοί τε καὶ κατάφρακτοι, καθάπερ Ἀρμένιοι.

δ. Στέλλουσι δὲ µείζω τῆς Ἰβήρων στρατιᾶς'' ὁπλίζουσι 7ὰρ καὶ ἓξ µυριάδας πεζών, ἱππέας δὲ δισµυρίους καὶ δισχι- λίους, ὅσοις πρὸς ἸΠομπήιον διεκιδύνευσαν. καὶ τούτοις δὲ

- { ’ 3 η) 3’ σ -”. 3 συμπολεμοῦσιν οἱ οµάδες πρὸς τοὺς ἔξωθεν, ὥσπερ τοῖς Ίβηρσι κατὰ τὰς αὐτὰς αἰτίας. ἄλλως ὃ᾽ ἐπιχειροῦσι τοῖς ἀνθρώποις πολλάκις, ὥστε καὶ γεωργεῖν κωλύουσιν. ἀκοντισταὶ δέ εἰσι

- ΄ / Μ Ν , ’ η ’ και τοξόται, θώρακας ἔχοντες καὶ θνρεούς, περίκρανα δὲ θή- ρεια παραπλησίως τοῖς Ἴβηρσιν. ἔστι δὲ τῆς λβανών χώρας καὶ ἡ Κασπιανή, τοῦ Κασπίου ἔθνους ἐπώνυμος, οὗπερ καὶ « ΄ ΄ - 4 ’ ς 3 - ᾿ / 3 Π ὁάλαττα, ἀφανοῦς οντος φυγί. ἡ δ᾽ ἐκ τῆς Ἰβηρίας εἰς τὴν “Αλβανίαν εἰσβολὴ διὰ τῆς Καμβυσηνῆς ἀνύδρου τε καὶ τρα-

΄ Σ 3 ἃ ι) / ’ ω Δ ο . κ χείας ἐπι τὸν «λαζόνιον ποταµόν. Θηρευτικοὶ δὲ καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ κύνες αὐτῶν εἰς ὑπερβολή», οὐ τέ ἄλλον ἢ σπουδῇ

| ϱ ὑπερβολήν, οὐ τέχνῃ μᾶλλον ἢ σπουδὴ τῇ περι τοῦτο.

Α.

{

65

6. «ιαφέρονσι δὲ καὶ οἱ βασιλεῖς' νυνὶ μὲν οὖν εἷς ἁπάν- ϱ. 503

των ἄρχει, πρότερον δὲ καὶ καθ ἑκάστην γλὠσταν ἰδίᾳ ἐβα-

1. νιὰ, Ιρἀ. στρατιά».

Α. 7609

16 11Η. ΧΙ. ΟΑΡ. 4. 6. 7.8. ΟΛΡ. δ. 6. Ι. 2.

σιλεύορτο ἕκαστοι. ]λώτται δ᾽ εἰσὶν ἓξ καὶ εἴκοσι αὐτοῖς δια ο) ᾿ ’ ω 2 ’ / λε ” ᾽ ” ε τὸ μὴ εὐεπίμικτον προς ἄλλήλους. φέρει ὃ᾽ ἡ γῆ και τῶν έρπε- τῶν ἔνια τῶν Θανασίμων καὶ σκορπίους καὶ φαλάγγια" τῶν δὲ φαλαγγίων τὰ μὲν ποιεῖ γελώντας ἀποθνήσκει», τὰ δὲ κλαί- ογτας πόθῳ τῶν οἰκείωγ. 7. Θεοὺς δὲ τιμῶσιν Ὥλιον καὶ άΐα καὶ Σελήνη», διαφε- ’ 8 . ΄ κ ι ..-” Νε ἃ -- ” / θόντως δὲ την «Σελήνη». ἔστι ὃ᾽ αὐτῆς το ἱερὸν τῆς Ἰβηρίας πλησίον’ ἱερᾶται ὃ᾽ ἀνὴρ ἐντιμότατος µετά γε τὸν βασιλέα, προεστὼς τῆς ἱθρᾶς χώρας, πολλῆς καὶ εὐάνδρου, καὶ αὐτῆς Δ ” ε / τ 3 -- ν ιν , και τῶν ἱεροδούλω», ὢν ἐνθονυσιώσι πολλοί και προφητεύου- σι’ ὃς δ᾽ ἂν αὐτῶν ἐπὶ πλέον κατάσχετος γενόμενος πλανᾶ- ται κατὰ τὰς ὕλας μόνος, τοῦτον συλλαβὼν ὁ ἱερεὺς ἀλύσει δήσας ἱερᾷ τρέφει πολυτελώς τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνο», ἔπειτα προ- αχθεὶς εἰς τὴν θυσίαν τῆς Θεοῦ, σὺν ἄλλοι ἱερείοις θύεται /’ -” Δ ” { ” τ 4 { 3 / µυρισθείς. τῆς δὲ θυσίας ὁ τρόπος οὗτος ἔχων τις ἱερὰν λόγ- χΧΗ», ἡπέρ ἐστι νόμος ἀνθρωποθντεῖν, παρελθὼν ἐκ τοῦ πλή- Θους, παίει διὰ τῆς πλευρᾶς εἰς τὴν καρδίαν, οὐκ ἄπειρος τοι- ούτου' πεσόντος δὲ σημειοῦνται μαντεῖά τινα ἐκ τοῦ πτώµα- τος, καὶ εἰς τὸ κοινὸν ἀποφαίνουσι' κοµισθέντος δὲ τοῦ σώ- µατος εἴς τι χωρίον, ἐπιβαίνουσιν ἅπαντες καθαρσίῳ χρώ- μενοι. 8. Ὑπερβαλλόντως δὲ καὶ τὸ γῆρας τιμώσιν «4λβανοί, καὶ 4 - [ή ι) -” / / / ὰ 3 σ τὸ τῶν ἄλλων», οὐ τῶν γονέων µόνον τεθρηκότων δε οὐχ ὅσιον φροντίζειν οὐδὲ µεμνῆσθαι. συγκατορύττουσι μέντοι τὰ χρή- µατα αὐτοῖς, καὶ διὰ τοῦτο πένητες͵ ζώσιν, οὐδὲν πατρφον 3 ” Δ ω ι] - ΄ δε” ν) ἔχοντες. ταῦτα μὲν περι Αλβανών. λέγεται ὃδ᾽ Ἰάσονα μετὰ Ἀρμένου τοῦ Θετταλοῦ κατὰ τὸν πλοῦν τὸν ἐπὶ τοὺς Κόλχους φ - ΄ -- ΄ / . ΄ ’ ΄ 3 ὁρμῆσαι µέχρι τῆς Κασπίας Φαλάττης, καὶ τήν τε Ἰβηρίαν καὶ τὴν λβανίαν ἐπελθεῖν καὶ πολλὰ τῆς -Ἀρμενίας καὶ τῆς ΜΠ- δίας, ὡς μαρτυρεῖ τά τε Ἰασόρια καὶ ἄλλα ὑπομνήματα πλείω. τὸν δὲ ΄Άρμενον εἶναι ἐξ Αρμενίου πόλεως, τῶν περὶ τὴν Ἀοι- / / ιν) - . / 3 ια) ». -” βηίδα λίµνην μεταξὺ Φερών και «4αρίσης' τοὺς σὺν αὐτῷ τᾶ οἰκίσαι τήν τε Ἀκιλισηνὴν καὶ τὴν Συσπιρῖτιν ἕως Καλαχανῆς 8 5 -- εν ν) ἃ κ ) ΄ 2 / καὶ «διαβηνῆς, καὶ δὴ καὶ την Ἁρμενίαν ἐπώνυμον κατα- λιπεῖν.

ΑΜΛΖΟΝΕΣς. | 17

οδρῦτ γΥ. ΄ - µ Ν - ” 4 . ᾽ 1. Ἐν δὲ τοῖς ὑπὲρ τῆς Αλβανίας ὄρεσι καὶ τὰς μαζό- ” ν σ ’ - νας οἰκεῖν φασι. Θεοφάνης μὲν οὖν ὁ συστρατεύσας τῷ Ποµ- ’ ια) ΄ 3 -” 3 . ο -- 3 ’ πηίῳ καὶ γενόμενος ἐν τοῖς «4λβανοῖς, μεταξὺ τών μαζόνων -” - -- . ’ 3 καὶ τῶν λβανών φησι Γήλας οἰκεῖν καὶ «4ήγας Σκύθας, καὶ : - ” ια) ’ 3 ’ μ ῥεῖν ἐρταῦθα τον Μερμάδαλιν ποταμὺν τούτων τε καὶ τῶν ι) ’ η. 3 τ “ ’ ’ μαζόνων ἀνὰ µέσο». ἄλλοι δέ, ὧν καὶ ὁ Σκήψιος ἸΜητρό- η Στ ο ο δωρος καὶ Ὑψικράτης, οὐδὲ αὐτοὶ ἄπειροι τῶν τόπων γεγονό- τες, Γαργαρεῦσιν ὁμόρους αὐτὰς οἰκεῖν φασιν ἐν ταῖς ὑπωρεί- αι; ταῖς πρὸς ἄρχτον τῶν Καυκασίων ὁρῶν, ἃ καλεῖται Ίκε- ” ε ραύνια. τὸν μὲν ἄλλον χρόνον καθ’ αὐτὰς αὐτουργούσας ἕκα- στα, τά τε πρὸς ἄροτον καὶ φυτουργίαν καὶ τὰ πρὸς τὰς νο- ’ - ϱ ν ή -” µάς, καὶ μάλιστα τῶν ἵππων, τὰς ὃ᾽ ἀλκιμωτάτας τών ἵπ- πωφ1 κυνηγεσίαις πλεονάζειν καὶ τὰ πολέμια ἀσκεῖν' ἁπάσας -- ᾽ |] ” ϱ -” δ᾽ ἐπικεκαῦσθαι στὸν δεξιὸν µαστον ἐκ νηπίων, ὥστε εὐπετώς χρῇῆσθαι τῷ βραχίονι πρὸς ἑκάστην χρείαν, ἐν δὲ τοῖς πρώτοις . φν . ” Δ ϊ Μ , ΔΝ , . πρὸς ἀκοντισμόν' χρῆσθαι δὲ καὶ τόξῳ καὶ σαγάρι καὶ πέλτη, η. 3 / -- ’ ., ’ .) δορὰς δὲ Θηρίων ποιεῖσθαι περίκρανά τε καὶ σκεπάσµατα καὶ διαζώµατα":. δύο δὲ µῆνας ἐξαιρέτους ἔχειν τοῦ ἔαρος, καθ᾽ ΄ ολ 8 ”.. ’ οὓς ἀναβαίνουσιν εἰς τὸ πλησίον ὅρος τὸ διορίζον αὐτάς τε ᾽ ) ’ ” ’ Δ 2 .. λ ” καὶ τους ΓΓαργαρέας. ἀναβαίνουσι δὲ κακεῖνοι Κατά ἔθος τι παλαιόν, συ»θύσοντές τε καὶ συγεσόµενοι ταῖς γυναιξδὶ τεκγο- ” [ή 1 ” .) 3 { { .] ” { ποίαρ χάρι ἀφαρῶς τὰ καὶ ἐν σχότει, ὃ τυχὼ» οῇ τυχούσῃ, . ή 3 ’ 3 ’ μα] Λ ἐγκύμονας δὲ ποισαγτες ἄποπέμπουσιν' αἱ ὃ ὃ τι μὲν ἂν -. 3 4 Όῆλυ τέκωσι κατέχουσιν αὐταί, τὰ δ᾽ ἄρρενά κοµίζουσιν ἐκεί- γοις ἐκτρέφειν' φκείωται ὃ᾽ ἕκαστος πρὸς ἕκαστον, νοµίζων υἱὸν 1 ) ή διά τὴν ἄγνοιαν. 2. Ὁ δὲ Μερμόδας, καταράττων ἀπὸ τῶν ὀρῶν διὰ τῆς τῶν ἁμαζόνων καὶ τῆς «Σιρακηνῆς καὶ ὅση μεταξὺ ἔρημο μ ο ορμής Ἰ µετα»ρν «ημου, 3 η ” ᾿ -- είς τὴν ΠΜαιώτιν ἐκδίδωσι. τοὺς δὲ Γαργαρέας συναναβῆναι χ 3 ή . - 3 ’ 3 ’ η) / μὲν ἐκ Θεμισκύρας φασὶ ταῖς .μαζόσιν εἰς τούσδε τοὺς τὀ- πους, εἶτ ἀποστάντας αὐτῶν πολεμεῖν μετὰ Θρᾳκών καὶ Εύ- βοέων τινών πλανηθέντων µέχρι δεῦρο πρὸς αὐτάς, ὕστερον 3 .) { ιο ”ν δὲ καταλυσαµένους τὸν πρὸς αὐτὰς πόλεμου ἐπὶ τοῖς λεχθεῖσι

1. των ἵππων νιὰ. ἀε[οπαα.

πίγαῦδο. ΕΠ. Ρβ

ο. 5σ0!

ο. 505

18 118. ΧΙ. ΟΑΡ. δ. 6. 8 -- 7.

ο -- . ποιήσασθαι συμβάσεις, ὥστε τέκνων συγκοιωφνεῖν µόνον, ζῆν δὲ καθ’ αὐτοὺς ἑκατέρους.

8. Ἴδιον δέ τι συµβέβηκε τῷ λόγῳ περὶ τῶν Ἁμαζόνων' Γι 3 . { 3 . Λ ᾽ { ἃ ’ οἱ μὲν γὰρ αἄλλοι τὸ μυθώδες καὶ τὸ ἱστορικὸν διωρισµένον 3 .] . - ᾽ ’ -- ” ἔχουσι"' τὰ γὰρ παλαιὰ καὶ ψευδῇ καὶ τερατώδη μῦθοι καλοῦν- { Σε ’ ’ ᾿ / ιά 3 ή ’ ται, ἡ δ᾽ ἱστορία βούλεται ταληθές, ἄν τε παλαιὸν ἄν τε νέου, . - Ἂ ) ” Ἂ , ν . Δ -- ) , καὶ τὸ τερατώδες ἡ οὐκ ἔχει ἡ σπάνιον’ περὶ δὲ τών «αμαζό- ἃ ν ο . ’ νωφ τὰ αὐτὰ λέγεται καὶ νῦν καὶ πάλαι, τερατώδη τε ὄντα ὴ - καὶ πίστεως πόρρω. τίς γὰρ ἄν πιστεύσειεν, ὡς γυναικών . Ἀ { ΛΑ ν- ’ ή . 3 - . στρατος ἡ πόλις ἡ ἐθνος συσταίη ἄν ποτε χωρις ἀγδρών; καὶ ᾿ ’ ΄ ᾽ .) .] 3 ΄ ’ μα ᾽ 3 οὐ µόνον γε συσταίη, ἄλλα και ἐφόδους ποιῄσαιτο ἐπὶ τὴν ἆλ- / -” 3 ΄ σ ᾽ λοτρίαν καὶ κρατήσειεν οὐ τῶν ἐγγὺς µόνον, ὥστε καὶ µέχρι .. .. Ε / ο ’ |. . ” τῆς νῦν Ιωνίας προελθεῖν, ἀλλὰ Καὶ διαπόντιον στείλαιτο στρα- -- .. -- ) κ ” τείαν µέχρι τῆς «Ἀττικῆς; τοῦτο γὰρ ὁμοιον, ὡς ἄν εἴ τις λέ- . ιά -- ο) / . γοι, τοὺς μὲν ἄνδρας γυναῖκας γεγολέναι τοὺς τότε, τὰς δὲ γυ- - { . ᾽ . - ’ 9 Ἡ . - ’ .) γαΐῖκας ἄλνδρας. αλλά µη» ταῦτα γε αυτα και νῦν λέγεται περι αὐτῶν, ἐπιτείνει δὲ τὴν ἰδιότητα καὶ τὸ πιστεύεσθαι τὰ πα- .- Ἀ " -- λαιὰ μᾶλλον ἢ τὰ νῦν. 4. Ἀτίσεις γοῦν πόλεων καὶ ἐπωνυμίαι λέγονται, καθάπερ ι) ’ - ή 3 ”” Ν ͵ / λ ’ Ν Ἐφέσου και Σμύρνης και Κυµης και ἨΜυρίνης, και τάφοι και ” ιά / .) . ” . ια) 3 α) ἄλλα ὑπομνήματα: τὴν δὲ Θεμίσκυραν καὶ τὰ περὶ τὸν Θερ- ’ . ’ / µωώδοντα πεδία καὶ τὰ ὑπερκείμενα ὄρη ἅπαντες Ἁμαζόνων καλοῦσι, καΐ φασιν ἐξελαθῆναι αὐτὰς ἐνθένδε. ὅπου δὲ νῦν / Ν ’ ᾿ ’ / εἶσιν, ὀλίγοι τε καὶ ἀναποδείκτως καὶ ἀπίστως ἀποφαίνονται" ’ . Ν ’ ’ 4 καθάπερ καὶ περὶ Θαληστρίας, ἣν ἄλεξάνδρῳ συμμῖξαί φα- 3 - ” σι ἐν τῇ Ὑρκανίᾳ καὶ συγγενέσθαι τεκνοποιίας χάριν, δυνα- στεύουσαν τῶν 4μαζόνων' οὐ γὰρ ὁμολογεῖται τοῦτο" ἀλλὰ τῶν συγγραφέων τοσούτων ὄντων, οἱ μάλιστα τῆς ἀληθείας φροντίσαντες οὐκ εἰρήκασιν, οὐδ᾽ οἱ πιστευόµενοι μάλιστα οὐ- 3 . . δενὸς µέμνηνται τοιούτου, οὐδ' οἱ εἰπόντες τὰ αὐτὰ εἰρήκασι” Λλείταρχος δέ φησι τὴν Θαληστρίαν ἀπὸ Κασπίων πυλῶν καὶ Θερµώδοντος ὀρμηθεῖσαν ἐλθεῖν πρὸς Ἀλέξανδρον, εἰσὶ δ᾽ ἀπὸ Κασπίας εἰς Θερμώδοντα στάδιοι πλείους ἑξακισχιλίων. . Ἶ η) Δ δ. Καὶ τὰ πρὸς τὸ ἔνδοξον θρυληθέντα Ἱκᾶν ὡὠμολόγηται

Ι. οὔκ ἀνωμολόγηται Ερῖε. αι: απἀο [οχί, ΙΕὰ, οὐκ ἂν ὡμολόγητο,

ολυΟΑςδῦ5. 19

παρὰ πάντων», οἱ δὲ πλάσαντες ἧσαν οἱ κολακείας μᾶλλον ἢ ἀληθείας φροντίζοντες' οἷον τὸ τὸν Καύκασον μετενεγκεῖν εἰς τὰ Ἰνδικὰ ὄρη καὶ τὴν πλησιάζουσαν ἐκείνοις ἑφαν θάλατταν ἀπὸ τῶν ὑπερκειμένων τῆς Κολχίδος καὶ τοῦ Εὐξείνου ὁρῶν' ταῦτα γὰρ οἱ Ἕλληνες "καὶ Καύκασον ὠρόμαζον, διέχοντα τῆς Ἰνδικῆς πλείους ἢ τρισµυρίους σταδίους, καὶ ἐνταῦθα ἐμύ- Θευσαν τὰ περὶ Προμηθέα καὶ τὸν δεσμὸν αὐτοῦ" ταῦτα γὰρ τὰ ὕστατα πρὸς ἕω ἐγνώριζον οἱ τότε. ἡ δὲ ἐπὶ Ἰνδοὺς στρα- τεία «4ιονύσου καὶ Ἡρακλέους ὑστερογενῇ τὴν µυθοποιίαν ἐμ- φαίνει, ἅτε τοῦ Ἡρακλέους καὶ τὸν Προμηθέα λῦσαι λεγοµέ- νου Χχιλιάσιν ἐτῶν ὕστερον. καὶ ἦν μὲν ἐνδοξότερον τὸ τὸν λέξανδρον µέχρι τῶν Ἰνδικῶν ὁρῶν καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν ἢ µέχρι τοῦ μυχοῦ τοῦ Εὐξείνου καὶ τοῦ Καυκάσου’ ἀλλ᾽ ἡ δόξα τοῦ ὄρους καὶ τοὔνομα καὶ τὸ τοὺς περὶ Ἰάσονα δοκεῖν µακροτάτην στρατείαν τελέσαι τὴν μέχρι τῶν πλησίον Καυκάσου καὶ τὸ τὸν Προμηθέα παραδεδόσθαι δεδεµένον ἐπὶ τοῖς ἐσχάτοις τῆς }ῆς ἐν τῷ Καυκάσῳ, χαριεῖσθαί τι τῷ βα- σιλεῖ ὑπέλαβον, τοὔνομα τοῦ ὄρους µετενέγκαντες εἰς τὴν Ἰν- δικήν.

ϐ. Τὰ μὲν οὖν ὑψηλότατα τοῦ ὄντως Καυκάσου τὰ νοτιώ- τατά ἐστι, τὰ πρὸς -4λβανίᾳ καὶ Ἰβηρίᾳ καὶ Κόλχοις καὶ Ἡνι- όχοις' οἰκοῦσι δὲ οὓς εἶπον τοὺς συνερχοµένους εἰς τὴν «4ιο- σκουριάδα" συνέρχονται δὲ τὸ πλεῖστον ἁλών χάριν. τούτων ὃ) οἱ μὲν τὰς ἀκρωρείας κατέχουσιν, οἱ δὲ ἐν νάπαις αὐλίζον- ται καὶ ζώσιν ἀπὸ θὈηρείων σαρκῶν τὸ πλέον καὶ καρπών ἀγρίων καὶ γάλακτος. αἱ δὲ κορυφαὶ χειμῶνος μὲν ἅβατοι, Θέρους δὲ προσβαίνουσιν, ὑποδούμενοι κεντρωτὰ ὠμοβόινα δί- κην τυµπάνων πλατεῖα διὰ τὰς χιόνας καὶ τοὺς κρυστάλλους. καταβαίνουσι δ᾽ ἐπὶ δορᾶς κείµενοι σὺν τοῖς φορτίοις καὶ κα- πολισθαίνοντες, ὅπερ καὶ κατὰ τὴν .Ἀτροπατίαν Μηδίαν καὶ κατὰ τὸ Ἰώάσιον ὄρος τὸ ἐν Αρμενίᾳ συμβαίνει" ἐνταῦθα δὲ καὶ τροχίσκοι ξύλινοι κεντρωτοὶ τοῖς πέλµασιν ὑποτίθενται. ποῦ γοῦν Καυκάσου τὰ μὲν ἄκρα τοιαῦτα.

7. Καταβαίνοντι ὃ᾽ εἰς τὰς ὑπωρείας ἀρκτικώτερα μέν ἐστι σὰ κλίματα, ἡμερώτερα δέ: ἤδη γὰρ συνάπτει τοῖς πεδίοις τῶν Σιράκων. εἰσὶ δὲ καὶ Τρωγλοδύται τινὲς ἐν φωλεοῖς οἰκοῦν-

Ρ2

ΑΔ. 772 ο. 506

ο. 507

20 ΙΒ. ΧΙ. ΟΛΔΡ. δ. 6.8. 0Δ0.6. 6.1 -- 4,

τες διὰ τὰ ψύχη, παρ᾽ οἷς ἤδη καὶ ἀλφίτων ἐστὶν εὐπορία" μετὰ δὲ τοὺς Τρωγλοδύτας καὶ! Χαιανοῖται" καὶ Πολυφάγοι τι- νὲς καλούμενοι καὶ αἱ τῶν Εἰσαδίκων κῶμαι, δυναµένων γεωρ- γεῖν διὰ τὸ μὴ παντελώς ὑποπεπτωκέναι ταῖς ἄρκτοις.

8. Οἱ δ᾽ ἐφεξῆς ἤδη νομάδες οἱ μεταξὺ τῆς ἸΜαιώτιδος καὶ τῆς Κασπίας Ναβιανοὶ καὶ Ἱ ΠανξανοὶΣ καὶ ἤδη τὰ τῶν Σιράκων καὶ Ἀόρσων φῦλα. δοκοῦσι δ᾽ οἱ ΄ορσοι καὶ οἱ «Σί- ρακες φυγάδες εἶναι τῶν ἀνωτέρω, Ἱ καὶ προσάρατιοι μᾶλλον Ἀόρσων. «Ἀβέακος μὲν οὖν, ὁ τῶν «Σιράκων βασιλεύς, ἡνίκα Φαρνάκης τὸν Ὡόσπορον εἶχε, δύο μυριάδας ἱππέων ἔστειλε, Σπαδίνης δ᾽, ὁ τῶν Ἠόρσων, καὶ εἴκοσιν, οἱ δὲ ἄνω ΄ἄορσοι καὶ πλείονας" καὶ γὰρ ἐπεκράτουν πλείονος γῆς, καὶ σχεδόν τι τῆς Κασπίων παραλίας τῆς πλείστης ἤρχον,' ὥστε καὶ ἐνεπο- ρεύοντο καμήλοις τὸν Ἰνδικὸν φόρτον καὶ τὸν Βαβυλώνιον, παρά τε ἉἈρμενίων καὶ Μήδων διαδεχόµενοι' ἐχρυσοφόρουν δὲ διὰ τὴν εὐπορίαν. οἱ μὲν οὖν ΄Ίορσοι τὸν Τάναϊν παροικοῦσι», οἱ Σίρακες δὲ τὸν «χαρδέον, ὃς ἐκ τοῦ Καυκάσου ῥέων ἐκδίδω- σιν εἰς τὴν Μαιῶτιρ.

οακΡϱτ γι.

1. Ἡ δὲ δευτέρα μερὶς ἄρχεται μὲν ἀπὸ τῆς Κασπίας 9α- λάττης, εἰς ἦν κατέπανεν ἡ προτέρα" καλεῖται δ᾽ ᾗ αὐτὴ θά- λαττα καὶ Ὑρκανία. δεῖ δὲ περὶ τῆς θαλάττης εἰπεῖν πρότε- ϱον ταύτης καὶ τῶν προσοίκω» ἐθνών. ἔστι δ᾽ ὁ κόλπος ἀνέ- χω» ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ πρὸς µεσημβρίαν κατ ἀρχὰς μὲν ἱκανώῶς στενός, ἐνδοτέρω δὲ πλατύνεται προϊών, καὶ μάλιστα κατὰ τὸν μυχὸν ἐπὶ σταδίους που καὶ πεντακισχιλίους ὁ δ᾽ εἴσπλους µέ-

- -- -” ’ ο] ” ΄ ή -- χθι τοῦ μυχοῦ μικρῷ πλειόνων ἂν εἴῃ, συνάπτων πως ἤδη τῇ 3 ΄ . 32 ’ ᾿ 4 α - { ’ / ἀοικήτῳ. φήῆσὶ δ᾽ Ἐρατοσθένης, τὸν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων γνώρι-

3 ’ λ6 - / ” . .) ᾽ . 4 μον περίπλόυν τῆς θαλάττης ταύτης, τὸν μὲν παρὰ τοὺς «ἄλ- βανοὺς καὶ τοὺς Καδουσίους εἶναι πεντακισχιλίων καὶ τετρα-

/ . . ἃ " 2 . ΐ δ - τς κοσίω», τὸν δὲ παρὰ τὴν «4ναριακῶν και Μάρδων και Ὑρκα-

- ’ .. / - -” ” νῶν µέχρι τοῦ στόματος τοῦ ᾿«άξου ποταμοῦ τετρακισχιλίων

Ι. νι. 1ρ4. Χαμαικοῖται. ᾖὁ. πειζανοὶ Ἐρίι. Ὑπι. Παγξανοὶ εὰά. 5. ου. 1εὰ. γ/οριζοεον.

ΜΑΒΕ ΟΔΡΡΙΟΝΜ. 21

καὶ ὀκτακοσίων' ἔνθεν δ᾽ ἐπὶ τοῦ Ἰαξάρτου δισχιλίων τετρα:

΄ .- Ν λ ” 3 -- ΄ ’ . ο .Ἡ -- κοσίω». δεῖ δὲ περι τῶν ἐν τῇ µερίδι ταύτη καὶ τοῖς ἐπί το- Α. ΤΤ4 σοῦτον ἐκτετοπισμένοις ἁπλούστερον ἀκούειν, καὶ μάλιστα περὶ τῶν διαστημάτων.

2. Εἰσπλέοντι ὃ᾽ ἐν δεξιᾷ μὲν τοῖς Εὐρωπαίοις οἱ συνε- χεῖς Σκύθαι νέµονται καὶ «Σαρμάται οἱ μεταξὺ τοῦ Ίανάιδος καὶ τῆς Δαλάττης ταύτης, νομάδες οἱ πλείους, περὶ ὧν εἰρή-

φ 3 3 ” 3 { ω νι ντ ” ΄ . τ Καμεν ἐν ἀριστερᾷ ὃδ' οἱ προς έω Φκυθαι, Σομάδες καὶ ουτοι, ” - ε / / .) . .] .. / σ µέχρι τῆς ἔφαφ θαλάττης και τῆς /νδικῆς παρατείνορτες. απα»- τας μὲν δὴ τοὺς προσβόρους κοινῶς οἱ παλαιοὶ τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς «Σκύθας καὶ Κελτοσκύθας ἐκάλουν' οἱ δ᾽ ἔτι πρό- / ) ἃ ε ᾗἩ .. 1. / τ΄ . τερον διελόντες τοὺς μὲν ὑπὲρ τοῦ Ἰὐξείνου καὶ Ίστρου καὶ τοῦ «δρίου κατοικοῦντας Ὑπερβορέους ἔλεγον καὶ «Σαυρομά- ια υ ΄ 8 . / -- . ” ή τας και «ριμασπούς, τοὺς δὲ πέραν τῆς Κασπίας θαλάττης 4 ᾽ ῃ η Δ , , ) , ” τοὺς μὲν «Σάκας, τοὺς δε Πασσαγετας ἐκάλουν, οὐκ ἔχοντες ἀκριβῶς λέγειν περὶ αὐτών οὐδέν, καίπερ πρὸς Μασσαγέτας τοῦ Κύρου πόλεμον ἱστοροῦντες. ἆλλ᾽ οὔτε περὶ τούτων οὐδὲν ἠκρί- ἀπ 3 [ή 3 .) .) -. -- ” -. ᾗ βωτο πρὸς ἀλήθειαν, οὔτε τὰ παλαιὰ τῶν Περσικῶν οὔτε τῶν Μηδικώῶν ἢ Συριακών ἐς πίστιν ἀφικνεῖτο μεγάλην διὰ τὴν τῶν συγγραφέων ἁπλότητα καὶ τὴν φιλομυθία». 3. Ὁρῶντες γὰρ τοὺς φανερῶς μυδογράφους εὐδοκιμοῦν- ./ . ΄ ω [ ᾽ ) { .. 33 τας φΦήθησαν καὶ αὐτοὶ παρέξεσθαι τὴν γραφὴν ἡδεῖαν, ἐὰν ή ἐν ἱστορίας σχήµατι λέγωσιω, ἃ µηδέποτε εἶδον µήτε Γκουσαν», ᾗ οὐ παρά γε εἰδότων, Ἡ σκοποῦντες δι᾽ αὐτὸ δὲ µόνον τοῦτο, ο 3 ῤ { - ” 9 / ε/ . 3 { οτι] ἄκρόασιν ἠδεῖαν ἔχει και θαυμαστήν. ῥᾳον δ᾽ ἄν τις [σι- ή λε ή [ή { -- . υ .ν ὀδω και Ὁμήρῳ πιστεύσειεν Πρωολογοῦσι και τοῖς τραγικοῖς 6. 608 ποιηταῖς ἢ Κτησία τε καὶ Προδότῳ καὶ Ἑλλανίκῳ καὶ ἄλλοις τοιούτοις. στο ἳ Φ. ια ἡ- ’ . ’ κε ᾿ .., 4. Οὐδὲ τοῖς περι «4λεξάνδρου δὲ συγγράψασιν ΣούἈ ῥᾷδιον ΄ -- -- .. Ν 4 { δν πιστεύειν τοῖς πολλοῖς' καὶ γὰρ οὗτοι ῥᾳδιουργοῦσι διά τε τὴν δόξαν τὴν Αλεξάνδρου καὶ διὰ τὸ τὴν στρατείαν πρὸς τὰς ἐσχα- τιὰς γεγονέναι τῆς «Ασίας πόρρω ἀφ᾿ ἡμῶν' τὸ δὲ πόρρω δυσ- ἔλεγκτον. ἡᾗ δὲ τῶν Ῥωμαίων ἐπικράτεια καὶ ἡ τῶν Παρθυ- Α. Τὸ αίων πλεῖόν τι προσεκκαλύπτει τῶν παραδεδοµένων πρότερον’

1. σκοποῦντες αὐτὸ μόνον τοῦτο, ὅ τι κτλ. (ου.: δὲ ουτίο ἀε]επιιπ.

ΑΛ. 776

20 118. ΧΙ. ΟΑΡ. 7. 6.1 -- 4.

οἱ γὰρ περὶ ἐκείνων συγγράφοντες καὶ τὰ χωρία καὶ τὰ ἔθνη, 3 τ ζ / ’ / Ἁ ς 3 ». - ἐν οἷς αἱ πράξεις, πιστότερον λέγουσι» ἢ οἱ πρὸ αὐτῶν' μᾶλ- λον γὰρ κατωπτεύκασι.

οἲἳΡΟΤ ΥΠ.

. -”

1. Τοὺς δ᾽ οὐν ἐν ἀριστερᾷ εἰσπλέοντι τὸ Κάσπιον πέλα- Ίος παροικοῦντας νοµάδας 4άας οἱ νῦν προσαγορεύουσι τοὺς ἐπονομαζομένους ΠΠάρνους: εἴτ ἔρημος πρόκειται µεταξύ, καὶ 3 -» ε / } ἆ κά / ’ ο. ’ ἐφεξῆς ἡ Ὑρκανία, καθ’ ἦν ἤδη πελαγίζει µέχρι τοῦ συνάψαι τοῖς ἸΗηδικοῖς ὄρεσι καὶ τοῖς «ἁρμενίων. τούτων ὃ᾽ ἐστὶ µη-

Ν ᾿ -- . 44 « ’ α - 3 ΄ νοειδὲς τὸ σχῆμα κατὰ τᾶς ὑπωρείας, αἳ τελευτώσαι πρὸς δά- λατταν ποιοῦσι τὸν μυχὸν τοῦ κόλπου. οἰκεῖ δὲ τὴν παρωρείαν

’ -- , 3 ταύτην µέχρι τῶν ἄκρων ἀπὸ θαλάττης ἀρξαμένοις ἐπὶ μικρὸν

Δ - 3 ά χ , Ι λ - ι) / λ ’ μὲν τῶν «Αλβανών τὶ µέρος και τῶν Αρμενίων, τὸ δὲ πλέον ΓΠλαι καὶ Καδούσιοι καὶ ΄Ίμαρδοι καὶ Οὐίτιοι καὶ «Άναριά- Χαι. φασὶ δὲ Παρρασίων τινὰς συνοικῆσαι τοῖς «4ναριάκαις, οὓς καλεῖσθαι νῦν Παρσίους' ἰνιᾶνας ὃδ᾽ ἐν τῇ Οὐὗιτίᾳ τει- χίσαι πόλιν, ἣν Ἰ 4ὐνιάναὶ καλεῖσθαι, καὶ δείκνυσθαι ὅπλα τε Ἑλληνικὰ ἐνταῦθα καὶ σκεύη χαλκᾶ καὶ ταφάς' ἐνταῦθα δὲ

ν ’ 3 ’ αμ... κ / , -- 3 αἱ πόλιν “Αναριάκη», 5 Ἡν φασί, δείχνυται μαντεῖον ἐγκοιμω- μένω», Ίκαι ἄλλα τινα ἔθνη» ληστρικά καὶ µάχιμα μᾶλλον ἡ γεωργικά: ποιεῖ δὲ τοῦτο ἡᾗ τραχύτης τῶν τόπων. τὸ μέντοι πλέον τῆς περὶ τὴν ὀρεινὴν παραλίας Καδούσιοι »έµονται, σχε- δὸν δέ τι ἐπὶ πεντακισχιλίους σταδίους, ὥς φησι Πατροκλῆς, “ η ’ - η -- ” 2. ο. ὃς καὶ πάρισο» ἡγεῖται τὸ πέλαγος τοῦτο τῷ ΙΠ{οντικῷ. ταῦτα

κ, ’ , μὲν οὐ» τὰ χωρία λυπρά.

2. Ἡ ὃδ᾽ Ὑρκανία σφόδρα εὐδαίμων καὶ πολλὴ καὶ τὸ πλέον

’ τ η πεδιὰς πόλεσί τε ἀξιολόγοις διειληµµένη, ὧν ἐστι Ταλαβρόκη

λ η) . ια, λ η) / / ο και Σαμαριανή και Κάρτα καὶ τὸ βασίλειο Ίάπη' ὁ φασι μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης ἱδρυμένον διέχειν τῶν Κασπίων πυ- λῶν σταδίους χιλίους τετρακοσίους. καὶ Ἰ διὰ τὸ μὲν εἶδος τῆς

” - - { .] ” Λ εὐδαιμονίας σημεῖα ἡγοῦντο: ᾗ μὲν γὰρ3 ἄμπελος μετρητὴν οἱ-

1. νιά. ]ρά. «4ἰνιανας ααὶ ἰγίαν, αποὰά πιαρῖς Ῥ]αοςί. 2, καὶ ἄλλα τω ὰ ἴχνη τοῦ τῶν Ἑλλήνων συνοικισμοῦ” ἴστι δε παντα ταῦτα τὰ ἔθνη κτλ. Ἶ. Ἱ. δογίρία [οτο [αΐδο οοπ]. (ατοδκανά, Ἰνααά Ἱπιρτοδαδί- Πιο, ὃ. [οτι Ἰρά. καὶ της εὐδαιμογίας σηηεῖα" ἡ μὲν καλ.

ΗΥΠΟΑΝΙΑ, 20

νου φέρει, ἡᾗ δὲ συκῆ µεδίµνους ἐξήκοντα, ὁ δὲ σῖτος ἐκ τοῦ ἐκπεσόντος καρποῦ τῆς καλάμης φύεται, ἐν δὲ τοῖς δένδρεσι σμηνουργεῖται καὶ τῶν φύλλων ἀπορρεῖ μέλι" τοῦτο δὲ γίνεται

. - ΄ 3 -” - ια) - ᾽ ΄ 3 -- και τῆς Μηδίας νά τῇ Ματιανῃ και τῆς -αθμενίαρ - τῇ ὅα-

ο. -- -” -- ιά ΄ κασηνῇ καὶ τῇ 4ραξηνῇ. τῆς μέντοι προσηκούσης ἐπιμελείας } 3” 4 5... Ἡ « ες 35 ’ .-” , 4 οὐκ ἔτυχεν ουτε αὐτὴ ουτε ἡ ἐπώνυμος αὐτῇ θάλαττα, ἅπλους 1 -- ’ 3 - / τε οὖσα καὶ ἀργός' νῇσοί τέ εἶσιν οἰκεῖσθαι δυνάµεναι, ὡς δ᾽ εἰρήκασί τινες, καὶ χρυσῖτιν ἔχουσαι γῆν. αἴτιον δ᾽, ὅτι καὶ οἱ ἡγεμόνες οἵ τ᾽ ἐξαρχῆς ἐτύγχανον βάρβαροι ὄντες οἱ τῶν Ὑρκανών, ἸΜῆδοί τε καὶ Πέρσαι, καὶ οἱ ὕστατοι Παρθυαῖοι, ’ / 4 ς , .. χείρους ἐκείνων ὄντες, καὶ ἡᾗ γείτων ἅπασα χώρα ληστῶν καὶ

[ή ᾽ α 3 ” / ᾽ 3 ” κ Ν ΄ ροµάδων µεστήη καὶ ερηµίας. Μακεδόνες ὃ᾽ ὀλίγον μεν χρόνον ἐπῆρξαν, καὶ ἐν πολέμοις ὄντες καὶ τὰ πόρρω σκοπεῖν οὐ δυ-

’ / ς Ἴ ι ’ γάμενοι. φησὶ δ᾽ 4ριστόβουλος ὑλώδη οὖσαν τὴν Ὑρκανίαν δρῦν ἔχειν, πεύκη» δὲ καὶ ἐλάτην καὶ πίτυν μὴ φύειν, τὴν δ᾽

. η / . . Ἰνδικὴν πληθύειν τούτοις. τῆς δὲ Ὑρκανίας ἐστεὶ καὶ ἡ Λη-

/ ἃ . Δ ι { ν / ᾿ / σαία" τινὲς δὲ καὶ καθ αὐτὴν τιθέασι τὴν Λησαίαν.

3. «4ιαρρεῖται δὲ καὶ ποταμοῖς ἡ Ὑρκανία τῷ τε Ὄχῳ καὶ

/΄ σα ’ -- τ η τῳ «ὰξῳφ µέχρι τῆς εἰς θάλατταν ἐκβολῆς, ὧν ὁ ᾿«ὀχος καὶ διὰ

-- ’ ε - λ λ μή ’ τῆς Λησαίας ῥεῖ' ἔνιοι δὲ τὸν ΄«9χον εἰς τὸν «ὐδον ἐμβάλλειν

’ ’ ᾽ Ν μι φασίν. «ριστόβουλος δὲ καὶ µέγιστον ἀποφαίνει τὸν «ξον

- 4 / { Σε .- . " ι) ΄ 4 -- ι τῶν ἑωραμένων υφ᾿ ἑαυτοῦ κατὰ τὴν σίαν πλην τῶν 19δι-

-”- 3 . . ” Μ .) τ κ Ἡ ’ κών φησι δὲ και ευπλουν είναι (και ουτος και Ερατοσῦθεγης παρὰ Πατροκλέους λαβὼν) καὶ πολλὰ τῶν Ἰνδικῶν φορτίων κατάγειν εἰς τὴν Ὑρκαρίαν θάλατταν, ἐντεῦθεν δ᾽ εἰς τὴν Άλ- βανίαν περαιοῦσθαι, καὶ διὰ τοῦ Κύρου καὶ τῶν ἑξῆς τόπων εἰς τὸν Εὐξεινον καταφέρεσθαι. οὐ πανὺ δὲ ὑπὸ τῶν παλαιών ς ’ ’ η ’ ὁ ὀδχος ὀνομάζεται' πολλόδωρος μέντοι ὁ τὰ Παρθικὰ }ρά- ψας συνεχώς αὐτὸν ὀνομάζει, ὡς ἐγγυτάτω τοῖς Παρθναίοις ῥέορτα.

4. Προσεδοξάσθη δὲ καὶ περὶ τῆς δαλάττης ταύτης πολλὰ ψευδῇ διὰ τὴν λεξάνδρου φιλοτιμίαν' ἐπειδὴ γὰρ ὡὠμολόγητο ” / σ / ἃ ι) ΄ ΣΧ . η / 4 ’ ἐκ πάντων», τι διείργει την 4σίαν ἀπὸ τῆς Ευὐρώπης ὁ Ί-

.. ; 3 Δ ν) . / Δ ” ΄ γαΐῖς ποταμός, τὸ δὲ μεταξὺ τῆς θαλάττης καὶ τοῦ Ταναιδος, πολὺ µέρος τῆς Ασίας ὄν, οὐχ ὑπέπιπτε τοῖς Μακεδόσι, στρα-

-- Σαν σ -- ’ αλ ’ / - τηγεῖν δ᾽ ἔγνωστο, ὥστε τῇ φήμη γε κἀκείνων δόξαι τῶν µε-

ο. 509

Α. ΤΤΤ

ο. 5ι0

24 118. ΧΙ. ΟΔΡ, 7. 6. 5. ΑΡ. 8. 5. 1. 2.

. - ... ε -” ρῶν κρατεῖν τὸν «4λέξανδρον" εἰς ἓν οὖν συνῆγον τήν τε Μαι- ώὤτιν λίµνην τὴν δεχοµένην τὸν Τάναῖν καὶ τὴν Κασπίαν θά- λατταν, λίμνη» καὶ ταύτην καλοῦντες καὶ συντετρῆσθαι φά- 3 ε ’ 1 / ς / Δ / -- σκοντες πρὸς ἀλλήλας ἀμφοτέρας, ἑκατέραν δὲ εἶναι µέρος τῆς ” . ” -. ἑτέρας. Πολύκλειτος δὲ καὶ πίστεις προσφέρεται περὶ τοῦ λί- ΄ κά 3 ο µνην εἶναι τὴν θάλατταν ταύτην (ὄφεις τε γὰρ ἐκτρέφειν καὶ ε ι ὁσ σ ω Ν 2 ς / . ΄ ὑπόγλυκυ εἶναι τὸ υδωρ), ὅτι δὲ καὶ οὐχ ἑτέρα τῆς Μαιώτι- δός ἐστι, τεκμαιρόμενος ἐκ τοῦ τὸν Τάναῖν εἰς αὐτὴν ἐμβάλ- 5 Ν ” -- - -- -- τ εΙ λειν: ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν ὀρῶν τών Ἰνδικῶν, ἐξ ὧν ὅ τε ΄«δχος 3 ’ , καὶ ὁ ᾿«άξος καὶ ἄλλοι πλείους, φέρεται καὶ ὁ Ἰαξάρτης ἐκδίδωσί τε ὁμοίως ἐκείνοις εἰς τὸ Κάσπιον πέλαγος, πάντων ἀρκτικώ- --. Ὕ , .. Ν ᾿ τατος. τοῦτον οὐν ὠνόμασαν Τάναϊν, καὶ προσέθεσαν καὶ [ή ΄ « 3” ΄ .. .. ει { [ή ᾿ τούτῳ πίστιν, ὡς εἴῃ Τάναῖς, ὃν εἴρηκεν ὁ Πολύμλειτος" τὴν 7ὰρ περαίαν τοῦ ποταμοῦ τούτου φέρει» ἐλάτην καὶ ὀιστοῖς ἐλατίνοις χρῇσθαι τοὺς ταύτη «Σκύθας, τοῦτο δὲ καὶ τεκμήριον τοῦ τὴν χώραν τὴν πέραν τῆς Εὐρώπης εἶναι, μὴ τῆς Ασίας" ) ν) ” ” 4 ή . η) Ν α α) [ή 3 ΄ την γὰρ σίαν τὴν ἄνω καὶ τὴν πρὸς ἕω μὴ φύειν ἐλάτην. ” / ’ . 2 -”. 27 ” ή 1 { . Ἐρατοσθένης δέ φησι καὶ ἐν τῇ {δικῇ φύεσθαι ἑλάτην καὶ 3 - / Δ ή ᾽ ια) . ἐντεῦθεν ναυπηγήσασθαι τὸν στόλον «λέξανδρον' πολλὰ δὲ Λ ή -” ’ ” / -- ια -- . καὶ ἄλλα τοιαῦτα συγκρούειν Ἐρατοσθένης πειρᾶται, η μῖν ὃ ἀποχρώγτως εἰρήσθω περὶ αὐτῶ». .] -- 3 - ν 4 / ς / δ. Καὶ τοῦτο δ᾽ ἐκ τῶν κατὰ τὴν Ὑρκανίαν ἱστορουμένων “κ 1 ν -- στο ν 3 ο ’ /’ παραδόξω» ἐστὶν ὑπὸ Εὐδόξου καὶ ἄλλων, ὅτι πρόκεινταί τι- νεο ἀκταὶ τῆς θαλάττης ύπαντροι, τούτων δὲ μεταξὺ καὶ τῆς / { ΄ 8 3 [ή 3 3 . ή Φαλάττης υπόκειται ταπεινὸς αἰγιαλός, ἐκ δὲ τῶν ὑπερῦδεν κρη- - Δ { .. μνῶν ποταμοὶ ῥέοντες τοσαύτη προφέρονται βίᾳ, ὥστε ταῖς ᾿ - ’ ' .- ’ . τ ᾳ .. ν ’ ἀκταῖς συνάψαντες ἐξακοντίζουσι τὸ ὕδωρ εἰς τὴν θάλαττα», ἄρραντον φυλάττοντες τὸν αἰγιαλόν, ὥστε καὶ στρατοπέδοις ὀδεύσιμον εἶναι, σκεπαζοµένοις τῷ ῥεύματι, οἱ δ᾽ ἐπιχώριοι κατάγονται πολλάκις εὐωχίας καὶ Ὀνυσίας χάριν εἰς τὸν τόπον καὶ ποτὲ μὲν ὑπὸ τοῖς ἄντροις κατακλίνονται, ποτὲ ὃ᾽ ὑπ' 3 - υ. . Γ { .. ει .... ’ αὐτῷ τῷ 'ῥεύματι ἠλιαζόμενοι, ἄλλως ὃ᾽ ἄλλοι τέρπονται, πα- ραφαινομένης ἅμα καὶ τῆς θαλάττης ἑκατέρωθεν καὶ τῆς {ι- ύγος, ποώδους καὶ (νθηρᾶς οὔσης διὰ τὴν ἰκμάδα.

ΤΑ ΠΟ» ΟΒΙΕΝΤΑΙΙ5. ο]

οδΡΟΤ ΥΠΙ. 1. Απὸ δὲ τῆς Ὑρκανίας θαλάττης προϊόντι ἐπὶ τὴν ἕω δεξιὰ μέν ἐστι τὰ ὄρη µέχρι τῆς Ἰνδικῆς θαλάττης παρατεί- ιό .ῴὌῴ , - ᾿ |« ΄ 3 γοντα, ἅπερ οἱ Ἕλληνες ὀνομάζουσι Ταὔρον, ἀρξάμενον ἀπὸ τῆς Παμφυλίας καὶ τῆς Κιλικίας καὶ µέχρι δεῦρο προϊόντα ἀπὸ τῆς ἑσπέρας συγεχῆ καὶ τυγχάνοντα ἄλλων καὶ ἄλλων ὀνο- µάτων. προσοικοῦσι δ᾽ αὐτοῦ τὰ προσάρκτια µέρη πρώτοι μὲν οἱ ΓΓῆλαι καὶ Καδούσιοι καὶ Άμαρδοι, καθάπερ εἴρηται, . -- 5 / ’ ἡ αν . ΄ ” και τῶν Ὑρκαρίων τινές, ἔπειτα τὸ τῶν Παρθυαίων ἔθγος καὶ τὸ τῶν Μαργιανών καὶ τῶν ἄρίων καὶ ἡ ἔρημος, ἦν ἀπὸ -- ’ ε { ’ ᾽ η α΄ ΄ τῆς Ὑρκανίας ὁρίζει ὁ «Σάρνιος ποταμὸς πρὸς ἕω βαδίζουσι ” 3 ΐ - Λ ’ -. -- - καὶ ἐπὶ τὸν ᾿«9χον. καλεῖται δὲ τὸ µέχρι δεῦρο ἀπὸ τῆς «Ἀρ-

, - Ἀ η ΄ .- ’ ” µενίας διατεῖνον, }) μικρὸν ἀπολεῖπον, ΠΠαραχοάθρας. ἔστι δὲ ΄ 3 - { ’ ’ . ν 38 4 ” . ζ4. ἀπὸ τῆς Ὑρκανίας Φαλάττης εἰς τοὺς «ἄρίους περὶ ἑξακισχι- λίους σταδίους, εἶθ᾽ ἡ Βακτριανή ἐστι καὶ ἡ «Σογδιανή, τελεν-

μα Ν , ’ ν ή 3 , ταῖοι δὲ Σκύθαι ομάδες. τὰ ὃ᾽ ὄρη Μακεδόνες μὲν ἅπαντα τὰ ἐφεξῆς ἀπὸ «4ρίων Ναύκασον ἐκάλεσαν, παρὰ δὲ τοῖς βαρ-

, ’ 4 - ᾿ , 4 βάροις "τά τε ἄκρα καὶ τοῦ ΠΠαροπαμίσου τὰ προσβόρεια καὶ

3 ) . λ ” α.. -” η. ς τὰ Ἐμωδα καὶ τὸ Ίμαον και ἄλλα τοιαῦτα ὀνόματα ἑκάστοις µέρεσιν ἐπέχειτο.

2. Ἐν ἀριστερᾷ δὲ τούτοις ἀντιπαράκειται [τὰ] Σκυθικὰ ἔθρη καὶ τὰ νοµαδικά, ἅπασαν ἐκπληροῦντα τὴν βόρειον πλεν- ράν. οἱ μὲν δὴ πλείους τῶν Σκυθών ἀπὸ τῆς Κασπίας 9α- λάττης ἀρξάμενοι 4άαι προσαγορεύονται, τοὺς δὲ προσεῴους τούτων μᾶλλον ἩΜασσαγέτας καὶ «Σάκας ὀνομάζουσι, τοὺς δ᾽ ἄλλους κοινῶς μὲν Σκύθας ὀνομάζουσι», ἰδίᾳ δ᾽ ὡς ἑκάστους" ή ᾿ 4 » . . ή / ᾽ ” ἅπαντες ὃ᾽ ως ἐπί τὸ πολυ νομάδες. μάλιστα δὲ γνώριµοι γε-

, -- ’ { ) ο . ” ᾽ Ἰόνασι τῶν οµάδων οἱ τους Ἓλληνας ἀφελόμενοι τὴν Βαπτρι-

η] . ᾿ ’ ανή», ΄ἄσιοι καὶ Π]ασιανοὶ καὶ Ἰ όχαροι καὶ Σακάραυλοι, “καὶ Ἡ ὁρμηθέντες ἀπὸ τῆς περαίας τοῦ Ἰαξάρτου τῆς κατὰ «Σάκας καὶ Σογδιανούς, ἣν κατεῖχον «Σάκαι. καὶ τῶν «{αών οἱ μὲν ΄ ” « . - « Ν ’ προσαγορεύονται «4παρνοι, οἱ δὲ Ξάνθιοι, οἱ δὲ ΙΠίσσουροι"

« 3 ε ” ’ -. / οἱ μὲν οὖν -4παρνοι πλησιαίτατα τῇ Ὑρκυνίᾳ παράκεινται καὶ

.. .) ε 8 . / .) / τῇ κατ αὐτὴν Οαλάττη, οἱ δὲ λοιποὶ διατείνουσι καὶ µέχρι τῆς ἀντιπαρηκούσης τῇ «4ρίᾳ.

ο. οι

Α. ΤΤθ

ο. 512

96 18. ΧΙ. ΟΑΡ. 6. 6. 5 -- Ἰ.

8. Μεταξὺ δ᾽ αὐτῶν καὶ τῆς Ὑρκανίας καὶ τῆς Παρθυ- / ” ᾿ ” ” ή ια) . ή {5 αίας µέχρι ἄρίων ἔρημος πρόκειται πολλή καὶ ἄνυδρος, ἡν διεξιόντες μακραῖς ὁδοῖς κατέτρεχον τήν τε Ὑρκανίαν καὶ τὴν Λ/ησαίαν Καὶ τὰ τῶν Παρθυαίων πεδία" οἱ δὲ συνέθεντο φό- στ 3 ’ -- ῃ 3 ρους" φόρος δ᾽ ἦν τὸ ἐπιτρέπειν τακτοῖς τισι χρόνοις τὴν χώ- ’ . ’ ’ 5 / .. ραν κατατρέχειν καὶ φέρεσθαι λείαν. ἐπιπολαζόντων δ᾽ αὐτῶν . |.) ΄ . -- Λ ’ ’ ια ᾿ παρὰ τὰ συγκείµενα, ἐπολεμεῖτο, καὶ παλιν διαλύσεις και ἄνα- πολεµήσεις ὑπῆρχον. τοιοῦτος δὲ καὶ ὁ τῶν ἄλλων νομάδων , .3Ἡ η ’ 3 / ᾿ Ἴ / βίος, ἄει τοῖς πλησίον ἐπιτιθεμένω», τοτὲ ὃ᾽ αὐ διαλλαττοµένω». 4. Σάκαι μέντοι παραπλησίας ἐφόδους ἐποιήσαντο τοῖς Κιμ- µερίοις καὶ Ίρήρεσι, τὰς μὲν µακροτέρας, τὰς δὲ καὶ ἐγγύθεν' καὶ γὰρ τὴν Βακτριανὴν κατέσχο» καὶ τῆς Ἁρμενίας κατεκτή- σα»το τὴν ἀρίστην γῆν, ἣν καὶ ἐπώνυμον ἑαυτῶν κατέλιπον ᾿ τν; ΄ ια) ” ’ . / -- 3 τὴν Σακασηνή», καὶ µέχρι Καππαδόκω», καὶ μάλιστα τῶν πρὸς Εὐξείνῳ, οὓς Ποντικοὺς νῦν καλοῦσι, προῇλθον. ἐπιθέμενοι δ᾽ 3 -- / ” ἃ -” / ε ή / .. αὐτοῖς παγηγυρίζουσιν ἀπὸ τῶν λαφύρων οἱ ταύτη τότε τών 2. / [ή ᾿ ᾿ . ’ 3 Ἆ -- Περσών στρατηγοί, γύχτωρ ἄρδην αὐτοὺς ἠφάνισαν. ἐν δὲ τῷ πεδίῳ πέτραν τινὰ προσχώµατι συμπληρώσαρτες εἰς βουνοειδὲς -” -- 8 -- . -- - σχῆμα ἐπέθηκαν τεῖχος καὶ τὸ τῆς Ἀναϊΐτιδος καὶ τῶν συµ- βώμων θεῶν ἱερὸν ἱδρύσαντο, Ὡμανοῦ καὶ Ἀναδάτου, ΠΠερσι- κὠν δαιµόρων, ἀπέδειξάν τε πανήγυριν κατ ἔτος ἱεράν, τὰ Σάκαια, ἣν µέχρι νῦν ἐπιτελοῦσιν οἱ τὰ Ζῆλα ἔχοντες' οὕτω ᾽ ” ᾿ / ” Νε ’ / . ΄ γαρ καλοῦσι τον τόπον’ ἔστι δε (εροδουλω» πὀλισμα τὸ πλέον, Πομπήιος δὲ προσθεὶς χώραν ἀξιόλογον καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ συν- ΄ - ΄ .. τ οικίσας εἰς τὸ τεῖχος µίαν τῶν πόλεων ἀπέφηνεν, ὧν διέταξε ) Λ / ή μετὰ τὴν Μιθριδάτου κατάλυσι». κ σ ” ο δ. Οἱ μὲν [οὐ] οὕτω λέγουσι περὶ τῶν Σακώῶν, οἱ δ᾽, ὅτι -- 3 / ιο - [4 3 - ’ ’ Ἀὔρος ἐπιστρατεύσας τοῖς «Σάκαις, ἧττηθεις τῇ μάχη φεύγει, , . 5 τ / ων ων ε ’ στρατοπεδευσάµενος ὃ ἐν ᾧ χωρίφ τας παρασκευᾶς ἀπολελοί- πει πλήρεις ἀφθονίας ἁπάσης, καὶ μάλιστα οἴνου, διαναπαύ- σας μικρὰ τὴν στρατιά», ἤλαυνεν ἀφ᾿ ἑσπέρας, ὡς φεύγων, ’ . . ᾽ ΄ α ᾿ ιά σος / ’ πλήρεις ἀφείς τὰς σκηνάς' προελθὼν ὃδ᾽, ὁσον ἐδόκει συµφέ- 6 ’ 3 / 3 - λ ν ’ ιά 2 ρει», ιδρύθη᾽ ἐπιόντες ὃ ἐκεῖνοι καὶ κἀταλαβόντες ἔρημον ἄν- ” -” Δ δρῶν τὸ στρατόπεδο», τῶν δὲ προς ἀπύλαυσιν µεστόν, ἀνέδῃν ἐνεπίμπλαντο" ὁ δ᾽ ὑποστρέψας ἐξοίνους κατέλαβε καὶ παρα- πλῆγας, ὡὧσθ᾽ οἱ μὲν ἐν κάρῳφ κείµενοι καὶ ὕπνῳ κατεκόπτοντο,

ΜΑΦΣΡΔάΕΤΑΕ ΕΤ δΔΟΛΕ. 27

ϱἱ δ᾽ ὀρχούμενοι καὶ βακχεύοντες γυμνοὶ περιέπιπτον τοῖς τῶν πολεμίων ὅπλοις, ὀλίγου δ᾽ ἀπώλοντο ἅπαντες. ὁ δὲ θεῖον νό- µίσας τὸ εὐτύχημα, τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἀνιερώσας τῇ πατρίῳ θεῷ προσηγόρευσε «Σάκαια" ὅπου δ᾽ ὢν ᾖ τῆς Θεοῦ ταύτης {ε- ρόν, ἐταῦθα νοµίζεται καὶ ἡ τῶν «Σακαίων ἑορτὴ βακχεία τις μεθ’ ἡμέραν καὶ νύχτωρ, διεσκευασµένων «Σκυθιστί, πινόντων ἅμα καὶ πληκτιζομένων πρὸς ἀλλήλους ἅμα τε καὶ τὰς συµ- πιούσας γυναῖκας.

ϐ. Μασσαγέται δ᾽ ἐδήλωσαν τὴν σφετέραν ἀρετὴν ἐν τῷ πρὸς Κῦρον πολέμῳ, περὶ ὧν θρυλοῦσι πολλοί, καὶ δεῖ πυνθά- πσθαι παρ᾽ ἐκείνων. λέγεται δὲ καὶ τοιαῦτα περὶ τῶν Μασ- ᾽σαγετῶν, ὅτι κατοικοῦσιν οἱ μὲν ὄρῳ, τινὲς δ᾽ αὐτῶν πεδία, οἱ δὲ ἔη, ἃ ποιοῦσιν οἱ ποταμοί, οἱ δὲ τὰς ἐν τοῖς ἕλεσι νήσους. μάλιστα δέ φασι τὸν Ἀράξην ποταμὸν κατακλύζειν τὴν χώ- ρα) πολλαχῆ σχιζόµενον, ἐκπίπτοντα δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις στό- µασι εἰς τὴν ἄλλην τὴν πρὸς ἄρατοις θάλατταν, ἑνὶ δὲ µόνῳφ πρὸς τὸν κόλπον τὸν Ὑρκάνιον. Θεὸν δὲ ἥλιον µόνον ἡγοῦνται, τούτῳ δὲ ἱπποθυτοῦσι' γαμεῖ δ᾽ ἕκαστος µίαν, χρῶνται δὲ καὶ ταῖς ἀλλήλων οὐκ ἀφανώς, ὁ δὲ μιγνύμενος τῇ ἀλλοτρίᾳ, τὴν Φαρέτρω ἐξαρτήσας ἐκ τῆς ἁμάξης, φανερῶς µίγνυται' θάνα- τος δὲ φοµίζεται παρ᾽ αὐτοῖς ἄριστος, ὅταν γηράσαντες κατα- ποπῶσι μετὰ προβατείων κρεῶν καὶ ἀναμὶξ βρωθώσι' τοὺς δὲ ρύσῳ θανόντας ῥύπτουσῳ, ὡς ἀσεβεῖο καὶ ἀξίους ὑπὸ θηρίων ῥφρῶσθαι. ἀγαθοὶ δὲ ἱππόται καὶ πεζοί, τόξοις δὲ χρῶγται καὶ μαχαίραι καὶ θώραξι καὶ σαγάρεσι χαλκαζρ, ἑώναι δὲ «τοῖς εἰσι χουσαῖ καὶ διαδήµατα ἐν ταῖς µάχαις' οἵ τε ἵπ- ποι Ίρυσοχάλινοι, καὶ µασχαλιστῆρες δὲ χρυσοῖ: ἄργυρος δ᾽ οὐ ψεται παρ᾽ αὐτοῖς, σίδηρος ὃ᾽ ὀλίγος, χαλκὺς δὲ καὶ χρυσὸς άφθονος,

Οἱ μὲν οὖν ἐν ταῖς νήσοις, οὐκ ἔχοντες σπόριµα, ῥιζο- Φαγοῦσι καὶ ἀγρίοις χρώνται καρποῖς, ἀμπέχονται δὲ τοὺς τῶν δένδρων φλοιού (οὐδὲ γὰρ βοσκήµατα ἔχουσι), πίνουσι ὃὲ τὸν ἐκ τῶν δένδρων καρπὸν ἐκθλίβοντες"' οἱ δ᾽ ἐν τοῖς ἕλε- σι ἤθνοφαγοῦσιν, ἀμπέχονται δὲ τὰ τῶν φωκῶν δέρματα τῶν ἐκ θαλάττης ἀνατρεχουσῶν' οἱ δ᾽ ὄρειοι τοῖς ἀγρίοις τρέ- Ίονται καὶ αὐτοὶ καρποῖς' ἔχουσι δὲ καὶ πρόβατα ὀλίγα, ὥστ᾽

ο. 519

Α. 7δΙ

Α. 1862

ο. 5614

98 Ι1Β, ΧΙ. ΟΑΔΡ, 8. 6.8.9. 0ΛΡ.9. 6.1.2.

στο 3 ΄ [ή -” 3”) ΄ . ” / οὐδὲ κατακόπτουσι, φειδόµενοι τῶν ἐρίων χάριν καὶ τοῦ γάλα- πτος' τὴν δ᾽ ἐσθῆτα ποικίλλουσιν ἐπιχρίστοις φαρμάκοις δυσ- ” ή 3 3 4 ια / ” 3 ΄ εξίτηλον ἔχουσι τὸ ἄνθος. οἱ δὲ πεδινοί, καίΐπερ ἔχοντες γώ- 3 - α Λ 3 ω ΄ . 3 / -ω ϱα», οὐ γεωργοῦσι», ἄλλα ἄπὸ προβάτων και ἰχθύων ζῶσι γομαδικώς καὶ «Σκυθικῶς. ἔστι γάρ τις καὶ κοιὴ ἡᾗ δίαιτα πάντων τῶν τοιούτων, ἣν πολλάκις λέγω, καὶ ταφαὶ δ᾽ εἰσὶ - . ” . ή / ” 2 { / παραπλήσιαι καὶ 9η καὶ ὁ σύμπας βίος, αὐθέκαστος μέ», σκαιὸς δὲ καὶ ἄγριος καὶ πολεμικός, πρὸς δὲ τὰ συμβόλαια ἁπλοῦς καὶ ἀκάπηλος. 8. Τοῦ. δὲ τῶν ἩΜασσαγετών καὶ τῶν Σακών ἔθνους καὶ « 2 / .. έ ΄ 3 4 } |. -- - οἱ «Ἀττάσιοι καὶ οἱ Χωράσμιοι, εἰς οὓς ἀπὸ τῶν Βακτριανῶν . ” ο ” ’ τ 3 -” 3 [ 5 και τῶν Ζογδιανῶν έφυγε. Ἀπιταμενης, εἰς ἐκ τῶν ἀποδράγ- τω» Περσῶν τὸν .Ἀλέξανδρον, καθάπερ καὶ Ηῆσσος' καὶ ὕστε- ϱον δὲ ἄρσάώκης τὸν Καλλίνικον φεύγων «Σέλευκον εἰς τοὺς πασιάκας ἐχώρησε. φησὶ δ᾽ Ἐρατοσθένης τοὺς «“ραχωτοὺς καὶ Μασσαγέτας τοῖς Βακτρίοις παρακεῖσθαι" Ἰ πρὸς δύσιν παρὰ α, . ’ Ν Δ η) - ιά ο τὸν «4ξον, καὶ «Σάνας μὲν καὶ «Σογδιανοὺς τοῖς ὅλοις ἐδάφε- 1} πο ” 2 - / .»υ» 2 241” ὁ α 4 συν αντικεῖσθαι τῇ Ινδική, ΠὨαμτρίους ὃ ως όλγον οός 7αρ πλέον τῷ Παροπαμισῷ παρακεῖσθαι' διείργειν δὲ Σάκας µεν καὶ «Σο]διανοὺς τὸν Ἰαξάρτην, καὶ Σογδιανοὺς δὲ καὶ Ῥακτρια- 3 7 . -- νοὺς τὸν «ὀξον, μεταξὺ δὲ Ὑρκανών καὶ «Αρίων Ταπύρους οὐ- κεῖν' κύκλῳ δὲ περὶ τὴν θάλατταν μετὰ τοὺς Ὑρκανοὺς μάρ- δους τε καὶ «Ἀναριάκας καὶ ἸΚαδουσίους καὶ «Ἀλβανοὺς καὶ Κασπίους καὶ Οὐιτίους, τάχα δὲ καὶ ἑτέρους µέχρι Σκυθῶν», ἐπὶ Θάτερα δὲ µέρη τῶν Ὑρκανών «4έρβικας, τοὺς δὲ Καδου- σίους συμψαύειν Μήδων καὶ Ματιανῶν ὑπὸ τὸν Παραχοάθραν. 9. Ἰὰ δὲ διαστήματα οὕτω λέγει" ἀπὸ μὲν τοῦ Κασπίου 3 ολ κ. νά 1 / ΄ / ’ Ε ή 3» 4 ἐπι τον Ἀῦρον ὡς χιλίους ὀμτακοσίους σταδίους, ἔνθεν δ᾽ ἐπι Κασπίας πύλας πεντακισχιλίους ἑξακοσίους, εἶτ εἰς λεξάν- η 3 ι) / ς / / 3 3 ΄ δρειαν την ἐν “ρίοις ἑξακισχιλίους τετρακοσίους, εἶτ᾽ εἰς Ὦοά- . ΄ { . ’ ο / ε πτραν τὴν πὀλιν, ἤ και Ζαριάσπα καλεῖται, τρισχιλίους ὀκτα- ” 4 ή ; .» )» Ἡ Ν . Ἑ ή [ή 3 »Σ α κοσίους ἑβδομήκοντα, εἶτ ἐπὶ τὸν Ἰαξάρτην ποταµόν, ἐφ᾽ ὃν Ἀλέξανδρος ἦκεν, ὡς πεντακισχιλίους' ὁμοῦ δισχίλιοι δισμύριοι

1. [ου. ]ρᾷ. τοῖς ραχωτοῖς καὶ ἸΜασσαγέταις τοὺς Βακτοί--

ους κτλ.

ΡΛΗΤΗΙ. 29

ς / ς / / ) - 4 να) ΄ 3. 3 ἑξακόσιοι ἑβδομήκοντα. λέγει δὲ και ουτω τὰ διαστήματα" ἀπὸ .. ΄ - 3 ᾿ ΄ 3 η { ’ ΄ ε] Κασπίων πυλών εἰς 1γδούς, εἰς µεν Εκατόὀμµπυλον χιλίους ἐν- γακοσίους ἑξήκοντά φασι», εἰς δ᾽ 4λεξάνδρειαν τὴν ἐν ἀρίοις τετρακισχιλίους πεντακοσίους τριάκοντα, εἶτ εἰς Προφθασίαν τὴν ἐν 4ραγγῇ χιλίους ἑξακοσίους, οἱ δὲ πεντακοσίους, εἶτ᾽ εἰς Αραχωτοὺς τὴν πόλιν τετρακισχιλίους ἑκατὸν εἴκοσιν, εἶτ εἰν .) ιό 1 .) 3 . [ή ” -” 7 3 Ορτύσπανα, ἐπὶ τὴν ἐκ Βώάώκτρων τρίοδον, δισχιλίους, εἶτ᾽ εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰγδικῆς χιλίους' ὁμοῦ µύριοι πεντακισχίλιοι τρια- κόσιοι. ἐπ᾽ εὐθείας δὲ τῷ διαστήµατι τούτῳ τὸ συνεχὲς δεῖ νοεῖν, τὸ ἀπὸ τοῦ Ἰνδοῦ µέχρι τῆς ἑῴας θαλάττης µῆκος τῆς

Ἰνδικῆς. ταῦτα μὲν τὰ περὶ τοὺς «Σάκας.

ΟοΑΡΟΌΤ ΙΧ.

Ἱ. Ἡ δὲ Παρθυαία πολλὴ μὲν οὐκ ἔστι' συγετέλει γοῦν μετὰ τῶν Ὑρκανῶν [κατὰ] τὰ Περσικά, καὶ μετὰ ταῦτα, τῶν Μακεδόνων κρατούντων ἐπὶ χρόνον πολύν. πρὸς δὲ τῇ σµι- κρότητι δασεῖα καὶ ὀρεινή ἐστι καὶ ἄπορος, ὥστε διὰ τοῦτο

/ α.. -” ᾿ « - { ἵ - 3” 3 / δρὀμῳ διεξιᾶσι τὸν ἑαυτῶν οἱ βασιλεῖς Όχλο», οὗ δυναµένης

’ - / 192 5 / ᾿ ᾽ .- 4. ’ τρέφειν τῆς χῶώρας οὐδ΄ ἐπι μικρὀν' ἄλλα νῦν πυξηται. µέρη δ᾽ ἐστὶ τῆς Παρθυηνῆς ἤ τε Κωμισηνὴ καὶ ἡ «Χωρηνή, σχε-

- -- . δὸν δέ τι καὶ τὰ µέχρι πυλῶν Κασπίων καὶ Ῥαγῶν καὶ Τα- ” -- ΄ τε [ή πύρω», ὄντα τῆς Μηδίας πρότερον. ἔστι δ᾽ πάμεια και Ηρά- / . ᾿ 4 ” ” Ἡ ᾿ 1 Ν / ” 3 χλεια, πόλεις περὶ τὰς Ῥάγας. εἰσὶ δ᾽ ἀπὸ Κασπίων πυλών εἰς 1 μὲν ἹῬάγας στάδιοι πεντακόσιοι, ὧς φησιν «πολλόδωρος, εἰς δ᾽ Ἑκατόμπυλον, τὸ τῶν Παρθυαίων βασίλειον, χίλιοι διακό- σιοι ἑξήκοντα" τοὔνομα δὲ ταῖς Ῥάγαις ἀπὸ τῶν γενοµένων -- τ ” σεισμῶν ᾖενέσθαι φασίν, ὑφ᾽ ὧν πόλεις τε συχναὶ καὶ κῶμαι δισχίλιαι, ὡς Ι]οσειδώνιός φησι, ἀνετράπησαν. τοὺς δὲ ΊΤα- πύρους οἰκεῖν φασι μεταξὺ «{ερβίκων τε καὶ Ὑρκανών. ἱστο- ροῦσι δὲ περὶ τών Ταπύρων», ὅτι αὐτοῖς εἴῃ νόμιμο» τὰς γυ- - 3 / Ἶ ἃ ε ” , 3 ᾿ ἆ »ἱ ’ /αἴκας ἐκδιδόναι τας γαμετας ἑτέροις ἄρδράσι», ἐπειδαν ἐξ αυ- -- ε τῶν ἀνέλωνται δύο ἢ τρία τέκνα, καθάπερ καὶ Κάτων Ὀρτη- σίῳ δερθέντι ἐξέδωκε τὴν ΙΜαρκίαν ἐφ᾽ ἡμῶν κατὰ παλαιὸν Ῥωμαίων ἔθος.

2, ΛΝ/εωτερισθέντων δὲ τῶν ἔξω τοῦ Ἰαύρου διὰ τὸ πρὸς

Α. 188

ο σ1δ

Α.

Α.

{

έ

80 ΙΒ. ΧΙ. 0ΛΡ.9Θ. 6.5. ΟΛΡ. 10. 6.1.2. ΟΛΡ. 11. 6.1.

Τ ἀλλήλοις 1 εἶναι τοὺς τῆς «Συρίας καὶ τῆς Μηδίας βασιλέας τοὺς ἔχοντας καὶ ταῦτα, πρώτον μὲν τὴν Βακτριανὴν ἀπέστη- σαν οἱ πεπιστευµένοι καὶ τὴν ἐγγὺς αὐτῆς πᾶσαν», οἱ περὶ Εὐ- θύδημον. ἔπειτ) 4ρσάκης, ἀνὴρ Σκύθης, τῶν {αν τινας ἔχων, τοὺς ΓΠΙάρνους καλουµένους νοµάδας, παροικοῦντας τὸν ᾿9γ0», ἐπγλθεν ἐπὶ τὴν Παρθυαίαν καὶ ἐκράτησεν αὐτῆς. κατ ἀρχὰς 3 κ - μὲν οὖν ἀσθενὴς ἦν διαπολεμών πρὸς τοὺς ἀφαιρεθέντας τῇ /’ . 3 . « / 3 κ Εν ᾿ ή χώραν καὶ αὐτὸς καὶ οἱ διαδεξάµενοι ἐκεῖνον, ἔπειθ οὕτως ἴσχυσαν ἀφαιρούμετοι τὴν πλησίον ἀεὶ διὰ τὰς ἐν τοῖς πολέ. µοις κατορθώσεις, ὥστε τελευτῶντες ἁπάσης τῆς ἐντὸς Εὐφρά- του κύριοι κατέστησαν. ἀφείλοντο δὲ καὶ τῇς Βακτριανῆς µέ- ρος βιασάµενοι τοὺς Σκύθας καὶ ἔτι πρότερον τοὺς περὶ Εν- κρατίδαν, καὶ νῦν ἐπάρχουσι τοσαύτης γῆς καὶ τοσούτων ἐθνῶν, ὥστε ἀντίπαλοι τοῖς Ῥωμαίοις τρόπον τινὰ γεγόνασι κατὰ μὲ γεθος τῆς ἀρχῆς. αἴτιος δ᾽ ὁ βίος αὐτῶν καὶ τὰ ἔθη τὰ ἔχοντα Ν ἃ 4 / η λ / ’ ’ . { πολυ µεν τὸ βάρβαρο» και το Φκυῦθικόν, πλέον μέντοι τὸ χρή- σιµον πρὸς ἡγεμονίαν καὶ τὴν ἐν τοῖς πολέμοις κατόρθωσι». 3. Φασὶ δὲ τοὺς ΓΙάρνους «1άας µετανάστας εἶναι ἐκ τῶν ὑπὲρ τῆς Μαιώτιδος «{αῶν, οὓς ,Ἐ ανδίους ἢ Παρίους καλοῦ- σι" οὐ πάνυ δ᾽ ὡὠμολόγηται 4άας εἶναί τινας τῶν ὑπὲρ τῆς , ” , , ε/ , Μαιώτιδος Σκυθῶν' ἀπὸ τούτων ὃδ᾽ οὖν ἕλκειν φασὶ τὸ γένος α 2 ’ { Ν Ν / Γη { ” Ν τὸν Ἀρσάκην, οἱ δὲ ᾖ)ακτριανὸν λέγουσιν αὐτόν, φεύγοντα δὲ . ει - . { 3 - .) ΄ τὴν αὐξησιν τῶν περὶ 4ιόδοτον ἀποστῆσαι τὴν Παρθναίω. .] ’ .] ι . -- - ” 3 ”- ὁοὖ εἰρηκότες δὲ πολλὰ περι τῶν Παρθικῶν νοµίμων ἐν τῇ ἕκτῃ ... τ -- ς ’ / Δ .- 4 τῶν ἱστορικώ» ὑπομνημάτων βίβλῳ, δευτέρᾳ δὲ τῶν μετὰ 1ο- λύβιον, παραλείψοµεν ἐνταῦθα, μὴ ταυτολογεῖν δόξωµε», τοσοῦ- τον εἰπόντες µόνο», ὅτι τῶν Παρθυαίων συνέδριόν φησιν εἶναι Ποσειδώνιος διττόν, τὸ μὲν συγγενών, τὸ δὲ σοφῶν καὶ μά- 3 τ 3 . Δ ( . / Ίω», ἐξ ὧν ἀμφοῖν τοὺς βασιλεῖς καθίστασθαι.

οδρῦυτ Χ. { 2 / ο 4 / / ε) . ΄ 1. Ἡ ὁ ρία και η Μαργιανὴ εόεισεα χωρία εστί αύτη, ” . - -- 3 ή -- 3 / Ν 4 τῇ κ. ὑπὸ τῶν όρῶν ο οώνα, τῇ ὃ᾽ ἐν πεδίοις τας οική πω 4 η) . σεις ἔχοντα. τᾶ µεν οὐν Ορή »έµονται σκηρῖταί τινες, τα δὲ

1. τι, Ἰςά. ἆλλοις.

ΑΒΙΑ ΕΤ ΜΑΒΙΑΝΑ, 91

πεδίᾳ ποταμοῖς διαρρεῖται' ποτίζουσι δ᾽ αὐτὰ τὰ μὲν τῷ ρίῳ, τὰ δὲ Μάργῳ. ὁμορεῖ δὲ ἡ Αρία τῇ Βακτριανῇ Τκαὶ τὴν ὑπο- Ο. δΙ6 στᾶσαν ὄρει τῷ ἔχοντι τὴν Βακτριανήν 1: διέχει δὲ τῆς Ὕρκα- ρίαρ περὶ ἑξακισχιλίους σταδίους. συντελὴς δ᾽ ἦν αὐτῇ καὶ ἡᾗ ἀραγγιανὴ µέχρι αρμανίας, τὸ μὲν πλέον τοῖς νοτίοι µέρεσι τῶν ὀρῶν ὑποπεπτωκυῖα, ἔχουσα μέντοι τινὰ τῶν μερών καὶ τοῖς ἀρκτικοῖς πλησιάζοντα τοῖς κατὰ τὴν Αρίαν"' καὶ ἡ Άρα- Ἰωσία δὲ οὐ πολὺ ἄπωθέν ἐστι, καὶ αὕτη τοῖς νοτίοις µέρεσι τῶν ὀρῶν ὑποπεπτωκυῖα καὶ µέχρι τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ τετα- µένη, µέρος οὖσα τῆς «Ἠριανῆς. μῆκος δὲ τῆς «Αρίας ὅσον δισχίλιοι στάδιοι, πλάτος δὲ τριακόσιοι τοῦ πεδίου: πόλεις δὲ Αρτακάηνα καὶ «λεξάνδρεια καὶ Αχαΐα, ἐπώνυμοι τῶν γτι- σάντων. εὐοινεῖ δὲ σφόδρα ἡ γῆ: καὶ γὰρ εἰς τριγονίαν πα- ραμένει ἐν ἀπιττώτοις ἄγγεσι.

2. Παραπλησία δ᾽ ἐστὶ καὶ ἡ Μαργιανή, ἐρημίαις δὲ πε- ριέχεται τὸ πεδίο». Θαυμάσας δὲ τὴν εὐφυῖαν ὁ Σωτὴρ ἄν- τίοχος τείχει περιέβαλε κύκλον ἔχοντι χιλίων καὶ πεντακοσίων σταδίων, πόλιν δὲ ἔκτισεν «4ντιόχεια». εὐάμπελος δὲ καὶ αὕτη ᾗ γῆ' φασὶ γοῦν τὸν πυθμένα εὑρίσκεσθαι πολλάκις δυσὶν ἀἆν- ὁράσι περιληπτόν, τὸν δὲ βότρυν δίπηχυ».

ΑΡΤ ΧΙ.

Ἱ. Τῆς δὲ Βακτρίας µέρη μέν τια τῇ Αρίᾳ παραβέρλη- ται πρὸς ἄρκτον, τὰ πολλὰ δ᾽ ὑπέρκειται πρὸς ἕω": πολλὴ δ᾽ ἐστὶ καὶ πάµφορος πλὴν ἐλαίου. τοσοῦτον δὲ ἴσχυσαν οἱ ἀπο- στήσαρτες Ἕλληνες αὐτὴν διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς χώρας, ὥστε τῆς τε Αριανῆς ἐπεκράτουν καὶ τών Ἰνδῶν, ὥς φησιν πολλόδω- ϱος ὁ Ἀρταμιτηνός, καὶ πλείω ἔθνη κατεστρέψαντο ἢ Ἀλέξαν- Α. 786 ὅρος, καὶ μάλιστα ἸΜένανδρος (εἴ γε καὶ τὸν Ὕπανιν διέβη πρὸς ἕω, καὶ µέχρι τοῦ Ἰσάμου 3 προήλθε), τὰ μὲν Ὑγὰρ3. αὐτός, τὰ δὲ 4ημήτριος ὁ Εὐθυδήμου υἱός, τοῦ Βακτρίων βασιλέως" οὐ µόνον δὲ τὴν Πατταληνὴν κατέσχον, ἀλλὰ καὶ τῆς ἄλλης παρα- λίας τήν τε «Σαραόστου καλουμένην καὶ τὴν «Σιγέρδιδος βασι-

1. Ίου, ]ρὰ. καὶ τῷ ὄρει τῷ ἴχοντι ὑποστασαν τὴν Βακτριανήν. ἆ, νιὰ. 1ρὰ, Ἰμάου,

ο. 517

Α.

ή

57

80 Ι1Β, ΧΙ. ΟΑΡ. 11. 6 50-- δ.

λείαν. καθ’ ὅλου δέ φήσιν ἐκεῖνος τῆς συµπάσης Ἀριανῆς πρό- 3 / . ᾽ . / ” . σχηµα εἶναι τὴν Βακτριανήν: καὶ δὴ καὶ µέχρι Σηρῶν» και Φρυ- νῶν ἐξέτεινον τὴν ἀρχή». 2. Πόλεις δ᾽ εἶχον τά τε ἨῬάκτρα, ἤνπερ καὶ Ζαριάσπαν - -- κ! 4 καλοῦσιν, ἣν διαρρεῖ ὁμώνυμος ποταμὸς ἐκβάλλων εἰς τὸν «9ξον, καὶ «άραψα καὶ ἄλλας πλείους' τούτων δ᾽ ἦν καὶ ἡ Εὐκρατι- ’ - ει .] / { Λ / 3 ἩἹ σ δία, τοῦ ἄρξαντος ἐπῶνυμος. οἱ δὲ κατασχόντες αὐτὴν Ἕλλη- τ νες καὶ εἰς σατραπείαρ διηρήκασιν, ὧν τήν τε σπιώνου καὶ τὴν Τουριούαν] ἀφήρηντο Εὐκρατίδην οἱ Παρθναῖοι. ἔσχον δὲ καὶ τὴν Σογδιανήν ὑπερκειμένην πρὸς ἕω τῆς Βαμτριανῆς µε- ταξὺ τοῦ τε” «οξου ποταμοῦ, ὃς ὁρίζει τήν τε τῶν Βακτρίων ια η » / Ἶ .. 3 ’ 4 Λ Ν Ν καὶ τὴν τῶν «Σογδίων, καὶ τοῦ Ἰαξάρτου: οὗτος δὲ καὶ τοὺς «Σογδίους ὀρίζει καὶ τοὺς νοµάδας. Ὕ - 8. Τὸ μὲν οὖν παλαιὸν οὐ πολὺ διέφερον τοῖς βίοις καὶ » 3 -” / ιό . . « / τοῖς ἤθεσι τῶν νοµάδω» οἵ τε Σογδιανοὶ καὶ οἱ Βακτριανοί, ν »ο ες ’ κ ο - - . π . μικρὸν ὃδ οὅµως ἤμερωτερα ἡν τα τών Βακτριανών, ἄλλα καὶ περὶ τούτων οὐ τὰ βέλτιστα λέγουσιν οἱ περὶ Ὀνησίκριτον" τοὺς ᾽ 1 / 3 ” ο] / ” ’ γὰρ ἀπειρηκότας διὰ γῆρας { νόσον ζώντας παραβάλλεσθαι τρε- φοµένοις κυσὶν ἐπίτηδες πρὸς τοῦτο, οὓς ἐνταφιαστὰς καλεῖσθαι - / ΄ . 4 -- Ἆ 3 ΄ ” τῇ πατρῴᾳ γλώττη, καὶ ὁρᾶσθαι τὰ μὲν ἔξω τείχους τῆς µήτρο- / -- ΄ ’ κ. 5 8 8 / / πόλεως τών Βάκτρων καθαρά, τών ὃδ᾽ ἐντὸς τὸ πλέον ὀστέων πλήρες ἀνθρωπίνων' καταλῦσαι δὲ τὸν νόµον «Ἀλέξανδρον. τοιαῦτα δέ πως καὶ τὰ περὶ τοὺς Κασπίους ἱστοροῦσι' τοὺς 7ὰρ γονέας, ἐπειδὰν ὑπὲρ ἑβδομήκοντα ἔτη γεγονότες τυγχάνω- ιο .ὖ . ΄ σι», ἐγκλεισθέντας λιμοκτογεῖσθαι. τοῦτο μὲν οὖν ἀνεκτότε- . - /’ / 3 / / εν) / ϱον καὶ τῷ Κείων νόμῳ} παραπλήσιον, καΐπερ ὃν Σκυθικόν, ν) / ΄ α - -- . ᾿ πολὺ μέντοι Σκυθικώτερον τὸ τῶν Βακτριανῶν. καὶ δὴ δια- -” ξ. η ε / ) ” ’ πορεῖν ἄξιον ἦν, ἠφίκα «λέξανδρος τοιαῦτα κατελάµβανε τάνταῦθα, τί χρὴ ποιεῖν5 τὰ ἐπὶ τῶν πρώτων Περσῶν καὶ τῶν ἔτι πρότερον ἡγεμόνων, ὁποῖα εἰκὸς ἦν παρ᾽ αὐτοῖςρ νενο- μίσθαι. | κ] - 4. Φασὶ δ᾽ οὖν ὀκτὼ πόλεις τὸν ἄλέξανδρον ἔν τε τῇ Βα- ιά - ια - 3 ” ’ 4 νι / τ πτριανῇ και τῇ Σογδιανῇ κτίσαι, τινας δὲ κατασκάψαι, ὧν

1. νά. 1ρὰ. Ταπουρίαν. 3. τῷ οἰκείῳ νόμῳ εοἀὰ, οὰὰ. 9. οτι. Ιρἀ. εἰπεῖν.

ΒΛΟΤΗΒΙΑΝΑ ΕΤ ΘΟΕΟΡΙΑΝΑ. 90

Καριάτας μὲν τῆς Βακτριανῆς, ἐν ᾗ Καλλισθένης συνελήφθη καὶ παρεδόθη φυλακῇ, ΙΜαράκωνδα δὲ τῆς «Σογδιανῆς καὶ τὰ Κῦρα, ἔσχατον ὃν Κύρου κτίσμα, ἐπὶ τῷ Ἰαξάρτη ποταμῷ κείµενον, ὅπερ ἦν ὅριον τῆς Περσών ἀρχῆς' κατασκάψαι δὲ τὸ χτίσµα τοῦτο, καΐπερ ὄντα φιλόκυρο», διὰ τὰς πυκνὰς ἄπο- στάσεις" ἐλεῖν δὲ καὶ πέτρας ἐρυμνὰς σφόδρα ἐκ προδοσίας, τήν τε ἐν τῇ Βακτριανῇ, τὴν «Σισιμίθρου, ἐν ᾗ εἶχεν Ὀξυάρ- της τὴν θυγατέρα Ῥωξάνην, καὶ τὴν ἐν τῇ Σογδιανῇ Ἀκαὶ τὴν τοῦ Ὄξου, οἱ δ᾽ Ἀριαμάζου φασί. τὴν μὲν οὖν Σισιμί- Όρου πεντεκαίδεκα σταδίων ἱστοροῦσι τὸ ὕιρος, ὀγδοήκοντα δὲ τὸν κύκλον' ἄνω δ᾽ ἐπίπεδον καὶ εὔγεων, ὅσον πεντακοσίους ἄνδρας τρέφειν δυναµένην, ἐν ᾗ καὶ ξενίας τυχεῖν πολυτελοῦς, καὶ γάμους ἀγαγεῖν Ῥωξάνης τῆς Ὀξυάρτου θυγατρὸς τὸν Ἀλέξανδρο»' τὴν δὲ τῆς «Σογδιανῇς διπλασίαν τὸ ὕψος φασί. περὲ τούτους δὲ τοὺς τόπους καὶ τὸ τῶν Βραγχιδῶν ἄστυ ἆνε-

λεῖν, οὓς Ξ έρξην μὲν ἱδρῦσαι αὐτόθι, συναπάραντας αὐτῷ ἐκόν- Ο. δΙ8

τας ἐκ σῆς οἰκείας διὰ τὸ παραδοῦναι τὰ χρήματα τοῦ Θεοῦ τὰ ἐν 4ιδύμοις καὶ τοὺς θησαυρούς: ἐκεῖνον δ᾽ ἀνελεῖν µυσατ- τόµενον τὴν ἱεροσυλίαν καὶ τὴν προδοσία». 5. Τὸν δὲ διὰ τῆς «Σο]διανῆς ῥέοντα ποταμὸν Ἱκαὶϊ ΙΠο- λυτίµητον Ἀριστόβουλος, τῶν Μακεδόνων” θεμένων (καθάπερ .) 3 3 8 . . ” η) 8 ΄” Ἠαΐ ἄλλα πολλὰ τὰ μὲν καινὰ ἔθεσαν, τᾶ δὲ παρωγόμασα»), ἄρδοντα δὲ τὴν χώρα», ἐκπίπτειν εἰς ἔρημο» καὶ ἀμμώδη γῆν», κα- ’ ’ 3 η.) ” ες . ἁ 3 Ν . 5 ’ ταπίνεσθαί τε εἰς τὴν ἄμμον, ὡς καὶ τὸν «4ριον τὸν δι’ ἄρίων ῥέοντα. τοῦ δὲ ᾿«ὀχου ποταμοῦ πλησίον ὀρύττοντας εὑρεῖν ἐλαίου πηγὴν λέγουσιν' εἰκὸς δέ, ὥσπερ ιτρώδη τινὰ καὶ στύφοντα ς 3 .. 2 / . / 1 3 ” ο . ὑγρὰ και ἀσφαλτώδη καὶ Όειωδη διαρρεῖ την γῆν, οὕτω καὶ λιπαρὰ εὑρίσκεσθαι, τὸ δὲ σπάνιον ποιεῖ τὴν παραδοξία». ῥεῖν δὲ τὸν ΄49χον οἱ μὲν διὰ τῇς Βακτριανῆς φασιν, οἱ δὲ παρ᾽ . α έ Δ -”- 3 / μα 3 2. αὐτήν, καὶ οἱ μὲν ἕτερον τοῦ «ὀξου µέχρι τῶν ἐκβολών, φοτι- ώτερον ἐκείνου, ἀμφοτέρων δ᾽ ἐν τῇ Ὑρκανίᾳ τὰς εἰς τὴν θά λατταν ὑπάρχειν ἐκρύσεις, οἱ δὲ κατ ἀρχὰς μὲν ἕτερον, συµ- βάλλειν δ᾽ εἰς ἓν τὸ τοῦ “9ξου ῥεῖθρον, πολλαχοῦ καὶ ἓξ καὶ ἑπτὰ σταδίων ἔχοντα τὸ πλάτος. ὁ μέντοι Ἰαξάρτης ἄπ᾿ ἀρ- 1. οτι. Ἰρὰ. καλεῖ. «2. ἴου,. αἀδεπά, ὄνομα. - δέγαδο. Πζ. ο

Α. 786

Α. 789

ο. 5ιθ

84 ΙΒ. ΧΙ. ΟΛΡ. 11. 8.6 --Β.

” ’ Φ / 1 - 3 Ν 3 Δ Φ ι χῆς µέχρι τέλους ἕτερός ἐστι τοῦ «ὰξου, καὶ εἰς μὲν τὴν αὐτὴν τελευτών θάλαττα», αἱ δ᾽ ἐμβολαὶ διέχουσιν ἀλλήλων, ὥς φήσι Πατροκλῆς, παρασάγγας ὡς ὀγδοήκοντα" τὸν δὲ παρασάγγην τὸν Περσικὸν οἱ μὲν ἑξήχοντα σταδίων φασί», οἱ δὲ τριάκοντα ἢ τετταράκοντα. ἀναπλεόντων δ᾽ ἡμῶν τὸν Νεῖλον ἄλλοτ᾽ ἄλ- λοις µέτροις χρώμενοι τὰς σχοίνους ὠγόμαζον ἀπὸ πόλεως ἐπὶ

/ ο 4 1 - ΄ εν ω ᾿ -” . ΄ πύλιν, ὥστε τὸν αὐτὸν τῶν σχοίνων ἀριθμὸν αἀλλαχοῦ μὲν µείζω παρέχειν πλοῦν, ἀλλαχοῦ δὲ βραχύτερον" οὕτως ἐξ ἀρχῆς πα-

ραδεδοµένον καὶ φυλαττόµενον µέχρι νῦν.

6. Μέχρι μὲν δῇ τῆς Σογδιανῆς πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιον ἰόντι ἀπὸ τῆς Ὑρκανίας γρώριμµα ὑπῆρξε τὰ ἔθνη καὶ τοῖς Πέρσαις πρότερον τὰ ἔξω τοῦ Ταύρου καὶ τοῖς ἸΜακεδόσι μετὰ ταῦτα καὶ τοῖς Παρθυαίοις. τὰ δ᾽ ἐπέκεινα ἐπ᾽ εὐθείας ὅτι μὲν Σκυ- Θικά ἐστιν, ἐκ τῆς ὁμοειδείας εἰκάζεται, στρατεῖαι δ᾽ οὐ γεγό- νασιν ἐπ) αὐτοὺς ἡμῖν γνώριµοι, καθάπερ οὐδὲ ἐπὶ τοὺς βο-

’ ” , / 4 3) ο] 3 ’ ὰ ς ι͵ ῥειοτάτους τῶν νομάδων ἐφ᾽ οὓς ἐπεχείρησε μὲν ὁ λέξαν- 3 ’ [οι ᾿ ” ’ ια 3 ’ δρος ἄγειν σερασείαν, ὅτε τὸν Βῆσσον µετήει καὶ τὸν μσίσα-

3 -” / ” Γ] µένην, ζωγρίᾳ ὃ ἀναχθέντος τοῦ Ῥήσσου, τοῦ δὲ Σπιταμένους ὑπὸ τῶν βαρβάρων διαφθαρέντος, ἐπαύσατο τῆς ἐπιχειρήσεως. οὐχ ὁμολογοῦσι δ᾽, ὅτι περιέπλενσά» τινες ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς ἐπὶ 8 ’ ο ᾿ / - ” την Ὑρκωνίαν, ὅτι δὺ δυνατόν, Πατροκλῆς εἴρηκε.

π. «4έγεται δέ, διότι τοῦ Ταύρου τὸ τελευταῖον, ὃ καλοῦ- σιν Ἰμάιον, τῇ Ἰνδικῇ θαλάττη ξυνάπτο», οὐδὲν οὔτε προῦχει

ΔΝ ” ” ΄ υ. -- . α ο 3 / / . 3 πρὸς ἕω τῆς Ἰνδικῆς μᾶλλον οὔς᾽ εἰσέχει' παριόντι δ᾽ εἰς τὸ βόρειο» πλευρόν, ἀεί τι τοῦ μήκους ὑφαιρεῖ καὶ τοῦ πλάτους ἡ θάλαττα, ὥστ ἀποφαίνειν µείουρον πρὸς ἕω τὴν νῦν ὑὕστο- θαφομένην» µερίδα τῆς Ασίας, ἣν ὁ Ταὔρος ἀπολαμβάνει πρὸς

8 2 ΄ . -” ος ή -” ια τον ὠκεανόν, τὸν πληροῦντα «τὸ Κάσπιον πέλαγος. µῆκος ὃ

3 . ’ .. " ιά α / ” 3 .» ή /

ἐστι ταύτης τῆς µερίδος τὸ μέγιστο» ἀπὸ τῆς Ὑρκανίας Όα- λάττης ἐπὶ τὸν ὠκεανὸν' τὸν κατὰ τὸ Ἴμάιον τρισµυρίων που σταδίων, παρὰ τὴν ὀρεινὴν τοῦ Ἰαύρου τῆς πορείας οὔσης, πλάτος δ᾽ ἔλαττον τῶν µυρίων. εἴρηται γάρ, ὅτι περὶ τετρα- µισµυρίους σταδίους ἐστὶ τὸ ἀπὸ τοῦ Ἰσσικοῦ κόλπου µέχρι τῆς ἑῴας Φαλάττης τῆς κατὰ Ἠνδούς, ἐπὶ δ᾽ Ισσὺν ἀπὸ τῶν 4 / ή - ) . 3 [ή 4 .) ἑσπερίων ἄκρων τῶν κατα Στήλας ἄλλοι τρισμύριοι" ἔστι δὲ ὁ μυχὸς τοῦ Ἰσσικοῦ κόλπου μικρὸν ἢ οὐδὲν ᾽μισοῦ ἑωθι-

ΑΘΙΑΕ ΡΟΒΕΛΙΙ5 ΜΛΟΝΙΤΟΡΟ ΕΤ ΕΟΒΜΔΑ. 05

ώτερος, τὸ δὲ ἀπὸ Ἁμισοῦ ἐπὶ τὴν Ὑρκανίαν γῆν περὶ µυ- ΄ ρίους ἐστὲ σταδίους, παράλληλον ὃν τῷ ἀπὸ τοῦ Ἰσσοῦ λεχθέντι ἐπὶ τοὺς Ἰνδούς. λείπεται δὴ τὸ λεχθὲν μῆκος ἐπὶ τὴν ἕω τῆς περιωδευµένης νυνὶ µερίδος οἱ τρισµύριοι στάδιοι. πάλιν δὲ τοῦ πλάτους τοῦ μεγίστου τῆς οἰκουμένης ὄντος περὶ τρισµυρίους σταδίους, χλαμυδοειδοῦς οὔσης, τὸ διάστηµα τοῦτο ἐγγὺς ἂν εἰ τοῦ μεσημβρινοῦ τοῦ διὰ τῇς Ὑρκανίας Φαλάττηο γραφο- µένου καὶ τῆς Περσικῆς, εἴπερ ἐστὶ τὸ μῆκος τῇ οἰκουμένης ἑπτὰ μυριάδες" εἰ οὖν ἀπὸ τῆς Ὑρκανίας ἐπὶ Ἀρτεμίταν τὴν ἐν τῇ Βαβυλωνία στάδιοί εἰσιν ὀκτακισχίλιοι, καθάπερ εἴρηκεν Ἀπολλόδωρος [ὁ] ἐκ τῆς Ἀρτεμίτας, ἐκεῖθεν δ᾽ ἐπὶ τὸ στόμα τῆς κατὰ ΠΠέρσας θαλάττης ἄλλο τοσοῦτόν ἐστι, καὶ πάλιν το- σοῦτον ἢ μικρὸν ἀπολεῖπον εἰς τὰ ἀνταίροντα τοῖς ἄκροις τῆς Αἰθιοπίας, λοιπὸν .ἂν εἴη τοῦ πλάτους τῆς οὐἰκουμένης τοῦ λε- χθέντος ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τῆς Ὑρκανίας θαλάττης ἐπὶ τοῦ στό- µατος αὐτῆς ὅσον εἰρήκαμεν. μειούρου δ᾽ ὄντος τοῦ τμήματος τούτου τῆς γῆς ἐπὶ τὰ πρὸς ἕω µέρη, Ίίνοιτ᾽ ἂν τὸ σχῆμα προσόµοιο» μαγειρικῇ κοπίδι, τοῦ μὲν ὄρους ἐπ᾽ εὐθείας ὄντος, Α. 790 καὶ νοουµένου κατὰ τὴν ἀκμὴν τῆς κοπίδος, τῆς ὃ᾽ ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ Ὑρκανίου παραλίας ἐπὶ Τάμαρον κατὰ Θάτερον πλευρὸν εἰς περιφερῇ καὶ µείουρον γραμμὴν ἀπολῆγον. Β. Ἐπιμνηστέον δὲ καὶ τῶν παραδόξων ἐνίω», ἃ '«θρυλοῦσι

περὶ τῶν τελέωο βαρβάρων, οἷον τῶν περὶ τὸν Καύκασον καὶ τὴν ἄλλην ὀρεινήν. τοῖς μὲν γὰρ νόμιμον εἶναί φασι τὸ τοῦ Εὐριπίδου,

τὸν φύντα θρη»εῖν, εἰς ὃὅσ᾽ ἔρχεται κακά, ο. 520

τὸν ὅ᾽ αὖ θανόντα καὶ πόνων πεπαυμένον

χαίροντας εὐφημοῦντας ἐκπέμπειν δόµων' ἑτέροις δὲ µηδένα ἀποκτείνειν τῶν ἐξαμαρτόντων τὰ μέγιστα, ἆλλ᾽ ἐξορίζειν µόνον μετὰ τῶν τέκνων, ὑπεναντίως τοῖς «4έρ- βιξι: καὶ γὰρ ἐπὶ μικροῖς οὗτοι σφάττουσι. σέβονται δὲ γῆν οἱ 4έρβωες' θύουσι δ᾽ οὐδὲν θΓλυ οὐδὲ ἐσθίουσι" τοὺς δὲ ὑπὲρ ἑβδομήκοντα ἔτη γεγονότας. σφάττουσι, ἀναλίσκουσι δὲ τὰς σάρκας οἱ ἄγχιστα γένους" τὰς δὲ γραίας ἀπάγχονσιν, εἶτα θάπτουσι’ τοὺς δὲ ἐντὸς ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀποθανόντας οὐκ ἐσθίουσιν, ἀλλὰ θάπτουσι. «Σίγιννοι δὲ τἆλλα μὲν περσίζου-

2

Α. 791

ο. σο21

96 ΙΒ, ΧΙ. ΟΑΡ. 10. 6. 1 -- 4.

{ ο. - ο ε [ ᾿ - σι», ἱππαρίοις δὲ χρῶνται μικροῖς, δασέσι», ἄπερ ἱππότην ὀχεῖν μὲν οὐ δύνανται, τέθριππα δὲ ζευγνύουσι ἠφιοχοῦσι δὲ γυ- ναῖκες, ἐκ παίδων ἠσκημέναι, ἡᾗ ὃ᾽ ἄριστα ἡνιοχοῦσα συνοικεῖ ᾧ βούλεται' τινὰς δ᾽ ἐπιτηδεύειν φασίν, ὅπως ὡς µακροκεφα- λώτατοι φανοῦνται, καὶ προπεπτωκότες τοῖς µετώποις, ὥσθ' ὑπερκύπτειν τῶν ήενείων. Ταπυρίων δ᾽ ἔστι καὶ τὸ τοὺς μὲν ἄνδρας μελανειμονεῖν καὶ μακροκομεῖν, τὰς δὲ γυναῖκας λευχει-

0 -- ο νο παρ δὲ ξὺ ” / ν Ὕω . μονεῖν Μαὶ βραχυκομεῖν' Ἠοἰκοῦσι δὲ µεταξυ «4{ερβίκων και Υρ

ο - . ς , . . - Ὁ / ΄ κανῶνξ' καὶ ὁ ἀνδρειότατος κριθείς γαμεῖ ἡν βούλεται. Κά- σπιοι δὲ τοὺς ὑπὲρ ἑβδομήκοντα ἔτη λιμοκτορήσαντες εἰς τὴν ἐρημίαν ἐκτιθέασιν, ἄπωθεν δὲ σκοπεύοντες, ἐὰν μὲν ὑπ ὁρ- ρίθων κατασπωμένους ἀπὸ τῆο κλίνηο ἴδωσι», εὐδαιμονίζουσι, ἐὰν δὲ ὑπὸ θηρίων ἢ κυνῶν, ἧττο», ἐὰν δ᾽ ὑπὸ μηδενός, κακο- δαιµονίζουσι.

οκΑΡΌΟΤ Χη.

Ἱ. Ἐπεὶ δὲ τὰ βόρεια µέρη τῆς -Ἀσίας πσιεῖ ὁ Ταῦρος, ἃ δὴ καὶ ἐντὸς τοῦ Ταύρου καλοῦσιν, εἰπεῖν προειλόµεθα πρώ- τον [περὶ τούτων] τούτων δ᾽ ἐσεὶ καὶ τὰ ἐν τοῖς ὄρεσιν ἴαὐ- τοῖς ἢ ὅλα ἢ τὰ πλεῖστα. ὅσα μὲν τῶν Κασπίων πυλών ἑω- θινώτερά ἐστιν, ἁπλουστέραν ἔχει τὴν περιήγησιν διὰ τὴν ἀγριό- σητα, οὐ πολύ τε ἂν διαφέροι τοῦδε ἢ τοῦδε τοῦ κλίματος συγκαταλεχθέντα" τὰ δ᾽ ἑσπέρια πάντα δίδωσιν εὐπορίαν τοῦ λέγειν περὶ αὐτῶν, ὥστε δεῖ προάγει» ἐπὶ τὰ παρακείµενα ταῖς Κασπίαις πύλαις. παράκειται δὲ ἡ ἸΜηδία πρὸς δύσιν, χώρα καὶ πολλὴ καὶ δυναστεύσασά ποτε καὶ ἐν µέσῳ τῷ Ταύρφῳ κειµένη, πολυσχιδεῖ κατὰ ταῦτα ὑπάρχοντι τὰ µέρη καὶ αὐλώ- νας ἐμπεριλαμβάροντι μεγάλους, καθάπερ καὶ τῇ ωνς, τοῦτο συµβέβηκε.

2. Τὸ γὰρ ὄρος τοῦτο ἄρχεται μὲν ἀπὸ τῆς Καρίας καὶ υκίας, ἆλλ᾽ ἐνταῦθα μὲν οὔτε πλάτος οὔτε ὕψος ἀξιόλογον δείκ»νσιν. ἐξαίρεται δὲ πολὺ πρῶτον κατὰ τὰς «Χελιδορίας' αὗται δ᾽ εἰσὶ νῇσοι κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς Παμφύλων παραλίας" ἐπὶ δὲ τὰς ἀνατολὰς ἐκτεινόμενος αὐλῶνας μακροὺς ἀπολαμβά- νει τοὺς τῶν Κιλίκων' εἶτα τῇ μὲν τὸ -“μανὸν ἀπ᾿ αὐτοῦ σχί- ζεται, τῇ δὲ ὁ «νείταυρος, ἐν ᾧ τὰ Κόμανα ἵδρυται τὰ ἐν

ΤλΛΟΒΟΣ5 ΜΟΝ. οχι

τοῖς ἄνω λεγομέγοιν Καππάδοξιν. οὗτος μὲν οὔν ἐν τῇ Καταο- γίᾳ τελευτᾷ, τὸ δὲ ἁμανὸν ὄρος µέχρι τοῦ Εὐφράτου καὶ τῆς Μελιτηνῆς πρόεισι, καθ’ ἦν ἡ Κομμαγηνὴ τῇ Καππαδοκίᾳ πα- ράκειται" ἐκδέχεται δὲ τὰ πέραν τοῦ Εὐφράτου ὄρη, συνεχῆ μὲν τοῖς προειρηµένοις, πλὴν ὅσον διακόπτει ῥέων διὰ µέσων ὁ πρταµός" πολλὴν δ᾽ ἐπίδοσιν λαμβάνει εἰς τὸ ὕψος καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ πολνσχιδές. τὸ δ᾽ οὖν νοτιώτατο» µάλιστά ἐστιν ὁ Ταῦρος, ὁρίζων τὴν “ρμενίαν ἀπὸ τῆς Μεσοποταμίας. «

3. Ἐντεῦθεν δὲ ἀμφύτεροι ῥέουσιν οἱ τὴν Μεσοποταμίαν ἐγκυκλούμετοι ποταμοὶ καὶ συνάπτοντες ἀλλήλοις ἐγγὺς κατὰ τὴν Βαβυλωνίαν, εἶτα ἐκδιδόντες εἰς τὴν κατὰ ΠΠέρσας θάλατ- τα», ὅ τε Εὐφράτης καὶ Τίγρις. ἔστι δὲ καὶ μείζων ὁ Εὐφρά- της καὶ πλείω διέξεισι χώραν σκολιῷ τῷ ῥείθρφ, τὰς πηγὰς ἔχων ἐν τῷ προσβόρῳ µέρει τοῦ Ταύρου, ῥέων δ᾽ ἐπὶ δύσιν διὰ τῆς -ρμενίας τῆς μεγάλης καλουµένης µέχρι τῆς μικρᾶς, ἐν δεξιᾷ ἔχων ταύτην, ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὴν «Ἀκιλιόηνήν' εἶτ᾽ ἐπιστρέφει πρὸς νότον, συνάπτει δὲ κατὰ τὴν ἐπιστροφὴν τοῖς Καππαδόκων ὁρίοις' δεξιᾷ δὲ ταῦτα ἀφεὶς καὶ τὰ τῶν Κομ- µαγηνώ», ἀριστερᾷ δὲ τὴν Ακιλισηνὴν καὶ Σωφηνὴν τῆς µε- Ίάλης Αρμενίας πρόεισιν ἐπὶ τὴν «Συρίαν καὶ λαμβάνει πά- λιν ἄλλην ἐπιστροφὴν εἰς τὴν Βαβυλωνίαν καὶ τὸν Περσικον χόλπον. ὁ δὲ Τίγρις ἐκ τοῦ νοτίου µέρους τοῦ αὐτοῦ ὄρους ἐνεχθεὶς ἐπὶ τὴν. «Σελεύκεια» συνάπτει τῷ Εὐφράτη πλησίον καὶ ποιεῖ τὴν ἸΜεσοποταμίαν πρὸς αὐτόν, εἶτ ἐκδίδωσι καὶ αὐτὸς εἰς τὸν αὐτὸν κόλπο». διέχουσι δὲ ἀλλήλων αἱ πηγαὶ τοῦ τε Εὐφράτου καὶ τοῦ Τέγριος περὶ δισχιλίους καὶ πεντα- κοσίους σταδίους. |

4. Ἀπὸ ὃδ᾽ οὖν τοῦ Ταύρου πρὸς ἄρκτον ἀποσχίδες πολλαὶ Ἰεγόνασι, µία μὲν ἡᾗ τοῦ καλουµένου «ντιταύρου" καὶ γὰρ ἐν- ταῦθα οὕτως ὠνομάζετο ὁ τὴν Σωφηνὴν ἀπολαμβάνων ἐν αὖ- λώνι μεταξὺ κειµένῳ αὐτοῦ τε καὶ τοῦ Ταύρου. πέραν δὲ τοῦ Εὐφράτου κατὰ τὴν μικρὰν Ἁρμενίαν ἐφεξῆς τῷ «“ντιταύρφ πρὸς ἄρκτον ἐπεκτείνεται µέγα ὄρος καὶ πολυσχιδές' καλοῦσι δὲ τὸ μὲν αὐτοῦ Παρυάδρη», τὸ δὲ Μοσχικὰ ὄρη, τὸ δ᾽ ἄλλοις ὀνόμασι' ταῦτα ὃ᾽ ἀπολαμβάνει τὴν Αρμενίαν ὅλην µέχρι Ἰβή- ων καὶ «λβανῶν. εἶτ᾽ ἄλλ᾽ ἐπανίσταται πρὸς ἕω, τὰ ὑπερ-

Α. 792

ΑΛ. 199

ο. 522

88 118. ΧΙ. ΟΛΡ. 11. 6. δ. ΟΛΡ. 19. 6.1 -- 8.

κείµενα τῆς Κασπίας θαλάττης µέχρι Μηδίας, τῆς τε «ἄτρο- πατίου καὶ τῇς µεγάλης' καλοῖσι δὲ καὶ ταῦτα τὰ µέρη πάντα τῶν ὀρών Παραχοάθραν καὶ τὰ µέχρι τῶν Κασπίων πυλῶν καὶ ἐπέκεινα ἔτι πρὸς ταῖρ ἀνατολαῖρ τὰ συνάπτοντα τῇ «4ρίᾳ. τὰ μὲν δὴ πρόσβορα ὄρη οὕτω καλοῦσι, τὰ δὲ γότια τὰ πέ- ϱα» τοῦ Εὐφράτου τῆς Καππαδοκίας μαὶ τῆς Κομμαγηνῆς πρὸς ἕω τείνορτα κατ ἀρχὰς μὲν αὐτὸ τοῦτο καλεῖται Ταὔρος, διο- ρίζων τὴν Σωφηρὴν μαὶ τὴν ἄλλην Ἁρμενίαν ἀπὸ τῆς ΊΜεσο- ποταµίας τινὲς δὲ Γοῤδναῖα ὄρη καλοῦσι». ἐν δὲ τούτοις ἐστὶ καὶ τὸ ἸΜάσιον, τὸ ὑπερκείμενον τῆς Ἀ]ισίβιος ὄρος καὶ σῶν Τιγρανοκέρτω». ἔπειτα ἐξαίρεται πλέον καὶ καλεῖται Νιφάτης ἐνταῦθα δέ που καὶ [αἱ] τοῦ Τίγριος πηγαὶ κατὰ τὸ νότιον τῆς ὀρεινῆς πλευρόν᾽ εἶτ ἀπὸ τοῦ Λιφάτου μᾶλλον ἔτι καὶ μᾶλλον ἡ ῥάχις ἐκτεινομένη τὸ Ζάγριον ὄρορ ποιεῖ, τὸ διορίζον τὴν Μηδίαν καὶ τὴν Ῥαβυλωνίαν' μετὰ δὲ τὸ Ζάγριον ἐκδέχεται ὑπὲρ μὲν τῆς Βαβυλωνίας ἤ τε τῶν Ἐλυμαίων ὀρεινὴ καὶ ἡ τῶν Παραιτακηνώ», ὑπὲρ δὲ τῆς Μηδίας ἡ τῶν Κοσσαίων' ἐν µέσφ ὃ᾽ ἐστὶν ᾗ Μηδία καὶ ἡ Ἁρμενία, πολλὰ μὲν ὄρη περιλαμβάνονσα, πολλὰ δὲ ὀροπέδια, ὡσαύτως δὲ πεδία καὶ αὐλῶνας μεγάλους, συχνὰ δὲ καὶ ἔθνη τὰ περιοικοῦνεα, μικρά, ὀρεινὰ καὶ ληστρικὰ τὰ πλείω. οὕτω μὲν τοίνυν τίθεµεν ἐντὸςρ τοῦ Ταύρου τήν τὲ Ἰῃδίαν, ᾗς εἰσι καὶ αἱ Κάσπιοι πύλαι, καὶ τὴν «ἁρμενίαν.

δ. Καθ’ ἡμᾶς μὲν τοίνυ» προσάρκτια ἂν εἴη τὰ ἔθνη ταῦτα, ἐπειδὴ καὶ ἐντὸς τοῦ. Γωύρου, Ἐρατοσθένης δέ, πεποιηµένος ζὴν διαίρεσιν εἰ τὰ λγότια µέρη καὶ τὰ προσάρατια καὶ τὰς ὑπ αὐτοῦ λεγομένας σφραγίδας, τὼς μὲν βορείους καλῶν, τὰς δὲ νοτίους, ὅρια ἀποφαίνει τῶν κλιµάτων ἀμφοῖν τὰς Κωσπί- ους πύλας' εἰκότως οὖν τὰ φοτιώτερα πρὸς ἕω τείνοντα". τῶν Κασπίων πυλῶν νότια ἂν ἀποφαίνοι, ὧν ἐστι καὶ ἡ ἸΜηδία καὶ ἡ -Ἁρμεία, τὰ δὲ βορειότερα πρόσβορα, κατ ἄλλην καὶ ἄλλην διάταξιν πούτου συμβαίνοντοο. τάχα δὲ οὐκ ἐπέβαλε τούτῳ, διότι ἔξω τοῦ Ἰ αύρον πρὸς νότον οὐδέν ἐστιν οὔτε τῆς “ἁρμενίαρ µέρος οὔτε τῆς Μηδίας.

ΟΑΡΟΤ ΧΙ. α. Ἡ δὲ Μηδία δίχα διήρηται" καλοῦσι δὲ τὴν μὲν µεγά-

ΜΕΡΙΑ. 20

λην, ᾗς µητρόπολις τὰ Ἐκβάτανα, µεγάλη πόλις καὶ τὸ βασί- λειον ἔχουσα τῆς Μήδων ἀρχῆς (διατελοῦσι δὲ καὶ νῦν οἱ ΠΙαρ- θυαῖοι τούτῳ χρώµενοι βασιλείῳ, καὶ θερίζουσέ γε ἐνταῦθα οἱ βασιλεῖς' ψυχρὰ γὰρ ἡ ἸΜηδία' τὸ δὲ χειµάδιόν ἐστιν αὐ- - 3 ” -- ” Ἡ - ’ . ο. ε . τοῖς ἔν' Σελευκείᾳ τῇ ἐπι τῷ Τίγρι πλησίον ᾖαβυλῶώνος), ἡ ὃ μα / 7 2 ’ , ιά ἑτέρα µερίς ἐστιν ἡ «ἄτροπάτιος Μηδία' τουνοµα δ᾽ ἔσχεν ἀπὸ τοῦ ἡγεμόνος Ἀτροπάτου, ὃς ἐκώλυσεν ὑπὸ τοῖς ἸΜακεδόσι γί- α ΄ ’ ε/ , ’ α η . γεσθαι και ταύτην, µέρος ουσαν μεγάλης Μηδίας" και δη και βασιλεὺς ἀναγορευθεὶς ἰδίᾳ συνέταξε καθ αὐτὴν τὴν χώραν ταύτην», καὶ ἡᾗ διαδοχή σώζεται µέχρι νῦν ἐξ ἐκείνου, πρός τε τοὺς Αρμενίων βασιλέας ποιησαμένων ἐπιγαμίας τῶν ὕστερον καὶ Σύρων καὶ μετὰ ταῦτα Παρθναίων. | . . ε / -- αι ι] ” αι) - ”” 2. Κεῖτα δὲ ἡ χωρα τῇ μὲν -ἁρμενίᾳ και τῇ Ματιανῇ πρὸς ἕω, τῇ δὲ µεγάλη Μηδίᾳ πρὸς δύσιν, πρὸς ἄρκτον ὃ᾽ ἆ ρος τη μζγαλῃ «ποιᾳ προς ,» προς αρ αμ” - ἀ λ ᾿ Ν ” { ’ . φοτέραις' τοῖς δὲ περὶ τὸν μυχὸν τῆς Ὑρκανίας θαλάττης καὶ Ἱτῆς Ματιανῆς' ἀπὸ νότου παράκειται. ἔστι ὃδ᾽ οὐ μικρὰ κατὰ 4 ’ σ 4 ’ ς 4. Δ Χ. ΄ : τὴν δύναμιν, ὥς φησιν Ἀπολλωνίδης, ἤ γε καὶ κατὰ Ἅ µυρίους ἱππέας δύναται παρέχεσθαι, πεζών δὲ τέτταρας µυριάδας. λί- 3” 3 -- 3 τ σ 3 -- , µ»ῷν ὃ ἔχει τὴν ὁπαῦταν ”, ἐν { ἄλες ἐπανθοῦντες πήττορται᾽ μα. ᾿ ’ χο 3 -- τ Ε, Ν -- / 4 είσι δὲ κνησµωῶδεις και ἐπαλγεῖς, ἔλαιον δὲ τοῦ πάθους ἄκος, ὕδωρ δὲ γλυκὺ τοῖς καπυρωθεῖσιν ἱματίοις, εἴ τις κατ᾽ ἄγνοιαν βάψειεν εἰς αὐτὴν πλύσεως χάριν. ἔχουσι δ᾽ ἰσχυροὺς γείτονας ν ” ’ Ν ι / ε , τ / τοὺς .Αρμενίους καὶ τοὺς Παρθναίους, ὑφ)᾽ ὧν περικόπτονται πολλάκις ἀὠντέχουσι ὃ᾽ ὅμως καὶ ἀπολαμβάνουσι τὰ ἆφαιρε- θέντα, καθάπερ τὴν Συµβάκην ἀπέλαβον παρὰ τών «ἁρμενίω», ὑπὸ Ῥωμαίοις γεγονότων, καὶ αὐτοὶ προσεληλύθασι τῇ φιλίᾳ τῇ πρὸς Καίσαρα" Θεραπεύουσι ὃδ᾽ ἅμα καὶ τοὺς Παρθυαίους. . 1 ” - . . 3 ’ ε ’ ’ 3. Βασίλειον ὃ αὐτῶν θερινὸν µεν ἐν πεδίφ ἱδρυμένον Ια- ἕακα ἐν φρουρίφ ἐρυμνῷ Οὔὕερα, ὅπερ Αντώνιος ἐπολιόρκησε κατὰ τὴν ἐπὶ Παρθυαίους στρατείαν. διέχει δὲ τοῦτο τοῦ .4ρά- ξου ποταμοῦ τοῦ ὁρίζοντος τήν τε .Ἁρμενίαν καὶ τὴν -ἄτρο- πατηνὴν σταδίους δισχιλίους καὶ τετρακοσίους, ὧς Φῆσιν ὁ 4ελλιος, ὁ τοῦ «Ἀντωνίου φίλος, συγγράψας τὴν ἐπὶ Παρῦν- αίους αὐτοῦ στρατείαν, ἐν ᾗ παρῇν καὶ αὐτόο, ἡγεμονίαν ἔχων.

1. ἴονι. ἰράὰ. τῇ Ματιανῇ. 2. νι, Γρ, Ιαπαῦταν,

Α. Τ94

ο. 620

ο. ὅρ4

40 Ι1Β. ΧΙ. ΟΑΡ. 19. 6. 4--Ἱ.

3 ο ᾽ ᾿ 4 ’ ἔστι δὲ τῆς χώρας ταύτης τὰ μὲν ἄλλα εὐδαίμονα χωρία, ἡ δὲ προσάρµτιος ὀρεινὴ καὶ τραχεῖα καὶ ψυχρά, Καδουσίων κα- τοικία τῶν ὀρειῶν καὶ Αμάρδων καὶ Ταπύρων καὶ Κυρτίων καὶ ἄλλων τοιούτων, οἳ µετανάσται εἰσὶ καὶ ληστρικοί. καὶ 4 4 Γή . { ’ / 3 η] 4 γὰρ ὁ Ζάγρος καὶ ὁ Νιφάτης κατεσπαρµένα ἔχουσι τα ἔθνη ταῦτα, καὶ οἱ ἐν τῇ Περσίδι Κύρτιοι καὶ ΙΜάρδοι (καὶ γὰ

᾿ ή ϱ ρ ϱ 7αρ οὕτω λέγονται οἱ ΄΄μαρδοι) καὶ οἱ ἐν τῇ Αρμενία µέχρι νῦν « ιή 7 ώ ς ᾿ ν . ο . α χε ὁμωνύμως προσαγορευόµενοι τῆς αὐτῆς εἰσὶν ἰδέας.

4. Οἱ δ᾽ οὔν Καδούσιοι πλήθει τῷ πεζῷ μικρὸν ἀπολεί- πονται τῶν Αριανῶν, ἀκοντισταὶ δ᾽ εἰσὶν ἄριστοι, ἐν δὲ τοῖς τραχέσιν ἀνθ) ἱππέων πεζοὶ διαµάχονται. «ντωνίῳ δὲ χαλεπὴν τὴν στρατείαν ἐποίησεν οὐχ ἡ τῆς χώρας φύσις, αλλ’ ὁ τῶν ὁδῶν ἠγεμών, ὁ τῶν Ἁρμενίων βασιλεὺς «άρταουάσδης, ὃν Νεἰκὸς Ἄ ἐκεῖνος, ἐπιβουλεύοντα αὐτῷ, σύμβουλον ἐποιεῖτο καὶ κύριον τῆς περὶ τοῦ πολέμου γνωµης' ἐτιμωρήσατο μὲν οὖν αὐτόν, ἆλλ᾽ ὄψέ, ἠνίκα πολλών αἴτιος κατέστη κακών ὍῬω- µαίοις καὶ αὐτὸς καὶ ἐκεῖνος, ὅστις τὴν ἀπὸ τοῦ Ζεύγματος ὁδὸν τοῦ κατὰ τὸν Εὐφράτην µέχρι τοῦ ἄψασθαι τῆς «ἄτρο- πατηνῇῆς ὀκτακισχιλίων σταδίων ἐποίῃσε, πλέον ἢ διπλασίαν τῆς εὐθείας, διὰ ὀρῶν καὶ ἀνοδιῶν καὶ κυκλοπορίας.

δ. Ἡ δὲ µεγάλη Μηδία τὸ μὲν παλαιὸν τῆς «Ασίας ἡγή- σατο πάσης, καταλύσασα τὴν τῶν Σύρων ἀρχή»' ὕστερον δ᾽ ες 3ν ’ . ” ΄ - 8 ’ 3 / ὑπὸ Κύρου καὶ Περσῶν ἀφαιρεθεῖσα τὴν τοσαύτην ἐξουσίαν ”.ἢἩ ᾿ 4 / ο 3 - / Ιλ / ἐπι στυάγου, διεφύλαττεν ὅμως πολὺ τοῦ πατρίου ἀξιώμα-

. | . 3 / ’ -- 4 { ΄ . τος, καὶ ἠ» τὰ Εκβάτανα χειμάδιον τοῖς Πέρσαις" ὁµοίως δε .. - 3 ’ / - ᾽ κ. 8 και τοῖς ἐκείνους καταλύσασι ἸΜακεδόσι τοῖς τὴν «Συρία» ἔχουσι καὶ νῦν ἔτι τοῖς Παρθνυαίων βασιλεῦσι τὴν αὐτὴν παρέχεται χρείαν τε καὶ ἀσφάλειαν. { { ι] . 3 ο ο, - ’ . -

6. Ὀρίρεται ὃ᾽ ἀπὸ μὲν τῇρ ἕω νῇ τε Παρθναίᾳ καὶ τοῖς Κοσσαίων ορεσι, ληστρικῶν ἀνθρώπων, οἱ τοξότας µυρίους καὶ τρισχιλίους παρέσχο»τό ποτε Ἐλυμαίοις, συμμαχοῦντες ἐπὶ Σουσίους καὶ Βαβυλωνίους. Νέαρχος δέ φησι, τεττάρων ὄν- των ληστρικῶν ἐθνών, ὧν Μάρδοι μὲν Πέρσαις προσεχεῖς ἦσαν

ὁ στρ . , µ ρ ροσέχεις σα», Ουξιοι δὲ καὶ ἨἘλυμαῖοι τούτοις τδ καὶ Σουσίοις, Κοσσαῖοι δὲ Ἰήδοις, πάντας μὲν φόρους πράττεσθαι τοὺς βασιλέας, Ἀοσ- σαίΐους δὲ καὶ δώρα λαμβάνει», ἠρίκα ὁ βασιλεὺς θερίσας ἐν

ΜΕΡΙΛ. 41

Ἐκβατάνοις εἰς τὴν Βαβυλωγνίαν καταβαίνοι’ καταλῦσαι δ᾽ αὐ- τῶν τὴν πολλὴν τόλµαν 4λέξανδρο», ἐπιθέμενον χειμῶνος. τού- .) ᾿ / 3 ” .. Μ -- -- τοις τε δὴ ἀφορίζεται πρὸς ἕω καὶ ἔτι τοῖς Παραιτακηνοῖς, Α. 796 οἳ συνάπτουσι Πέρσαις, ὀρεινοὶ καὶ αὐτοὶ καὶ ληστρικοί: ἀπὸ δὲ τῶν ἄρχτων τοῖς ὑπεροικοῦσι τῆς Ὑρκανίας θαλάττης Κα- δουσίοις καὶ τοῖς ἄλλοις, οὓς ἄρτι διήλθομε»' πρὸς φότον δὲ τῇ «πολλωνιάτιδι, ἣν Σιτακηνὴν ἐκάλουν οἱ παλαιοί, καὶ τῷ Ζάγρῳ, καθ’ ὃ ἡ Μασσαβατικὴ κεῖται, τῆς Μηδίας οὖσα, οἱ η -- ’ ’ . ᾿ κ ι) 9 δὲ τῆς Ἐλυμαίας φασί' προς δύσιν δὲ τοῖς «ἄτροπατίοις καὶ τῶν Ἁρμερίων τισίν. εἰσὶ δὲ καὶ Ἑλληνίδες πόλεις, κτίσματα τῶν Μακεδόνων ἐν τῇ ἸΜηδίᾳ, ὧν 4αοδίκειά τε καὶ Ἀπάμεια .) [4 3 { / μ ια) ; τε { 3 .. ΄ / και Τη προς {αάγαις] καὶ αυτη Βάγα, το τοῦ Ύικάτορος κτί- [ο] ε] -- . 1 Ν 3 / ’ 5 1 / σµα”" ὃ ἐκεῖνος μὲν Εὐρωπὸν ὠγόμασε, Πάρθοι δὲ .ἄρσακίαν», Ἴ -- ” --- γοτιωτέραν οὐσαν τῶν Κασπίων πυλών πεντακοσίοις που στα- δίοις, ὧς φησιν Ἀπολλόδωρος «Άρτεμιτηνός. ο. 506 1 -- ἃ 7. Ἡ πολλὴ μὲν οὖν ὑψηλή ἐστι καὶ ψυχρά: τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ ὑπερκείμενα τῶν Ἐκβατάνων ὄρη καὶ τὰ περὶ τὰς Ῥά- Ίας καὶ τὰς Κασπίους πύλας καὶ καθόλου τὰ προσάρκτια µέρη τὰ ἐντεῦθεν µέχρι πρὸς τὴν Ματιανὴν καὶ τὴν Αρμενία». ᾗ δ᾽ ὑπὸ ταῖς Κασπίοις πύλαις ἐν ταπεινοῖς ἐδάφεσι καὶ κοί- Ίοις οὔσα εὐδαίμων σφόδρα ἐστὶ καὶ πάµφορος πλὴν ἐλαίας" εἰ δὲ καὶ φύεταί που, ἁλιπής τέ- ἐστι καὶ ξηρά’ ἱππόβοτος δὲ 3 σ 3 . { .) Μ ” { - / καὶ αὕτη ἐστὶ διαφερόντως καὶ ἡ Ἁρμενία, καλεῖται δέ τις καὶ λειμὼν Ἱππόβοτος, ὃν καὶ διεξίασιν οἱ ἐκ τῆς ΙΠερσίδος καὶ Βαβυλώνος εἰς Κασπίους πύλας ὁδεύοντες, ἐν ᾧ πέντε , ς / ’ α - ” - µυριάδας ἵππων Όηλείων νέμεσθαί φασιν ἐπι τῶν ΙΠερσώ, εἶναι δὲ τὰς ἀγέλας ταύτας βασιλικάς. τοὺς δὲ ἸΝησαίους ἵπ- πους, οἷς ἐχρῶντο οἱ βααιλεῖς ἀρίστοις οὖσι καὶ µεγίστοις, οἱ μὲν ἐνθένδε λέγουσι τὸ γένος, οἱ δ᾽ ἐξ αρμενίας' ἰδιόμορφοι δέ εἰσιν, ὥσπερ καὶ οἱ Παρθικοὶ λεγόμενοι νῦν παρὰ τοὺς Ἑλ- λἸαδικοὺς καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς παρ᾽ ἡμῖν. καὶ τὴν βοτάνην δὲ τὴν μάλιστα τρέφουσαν τοὺς ἵππους ἀπὸ τοῦ πλεονάζειν ἐν- ταῦθα ἰδίως Μηδικὴν καλοῦμεν. φέρει δὲ καὶ σίλφιον ἡ χώρα, Α. 797 ἀφ᾽ οὗ ὁ ΙἨΗηδικὸς καλούμενος ὁὀπός, πολὺ λειπόμενος τοῦ Κυ-

1. νι. εχοϊδῖδος Ηράκλεια.

ο. 526

4 «ΙΒ. ΧΙ. ΟΛΡ. 19. 6.8 -- 11. ΟΛΡ, 14. 6. 1.

ρηραϊκοῦ: ἔστι ὃ᾽ ὅτε καὶ διαφέρω» ἐκείνου, εἴτε παρὰ τὰς τῶν τόπων διαφοράς, εἴτε τοῦ φυτοῦ κατ᾽ εἶδος ἑδαλλάττον- τος, εἴτε καὶ παρὰ τοὺς ὀπίζονεας καὶ σχευάζοντας, ὥστε συµ- µένειν πρὸς τὴν ἀπόθεσιν καὶ τὴν χρεία».

6. Τοιαύτη µέν τις ᾗ χώρα" τὸ δὲ μέγεθος πάρισός πώς ἐστιν εἰς πλάτος καὶ μῆκος" δοκεῖ δὲ µέγιστον εἶναι πλάτος τῆς ἸΜηδίαρ τὸ ἀπὸ τῆς τοῦ Ζάγρου ὑπερθέσεως, ἥπερ καλεῖ- ται Μηδικὴ πύλη, εἰς Κασπίους.πύλας διὰ τῆς «Σιγριανῆς στα- δίων τεερακισχιλίων ἑκατόν. τῷ δὲ µεγέθει καὶ τῇ δυνάµει σῆς χώρας ὁμολογεῖ καὶ ἡ περὶ τῶν φόρων ἱστορία' ες γὰρ Λαππαδοκίας παρεχούσης τοῖς ΓΙέρσαις κατ ἐνιαυτὸν πρὸς τῷ ἀργυρικῷ τέλει ἵππους χιλίους καὶ πεντακοσίους, ἡμιόνους δὲ δισχιλίους, προβάτων δὲ πέντε µυριάδας, διπλάσια σχεδόν πι τούτων ἐτέλουν οἱ Ηῆδοι.

9. Ἔθη δὲ τὰ πολλὰ μὲν τὰ αὐτὰ τούτοις τε καὶ τοῖς «4ρ- µενίοις διὰ τὸ καὶ τὴν χώραν παραπλησίαν εἶναι. τοὺς µέν- τοι Μήδους ἀρχη)έτας εἶναί φασι καὶ τούτοις καὶ ἔτι πρότε- ϱο» Πέρσαις τοῖς ἔχουσιν αὐτοὺς καὶ διαδεξαµένοις τὴν τῆς “Ασίας ἐξουσίαν. ἡᾗ γὰρ νῦν λεγοµένη Περσικὴ στολὴ καὶ ὁ τῆς τοξικῆς καὶ ἱππικῆς ζῆλος καὶ ἡ περὶ τοὺς βασιλέας δεραπεία καὶ κόσμος καὶ σεβασμὸς θεοπρεπὴς παρὰ τῶν ἀρχομένων εἰς τοὺς Πέρσας παρὰ Μήδων ἀφῖκται. καὶ ὅτι τοῦτ) ἀληθές, ἐκ τῆς ἐσθῆτος μάλιστα δῇλον' τιάρα γάρ τις καὶ κίταρις καὶ πῖ- λος καὶ χειριδωτοὶ χιτῶνες καὶ ἀραξυρίδες ἐν μὲν τοῖς ψυχροῖς τόποις καὶ προσβόροις ἐπιτήδειά ἐστι φορήµατα, . οἷοί εἰἶσιν οἱ Μῃδικοί, ἐν δὲ τοῖς φοτίοις ἥκιστα' οἱ δὲ Πέρσαι τὴν πλεί- στην οἴκησιν ἐπὶ τῇ Ἐρυθρᾷ. θαλάετῃ κδκσηνται, μεσημβρινώ- τεροι καὶ Βαβυλωνίων ὄντες καὶ «Σουσίων' μετὰ δὲ τὴν κατά- λυσιν τὴν τῶν Μήδων προσεκτήσαρτό τινα καὶ τῶν προσαπτο- µένων Μηδίᾳ. ἆλλ᾽ οὕτως ἐφάνηῃ σεμ»ὰ καὶ τοῦ βασιλικοῦ προ- σχήματος οἰκεῖα τὰ ἔθη τοῖς νικήσασι “καὶ τὰ τῶν νικηθέν- των, ὧστ ἀντὶ γυμνητῶν καὶ ψιλῶν θηλυστολεῖν ὑπέμεινα», καὶ κατηρεφεῖς εἶναι τοῖς σκεπάσµασι.

10. Τινὲς δὲ Μήδειαν καταδεῖξαι τὴν ἐσθῆτα ταύτην φασί, δυναστεύσασα»ν ἐν τοῖς τόποις, καθάπερ καὶ Ἰάσονα, καὶ ἐπι- κρυπτοµένην τὴν ὄψιν, ὅτε ἀντὶ τοῦ βασιλέως ἐξίοι". τοῦ μὲν

ΜΕΡΙΑ. 49

Ἰάσονος ὑπομνήματα εἶναι τὰ Ἰασόνια ἡρῶα, τιμώµενα σφό- ὃρα ὑπὸ τῶν βαρβάρων (ἔστι δὲ καὶ ὄρος µέγα ὑπὲρ τών Κα- σπίων πυλών ἐν ἀριστερᾷ, καλούμενον Ἰασόνιον), τῆς δὲ Μη- δείας τὴν ἐσθῆτα καὶ τοὔνομα τῆς χώρας. λέγεται δὲ καὶ ΜΠ- δος, υἱὸς αὐτῆς, διαδέξασδαι τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν γώραν ἐπώ- νυµο» αὐτοῦ καταλιπεῖν. ὁμολογεῖ δὲ τούτοις καὶ τὰ κατὰ τὴν Ἁρμενίαν Ἰασόνια καὶ τὸ τῆς χώρας ὄνομα καὶ ἄλλα πλείω, περὶ ὧν ἐροῦμεν. «-

11. Καὶ τοῦτο δὲ Ἰηδικό», τὸ βασιλέα αἱρεῖσθαι τὸν ἆν- δρειόσατον, ἀἄλλ᾽ οὐ πᾶσι», ἀλλὰ τοῖς ὀρείοις' μᾶλλον δὲ τὸ τοῖς βασιλεῦσιν πολλὰς εἶναι γυναῖκας' τοῖς ὃδ᾽ ὀρείοις τῶν Μήδων καὶ πᾶσιν ἔθος τοῦτο, ἐλάετους δὲ τῶν πέντε οὐκ ἔξ- εστιν" ος δ᾽ αὕτως τὰς γυναϊκάς Φασιν ἐν καλῷ τίθεσθαι, ὅτι πλείστους νέµειν ἄνδραςὶ, τῶν πέντε δὲ ἐλάττους, συμφορὰν ἡγεῖσθαι. τῆς δ᾽ ὄλληςᾳ Μηδίας εὐδαιμονούσης τελέως, λυπρά ἐστιν ἡᾗ προσάρκτιος ὀρεινή' σιποῦρται γοῦν ἀπὸ ἀκροδρύω», ἔκ τε μήλων ξηρών κοπέντων ποιοῦνται μάζας, ἀπὸ δ᾽ ἆμν- Ἰδάλων φωχθέντων ἄρτους, ἐκ δὲ ῥιζῶν τινων οἶνον ἐκθλί- βουσι, κρέασι δὲ χρῶνται θηρείοις, ἥμερα δὲ οὐ τρέφουσι θρέµ- µατα. αοσαῦτα καὶ περὶ Μήδων φαμέν' περὶ δὲ τῶν φοµίμων κοινῇ τῆς συµπάσης Μηδίας, ἐπειδὴ ταὐτὰ τοῖς Περσικοῖςρ γε- γένηται διὰ τὴν τῶν Περσῶν ἐπικράτειαν, ἐν τῷ περὶ ἐκείνων λόγφ φήσοµεν.

οκ ΡοΟτ Χιν.

1. Τῆς δ᾽ -ἁρμενίας τὰ μὲν νότια προβέβληται τὸν Ἰ αἴ- ϱρο», διείργοντα αὐτὴν ἀφ᾿ ὅλης τῆς μεταξὺ Εὐφράτου καὶ τοῦ Τέγριος, ἣν Μεσοποταμίαν καλοῦσι, τὰ δὲ ἑωθινὰ τῇ ΙΜηδίᾳ συνάπτει τῇ µεγάλη καὶ τῇ -«4τροπατηνῇ" προσάρκτια δέ ἐστι τὰ ὑπερκείμενα τῆς Κασπίας θαλάττης ὄρη τὰ τοῦ Παραχοά- Όρα καὶ -ἄλβανοὶ καὶ Ίβηρες καὶ ὁ Καύκασος ἐγκυκλούμενος τὰ ἔθνῃ ταῦτα καὶ συγάπτων τοῖς -άρμερίοις, συνάπτων δὲ καὶ τοῖς Μοσχικοῖς ὄρεσι καὶ Ἰολχικοῖρ µέχρι τῶν καλουµέ- ων Τιβαραρών' ἀπὸ δὲ τῆς ἑσπέρας ταῦτά ἐστι τὰ ἔθνη καὶ

1. [ων. 1ρὰ. ὅτι πλείσιας ἔχοντας νέμέιν ἄνδφας.

ο. 527

44 ΙΒ. ΧΙ. ΟΛΡ. 14. 6. 5 -- ὃ.

ὁ Παρυάδρης καὶ ὁ 'Σκυδίσης µέχρι τῆς μικρᾶς Αρμενίας καὶ τῆς τοῦ Εὐφράτου ποταµίαρ, ἣ διείργει τὴν «Ἀρμενίαν ἀπὸ τῆς Καππὰδοκίας καὶ τῆς ης 2. Ὁ γὰρ Εὐφράτης ἀπὸ τῆς βορείου πλευρᾶς τοῦ Ταὐ- ρου τὰς ἀρχὰς ἔχων τὸ μὲν πρώτον ῥεῖ πρὸς δύσιν διὰ τῆς Αρμενίας, εἶτ᾽ ἐπιστρέφει πρὸς νότον καὶ διακόπτει τὸν Ταὔ- ϱον μεταξὺ τῶν Ἁρμενίων τε καὶ Καππαδόκων καὶ Κομμα- γηνῶν, ἐκπεσὼν δ᾽ ἔξω καὶ γενόμενος κατὰ τὴν Συρίαν ἐἔπι- στρέφει πρὸς χειμερινὰς ἀνατολὰς µέχρι Ἠαβυλώνος καὶ ποιεῖ τὴν ἸΜεσοποταμίαν πρὸς τὸν Τέγριν' ἀμφότεροι δὲ τελευτώσιν εἰς τὸν ΠΠερσικὸν κόλπον. τὰ μὲν δὴ κύκλῳ τοιαῦτα, ὀρεινὰ σχεδόν τι πάντα καὶ τραχέα, πλὴν τῶν πρὸς τὴν Μηδίαν κε- κλιμένων ὀλίγων. πάλιν δὲ τοῦ λεχθέντος Ταύρου τὴν ἀρχὴν λαμβάνοντος ἀπὸ τῆς περαίας τῶν Κομμαγηνών καὶ τῶν Με- λιτηνὦ», ἡν ὁ Εὐφράτης ποιεῖ, Μάσιον μέν ἐστι τὸ ὑπερκεί- µενον ὄρος τῶν ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ Μυγδόνων ἐκ νότου, ἐν οἷς ἡ Λ/ίσιβίς ἐστιν: ἐκ δὲ τῶν πρὸς ἄρκτον μερών. [ή] «Σω- φηνὴ κεῖται μεταξὺ τοῦ τε Ιασίου καὶ τοῦ «Ἀντιταύρου. οὗτος δ᾽ ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου καὶ τοῦ Ταύρου τὴν ἀρχὴν λαβὼν τε- λευτᾷ πρὺς τὰ ἑφα τῆς .Ἁρμενίας, ἀπολαμβάνων µέσην τὴν Σωφηνήν, ἐκ Θατέρον δὲ µέρους ἔχων τὴν «4πιλισηνὴν μεταξὺ ἱδρυμένην τοῦ Ταύρου τε καὶ τῆς τοῦ Εὐφράτου 3" Μεσο”Ἅπο- ταµίας, πρὶν ἢ κάµπτειν αὐτὴν ἐπὶ νότον. βασίλειον δὲ τῆς Σωφηνῆς Καρκαθιόκερτα. τοῦ δὲ ἸΜασίου ὑπέρκειται πρὸς ἕω πολὺ κατὰ τὴν Γορδνηνὴν ὁ Νιφάτης, εἶθ᾽ ὁ βος, ἀφ᾿ οὗ καὶ ὁ Εὐφράτης ῥεῖ καὶ ὁ Ἀράξης, ὁ μὲν πρὸς δύσιν, ὁ δὲ πρὸς ἀνατολάς' εἶθ᾽ ὁ Λ]ίβαρος µέχρι τῆς Μηδίας παρατείνει. 8. Ὁ μὲν οὖν Εὐφράτης εἴρηται ὃν τρόπον ῥεῖ' ὁ δὲ ἄρά- ξης, πρὸς τὰς ἀνατολὰς ἐνεχθεὶς µέχρι τῆς .Ἀτροπατηνῆς, κάμ- πτει πρὸς δύσιν καὶ πρὸς ἄρκτους καὶ παραρρεῖ τὰ ζαρα πρῶ- το», εἶτ᾽ 4ρτάξατα, πόλεις Ἁρμενίων: ἔπειτα διὰ τοῦ ἄραξη- νοῦ πεδίου πρὸς τὸ Κάσπιο» ἐκδίδωσι πέλαγος. 0.628 «4. Ἐν αὐτῇ δὲ τῇ Ἁρμενίᾳ πολλὰ μὲν ὄρη, πολλὰ δὲ ὀρο- Α. 800 πέδια, ἐν οἷς οὐδ᾽ ἄμπελος φύεται ῥᾳδίως, πολλοὶ δ᾽ αὐλώνες, οἱ μὲν µέσως, οἱ δὲ καὶ σφόδρα εὐδαίμονες' καθάπερ τὸ ἄρα- ξηνὸν πεδίο», δι οὗ ὁ Ἀράξης ποταμὺς ῥέων εἰς τὰ ἄκρα τῆς

5 [)

ΔΛΗΜΕΝΙΑ. 49

Ἀλβωίας καὶ τὴν Κασπίαν ἐκπίπτει θάλασσα», καὶ μετὰ ταῦτα ᾗ Σακασηνή, καὶ αὐτὴ τῇ «4λβανίᾳ πρόσχωρος καὶ τῷ Κύρφ ποταμῷ, εἶθ᾽ ἡ Γωγαρηνή' πᾶσα γὰρ ἡ χώρα αὕτῃ καρποῖς τε καὶ τοῖς ἡμέροις δένδρεσι καὶ τοῖς ἀειθαλέσι πληθνει, φέ- ϱει δὲ καὶ ἐλαίαν. ἔστι δὲ καὶ ἡ Φαυηνὴ τῆς .Ἁρμενίας ἐπαρ- χία καὶ ᾗ Κωμισηνὴ καὶ Ὀρχιστηνή, πλείστην ἱππείαν παρέ- χουσα" ἡ δὲ Χορζηνὴ καὶ Καμβυσηνὴ προσβορώταταί εἰσι καὶ ιφόβολοι μάλιστα, συράπτουσαι τοῖς Καυκασίοις ὄρεσι καὶ τῇ Ἰβηρίᾳ καὶ τῇ Κολχίδι' ὅπου φασὶ κατὰ τὰν ὑπερβολὰς τών ὀρῶν πολλάκις καὶ συνοδίας ὅλας τῶν ὀρῶνΆ ἐν τῇ χιόνι καταπίνεσθαι, ιφετῶν γινοµένων ἐπὶ πλέον. ἔχειν δὲ καὶ βα- ατηρίας πρὸς τοὺς τοιούτους κιγδύνους παρεξαίροντας εἰς τὴν ἐπιφάνειαν ἀναπνοῆς τε χάριν καὶ τοῦ διαμηνύειν τοῖς ἐπιοῦ- σιν, ὥστε βοηθείας τυγχάνει», ἀφορύττεσθαι καὶ σώζεσθαι. ἐν δὲ τῇ χιόνι βώλους πήγνυσθαί φασι κοίλας περιεχούσας χρη- στὸν ὕδωρ ὡς ἐν χιτῶνι, καὶ ζφα δὲ ἐν αὐτῇ γεννᾶσθαι' κα- λεῖ δὲ σκώληκας Ἀπολλωνίδης, Θεοφάνης δὲ θρῖπας' κἀν τού- τοις ἀπολαμβάνεσθαι χρηστὸν ὕδωρ, περισχισθέντων δὲ τῶν χιτώνων πίνεσθαι' τὴν δὲ γένεσιν τῶν ζφων τοιαύτην εἰκάζου- σιν, οἵἶαν τὴν τῶν κωνώπω» ἐκ τῆς ἐν τοῖς μετάλλοις φλογὸς καὶ τοῦ φεψάλον.

δ. Ἱστοροῦσι δὲ τὴν Ἁρμενίαν, μικρὰν πρότερον οὖσα», αὐξηθῆναι διὰ τῶν περὶ ρταξίαν καὶ Ζαρίαδριν, οἳ πρότε- ϱρον μὲν ἦσαν «Αντιόχου τοῦ μεγάλου στρατηγοί, βασιλεύσαντες ὃ) ὕστερον μετὰ τὴν ἐκείνου ἧτταν, ὁ μὲν τῆς Σωφηνῆς καὶ τῇς Ἱ ἄκισηνῆφὶ καὶ Ὀδομαντίδος καὶ ἄλλων τινῶν, ὁ δὲ τῆς περὶ ρτάξατα, συνγύξησα», ἐκ τῶν περικειµένων ἐθνῶν ἀπο- τεµόμενοι µέρη, ἐκ Μήδων μὲν τήν τε Κασπιανὴν καὶ Φαυρῖ- τιν καὶ Ἠασοροπέδα», Ἰβήρων δὲ τήν τε παρώρεια» τοῦ ΠΙαρυ- άδρου καὶ τὴν Χορζηνὴν καὶ Γωγαρηνήν, πέραν οὖσαν τοῦ Κύρου, «Χαλύβων δὲ καὶ ΙΜοσυνοίκων Καρηρῖτιν καὶ Ἐερξη- ήν, ἃ τῇ μικρᾷ -4ρμενίᾳ ἐστὶν ὅμορα ἢ καὶ µέρη αὐτῆς ἐστι, Καταόνων δὲ «Ἠκιλισηνὴν καὶ τὴν περὶ τὸν Ἀντίταυρον, «Σύ- θων δὲ Ταρωρῖειν, ὥστε πάντας ὁμογλώττους εἶναι.

1. Ἀκιλισηνῆς εἀά.

Α. 601

ο. 520

16 Ι1Β. ΧΙ. ΟΛΡ. 14. 6. 6-- 19.

6. Πόλεις δ᾽ εἰσὶν τῆς ρμενίας .Ἀρτάξατά τε, ἣν καὶ Ἀρταξιάσατα καλοῦσιν, «Ἀνγίβα κτίσαντος ρταξίᾳ τῷ βα- σιλεῖ, καὶ άρξατα, ἀμφότεραι ἐπὶ τῷ «4ράξη, ἡ μὲν 4ρξατα πρὸς τοῖς ὅροις τῆς «Άτροπατίας, ἡ δὲ ρτάξατα πρὸς τῷ ραξηνῷ πεδίφ, συνῳκισµέτη καλώς καὶ βασίλειο» οὔσα τῆς χώρας. κεῖται δ᾽ ἐπὶ χερρονησιάζοντος ἀγκῶνος, τὸ τεῖχος κύ- κλῳ προβεβλημένο» τὸν ποταμὸν πλὴν τοῦ ἰσθμοῦ, τὸν ἰσθμὸν δ᾽ ἔχει τάφρφ καὶ χάρακι κεχλεισμένο». οὐ πολὺ δ᾽ ἄπωθέν ἐστι τῇς πόλεως Ἀἐπὶ" τὰ Τιγράνου καὶ -Ἠρταουάσδου γαζο- φυλάκια, φρούρια ἐρυμνά, Ῥάβυρσά τε καὶ Ὁλανή" ἦν δὲ καὶ ἄλλα ἐπὶ τῷ Εὐφράτη. «Ἀρταγήρας δὲ ἀπέστησε μὲν δῶρ ὁ φρούραρχος, ἐξεῖλον δ᾽ οἱ Καίσαρος στρατη]οί, πολιορκήσαν- τες πολὺν χρόνον, καὶ τὰ τείχη περιεῖλον.

7. Ποταμοὶ δὲ πλείους μέν εἶσιν ἐν τῇ χώρᾳ, γνωριμώτα- τοι δὲ Φᾷᾶσις μὲν καὶ 4ύκος εἰς τὴν Πορτικὴν ἐκπίπτοντεςο θά- λατταν (Ἐρατοσθένης ὃ᾽ ἀντὶ τοῦ 4{ύκου τίθησι Θερμώδοντα οὐκ εὖ), εἰς δὲ τὴν Κασπίαν Κῦρος καὶ «ράξης, εἰς δὲ τὴν Ἐρυθρὰν ὅ τε Εὐφράτης καὶ ὁ Τίέγρις,

Β. Εἰσὶ δὲ καὶ λίµναι κατὰ τὴν ΑἉρμενίαν µεγάλαι, µία μὲν ἡ Μαντιανή, Κυανῇ ἑρμηνευθεῖσα, μεγίστη, ὥς φασι, μετὰ τὴν Μαιώτιν, ἀλμυροῦ ὕδατος, διήκουσα µέχρι τῆς Άτροπα- τίας, ἔχουσα καὶ ἁλοπήγια"' ἡ δὲ Ἀρσηνή, ἣν καὶ Θωπῖτιν . καλοῦσιν’ ἔστι δὲ »ιτρῖεις, τὰς ὃδ᾽ ἐσθῆτας ῥήττει καὶ διαξαί- νει" διὰ δὲ ποῦτο καὶ ἄποτόν ἐστι σὸ ὕδωρ. φέρεται δὲ δι᾽ αὐτῆς ὁ Τίέγριρ. ἀπὸ τῆς κατὰ σὸν ΜΝιφάτην ὀρεινῆς ὁρμηθείς, ἅμιχτον φυλάστων τὸ ῥεῦμα διὰ τὴν ὀξύτητα, ἀφ᾿ οὗ καὶ τοῦ- νοµα, Μήδων τίγριν καλούφτων τὸ τόξευµα: καὶ οὗτος μὲν ἔχει πολυειδεῖς ἰχθῦς, οἱ δὲ λιμναῖοι ἑνὸς εἴδους εἰσί' κατὰ δὲ τὸν μυχὸν τῆς λίμνης εἰς βάραθρον ἐμπεσὼν ὁ ποταμὸς καὶ πολὺν τόπον ἐνεχθεὶς ὑπὸ γῆς ἀνατέλλει κατὰ τὴν Χαλωρῖτιν' ἐκεῖ- θεν δ᾽ ἤδη πρὸς τὴν πι καὶ τὸ τῆς Σεμιράμιδος καλούμε- φον διατείχισµα. ἐκεῖνός τε καταφέρεται, τοὺς Γορδυαίους ἐν δεξιᾷ ἀφεὶς καὶ τὴν ἸἩΜεσοποταμίαν ᾿ ὅλην, καὶ ὁ Εὐφράτης τοὐναντίον, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων τὴν αὐτὴν χώρα» πλησιάσαντες δὲ αἀλλήλοις καὶ ποιῄσαντες τὴν ἸΜεσοποταμίαν, ὁ μὲν διὰ Σε- λευκείας φέρεται πρὸς τὸν Περσικὸν κόλπον, ὁ δὲ διὰ Άαβυ-

ΛΗΜΕΝΙΛ. 4”

λώνος, καθάπερ εἰρηταί που ἐν τοῖς πρὸς Ἐρατοσθένην καὶ Ἴππαρχον λόγοις.

9. Μέταλλα δ᾽ ἐν μὲν τῇ Ὑσπιρώτιδί ἐστι χρυσοῦ κατὰ τὰ Κάβαλλα, ἐφ᾽ ἃ Μένῶνα ἔπεμψεν «λέξανδρος μετὰ σερατιω- τῶν, ἀνήχθη δ᾽ ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων' καὶ ἄλλα δ᾽ ἐστὶ μέταλλα, καὶ “δὴ 3 τῆς σάνδικος καλουµένης, ἣν δὴ καὶ Ἀρμένιον καλοῦσι χρώμα, ὅμοιον κάλχη. οὕτω δὃ᾽ ἐστὶν ἱπποβότος σφόδρα ἡᾗ χώρα, καὶ οὐχ ἧττον τῆς Μηδίας, ὥστε οἱ Νησαῖοι ἵπποι καὶ Ο. 680 ἐνταῦθα. γίνονται, οἶσπερ οἱ Περσών βασιλεῖς ἐχρῶντο" καὶ ὁ σατράπης τῆς -ἁρμενίας τῷ Πέρση κατ ἔτος δισµυρίους πώ- λους τοῖς ΠΜιθρακίνοις ἔπεμπεν. -4ρταουάσδης δὲ «4ντωνίφ χωρὶς τῆς ἄλλης ἱππείας αὐτὴν τὴν κατάφρακτον ἑξακισχιλίαν ἵππον ἐκτάξας ἐπέδειξεν, ἡνίκα εἰς τὴν Μηδίαν ἐνέβαλε σὺν αὐτῷ. ταύτης δὲ τῆς ἰππείας οὐ ἸΜῆδοι µόνοι καὶ (άρμένιοι ζηλωταὶ γεγόνασιν, ἀλλὰ καὶ «4λβανοί: καὶ γὰρ ἐκεῖνοι κατα- φράκτοις χρώνται.

10. Τοῦ δὲ πλούτου καὶ τῆς δυνώάµεως τῆς χώρας σημεῖον οὐ μικρό», ὅτι Πομπηίου Τιγράνη τῷ πατρὶ τῷ ρταουάσδον τάλαντα ἐπιγράψαντος ἑξακισχίλια ἀργυρίου, διέρειµεν αὐτίκα ταῖς δυνάµεσι τῶν Ῥωμαίων, στρατιώτῃ μὲν κατ ἄνδρα πεν- τήκοντα δραχμὰς “καὶ ἑκᾳτόν Ἠ, ἑκατοντάρχη δὲ χιλίας, ἱππάρχφ δὲ καὶ χιλιάρχῳ τάλαντον.

11. Μέγεθος δὲ τῆς χώρας Θεοφάνης ἀποδίδωσιν εὖρος μὲν σχοίνων ἑκατόν, µῆκος δὲ διπλάσιον, τιθεὶς τὴν σχοῖνον τετταράποντα σταδίων’ πρὸς ὑπερβολὴν δ᾽ εἴρηκερ' ἐγγυτέρω δ᾽ ἐστὶ τῆς ἀληθείας μῆκος μὲν θέσθαι τὸ ὑπ ἐκείνου λεχθὲν [εὕρος], εὖρος δὲ τὸ ἥμισυ ἢ μικρῷ πλεῖον. ἡ μὲν δὴ φύσις τῆς Αρμενίας καὶ δύναμις τοιαύτη.

12. Ἀρχαιολογία δέ τίς ἐστι περὶ τοῦ ἔθνους τοῦδε τοι- αύτη: ΄ἄρμενος ἐξ .ρμενίου, πόλεως Θετταλικῆς, ἡ κεῖται µε- σαξὺ Φερῶν καὶ «4αρίσης ἐπὶ τῇ Βοίβη, καθώπερ εἴρηται, συνεστράτευσεν Ἰάσονι εἰς τὴν -Ἀρμενίαν' τούτου φασὶν ἐπώ- φυµον τὴν -Ἀρμενίαν οἱ περὶ Κυρσίλον τὸν Φαρσάλιον καὶ Μήδιον τὸν 4αρισαῖον, ἄνδρες συφεστρατευκότες «4λεξάνδρῳ: Α. 503 σεῶν δὲ μετὰ τοῦ Ἀρμένου τοὺς μὲν τὴν «ἄκιλισηνὴν οἰκῆσαι τὴν ὑπὸ τοῖς Σωφηνοῖρ πρότερον οὖσαν, τοὺς δὲ ἐν τῇ Ἔνσπι-

ο. 551

48 118. ΧΙ. ΟΛΡ. 14. 5. 15 -- 15.

ρίτιδι ἕως τῆς Καλαχηνῆς καὶ τῆς «4διαβηνῆς ἔξω τῶν Άρμε- -” [έή ια η) 3 -” . ϊ .” ω ” νιακών ὄρων. καὶ τὴν ἐσθῆτα δὲ τὴν ρμενιακὴν Θετταλικήν φασιν, οἷον τοὺς βαθεῖο χισῶνας, οὓς καλοῦσιν Θετταλικοὺς ἐν ταῖς τραγφδίαις, καὶ ζῳννύουσι περὶ τὰ στήθη καὶ ἐφα- πτίδας, ὡς καὶ τῶν τραγφῳδῶν μιμησαμέρω» τους Θετταλούς" ἔδει μὲν γὰρ αὐτοῖς ἐπιθέτου κόσμου τοιούτου τινός, οἱ δὲ Θετταλοὶ μάλιστα βαθυστολοῦντες, ὡς εἰκός, διὰ τὸ πάντων { ” ιο / / ή εἶναι Ἑλλήνων βορειοτατους και ψυχροτάτους γέμεσθαι τόπους ἐπιτηδειοτάτην παρέσχοντο µίµησιν τῇ τῶν ὑποκριτῶ» 3 δὲ3. δια- σκευῇ ἐν τοῖς ἀναπλάσμασιν' καὶ τὸν τῆς ἰππικῆς ζηλόν φα-

- ᾿ . ’ ή ’ . / ν) Λ σιν εἶναι Θετταλικὸν και τούτοις ὁμοίως και ήδοις. την δὲ

’ ’ , » τ Ἰώσονος στρατείαν καὶ τὰ Ἰασόνια μαρτυρεῖ, ὧν τινα οἱ δυ- νάσται κατεσκεύασαν παραπλησίως, ὥσπερ τὸν ἐν -βδήροις νεὼν τοῦ Ἰάσονος Παρμενίων.

19. Τὸν δὲ ράξην κληθῆναι »οµίζουσι κατὰ τὴν ὁμοιό- τητα τὴν πρὸς τὸν ΙΠΠηνειὸν ὑπὸ τῶν περὶ τὸν ΄ἆρμενον ὁμω- ρύμως ἐκείνφ' καλεῖσθαι γὰρ «4ράξην κἀκεῖνον διὰ τὸ ἅπα-

/ " ) 9 Ἡ -”. 2 ή «κ. ) / . ράξαι τὴν Ὄσσαν ἄπο τοῦ Ὀλύμπου, ῥήξαντα τὰ Τέμπη" και

Λ 3 3 , ΄. 3) νι ” . -” , ’ , σὸν ἐν ἁρμενίᾳ δέ, ἀπὸ τώ» ὀρῶν καταβάντα, πλατύνεσθαί φασι

. . . / 3 - { ή ΄ 2 τὸ παλαιὸν και πελαγίζειν ἐν τοῖς ὑποκειμένοις πεδίοις, οὐκ ἔχοντα διέξοδο», Ιάσονα δέ, μιμησάµενον τὰ Τέμπη, ποιῇσαι τὴν διασφάγα, δι ἧς καταράττει νυνὶ τὸ ὕδωρ εἰς τὴν Κα- σπίαν θάλατταν' ἐκ δὲ τούτου γυμνωθῆναι τὸ ἄραξηνὸν πε-

᾿ τ , « 4 ’ δίον, δι οὗ τυγχάνει ῥέων ἐπὶ τὸν καταράκτην ὁ ποταµός. οὐ- . μή { ’ . ” 3 ’ » ΄ ” τος μὲν ουν ὁ λόγος περι τοῦ «ράξου ποταμοῦ λεγόμενος ἔχει ΄ ζ μα... / 3 / α ων 3 τι πιθανο», ὁ δε Ηροδότειος οὐ πάνυ. φησι γαρ ἐκ Ματιη- νών αὐτὸν ῥέοντα εἰς εετταράκοντα ποταμοὺς σχίζεσθαι, µερί- ζειν δὲ Σκύθας καὶ Βακτριανούς' καὶ Καλλισθένης δὲ ἠκολού- Θησεν αὐτῷ. 14. «{έγονται δὲ καὶ τῶν ἰνιάνων σινές, οἱ μὲν τὴν Οὐι-

΄ . -” ε . ο -- ᾽ / ς λ 3 3 ᾿ τίαν οἰκῆσαι, οἱ ὃ᾽ υπερθε τών 4ρμενίων ὑπὲρ τὸν «4βον καὶ τὸν Μίβαρον. µέρη δ᾽ ἐσεὶ τοῦ Ταύρου ταῦτα, ὧν ὁ ΄ἄβος ἐγ- γύς ἐστι τῆς ὁδοῦ τῆς εἰς Ἐκβάτανα φερούσης παρὰ τὸν τῆς Λάριδος νεών. Φφασὶ δὲ καὶ Θρᾳκών τινας, τοὺς προσαγο- ρευοµένους Σαραπάρας, οἷον κεφαλοτόµους, οὐκῆσαι ὑπὲρ τῆς Ἁρμενίας, πλησίον Γουρανίων καὶ Μήδων, Θηριώδεις ἀνθρώ-

απ κ..

ΛΒΝΤΕΝΙΑ. 49

πους καὶ ἀπειθεῖς, ὀρειρούς, περισκυθιστάς τε καὶ ἀποκεφαλι- στάς' τοῦτο γὰρ δηλοῦσιν οἱ «Σαραπάραι. εἴρηται δὲ καὶ τὰ περὶ τῇο ἸΜηδείας ἐν τοῖς ἨΜηδικοῖς' ὥστ ἐκ πάντων τούτων 1 ὁ ᾿ . ’ . 3 ΄ - - εἰκάζουσι καὶ τοὺς ἸἨήδους καὶ Ἀρμενίους συγγενεῖς πως τοῖς θειταλοῖς εἶναι καὶ τοῖς ἀπὸ Ιάσονος καὶ ἸΜηδείας. 15. Ὁ μὲν δὴ παλαιὸς λόγος οὗτος, ὁ δὲ τούτου νεώτερος μὲν δὴ γ . η .- 3 { ..- { καὶ κατὰ ΓΠέρσας εἰς το ἐφεξῆς µεχρι εἰς ἡμᾶς, ὡς ἐν χεφα- λαΐῳ πρέποι ἂν µέχρι τοσούτου λεχθείς, ὅτι κατεῖχον τὴν «Ἀρ- ’ ’ . / η) - ε .) / ”, µεγίαν Πέρσαι και Μακεδόνες, µετα ταῦτα οἱ την Συρίαν ἔχον- τες καὶ τὴν ἸΜηδίαν’ τελευταῖος δ᾽ ὑπῆρξεν Ὀρόντης ἀπόγονος : , -- ς ιν) -- ετ ” 2 ε 3 ο. ι) / ο Υδάρνου, τῶν ἑπτὰ Περσών ἑνός' εἶθ᾽ ὑπὸ τῶν «“ντιόχου τοῦ { ” ” ᾽ ε ΄ ή / μεγάλου στρατηγών τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολεμήσαντος διπρέθη / ’ α ῃ . 3 τ - δέχα, ρταξίου τε καὶ Ζαριάδριος" καὶ ήρχον ουτοι, τοῦ βα- σιέως ἐπιτρέψαντος' ἠττηθέντος δ᾽ ἐκείνου, προσθέµενοι Ῥω- μαίοις καθ αὐτοὺς ἐτάττοντο, βασιλεῖς προσαγορευθέντες. τοῦ . Σι / ’ μ μμ. λ λ δα, / μεν ουν Ἀρταξίου Τιγράνης ἦν ἀπόγονος καὶ εἶχε τὴν ἰδίως ’ 3 ’ φ .ἽἼ ᾿ - ’ ω Ἰεγομένην “Ἀομενίαν (αύτη ὃ᾽ ἠν προσεχής τῇ το Μηδίᾳ και -- ” ” ” 3 ” / Αλβωοῖς καὶ Ἴβηρσι µέχρι Κολχίδος καὶ τῆς ἐπὶ τῷ Εὐξείνῳ Καππαδοκίας), τοῦ δὲ Ζαριάδριος ὁ Σωφηνὸς «ἀρτάνης ἔχων τὰ γότια µέρη καὶ τούτων τὰ πρὸς δύσιν μᾶλλον. κατελύθη ὃ) οὗτος ὑπὸ «οῦ Ἰἡράνον, καὶ πώντων κατέστη κύριος ἐκεῖ- ’ , ν Δ ν) ε , 2ος, τύχαις δ᾽ ἐχρήσατο ποικχίλαις' κατ ἀρχὰς µεν γὰρ ὁὠμή- ϱευσε παρὰ Πάρθοις, ἔπειτα δι ἐκείνων ἔτυχε καθόδου, λα- ῥόντων μισθὸν ἑβδομήκοντα αὐλώνας τῆς ρμενίας' αὐξηθεῖς δὲ καὶ ταῦτα ἀπέλαβε τὰ χωρία καὶ τὴν ἐκείνων ἐπόρθησε, / ’ Ν .-- . τῇ τε περὶ Νίνον καὶ τὴν περὶ ΄ἄρβηλα": ὑπηκόους δ᾽ ἔσχε καὶ ν) ι) 3 λ Ν - .τ . Ν ν) τὸν 4τροπατηνὸν καὶ τὸν Γορδυαῖο», μεῦ᾽ ὧν και τὴν λοιπην Μεσοποταμίαν, ἔτι δὲ τὴν «Συρίαν αὐτὴν καὶ Φοινίκην, δια- ν Ἆ 2 / 2. / 2 μα -” 5 ῥάρ τὸν Εὐφράτην, ἀνὰ κράτος εἶλεν. ἐπὶ τοσοῦτον δ᾽ ἐξ- ’ -” / αρθεὶς καὶ πόλιν ἔκτισε πλησίον τῆς Ἠ Ἰβηρίαςϊ μεταξὺ ταύ- το τε καὶ τοῦ κατὰ τὸν Εὐφράτην Ζεύγματος, ἦν ὠγόμασε Τιρανόκερτα, ἐκ δώδεκα ἐρημωθεισών ὑπ) αὐτοῦ πόλεων Ελληνίδων ἀνθρώπους συ»αγαγών. ἔφθη δ᾽ ἐπελθὼν «4{εύ- . ή θ- ’ ’ .) η) ν 3 ” κολλοος ὁ τῷ Μιθριδάτη πολεµήσας και τους μεν οἰκήτο-

Ι. (οτι, ]ρἀ. της Νισίβιας: ο, Ρ. 22, ΧγΙ, 147ῇ, Ταος Αππ ΧΝΥ, 4. Ἀίταῦο. ΚΙ. ΡῬ

Α. 604

ο. 505

βθ Ι1Β. ΧΙ. ΟΛΡ. 14. 6. 16.

ϱας εἰς τὴν οἰκείαν ἑκάστου ἀπέλυσε, τὸ δὲ κτίσμα, ἡμιτελὲς

Α. 806 ἔτι ὄν, κατέσπασε προσβαλὼν καὶ μικρὰν κώμη» κατέλιπεν, ἐξήλασε δὲ καὶ τῆς «Συρίας αὐτὸν καὶ τῆς Φοινίκης. διαδεξά- µενος δ᾽ Ἀρταουάσδης ἐκεῖνον τέως μὲν ηὐτύχει, φίλος ὢν Ῥω- µαίοις, «Ἀντώνιον δὲ προδιδοὺς Παρθυαίοις ἐν τῷ πρὸς αὖ- τοὺς πολέμῳ, δίκας ἔτισεν: ἀναχθεὶς γὰρ εἰς ἄλεξάνδρειαν ὑπ᾿ αὐτοῦ, δέσµιος πομπευθεὶς διὰ τῆς πόλεως τέως μὲν ἐφρου- ρεῖτο, ἔπειτ ἀνηρέθη, συνάπτοντος τοῦ «κτιακοῦ πολέμου. μετ ἐκεῖνον δὲ πλείους ἐβασίλευσαν ὑπὸ Καίσαρι καὶ Ῥωμαίοις ὄντες' καὶ »ῦν ἔτι συνέχεται τὸν αὐτὸν τρόπον.

106. “παντα μὲν οὖν τὰ τῶν Περσῶν ἱερὰ καὶ Μῆδοι καὶ 0: µένιοι τετιµήκασι, τὰ δὲ τῆς ναΐτιδος διαφερόντως Αρμένιοι, ἔν τε ἄλλοις ἱδρυσάμενοι τόποις, καὶ δὴ καὶ ἐν τῇ «4κιλισηνῇ. ἀνατιθέασι ὃ᾽ ἐνταῦθα δούλους καὶ δούλας' καὶ τοῦτο μὲν οὐ θαυμαστό», ἀλλὰ καὶ θυγατέρας οἱ ἐπιφανέστατοι τοῦ ἔθνους ἀνιεροῦσι παρθένους, αἷς νόμος ἐστὶ καταπορνευθείσαις πολὺ» χθόνον παρὰ τῇ θΘεῷ μετὰ ταῦτα δίδοσθαι πρὸς γάμο», οὐκ ἀπαξιοῦντος τῇ τοιαύτη συνοικεῖν οὐδεγός. τοιοῦτον δέ τι καὶ

ο. 653 Ἡρόδοτος λέγει τὸ περὶ τὰς «4υδάς' πορνεύειν γὰρ ἁπάσας. οὕτω δὲ φιλοφρόνως χρῶνται τοῖς ἐρασταῖς, ὥστε καὶ ξενίαν παρέχουσι καὶ δώρα ἀντιδιδόασι πλείω πολλάκις ἢ λαμβάνου- σι», ἅτ ἐξ εὐπόρων οἴκων ἐπιχορηγούμεναι' δέχονται- δὲ οὐ

«τοὺς τυχόντας τῶν ξένων, ἀλλὰ μάλιστα τοὺς ἀπὸ ἴσου ἀξιώ- ματος. ΄

ΤΜΗΟΝ ΣΊΤΡΑάΒΩΝΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ «ΤΟΥ 4Ω4ΕΚΑΤΟΥ ΒΙΒ4ΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΑ.

Τὸ Ἐν λλλατον περιέχει τὰ ὑπόλοιπα τῆς Ποντικῆς χώρας καὶ ἔφεξης Καππαδοκίαν, Γαλατία», Βιθυγίαν, ἸΜνυσίαν, Ὡρυγίαν, Μαιονίαν, καὶ πρὸ τούτων Σωωπίδα, πόλιν ΠΠοντικήν, καὶ Ἡράκλειαν καὶ Ἁμασειαν' ἔει Ἰσαυρίαν, «4υκίαν, Παμφυλίαν, Κιλικίαν μετὰ τῶν παρακειµένων νήσων καὶ ὁρῶν καὶ ποταμῶν.

ὤϐᾖ ο. -υ--υ-υ -υ----

ΣΤΡ4ΒΩΝΟΣ ΓΕΗΦΩΓΡΑ4ΦΙΚΩΟΝ 4Μλά4άΕΚα4Το0 νΝ.

(κ

ΟοΑΡΟΌΤ 1.

ι. Καά ᾗ Καππαδοκία ἐστὶ πολυµερής τε καὶ συχνὰς δε- Α. 806 ’ , « παν | κ. Ψ [ι αυ ς 2 δεγµένη µεταβολάς. οἱ δ᾽ οὖν ὁμόγλωττοι μάᾶλιστᾶ εἰσιν οἱ ἆφορι- ζόμενοι πρὸς φότον μὲν τῷ Κιλικίῳ λεγομένφῳ Ταύρφ, πρὸς ἕω ἡ -- 3 ’ . -- / . - ν) { ή δε τῇ ἁρμενίᾳ καὶ τῇ Κολχίδι καὶ τοῖς μεταξὺ ἑτερογλώττοις Ν 8 ή 3 - ᾿ ’ ’ -- | -- κ. ἐθνεσε, προς ἄρκτον δὲ τῷ Ευξείνφ µέχρι τῶν ἐκβολών τοῦ Ἵλνος, πρὸς δύσιν δὲ τῷ τε τῶν Παφλαγόνων ἔθνει καὶ ΓΓα- λατῶν τῶν τὴν Φρυγίαν ἐποικησάντων µέχρι «4υκαόνων καὶ Κιλίκων τῶν τὴν τραχεῖαν Κιλικίαν νεµομένω». 2. Καὶ αὐτῶν δὲ τῶν ὁμογλώσττων οἱ παλαιοὶ τοὺς Κα- σάονας καθ’ αὐτοὺς ἔταττον, ἀντιδιαιροῦντες τοῖς Καππάδοξι», Α. 807 ς ς ’ νο 5 ” , - 3 - ἃ ως ετεροεῦγέσι, και εν τῃ αρ ύμησας των μα ο ρλόν οι ” -.. | - Καππαδοκίαν ἐτίθεσαν τὴν Καταονίαν, εἶτα τὸν Εὐφράτην . . - καὶ τὰ πέραν ἔθνη, ὥστε καὶ τὴν Μελιτηνὴν ὑπὸ τῇ Καταο-

Ρο

ο. 581

Α. 508

65 11Β. ΧΙ. ΟΑΡ. 1. 6. 3.4. ΟΛΡ.2. 6.1 -- 8.

. ’ . ή α. ” εν ία τάττειν, ἡ μεταξὺ κεῖται ταύτης τε καὶ τοῦ Εὐφράτου, -” -” ” .) συνάπτουσα τῇ Κομμαγη»ῇ, µέρος τε τῆς Καππαδοκίας ἐστι δέκατον κατὰ τὴν εἰς δέκα στρατηγίας διαίρεσιν τῆς χώρας. οὕτω γὰρ δὴ οἱ καθ’ ἡμᾶς βασιλεῖς οἱ πρὸ .ρχελάου διατε- ταγµένην εἶχον τὴν ἡγεμονίαν τῆς Καππαδοκίας: δέκατον δ᾽ 3 ᾽ ’ Δ ε / κ ” . Δ « ἐστὶ µέρος καὶ ἡ Καταονία. καθ’ ἡμᾶς δὲ εἶχε στρατηγὸν ἑκα- ’ ” 4 5 - ’ - 3 ΄ τέρα ἴδιον: οὔτε δ᾽ ἐκ τῆς διαλέκτου διαφορᾶς τινος ἐν τού- ν ν 4 / 3 ’ 4 2 τοις πρὸς τους ἄλλους Καππάδοκας ἐμφαινομέτῃς, ουτε ἐκ 3: - Ἀκ - ” .) - 8 ιά ” ΄ ή τῆς τῶν ἄλλων εθῶν, Φαυμαστὸν πώς ἠφάνισται τελέως η .- ᾿ ’ ε/ ᾿ .ή ’ Γι τὰ σημεῖα τῆς αλλοεῦγνίας. ἠσαν ὃ ουν διωρισµένοι, προσεκτή- σατο ὃ᾽ αὐτοὺς «Ἀριαράθης ὁ πρῶτος προσαγορευθεὶς Καππα- δόκω» βασιλεύς. ” .,ὁσ ’ / 3 Δ τ 3. Ἔστι δ᾽ ὥσπερ Χερρονήσου μεγάλης ἐσθμος οὗτος, σφιγ- / / ” -- -” ᾗὐ -. ιά . -- 7όμενος Φαλάτταις δυσί, τῇ τε τοῦ Ισσικοῦ κόλπου µέχρι τῆς ΄ 1 / . .. - Εὐξ ’ δα τν / τραχείας Κιλικίας καὶ τῇ τοῦ Ευξείνου μεταξὺ «Σινώπης τε . -” -- - . / 3 3 ΐ -”. ὃ - / και τῆς τών» Τιβαρηνών παραλίας" ἐντὸς δὲ τοῦ ἰσθμοῦ λέγο- µεν χερρόνησο»ν τὴν προσεσπέριον τοῖς Καππάδοξιν ἅπασαν, Αα {ε / ἃ 3 ) σ -- σ , ευ τ Ὑ ἣν Ηρόδοτος μὲν ἐντὸς «Άλυος καλεῖ' αὕτη γάρ ἐστιν, ἡς 10- σι, { ” - ’ ᾿ ” 3 ᾿ μμ { 3 ΄ ξεν απασης Κροῖσος, λέγει ὃ αὐτὸν ἐκεῖνος τύραννον εθγέων . 3 3 ο -- . 3 ” ΐ 3 ω -” ’ τῶν ἐντὸς λυος ποταμοῦ. οἱ δὲ νῦν τὴν ἐντὸς τοῦ Ταύρου καλοῦσιν .σίαν, ὁμωνύμως τῇ ὅλη ἠπείρῳ ταύτην «σίαν προσ- | ο λωκλήκέο πο ο ρᾷ ας) | Φα ὰὰ ’ / 3 ” - ή 1 . αγορεύορτεο. περιέχεται δ᾽ ἔν αὐτῇ πρώτα μὲν ἔθνη τα ἀπὸ -” ᾿ .. ΄ ια ’ 3 ΄ α τῆς ἀνατολῆς Παφλαγόνες τε και Φρύγες και «4{υκάονες, ἔπειτα Ριθυνοὶ καὶ ἨΜυσοὶ καὶ ᾗ Ἐπίκτητος, ἔτι δὲ Τρωὰς καὶ Ἑλλησ- ποντία, μετὰ δὲ τούτους ἐπὶ θαλάττη μὲν Ἑλλήνων οἵ τε 4ΐο- -- λα - 4 .. -- λεῖς καὶ Ίωνες, τῶν ὃ᾽ ἄλλων Κἄρές τε καὶ «4ύκιοι, ἐν δὲ τῇ / ’ Ν λ 7 -- 4 3 - σ α μεσογαία «4υδοί. περι μὲν οὖν τῶν ἄλλων ἐροῦμεν ὕστερογ. 4. Την δὲ Καππαδοκία» εἰς δύο σατραπείας μερισθεῖσαν ὑπὸ τῶν Περσών παραλαβόντες Μακεδόνες περιεῖδον τὰ μὲν ἑκόντες τὰ δ᾽ ἄκοντες εἰς βασιλείας ἀντὶ σατραπειῶν περιστᾶ- τ . - ’ . η ” σαν’ ὧν τὴν μὲν ἰδίως ΛΝαππαδοκίαν ὠνόμασαν καὶ πρὸς τῷ Ταύρφ καὶ νὴ 4ἄΐία μεγάλην Καππαδοκία», τὴν δὲ Πόντο», οἱ δὲ τὴν πρὸς τῷ Πόντῳ Καππαδοκίαν. τῆς δὲ μεγάλης Καπ- παδοκίας »ῦν μὲν οὐκ ἴσμεν πω τὴν διώταξιν’ τελευτήσαντος }ὰρ τὸν βίον «4ρχελάου τοῦ βασιλεύσαρτος, ἔγνω ΚΝαϊσάρ τε καὶ ἡ σύγκλητος ἐπαρχίαν εἶναι Ῥωμαίων αὐτήν. ἐπ᾽ ἐκείνου

ΟΔΡΡΑΡΟΕΙΑ, δο

δὲ καὶ τῶν πρὸ αὐτοῦ βασιλέων εἰς δέκα στρατηγίας διηρηµέ- νης τῆς χώρας, πέντε μὲν ἐξητάζοντο αἱ πρὸς τῷ Ταύρῳ, Μελιτηνή, Καταονία, Κιλικία, Τναρῖτις, ] αρσαυρῖεις' πέντε δὲ λοιπαί «4αουιανσηνή, «Σαργαρανσηνή, «Σαραουηνή, Χαμα- ρηνή, Μοριμηνή. προσεγένετο ὃδ᾽ ὕστερον» παρὰ Ῥωμαίων ἐκ τῆς Κιλικίας τοῖς πρὸ «ρχελάου καὶ ἑνδεκάτη στρατηγία, ἡᾗ περὶ Καστάβαλά τε καὶ Κύβιστρα µέχρι τῆς «Αντιπάτρου τοῦ ληστοῦ «4έρβης, τῷ δὲ «4ρχελάφ καὶ ἡ τραχεῖα περὶ Ἠλαιοῦσ- σαν Κιλικία καὶ πᾶσα ἡ τὰ πειρατήρια συστησαµένη.

σκΑΡΟΤ ῃ. ι 4 .] τ . . ΄ ” -- . 1. Εστι ὃ ἡ μὲν Μελιτηνή παραπλησία τῇ Κομμαγη»Ἡ -- ΄ .) - { ’ ” { - πᾶσα γάρ εστι τοῖς ἡμέροις δέγδροις κατάφυτος, µόνη τῆς αλ- ης Καππαδοκίας, ὥστε καὶ ἔλαιον φέρει καὶ τὸν Μοναρίτην 7 ο ει -. - .΄ Α ͵ . ’ ο .ν φ; ” άν τοὺς Ἀλληνικοῖς ἐνάμιλλον αφσίκδισαι δε τῇ δωφηνῇ, ᾽ ’ ο 3 , - µέσον ἔχουσα τὸν Γὐφράτην ποταμὸν καὶ αὐτὴ [καὶ] ἡ Κομ- ασ τ η ΄ - µαγη»ή, ὅμοροςφ οὐσα. ἔστι δὲ φρούριον ἀξιόλογον τῶν Καπ- παδόκων ἐν σῇ περαίᾳ Ίόμισα, τοῦτο δ᾽ ἐπράθη μὲν τῷ Σω- . - ’ « / 4 9 3 ’ ’ -” φήνῷ ταλάντων ἑκατόν, ὕστερον δὲ ἐδωρήσατο «4εύκολλος τῷ Καππάδοκι συστρατεύσαντι ἀριστεῖον κατὰ τὸν πρὸς Μιθρι- δάτην πόλεμο». 2. Ἡ δὲ Καταονία πλατὺ καὶ κοϊλόν ἐστι πεδίον πάµφο- -” -- ’ 4 ή Ν ϱον πλὴν τῶν ἀειθαλών. περίκειται δ᾽ ὄρη ἄλλα τε καὶ ἅμα- " -- ” / ΄ κ . ” νὸς ἐκ τοῦ πρὸς νότο» µέρους, ἀπόσπασμα ὂν τοῦ Κιλικίου Ἰωύρου, καὶ ὁ «Αντίταυρος, εἰς τἀναντία ἀπερρωγώς. ὁ μὲν ᾽ ᾿ ᾿ 4 Ἡ ᾽ - / . ι) . . ο) / 7ὰρ -ἁμανὸς ἐπὶ τὴν Ἀιλικίαν καὶ τὴν Φυριακὴν ἐκτείνεται 8 5 -” ” ’ ια θάλατταν πρὸς τὴν ἑσπεραν ἀπὸ τῆς Καταονίας καὶ τὸν νύ- τον τῇ δὲ τοιαύτη διαστάσει περικλείει τὸν Ἰσσικὸν κόλπον απ . . Ν α η) - .. ’ ’ Δ ᾿ - ἅπαντα καὶ τὰ μεταξὺ τῶν Κιλίκων πεδία πρὸς τὸν Ταὔρον" ὁ ὃδ᾽ Ἀντίταυρος ἐπὶ τὰς ἄρκτους ἐγκέκλιται καὶ μικρὸν ἐπι- λαμβάνει τών ἀνατολών, εἶτ᾽ εἰς τὴν µεσόγαιαν τελευτᾷ. .) ᾿ μα ’ ’ - . / . 3. Ἰν δὲ τῷ «4ντιταύρῳ τούτῳ βαθεῖς καὶ στενοί εἰσιν . .. ᾿ Σ 4 .] πο) . ᾽ ” 3 εν τ / αὐλώγες, ἐν οἷς (δρυται τά Αόμανα καὶ τὸ τῆς Εγυοῦς (ερο», ὃ ἐκεῖνοι Μᾶᾷ: ὀνομάζουσι' πόλις ὃ᾽ ἐστιν. ἀξιόλογος, πλεῖστον

ἰὨῄᾱ-ῆ-ῃ

1. Μας Οον., οτι. Ἰμά. ἣν ἐκεῖνοι Μα (5. Ἰάν) ὀνομάζουσι.

ο. οὐ5

ΛΑ. 509

ο. 626

Α. 610

54 ΜΒ. ΧΠ, ΟΑΡ. 3. 6.4--6.

μέντοι [τὸ] τῶν θεοφορήτω» πλῆθος καὶ τὸ τῶν ἱεροδούλων ἐν -” ΄ / 3 ε 3 ” κά ου - αὐτῇ. Κατάονες δέ εἶσιν οἱ ἐνοικοῦντες, ἄλλως µε» υπο τῷ βασιλεῖ τεταγµένοι, τοῦ δὲ ἱερέως ὑπακούοντες τὸ πλέον. [ό] δὲ τοῦ 9’ ἱεροῦ κύριός ἐστι καὶ τῶν ἱεροδούλων, οἳ κατὰ τὴν ε / ” ’ / 7 -” ε ’ ” ἡμετέραν ἐπιδημίαν πλείους ἠσαν τῶν ἑξακισχιλίων, ἄνδρες ὁμοῦ Ίυναιξί. πρόσκειται δὲ τῷ ἱδρῷ καὶ χώρα πολλή, καρ- ποῦται ὃδ᾽ ὁ ἱερεὺς τὴν πρόσοδον, καὶ ἔστιν οὗτος δεύτερος κατὰ τιμὴν [ἐν] τῇ Καππαδοκίᾳ μετὰ τὸν βασιλέα" ὡς δ᾽ ” Ἱ ο ” . ” / Ύ ει ” ο ” ἐπι τὸ πολὺ τοῦ αὐτοῦ γένους ήσαν οἱ ἱερεῖς τοῖς βασιλεῦσι. ᾿ 8 { " -” - ο ΄ 3 -” 1 -- . ΄ τὰ δὲ ἱερὰ ταῦτα δοκεῖ Ὀρέστης μετὰ τῆς ἀδελφῆς Ἰφιγενείας

/ - α α - / .) - [ή κοµίσαι δεῦρο ἀπο τῆς Ταυρικῆς «Σκυθίας, τα τῆς Ταυροπύ- λου «Αρτέμιδος, ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν πένθιμον κόµην ἀποθέ- σθαι, ἀφ᾽ ἧς καὶ τοὔνομα τῇ πόλει. διὰ μὲν οὖν τῆς πόλεω

αν, ἀφ'ᾗς καὶ εοὔνομα οὗ αλα. διὰ μὲν οὖν τς πόλους ταύτης ὁ Σάρος ῥεῖ ποταμός, και διὰ τῶν συναγκειών τοῦ

΄ η. Ν 1 ” / / . Ίαυρου διεκπεραιοῦται πρὸς τα τῶν Κιλίκων πεδία καὶ τὸ ὑποκείμενον πέλαγος.

4. 4ιὰ δὲ τῆς Καταονίας ὁ Πύραμος πλωτός, ἐκ µέσου τοῦ πεδίου τὰς πηγὰς ἔχων' ἔστι δὲ βόθρος ἀξιόλογος, δι᾽ οὗ καθορᾶν ἐστι τὸ ὕδωρ ὑποφερόμενον κρυπτώς µέχρι πολλοῦ διαστήματος ὑπὸ γῆς, εἶτ᾽ ἀνατελλον εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τῷ δὲ καθιένει ἀκόντιον ἄνωθεν εἰς τὸν βόθρον ᾗ βία τοῦ ὕδα-

1 ΄ ή σ [ή / 3 ή τος ἀντιπράττει τοσοῦτον, ὥστε μόλις βαπτίζεσθαι' 1 ἁπλώτῳ] δὲ βάθει καὶ πλάτει πολὺς ἐνεχθεὶς ἐπειδὰν συνάψη τῷ Ταύρφ,

΄ / ω ’ / . . ε παράδοξον λαμβάνει τὴν συαγωγήν, παράδοξος δὲ και ᾗ δια-

αν ” τ Δ { κοπὴ τοῦ ὄρους ἐστί, δι ἦς ἄγεται τὸ ῥεῖθρον' καθάπερ γὰρ ἐν ταῖς ῥῆγμα λαβούσαις πέτραις καὶ σχισθείσαις δίχα τὰς κατὰ τὴν ἑτέραν ἐξοχὰς ὁμολόγους εἶναι συμβαίνει ταῖς κατὰ τὴν ἑτέραν εἰσοχαῖς, ὥστε κἂν συναρµοσθήναι δύνασθαι, οὕτως εἴ- δοµεν καὶ τὰς ὑπερκειμένας τοῦ ποταμοῦ πέτρας ἑκατέρωθεν σχεδόν τι µέχρι τῶν ἀκρωρειών ἀνατεινούσας ἐν διαστάσει δυ- . ΦΔ -- ΄ πω εἴν ἡ τριῶν πλέθρων, ἀντικείμενα ἐχούσας τὰ κοῖλα ταῖς ἐξο-

-» Ν . Ἡϐ ἃ ο) -” / / . χαῖς' τὸ δὲ ἔδαφος τὸ μεταξὺ πᾶν πέτρινο», βαθύ τι καὶ στε- νὸν τελέως ἔχον διὰ µέσου ῥῆγμα, ὥστε καὶ κύνα καὶ λαγὼ διάλλεσθαι. τοῦτο ὃδ᾽ ἐστὶ τὸ ῥεῖθρον τοῦ ποταμοῦ ἄχρι χεί-

1. [οτι. 1ρᾷ. βαπτίζεσθαι αὐτῷ. τῷ δὲ κιλ.

ΟΛΡΡΑΡΟΟΙΛ. δῦ

Ίους πλῆρες, Ἰ ὀχετοῦ πλάτει" προσεοικός, διὰ δὲ τὴν σκολιό- πα καὶ τὴν ἐκι τοσούτου συναγωγὴν καὶ τὸ "διὰ" τῆς φά- ϱα)7ος βάθος εὐθὺς τοῖς πόρρωῦεν προσιοῦσιν ὁ ψόφος βροντῇ προσπίπτει παραπλήσιος" διεκβαίνων δὲ τὰ ὄρη τοσαύτην κα- τάχει χοῦν ἐπὶ θάλαττα», τὴν μὲν ἐκ τῆς Ναταονίας, τὴν δὲ ἐκ τῶν Κιλίκων πεδίων, ὥστε ἐπ᾽ αὐτῷ καὶ χρησμὸς ἐκπεπτω-΄ κὼς φέρεται τοιοῦτος"

ἔσσεται ἐσσομένοις, ὅτε Πύραμος εὐρυοδίνης,

ἠιόνα προχέων, ἱερὴν ἐς Κύπρον ἵκηται. παραπλήσιον γάρ τι κἀκεῖ συμβαίνει καὶ ἐν «4ἰγύπττῳ, τοῦ Νείου προσεξηπειροῦντος ἀεὶ τὴν θάλατταν τῇ προσχώσει᾽ χαθὸ καὶ Ἡρόδοτος μὲν δώρο» τοῦ ποταμοῦ τὴν 4ἴγυπτον εἶπεν, ὁ ποιητὴς δὲ τὴν Φάρον πελαγίων ὑπάρξαι πρότερον Ἱ οὕτω”, ρυὶ πρόσγειον οὔσαν σᾷ -4ιγύπεῳ.

δ. Τ Τρίτη δ᾽ ἐστὶν ἱερωσύνη «4ιὸς 4ακίη οὐ 5 λειπομένη ταύτης, ἀξιόλογος ὃδ᾽ ὅμωρ. ἐνταῦθα δ᾽ ἐστὶ λάκκος ἆλμυροῦ ὕδατος, ἀξιολόγου λίμνης ἔχων περίμετρο», ὀφρύσι κλειόµενος ὑψηλαῖς τε καὶ ὁὀρθίαις, ὥστ᾽ ἔχειν κατάβασιν κλιµακώδη" τὸ ὃ) ύδωρ οὔτ᾽ αὔξεσθαί φασιν, οὔτ ἀπύρρυσιν ἔχει οὐδαμοῦ φανερά».

ϐ. Πόλιν ὃδ᾽ οὔτε τὸ τῶν Καταόνων ἔχει πεδίον οὐθ) ᾗ Ο. 587 Μεμεηνή, φρούρια δ᾽ ἐρυμνὰ ἐπὶ τῶν ὀρών, τά τε “Αζάμορα καὶ τὸ 4άσεαρκον, ὃ περιρρεῖται τῷ Καρμάλᾳ ποταμφ. δχει δὲ καὶ ἱερὸν τὸ τοῦ Κατάονος πόλλωνος, καθ᾽ ὅλην τιμόύμε- 209 ως Καππαδοκία», ποιησαμένω» ἀφιδρύματα ἀπ᾿ αὐτοῦ. οὐδὲ αἱ ἄλλαι σερατηγίαι πόλεις ἔχουσι πλὴν δυεῖν' τῶν δὲ λοι- Α. 811 πῶν σερατηγιῶν ἐν μὲν τῇ Σαργαρανσηνῇ πολιχνιό» ἐστιν Ἡρπα καὶ ποταμὸς Καρμάλας, ὃς καὶ αὐτὸς εἰς τὴν Κιλικίαν ἐκδίδωσιν: ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις ὅ τε (ἄργος, ἔρυμα ὑψηλὸν πρὸς τῷ Ταύρῳ, καὶ τὰ Νώρα, ὃ νῦν καλεῖται Νηροασσός, ἐν φ Εὐμένης πολιορκούμενος ἀντέσχθ πολὺν χρόνον’ καθ’ ἡμᾶς δὲ

1. ὀχετῶ πλατεῖ Όον.; [ουι. ]ρ4. ὀχετῶ οὐ πλατεῖ, 2. νιὰ, ]1ρ4. οὐ ὡς φυνὶ κτλ. 3. [ου. ρἀ. 4ιὸς σβαμείου, οσο]. Ατοτη. Ντατοε]]. ΧΧΗΙ, 6. Ρ]ή]οείς. νῖια Αροϊϊος. Ἰ, 6: Ῥτασίουοα νετνα Σρίτη --'φανε- ράν εοἱ]οσσιάα ο55ε νίάεπιαν ροδί νετνα καὶ δευτερεύει κατὰ τιμὴν µε

ἐκεῖνου,

ο. 558

Α. δΙ2

δ6 118. ΧΙ, ΟΛΡ.2. 6.7.8.

’ ε ” ’ - 3 ’ η

Σισίνου ὑπῆρξε χρηματοφυλάκιον τοῦ ἐπιθεμένου τῇ Καππα- / ᾿ - ’ . ἃ ᾽ ’ Ν ῃ δόκων ἀρχῇ. τούτου δ᾽ ἦν καὶ τὰ Κάδηνα, βασίλειον καὶ πό- ν ᾽ .ω σ - λεως κατασκευὴν ἔχον' ἔστι δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ὄρων τῶν «4υκαο- νικῶν τὰ Γαρσαύειρα κωµόπολις' λέγεται ὑπάρξαι ποτὲ καὶ σ / -- ’ εἰ 3 - -. ϱνἱ ε ᾿ - αυτη µητρόπολις τῆς χώρας. ἐν δὲ τῇ Μοριμηνῇ τὸ ιερὸν τοῦ

3 ΄ [ή / ε ή / Ε/ /

ἐν Οὐηνάσοις 4ἄιὸς, ἱεροδούλων κατοικίαν ἔχον τρισχιλίων σχε-

δόν τι καὶ χώραν ἱερὰν εὔκαρπον, παρέχουσαν πρόσοδον ἐνι- -” - τ .)

αύσιον ταλάντων πεντεκαίδεκα τῷ ἱερεῖ καὶ οὐτός ἐστι διὰ

βίου, καθάπερ καὶ ὁ ἐν Κομµάνοις, καὶ δευτερεύει κατὰ τιμὴν

µετ᾽ ἐκεῖνογ.

7. «4ύο δὲ ἔχουσι µόνον στρατηγίαι πόλεις, ἡ μὲν Τυαρῖ- τις τὰ Τύανα, ὑποπεπτωκυῖαν τῷ Ταύρφ τῷ κατὰ τὰς διλι- χίας πύλας, καθ᾽ ἃς εὐπετέσταται καὶ κοιγόταται πᾶσίν εἰσι αἱ εἰς τὴν Κιλικίαν καὶ τὴν «Συρίαν ὑπερβολαί: καλεῖται δὲ Εὐσέβεια ἡ πρὸς τῷ Ταύρῳ'' ἀγαθὴ δὲ καὶ πεδιὰς ἡ πλείστη. τὰ δὲ Τύανα ἐπίκειαι χώµατι Σεμιράμιδος τετειχισµένῳ κα- λῶς. οὐ πολὺ δ᾽ ἄπωθεν ταύτης ἐστὶ τά τε Καστάβαλα καὶ

- - ή τ τὰ Κύβιστρα, ἔτι μᾶλλον τῷ ὄρει πλησιάζοντα πολίσµατα" ὧν ἐν τοῖς Κασταβάλοις ἐστὶ τὸ τῆς ἹΠερασίας Ἀρτέμιδος ἱερό», -ή ΐπ .] { ’ -” - . ν] , -- ’ όπου φασι τας ερείας γυμνοῖςρ τοῖς ποσί δι ἀνθρακιᾶς βαδί-

1 - 3 -” ” η Ἆ ” « ζειν αἀπαθεῖς' κἀνταῦθα δέ τινες την αὐτὴν θρυλοῦσιν ἔστο- - ια - ρίαν τὴν περὶ τοῦ Ὀρέστου καὶ τῆς Ἰαυροπόλου, ΙΠερασίαν

- ’ Δ Ν ’ ” . . ᾿ κεκλῆσθαι φάσκοντες διᾶ το περαῦεν κομισθῆναι. ἐν μεν δή τῇ Τυανίτιδι στρατηγίᾳ τῶν λεχθεισῶν δέκα ἔστι πόλισµα τὰ μ8 /’ λ 5 / ’ ” , ι , 1 ύανα (τὰς ὃ᾽ ἐπικτήτους οὐ συραριθμῶ ταύταις, τα Ἀαστά-

3 -/ . -- ς βαλα καὶ τὰ Κύβιστρα καὶ τὰ ἓν τῇ τραχείᾳ Κιλικία, ἐν ἡ ᾿ ” ” τὴν Ἐλαιοῦσσαν γησίον εὐκαρπον συγέχτισεν Ἀρχέλαος ἆξιο- λόγως, καὶ τὸ πλέον ἐνταῦθα διέτριβεν), ἐν δὲ τῇ Νιλικίᾳ κα- λουµένη τὰ Μάζακα, ἡᾗ µητρόπολις τοῦ ἔθνους' καλεῖται δ᾽ ο ν χ ιά 3 { Δ ”. ’ - ιν Εὐσέβεια Και αυτη, ἐπίκλῃσιν ἡ πρὸς τῷ .ἄργαίῳ: κεῖται γὰρ ε Ἡ ο ᾿ ’ ή / ες ’ νο) ’ ὑπο τῷ «4ργαίφ ὂρει πάντων ὑψηλοτάτῳ καὶ ἀνέκλειπτον χιόνι η σ Τ τὴν ἀκρώρειαν ἔχοντι, ἄφ᾽ ἤς φασιν οἱ ἀναβαίνοντες (οὗτοι δ᾽ 3 Ἱ ” ” ’ -- 3 ., ” ᾿ ΄ εἰσὶν ὀλίγοι) Ματοπτεύεσθαι ταῖς αθρίαις ἄμφω τὰ πελάγη, / Ί λ α΄ 9 , ἃ Δ | 3” » - ἃ τό τε ΠΠοντικὺν και τὸ Ισσικόν. τὰ μὲν οὖν ἄλλα ἀφυῇ προς

. νιά, οχοϊἀἆϊδεο Ἶι . ποηππι]]α,

ΟΔΛΡΡΑΡΟΟΙΛ. υχι

συηοικισμὸν ἔχει πόλεως: ἄνυδρός τε γάρ ἐστι καὶ ἀνώχυ- ϱο; διᾷ τε τὴν ὀλιγωρίαν τῶν ἡγεμόνων καὶ ἀτείχιστος (τάχα δὲ καὶ ἐπίτηδες, ἵνα µή, ὡς ἐρύματι πεποιθότες τῷ τχει σφόδρα, ληστεύοιεν πεδίον οἰκοῦντες λόφους ὑπερδεξίους ἔχον Ἱκαὶ ἐμβελεῖςὶ) καὶ τὰ κύκλφ δὲ χωρία ἔχει τελέως ἄφορα πι. «Ἡ ’ , 3 ’ 1 »ν ’ ’ .. και ἄεωργητα, καίπερ Όντα πεδινά’ αλλ ἔστιν ἀμμώδη και : ) ᾽ .. .. ὑπόπετρα. μικρὸν ὃ᾽ ἔτι προϊοῦσι καὶ πυρίληπτα πεδία καὶ µε- 4 / . ’ ο ’ { στά βόθρων πυρος ἐπὶ σταδίους πολλούς, ὥστε πόρρωθεν ἡ κοµιδή τών ἐπιτηδείων. καὶ τὸ δοκοῦν δὲ πλεονέκτημα παρα- κείµενον ἔχει κίνδυνο» ἀξύλου γὰρ ὑπαρχούσης σχεδόν τι τῆς ’ - ” [4 3 - ”Μ ” ΄ συµπάσης Ἰαππαδοκίας, ὁ Ἀργαῖος ἔχει περικείµενο» δρυµό», σ ] ’ ε 3 / 1 3 ῃ ε ’ ” ωστε. ἐγγύθεν ὁ ξυλισμὸς πάρεστι», ἆλλ οἱ ὑποκείμενοι τῷ ὑρυμῷ τόποι καὶ αὐτοὶ πολλαχοῦ πυρὰ ἔχουσιν, ἅμα δὲ καὶ |. ” ” -”. Ὁ υφυδροί εἰσι ψυχρῷ ὅδατι, οὔτε τοῦ πυρὸς οὔτε τοῦ ὕδατος ” ᾽ Λ ΄ . , εἰς τὴν ἐπιφάνειαν ἐκκύπτοντος, ὥστε καὶ ποάζειν τὴν πλεί- ἡ . ι] ε -- ” 3 3 ” . ’ στην’ ἐστι ὃ ὅπου και ἑλώδές ἐστι τὸ ἔδαφος, και νύκτωρ ’ - . ε/ ἐξώπτονται φλόγες ἀπ᾿ αὐτοῦ. οἱ μὲν οὐ» ἔμπειροι φυλαττό- µενοι τὸν ξυλισμὸν ποιοῦνται, τοῖς δὲ πολλοῖς κίνδυνός ἐστι, . / -- / .] ’ 1 ᾿ [, / αι μάλιστα τοῖς κτήγεσι», ἐμπίπτουσιν εἰς ἀδήλους βὀθρους πυρός. 8. Ἔστι δὲ καὶ ποταμὸς ἐν τῷ πεδίῳ τῷ πρὸ τῆς πόλεως, Μεας καλούμενος, ὅσον τετταράκοντα σταδίους διέχω» τῆς 4 . -- ΄ 4 πύλεως, ἐν ταπεινοτέρῳ τῆς πύλεως χωρίῳ τὰς πηγὰς ἔχω». , 3 τ ” . ταύτῃ μὲν ουν ἄχρηστος αὐτοῖς ἐστιν, οὐχ ὑπερδέξιον ἔχων τὸ ῥεῦμα, εἰς ἕλη δὲ καὶ λίµνας διαχεόµενος κακοῖ τὸν ἄέρα τοῦ θέρους τὸν περὶ τὴν πόλιν, καὶ τὸ λατομεῖον δὲ ποιεῖ δύσχρη- ’ ” τ . στο», καίπερ εὔχρηστον ὄν' πλαταμώτες γάρ εἰσιν, ἀφ᾽ ὧν τὴν λιθίαν ἔχειν ἄφθονον συμβαίνει τοῖς ΙΜαζακηνοῖς πρὸς τὰς οἱ- χοδοµίας, καλυπτόµεναι ὃ᾽ ὑπὸ τῶν ὑδάτων αἱ πλάκες ἄντι- πράττουσι. καὶ ταῦτα δ᾽ ἐστὶ τὰ ἔλη πανταχοῦ πυρίληπτα. “Αριαράθης ὃ᾽ ὁ βασιλεύς, τοῦ ἸΜέλανος κατά τινα στενὰ ἔχον- 4 3 ” ’ -- / τος τὴν εἰς τὸν Ἰ Εὐφράτην διέξοδο», ἐμφράξας ταῦτα λίµνην πελαγίαν ἀπέδειξε τὸ πλησίον πεδίο», ἐνταῦθα δὲ νησῖδάς τι- 'ας, ὡς τὰς Κυκλάδας, ἀπολαβόμενος διατριβὰρ ἐν αὐταῖς ἐποι- Α. 615

]. ίοτι. ἱρὰ. οὐκ ἐμβελεῖς. Ὁ. νὰ. ἱᾳὰ. «4λυν οἱ ραυ]ο Ροδί ὁ «Άλυς.

δ8 ΙΒ. ΧΗ. Ο0ΛΡ.0. 6. 9--1Ι.

ο. 639 εἴτο µειριακιώδεις" ἐκραγὲν δ᾽ ἀθρόως τὸ ἔμφραγμα, ἐξέχλυσε . τά ο

πάλιν τὸ ὕδωρ, πληρωθεὶς δ᾽ ὁ ΤΕὐφράτης τῆς τε τῶν Καπ-

παδόκων πολλὴν παρέσυρε καὶ κατοικίας καὶ φυτείας ἠφάνισε

ή ο -. -- -- 8 ΄ 3 / .

πολλάς, τῆς τε τῶν ΙΓ αλατῶν τῶν τὴν Φρυγίαν ἐχόντων οὐκ

ὀλίγην ἐλυμήνατο. ἀντὶ δὲ τῆς βλάβης ἐπράξαντο ζημία αἲ-

΄ σὸν τάλαντα τριακόσια, Ῥωμαίοις ἐπιτρέψαντες τὴν κρίσι. ΐ . τ .) 8 - -

τὸ δ᾽ αὐτὸ συνέβη καὶ περὶ Ε]ρπα" καὶ γὰρ ἐκεῖ τὸ τοῦ Καρ

µάλα ῥεῦμα ἐνέφραξεν, εἶτ᾽ ἐκραγέντος τοῦ στοµίου καὶ τῶν

Κιλίκων τινὰ χωρία τὰ περὶ Μαλλὸν διαφθείραντος τοῦ ὅδα-

τος, δίκας ἔτισεν τοῖς ἀδικηθεῖσι». 1 -- -

9. Ἀφυὲς δ᾽ οὖν κατὰ πολλὰ τὸ τῶν Μαζακηνῶν χωρίον Ἂ ’ , ε » εα / - ο ὂν προς κατοικίαν μάλιστα οἱ βασιλεῖς ἑλέσθαι δοκοῦσιν, τι

” ./ . ’ τῆς χώρας ἁπάσης τόπος ἦν µεσαίτατος οὗτος τῶν ξύλα ἐχόν- τω» ἅμα καὶ λίθον πρὸς τὰς οἰκοδομίας καὶ χόρτο», οὗ πλεῖ- στον ἐδέοντο κτηνοτροφοῦντες' τρόπο» γάρ τινα στρατόπεδο» . ᾿ - ς ΄ Ν » αἩ 3 ’ 3 : - - ἠ» αυὐτοῖς ἡ πόλις. την ὃδ᾽ αλλην ἀσφάλειαν τὴν αὐτῶν τὲ Κάῑ

- -- -- ΄ ] σωμάτων" ἐκ τῶν ἐρυμάτων εἶχον τῶν ἐν τοῖς φρουρίοις, ἆ πολλὰ ὑπάρχει, τὰ μὲν βασιλικά, τὰ δὲ τῶν φίλων. ἀφέστηκε δὲ τὰ Μάζακα τοῦ μὲν Πόντου περὶ ὀκτακοσίους σταδίους

) / - 3 ’ / 14 / ο) / προς νότον, τοῦ ὃ Εὐφράτου μικρὸν ἐλάττους 1 διπλασίους, τῶν Κιλικίων δὲ πυλῶν ὁδὸν ἡμερών ἓξ καὶ τοῦ Κυρίνου στρα:

/ 3 4 ’ 4 ’ ᾽ ᾽ ε.Ἰ ο ᾿ , τοπέδου διὰ Τυάνων' κατὰ µέσην δὲ τὴν ὁδον κεῖται τὰ Τ9- ανα, διέχει δὲ Κυβίστρων τριακοσίους σταδίουο. χρῶνται δὲ

.) - / / ’ . οἱ Μαζακηνοὶ τοῖς Χαρώνδα νόµοις, αἱρούμενοι καὶ φομφδύ», ὅς ἐστιν αὐτοῖς ἐξηγητῆς τῶν φόµων, καθάπερ οἱ παρὰ Ῥω- µαίοις γοµικοί. διέθηκε δὲ φαύλως αὐτοὺς Τιγράνης ὁ «Ἀρμέ γιος, ἠγίκα τὴν Καππαδοκίαν κατέδραµεν' ἅπαντας γὰρ ἀνα-

΄ 3 / ΔΝ ; ’ ν στάτους ἐπούῃσεν εἰς τὴν ἸἩεσοποταμίαν καὶ τὰ Τιγρανόκερτα ἐκ τούτων συνῷκισε τὸ πλέον" ὕστερον δ᾽ ἐπανῆλθον οἱ δυνά- µενοι μετὰ τὴν τῶν Τιγρανοκέρτων ἅλωσιν.

10. Μέγεθος δὲ τῆς χώρας κατὰ πλάτος μὲν τὸ ἀπὸ τοῦ Πόντου πρὸς τὸν Ίαὔρον ὅσον χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι στάδιοι, μῆκος δὲ ἀπὸ τῆς «4υκαογίας καὶ Φρυγίας µέχρι Εὐφράτου

Λ. 814 πρὸς τὴν ἕω καὶ τὴν Ἁρμενίαν περὶ τρισχιλίους. ἀγαθὴ δοε

1. (ων, 1μά. χρηκαάτων.

ΟΔΡΡΑΡΟΟΙΑ. “9

καὶ καρποῖς, μάλιστα δὲ σίτῳ καὶ βοσκήµασι παντοδαποῖς, νο- τιωτέρα δ᾽ οὖσα τοῦ Πόντου φυχροτέρα ἐστίν' ἡ δὲ ΆΏαγα- δανία, καίπερ πεδιὰς οὖσα καὶ νοτιωτάτη πασών (ὑποπέ- πτωκε γὰρ τῷ Ἰαύὐρφ), μόλις τῶν καρπίµων τι φέρει δέν- δρων, ὀναγροβότος δ᾽ ἐστὶ καὶ αὕτη καὶ ἡᾗ πολλὴ τῆς ἄλλης, καὶ μάλιστα ᾗ περὶ Γαρσαύιρα καὶ «4υκαονίαν καὶ ἨΜοριμη- ήν. ἐν δὲ τῇ Καππαδοκίᾳ γίνεται καὶ ἡ λεγομένη «Σινωπικὴ µίλτος, ἀρίστη τῶν πασῶν' ἐνάμιλλος δ᾽ ἐστὶν αὐτῇ καὶ ἡ Ἴβη- ρική: αγομάσθη δὲ «Σιωπική, διότι κατάγειν ἐκεῖσε εἰώθεσαν οἱ ἔμποροι, πρὶν ἢ τὸ τών Ἐφεσίων ἐμπόριον µέχρι τῶν ἐν- θάδε ἀνθρώπων διῖχθαι. λέγεται δὲ καὶ κρυστάλλου πλάκας καὶ ὀνυχίτου λίθου πλησίον τῆς τῶν Γαλατών ὑπὸ τῶν ἄρ- χελάου μεταλλεντών εὑρῆσθαι. ἦν δέ τις τόπος καὶ λίθου λευ- κοῦ, τῷ ἐλέφαντι κατὰ τὴν χρόαν ἐμφεροῦς, ὥσπερ ἀκόνας τιυὰς οὐ µεγάλας ἐκφέρων, ἐξ ὧν τὰ λαβία τοῖς µαχαιρίοις κατεσκεύαζον’ ἄλλος δ᾽ [εἰς] τὰς διόπτρας βώλους µεγάλας ἐκ- διδούς, ὥστε καὶ ἔξω κοµίζεσθαι. ὅριον ὃδ᾽ ἐστὶ τοῦ Πόντου καὶ τῆς Καππαδοκίας ὀρεινή τις παράλληλος τῷ Ταύρῳ, τὴν ἀρχὴ» ἔχουσα ἀπὸ τῶν ἑσπερίων ἄκρων τῆς Χαμμανηνῆς, ἐφ᾽ ἧς ἵδρυται φρούριον ἀπότομον {4ασμένδα, µέχρι τῶν ἑωθινῶν τῆς «4αουιανσηνῆς. στρατηγίαι δ᾽ εἰσὶ τῇς Καππαδοκίας ἤ τε Χαμμανηνὴ καὶ ᾗ .«4αουιανσηνή.

11. Συνέβη δέ, ἡνίκα πρῶτον Ῥωμαῖοι τὰ κατὰ τὴν -Σσίαν διῴκου», νικήσαντες «ντίοχο», καὶ φιλίας καὶ συμμαχίας ἐποι- οὔντο πρός τε τὰ ἔθνη καὶ τοὺς βασιλέας, τοῖς μὲν ἄλλοις βα- σιλεῦσιν αὐτοῖς καθ’ ἑαυτοὺς δοθῆναι τὴν τιμὴν ταύτην, τῷ δὲ Καππάδοκι καὶ αὐτῷ δὲ τῷ ἔθνει κοινῇ. ἐκλιπόντος δὲ τοῦ βασιλικοῦ ᾖένους, οἱ μὲν Ῥωμαῖοι συνεχώρου» αὐτοῖς αὐτονομεῖσθαι κατὰ τὴν συγκειµένήν φιλίαν τε καὶ συμμαχίαν πρὸς τὸ ἔθνος, οἱ δὲ πρεσβευσάµενοι τὴν μὲν ἐλευθερίαν παρ- ητοῦντο (οὐ γὰρ δύνασθαι φέρειν αὐτὴν ἔφασαν), βασιλέα δ᾽ ἠξίουν αὐτοῖς ἀποδειχθῆναι. οἱ δέ, θαυμάσαντες εἴ τινες οὔ- τως εἶεν ἀπειρηκότες πρὸς -τὴν ἐλευθερία», ἐπέτρεψαν Ἱ δ᾽ οὖν] αὐτοῖς ἐξ ἑαυτῶν ἑλέσθαι κατὰ χειροτονίαν, ὃν ὢν βού-

1. ὃ᾽ οὖν οπι. εἀ4,: [οπίαδθο {άπιζη οχκοἰαῖι αἰφιιά απίο ἐπέτρεψαν.

ο. 540

Α. 815

60 Ι1Β. ΧΠ. ΟΛΡ, 9. 6. 1 --δ.

λωνται' καὶ εἴλοντο «4ριοβαρζάνη», εἰς τριγορίαν δὲ προελθόν- τος τοῦ γένους ἐξέλιπε' κατεστάθη ὃδ᾽ ὁ Ἀρχέλαος, οὐδὲν προσ- ήκων αὐτοῖς, «ντωνίου καταστήσαντος. ταῦτα καὶ περὶ τῆς µεγάλης Καππαδοκίας" περὶ δὲ τῆς τραχείας Κιλικίας, τῆς προστεθείσῃο αὐτῇ, βέλτιόν ἐστιν ἐν τῷ περὶ τῆς ὅλης Κιλι- κίας λόγῳ διελθεῖν.

οαΑΡὉΟΤ ΠΠ.

1. Τοῦ δὲ Πόντου καθίστατο μὲν Μιθριδάτης ὁ Εὐπάτωρ βασιλεύς. εἶχε δὲ τὴν ἀφοριζομένην τῷ «λυῖ µέχρι Τιβαρα- νῶν καὶ Αρμενίων καὶ τῆς ἐντὸς «ἄλυος τὰ µέχρι μάστρεως καΐ τινων τῆς Παφλαγονίας μερῶν. προσεκτήσατο δ᾽ οὗτος καὶ τὴν µέχρι Ἡρακλείας παραλίαν ἐπὶ τὰ δυσμικὰ µέρη, τῆς Ἡρακλείδου τοῦ ΓΠλατωνικοῦ πατρίδος, ἐπὶ δὲ τἀναντία µέ-

"χρι Κολχίδος καὶ τῆς μικρᾶς Αρμενίας, ἃ δὴ καὶ προσέθηκε

τῷ Πόντῳ. καὶ δὴ καὶ Πομπήιος καταλύσας ἐκεῖνον ἐν τού-

κ μ.μ λ . η Δ τοις τοῖς ὅροις οὐσαν τὴν χώραν ταύτην παρέλαβε’ τὰ μὲν

Α. δΙ10

᾽ ε , Δ ν ν Δ - ’ . ’ πρὸς «ρμενίαν καὶ τὰ περὶ τὴν Λολχίδα τοῖς συαγωνισαμέ- Δ ’ νοις δυνάσταις κατένειµε, τὰ δὲ λοιπὰ εἰς ἕἔνδεκα πολιτείας . - / ος ο » 3 1 .. 3 ’ διεῖλε και τῇ Ὠιθυνίᾳ προσέθηκεν, ὥστ ἐξ ἀμφοῖν ἐπαρχίω / - ΄ ο -- γενέσθαι μίαν μεταξύ τε τῶν Παφλαγόνων τῶν µεσογαίων τινὰς βασιλεύέσθαι παρέδωκε τοῖς ἀπὸ ΠΠυλαιμένους, καθάπερ ν ” ν α ι καὶ τοὺς ΙΓαλάτας τοῖς ἀποὂ γένους τετράρχαις. ὕστερον δ᾽ οἱ - ε ’ ε / ή .... 3 ’ τῶν Ρωμαίων ἡγέμόνες ἄλλους καὶ ἄλλους ἐποιῄσαντο µερι- ’ ’ η ’ ’ λ [ή . σµους, βασιλέας τὲ και δυνγάστας καθιστάντες και πὀλεις τας μὲν ἐλευθεροῦντες, τὰς δὲ ἐγχειρίζοντες τοῖς δυράσταις, τὰς σε 8 -” ’ -”- ε / ”-” τ » -- ν) ὃ υπο τῷ δήµμῳ τῷ Ῥωμαίων ἑῶντες. ἡμῖν ὃ) ἐπιοῦσι τά καθ’ ἕκαστα, ὡς ῦν ἔχει, λεγέσθω, μικρὰ καὶ τών προτέρων 3 / μά ι ο. ’ 3 ” Ν 3 Νε ἐφαπτομένοις, ὅπου τοῦτο χρήσιμον. ἀρξωμεθα δὲ ἀπὸ ρα Ἀλείας, ἥπερ δυσµικωτάτη ἐστὶ τούτων τῶν τόπων. 2. Εις δὴ τὸν Εὐξεινον πόντον εἰσπλέουσιν ἐκ τῆς Π1ρο- ποντίδος ἐν ἀριστερᾷ μὲν τὰ προσεχῇ τῷ ἢΒυζαντίῳ κεῖται,

. "Θράκων ὃ᾽ ἐστί, καλεῖται δὲ τὰ «ριστερὰ τοῦ Πόντου": ἐν δε-

ο. Ν ” ο . -” ξιᾷῷ δὲ τὰ προσεχῆ Χαλκηδόνι, Ἠιώυνῶν ὃ᾽ ἐστὶ τὰ πρῶτα, εἶτα Μαριανδυνών (τινὲς δὲ καὶ Καυκώνων φασίν), εἶτα Πα-

, κ. .ω φλαγόνων µέχρι «Άλυος, εἶτα Καππαδύκων τῶν πρὸς τῷ

ΡΟΝΤΟ», οι

. - ” κ. -” ᾿ ’ ο. Πόντῳ καὶ τῶν ἑξῆς µέχρι Κολχίδος' ταῦτα δὲ πάντα καλεῖ- ται τὰ 4εξιὰ τοῦ Εὐξείνου πόντου. ταύτης δὲ τῆς παραλίας { [ή 3 ο ι [ή ΄ | - ΄ 3” 3 - / ’ ἁπάσης ἐπῆρξεν Ευπάτωρ, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς Κολχίδος μέχρι Ἡρακλείας, τὰ δ᾽ ἐπέκεινα τὰ µέχρι τοῦ στόματος καὶ τῆς Χαλκηδόνος τῷ Βιθυνών βασιλεῖ συνέµενε. καταλυθέντων δὲ υ ” 3 ΄ 5 τς - . ᾿ | ασ σ τών βασιλέων, ἐφύλαξαν οἵ Ρωμαῖοι τοὺς αὐτοὺς ὄρους, ὥστε τὴ» Ἡράκλειαν προσκεῖσθαι τῷ Πόντῳ, τὰ ὃδ᾽ ἐπέκεινα Ώιθυ- ροῖς προσχωρεῖν. στ

3. Οἱ μὲν οὖν Βιθυνοὶ διότι πρότερον ἸἨΜυσοὶ ὄντες µε- τωνοµάσθησα» οὕτως ἀπὸ τῶν Θρᾳκών τών ἐποικησάντω», δΒι- θυνών τε καὶ Θυνῶν, ὁμολογεῖται παρὰ τῶν πλείστων, καὶ

-” ” -” ᾽ -- ͵ - ει 3 ΄ - σημεῖα τίθενται τοῦ μὲν τῶν Βιθυνῶν ἔθνους τὸ µέχρι νῦν ἐν τῇ Θράκη λέγεσθαί τινας Βιθυνούς, τοῦ δὲ τῶν Θυνώῶν τὴν Θυνιάδα ἀκτὴν τὴν πρὸς Ἀπολλωνίᾳ καὶ «Σαλμυδησσῷ. καὶ οἱ Ἰέβρυκες δὲ οἱ τούτων προεποικήσαντες τὴν Μυσίαν

-. ᾿ ’

Θρῶκες, ὡς εἰκάζω ἐγώ. εἴρηται δ᾽, ὅτι καὶ αὐτοὶ οἱ ἸΗυσοὶ

” ή 3 ” .. - -” 3 Θρακῶν ἄποικοί εἰσι τῶν νῦν λεγομένων Μοισῶν. ταῦτα μὲν οὕτω λέγεται.

4. Τοὺς δὲ Μαριανδυνοὺς καὶ τοὺς Καύκωνας οὐχ ὁμοίως ἅπαντες λέγουσι" τὴν γὰρ δὴ ΗἩράκλειαν ἐν τοῖς Μαριανδυνοῖς ἱδρῦσθαί φασι, Μιλησίων κτίσμα, τίνες δὲ καὶ πόθεν, οὐδὲν ' εἴρηται, οὐδὲ διάλεκτος, οὐδ᾽ ἄλλη διαφορὰ ἐθνικὴ περὶ τοὺς 3 ΄ / ’ » 3 3 -- -ν ”

ἀνθρωώπους φαίνεται, παραπλήσιοι ὃδ᾽ εἰσι τοῖς ΕΒιθυνοῖς' ἔοι- ε . -- ΄ . - . κεν οὖν καὶ τοῦτο Θράκιον ὑπάρξαι τὸ φῦλον. Θεόπομπος δὲ , - ” . Μαριανδυνόν φησι µέρους τῆς Παφλαγονίας ἄρξαντα ὑπὸ

- / 3 ή .) - ’ πολλών δυναστευοµένῃς, ἐπελθόντα την τῶν Βεβρύκων κατα-

- .ι ” ὰ 4 3 ή 4 -- -- ” " σχεῖ», ἦν ὃ ἐξέλιπεν, ἐπώνυμον ἑαυτοῦ καταλιπεῖν. εἴρηται δὲ

9 ” σ - . ιά ’ ” ” ᾿ καὶ τοῦτο, Οτι πρώτοι την Ηράκλειαν κτίσαντες Μιλήσιοι τοὺς 4 Μαριανδυνοὺς εἱλωτεύειν ἠνάγκασαν τοὺς προκατέχοντας τὸν τόπον, ὥστε καὶ πιπράσκεσθαι ὑπ' αὐτῶν, μὴ εἰς τὴν ὑπερο- ’ ’ - .] . ἹἩ ΄ ’ . . ΄ [ή ρίαν δέ (συμβῆναι γαρ ἐπι τούτοις), καθάπερ Ἀρησί µεν ἐθη- τευεν ἡ νφα καλουµένη σύνοδος, Θετταλοῖς δὲ οἱ ΙΠενέσται. . 3 μι ’ | ε υ. .) π -- .-

56. Τοὺς δὲ Καύκωχας, οὓς ἱστοροῦσι τη» ἐφεξῆς οἰκῆσαι

παραλίαν τοῖς ΙΜαριανδυνοῖς µέχρι τοῦ Παρθενίου ποταμοῦ,

Ι. (οτι. 1ρ4. οὐδενὶ.

ο. δ42

Α. δΙ7

ΑΛ. 618

ο. δ438

68 ΙΒ. ΧΠ. ΟΑΡ. 8. 6.6--9.

πόλιν ἔχοντας τὸ Τίειον, οἱ μὲν Σκύθας φασίν, οἱ δὲ τῶν Μακεδόνων τινάς, οἱ δὲ τῶν Πελασγῶ»' εἴρηται δέ που καὶ περὶ τούτων πρότερον. Καλλισθένης δὲ καὶ ἔγραφε τὰ ἔπη ταῦτα εἰς τὸν «4{ιάκοσμον, μετὰ τὸ

Κρώμνάν τ᾿ ἰγιαλόν τὲ καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους . τιθεὶς |

Καύκωνας [δἼ αὖτ ἦγε Πολυκλέος υἱὸς ἀμύμω»,

οἳ περι Παρθένιον ποταμὸν κλυτὰ δώµατ᾽ ἔναιον' παρήκειν γὰρ ἀφ᾿ Ἡρακλείας καὶ ΙΜαριαρδυνῶν µέχρι «4ευκο- σύρων, οὓς ἈκαὶἩ ἡμεῖς Καππάδοκας προσαγορεύοµε», τό τε τῶν Καυκώνων Ίένος τὸ περὶ τὸ Τίειον µέχρι Παρθενίου καὶ τὸ τῶν Ἐνετών τὸ συγεχὲς μετὰ τὸν Παρθένιον τῶν ἐχόντων τὸ Κύτωρον, καὶ νῦν δ᾽ ἔτι Καυκωνίτας εἶναί τινας περὶ τὸν Παρθένιο».

6. Ἡ μὲν οὖν Ἡράκλεια πόλις ἐστὶν εὐλίμενος καὶ ἄλλως ἀξιόλογος, ἤ γε καὶ ἀποικίας ἔστελλεν' ἐκείνης γὰρ ἤ τε Χερ- ρόνησος ἄποικος καὶ ἡ Κάλλατις' ἦν τε αὐτόνομος, εἶτ᾽ ἔτυραν- νήθη χρόνους τινάς, εἶτ᾽ ἠλευθέρωσεν ἑαυτὴν πάλιν’ ὕστερον

᾿ ἐβασιλεύθη, γενομένη ὑπὸ τοῖς Ῥωμαίοις' ἐδέξατο δ᾽ ἀποικίαν Ῥωμαίων ἐπὶ μέρει τῆς πόλεως καὶ τῆς χώρας. λαβὼν δὲ παρ᾽ «Ἀντωφνίου τὸ µέρος τοῦτο τῆς πόλεως .Αδιατόριξ ὁ «{ομνε- πλείου, τετράρχου Γαλατών, υἱός, ὃ κατεῖχον οἱ Ἡρακλειῶται, μικρὸν πρὸ τῶν «4κτιακών ἐπέθετο νύκτωρ τοῖς Ῥωμαίοις καὶ ἀπέσφαξεν αὐτούς, ἐπιτρέψαντος, ὡς ἔφασκεν ἐκεῖνος, «ἄντω- γίου" θριαμβευθεὺς δὲ μετὰ τὴν ἐν «Ακτίῳ φύκη, ἐσφάγη μεθ) υἱοῦ. ἡᾗ δὲ πόλις ἐστὶ τῆς ΠΠοντικῆς ἐπαρχίας τῆς συντεταγµέ- γης τῇ Βιθυνίᾳ.

7. Μεταξὺ δὲ Χαλκηδόνος καὶ Ἡρακλείας ῥέουσι ποταμοὶ πλείους, ὧν εἰσιν ὅ τε ἵίλλις καὶ ὁ Κάλπας καὶ ὁ «Σαγγά- ριος, οὗ µέμνηται καὶ ὁ ποιητής. ἔχει δὲ τὰς πηγὰς κατὰ Σαγ- γίαν κώµην ἀφ᾽ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντά που σταδίων οὗτος Πεσσινοῦντος" διέξεισι δὲ τῆς ἐπικτήτου Φρυγίας τὴν πλείω, µέρος δέ τι καὶ τῆς Βιθυνίας, ὥστε καὶ τῆς Νικομηδείας ἀπέχειν μικρὸν πλείους ἢ τριακοσίους σταδίους, καθ’ ὃ συµ- βάλλει ποταμὸς αὐτῷ Γάλλος, ἐκ ἸἩόδρων τὰς ἀρχὰς ἔχων της ἐφ᾽ Ἑλλησπόντῳ Φρυγίας. αὕτη δ᾽ ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ ἐπι-

Ροντύὺ»ς. 60

κτήτῳ, καὶ εἶχον αὐτὴν οἱ Πιθυνοὶ πρότερον. αὐξηθεὶς δὲ καὶ γενόμενος πλωτός, καίπερ πάλαι ἅπλωτος ὤν, τὴν Λιθυνίαν ὀρίζει πρὸς ταῖς ἐκβολαῖς. πρόκειται δὲ τῆς παραλίας ταύτης καὶ ἡ Θυνία νῆσος. ἐν δὲ τῇ Ἡρακλειωτιδι γίνεται τὸ ἀκόνι- τον" διέχει δὲ ᾗ πόλις αὕτη τοῦ ἱεροῦ τοῦ Χαλκηδονίου στα- δίους χιλίους που καὶ περτακοσίους, τοῦ δὲ Σαγγαρίου πεντα- κοσίους.

δ. Τὸ δὲ Τίειόν ἐστι πολίχνιον οὐδὲν ἔχον µνήµης ἄξιον, πλὴν ὅτι Φιλέταιρος ἐντεῦθεν ἦν, ὁ ἀρχηγέτηυ τοῦ τῶν Άττα- λικῶν βασιλέων γένους: εἶθ᾽ ὁ Παρθένιος ποταμὸς διὰ χω- ρίων ἀνθηρῶν φερόµενος καὶ διὰ τοῦτο τοῦ ὀνόματος τούτου τετυχηκώς, ἐν αὐτῇ τῇ Παφλαγονίᾳ τὰς πηγὰς ἔχων' ἔπειτα ᾗ Παφλαγορία καὶ οἱ Ἐνετοί. ζητοῦσι δέ, τίνας λέγει τοὺς Ἐνετοὺς ὁ ποιητής, ὅταν φῇ"

Παφλαγόνων ὃ᾽ ἡγεῖτο Πυλαιμένεος λάσιον κῆρ

ἐξ Ἐνετώῶν, ὅθεν ἡμιόνων γένος ἀγροτεράων. οὐ γὰρ δείκνυσθαί φασι νῦν Ἐνετοὺς ἐν τῇ Παφλαγονίᾳ: οἱ δὲ κώμη» ἐν τῷ «4ἰγιαλῷ φασι δέκα σχοίνους ἀπὸ μάστρεως διέχουσα». Ζη»όδοτος δὲ ἐξ Ἐνετῆς γράφει, καί φῆσι δηλοῦ- σθαι τὴν νῦν Ἁμισόν' ἄλλοι δὲ φῦλόν τι τοῖς Καππάδοξιν ὕμορο» στρατεῦσαι μετὰ Κιμμερίω», εἶτ᾽ ἐκπεσεῖν εἰς τὸν «4δρία». τὸ δὲ μάλισθ’ ὁμολογούμενόν ἐστιν, ὅτι ἀξιολογώτατον ἡν τῶν

Παφλαγόνων φῦλον οἱ Ἐνετοί, ἐξ οὗ ὁ Πυλαιμένης ἦν' καὶ

δὴ καὶ συνεστράτευσαν οὗτοι αὐτῷ πλεῖστοι, ἀποβαλόντες δὲ κ) { / ) 3 4 / 4 3 ΄ σ τὸν ἡγεμόνα διέβησαν εἰς τὴν Θράκη» μετὰ τὴν Τροίας αλω- σι, πλανώμενοι δ᾽ εἰς τὴν νῦν Ἐνετικὴν ἀφίκοντο. τινὲς δὲ καὶ «Ἠντήνορα καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ κοινωνῇσαι τοῦ στόλου τούτου φασὶ καὶ ἱδρυθῆναι κατὰ τὸν μυχὸν τοῦ «Αδρίου, κα- ΄ ή - -” ᾽ ᾿ κ αν θάπερ ἐμνήσθημεν ἐν τοῖς παλικοῖς. τοὺς μὲν οὖν Ἐγνετους διὰ τοῦτ ἐκλιπεῖν εἰκὸς καὶ μὴ δείκνυσθαι ἐν τῇ Παφλαγονίᾳ. 9. Τοὺς δὲ Παφλαγόνας πρὸς ἕω μὲν ὁρίζει ὁ -Άλυς πο- ταµός, [ὃς] ῥέω» ἀπὸ µεσηµμβρίας μεταξὺ Σύρων τε καὶ Παφλα- ή Γὰ ν. 1 Σε. ) . ε ΄ ᾿ 3 3 γόνω», "και ἐξίησι κατὰ τὸν ΠΗρόδοτον εἰς τὸν Ευξεινον κα- λεόμενον πόντο», «Σύρους λέγοντα τοὺς Καππάδοκας' καὶ γὰρ ἔτι καὶ νῦν «4{ευκόσυροι καλοῦνται, Σύρων καὶ τῶν ἔξω τοῦ Ταύρου λεγομένων" κατὰ δὲ τὴν πρὸς τοὺς ἐντὸς τοῦ Ἰαύρου

Α. 519

ο. ὔ44

ΑΔ. 820

ο. 645

64 ΙΒ. ΧΙ. ΟΑΡ. 8. 6.10. 11.

σύγκρισιν, ἐκείνων ἐπικεκαυμένων τὴν χρόα», τούτων δὲ µή, τοι- αύτην τὴν ἐπωνυμίαν γενέσθαι συνέβη" καὶ Πίνδαρός φησι», ος { ᾿ ΄ -/ ” ” πω / Ἆ 3 ὅτι αἱ Αμαζόνες «Σύριον εὐρυαίχμαν διεῖπον στερατόν, τὴν ἐν τῇ Θεμισκύρᾳ κατοικίαν οὕτω δηλών. ἡ δὲ Θεμίσκυρά ἐστι Ἐῇ τῶν ἁμισηνῶν, αὕτη δὲ «4ευκοσύρων τῶν μετὰ τὸν «4λυ». ᾽ ---- , :ε σ φ - , « /

πρὸς ἕω μὲν τοίνυν ὁ «ἄλυς ὅριον τών Παφλαγόνων, πρὸς 20- τον δὲ Φρύγες καὶ οἱ ἐποικήσαντες Γαλάται, πρὸς δύσιν δὲ ΛΡιθυνοὶ καὶ Μαριανδυνοί (τὸ γὰρ τῶν Καυκώνων γένος ἐξε φθαρται τελέως πάντοῦεν), πρὸς ἄρατον δὲ ὁ Εὐξεινός ἐστι, τῆς δὲ χώρας ταύτης διηρηµένης εἴς τε τὴν µεσόγαιαν καὶ τῇ ἐπὶ Θαλάττη, διατείνουσαν ἀπὸ τοῦ -ἄλνος µέχρι «Βιθυνίας, ἑκατέραν τὴν μὲν παραλίαν ἕως τῆς Ἡρακλείας εἶχεν ὁ Εὐπά- τωρ, τῆς δὲ µεσογαίας τὴν μὲν ἐγγυτάτω ἔσχεν, ᾗς τινα καὶ

’ ”- Ὁ / ἃ , - -». « / ε πέρα» τοῦ «ἄλυος διέτεινε' καὶ µέχρι δεῦρο τοῖς Ῥωμαίοις ἡ

Δ 3 / 9 / ν) Δ αν | ς 4 /

ΠΠοντικὴ ἐπαρχία ἀφῶρισται' τᾷ λοιπα ὃδ᾽ ήν υπο δυνάσταις καὶ μετὰ τὴν Μιθριδάτου κατάλυσιν. περὶ μὲν δὴ τῶν ἐν τῇ µεσογαίᾳ Παφλαγόνων. ἐροῦμεν ὕστερον τῶν μὴ ὑπὸ τῷ Μι- δριδώτη, »ῦν δὲ πρόκειται τὴν ὑπ' ἐκείνῳ χώρα», κληθεῖσω δὲ Πόντον διελθεῖν.

10. Μιτὰ δὴ τὸν Παρθένιο ποταµόν ἐστιν ΄ἅμαστρι, ὁμώνυμος τῆς συνῳκικυίας πόλις" ἵδρυται ὃδ᾽ ἐπὶ χερρονήσου λιμένας ἔχουσα τοῦ ἰσθμοῦ ἑκατέρωθεν' ἦν δ᾽ ᾗ -“ἅμασερ υνὴ μὲν «ιονυσίου, τοῦ ΠἩρακλείας τυράννου, θυγάτηρ δὲ Ὀξυάθρου, τοῦ 4{αρείου ἀδελφοῦ τοῦ κατὰ λέξανδρον" ἐκείη μὲν οὖν ἐκ τεττάρων κατοικιῶν συνῴκισε τὴν πόλιν, ἔκ τε Σ-

/ Ν / ἃ / τ Σχ σ ’ σᾶμου και Κυτώωρου και Κρώμνης (ων καὶ Όμηρος µέμνηται ἐν τῷ Παφλαγονικῷ διακόσμφ), τετάρτης δὲ τῆς Τίου. ἆλλ αὕτη μὲν ταχὺ ἀπέστη τῆς κοινωνίας, αἱ δὲ ἄλλαι συνέµειώ, τ ς ’ 2 / - 3 / ’ ᾿ Ν , ὧν ἡ «ΣὙήσαμος ἀκρόπολις τῆς «4μάστρεως λέγεται. τὸ δὲ Κυ- τωρο» ἐμπόριον ἦν ποτε «Σινωπέων, ὠνόμασται ὃ᾽ ἀπὸ Κυτω-

-- / ε 4 / / . κ ρου, τοῦ Φρίξου παιδός, ὡς Εφορός φήῆσι. πλείστη δὲ καὶ ἀρίστη πύξος φύεται κατὰ τὴν ἁμαστριανήν, καὶ μάλιστα περὶ τὸ Κύτωρον. ὁ δὲ .4ἰγιαλός ἐστι μὲν ἠιὼν μακρὰ πλειόνων Ἐμὲν Ὁ ἢ ἑκατὸν σταδίων" ἔχει δὲ καὶ κώμην ὁμώνυμο», ἧς µέ- µνηται ὁ ποιητής, ὅταν φῇ"

ΡΟΝΤΟΣ. 65

Κρώμνάν τ᾽ ἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους. γράφουσι δέ τινες, Κρῶμναν Κωαβίαλόν τε. Ἐρυθίνους δὲ λέγεσθαί φασι τοὺς νῦν Ἐρυθρίνους απὸ τῆς χρόας" δύο δ᾽ εἰσὶ σκόπελοι. μετὰ δὲ «4ἰγιαλὸν Κάραμβις, ’ . . ή ΄ Ν ἄκρα µεγάλη πρὸς τὰς ἄρκτους ἀνατεταμένῃ καὶ τὴ Σκυθι- κὴν Τερρόνησον. ἐμνήσθημεν δ᾽ αὐτῆς πολλάκις καὶ τοῦ ἀντι- ΄ . -” ” ’ ’ -- 5 1 κειμένου αυτή Ἀριοῦ µετωπου, διθάλαττο» ποιοῦντος τὸ» ΕΓυ- ξεινον πόντο». μετὰ δὲ Κάραμῥι Κύάωλις καὶ «Ἀντικίνωλις Α. 821 ᾿ δή ΄ - π λί . μι / .)τ 2 καὶ Ἀβώνου τεῖχος, πολίχνιον, καὶ «άρμένη, ἐφ᾽ παροιμιᾶ- ζονται " | ὅστις ἔργον οὐδὲν εἶχεν ρμένην ἐτείχισεν. Μ ν , ΄.- / Μ , ἔστι δὲ κώμη τῶν «Σινωπέωγν ἔχονσα λιμενα. 11. Γζτ᾽ αὐτὴ «Σωώπη, σταδίους πεντήκοντα σῆς ἁρμένης - 4 9 7 διέχουσα, ἀξιολογωσάτη τῶν ταύτη πύλεων. ἔκτισαν μὲν οὖν. αὐτὴν ἨΜιλήσιοι" κατασκευασαµένη δὲ φαυτικὸν ἐπῆρχε τῆς ἐν- ν ’ }/ ν΄ ο Δ “ ». ) - τὸς Κυανέων θαλάττης, καὶ ἔξω δὲ πολλών ἄγωνων μετεῖχε τοῖς Ἕλλησιν' αὐτονομηθεῖσα δὲ πολὺν χρόνον οὐδὲ διὰ τέλους ἐφύλαξε τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλ᾽ ἐκ πολιορκίας ἑάλω καὶ ἐδούλευσε Φαρνάκῃ πρῶτον, ἔπειπα τοῖς διαδεξαµένοις ἐκεῖνον µέχρυι τοῦ Εὐπάτορος καὶ τῶν καταλυσάντων Ῥωμαίων ἐκεῖνον, { ᾿ 3 { Δ 1 / 3 - . 3 ’ / ὁ δὲ Εὐπάτωρ «καὶ ἐγεννηθη ἐκεῖ και ἐτράφη" διαφερὀόντως δὲ ἐτίμησεν αὐτὴν μητρόπολίν τε τῆς βασιλείας ὑπέλαβεν. ἔστι δὲ καὶ φύσει καὶ προνοίᾳ κατεσκευασµένη καλώς": ἵδρυται γὰρ ἐπὶ αὐχένι χερρογήσου τινός, ἑκατέρωθεν δὲ τοῦ ἰσθμοῦ λιµέ- γες καὶ ναύσταθμα καὶ πηλαμυδεῖα θαυμαστά, περὶ ὧν εἰρή- χαμεν, ὅτι δευτέραν θήραν οἱ «Σινωπεῖς ἔχουσι, τρίτη» δὲ Ὦυ- ’ ΐ ΄ ᾿ « ή { ή ζάντιοι" καὶ κὺκλφ ὃ 1 χερρὀνησος προβέβληται ῥαχιώδεις ἀχτάς, ἐχούσας καὶ κοιλάδας τινάς, ὡὠσανεὶ βόθρους πετρίνους, α ” ’ - 3 τ ’ ους καλοῦσι χοινικίδας"' πληροῦνται δὲ ουτοι µετεωρισθείσης σῆς, θαλάττης,. ὡς καὶ διὰ τοῦτο οὐκ εὐπρόσιτον τὸ χωρίον, καὶ διὰ τὸ πᾶσαν τὴν τῆς πέτρας ἐπιφάνειαν ἐχινῶδη καὶ ἄνε- πίβατον εἶναι γυμνῷ ποδί' ἄνωθεν μέντοι καὶ ὑπὲρ τῆς πό- λεως εὔγεών ἐστι τὸ ἔδαφος καὶ ἀγροκηπίοις κπεκόσµηται πυ- κγοῖς, πολὺ δὲ μᾶλλον τὰ προάστεια. αὐτὴ ὃ᾽ ἡ πόλις τετεί- Ο. 546 Νδέγαδο. Πζ. : Ε

Α. 622

66 118. ΧΙ. ΟΛΡ. 9. 6. 1 -- 15.

- .. / 1 . . ” . -” ο χισται καλῶς, καὶ γυμµνασίῳ δὲ καὶ ἀγορᾷ καὶ στοαῖς κεκό- σµηται λαμπρῶς. τοιαύτη δὲ οὖσα δὶς ὅμως ἑάλω, πρότερον μὲν τοῦ «Φαρνάκου παρὰ δόξαν αἰφριδίως ἐπιπεσόντος, ὕστε- ϱο» δὲ ὑπὸ 4{ευκόλλου καὶ τοῦ ἐγκαθημένου τυράννου καὶ ἐν- σὸς ἅμα καὶ ἐκτὸς πολιορκουµένη"' ὁ γὰρ ἐγκατασταθεὶς ὑπὸ τοῦ βασιλέως φρούραρχος ῬΒακχίδης, ὑπονοῶν ἀεί τινα προ- δοσίαν ἐκ τῶν ἔνδοθεν, καὶ πολλὰς αἰκίας καὶ σφαγὰς ποιώ», ἀπαγορεῦσαι τοὺς ἀφθρώπους ἐποίησε πρὸς ἄμφω, µήτ ἁμύ- φασθαι δυναµένους γενναίως µήτε προσθέσθαι κατὰ συμβά-

ς/ ... . ν 3” ῃ ” , σεις. ἑάλωσαν ὃ᾽ ουν’ καὶ τον μεν ἄλλον κόσμον τῆς πόλεως διεφύλαξεν ὁ «4{εύκολλος, τὴν δὲ τοῦ Ἠιλλάρου σφαῖραν ρε καὶ τὸν ὐτόλυκον, «Σθένιδος ἔργον, ὃν ἐκεῖνοι οἰκιστὴν ἐνό-

ι ” 7 Ν .. -- --

µιζον καὶ ἐτίμων ὡς Θεόν: ἠν δὲ καὶ μαντεῖον αὐτοῦ" δοκεῖ δὲ τῶν Ἰάσονι συμπλευσάντων εἶναι καὶ κατασχεῖν τοῦτον τὸν ΄ ο ΄ Ν ΄ «ά Ἂς / λ . τόπον. εἶθ' ὕστερον Ἰιλήσιοι τὴν εὐφυῖαν ἰδόντες καὶ τὴν ἀσθένειαν τῶν ἐνοικούντων ἐξιδιάσαντο καὶ ἐποίπους ἔστειλαν'

. . τς ΄ , ΄ / .) / -- ΄ νυνι δε και Ρωμαίων ἀποικίαν δέδεκται και µέρος τῆς πόλεως καὶ τῇς χώρας ἐκείνων ἐστί. διέχει δὲ τοῦ μὲν Ἱεροῦ τρισχι- λίους καὶ πεντακοσίους, ἀφ᾽ Ἡρακλείας δὲ δισχιλίους, Καράμ-

. « , / ωά κ. σὅς / » , βεως δὲ ἑπτακοσίους σταδίους. ἄνδρας δὲ ἐξήνεγκεν ἆγαθους, -”- . ΄ / ω 4 Λ υ . φών μὲν φιλοσόφων «{4ιογένη τον Κυνικὸν και Τιμόθεον τὸν Πατρίωρα, τῶν δὲ ποτών 4ίφιλον τὸν κωμικό», τῶν δὲ ὰ

γραφέων Βάτωνα τὸν πραγματευθέντα τὰ Περσικά.

12. Ἐντεῦθεν δ᾽ ἐφεξῆς ἡᾗ τοῦ Ἅλνος ἐκβολὴ ποταμοῦ' ὠρόμασται δ᾽ ἀπὸ τῶν ἁλώ», ἃς παραρρεῖ" ἔχει δὲ τὰς πηγὰς 4 ” / / .- -” ” 3 . ἐν τῇ μογάλῃ Καναδονις τῆς Ποντικῆς πλησίον κατὰ η - .| . 3 ιή ΄ »5 { Καμισηνή», ἐνεχθεὶς ὃδ᾽ ἐπὶ δύσιν πολύς, εἶκ ἐπιστρέψας πρὸς ᾿ ιά ΄ - Ν / ες ) , τὴν ἄρκτον διά τε Γαλατῶν και Παφλαγόνων ὀρίζει τούτους σε καὶ τοὺς «4ευκοσύρους. ἔχει δὲ καὶ ἡ «Σινωπῖτις καὶ πᾶσα ᾗ µέχρι Βιθυνίας ὀρεινὴ ὑπερκειμένη τῆς λεχθείσης παραλίας φαυπηγήσιµον ὕλην ἀγαθὴν καὶ εὐκατακόμιστον. ἡ δὲ «Σινωπῖ- τις καὶ σφένδαµνον φύει καὶ ὀροκάρυο», ἐξ ὧν τὰς τραπέζας τέμνουσιν" ἅπασα δὲ καὶ ἑλαιόφυτός ἐστιν ᾗ μικρὸν ὑπὲρ τῆς

” /

Θαλάττης γεωργουµένη.

Ι. (ου, Ἶρά. τε.

ΡΟΝΤΌΟς. 67

19. Μετὰ δὲ τὴν ἐκβολὴν τοῦ «ἄλυος ἡ Γαδιλωφῖτίς ἐστι µέχρι τῆς «Σαραμηνῆς, εὐδαίμων χωρα καὶ πεδιὰς πᾶσα καὶ πάµφορος" ἔχει δὲ καὶ προβατείαν ὑποδιφθέρου καὶ µαλακῆς ἐρέας, ἧς καθ’ ὅλην τὴν Καππαδοκίαν καὶ σὺν ΠΠόντον σφό- δρα πολλὴ σπάνις ἐστί: γίνονται δὲ καὶ ζόρκες, ὧν ἀλλαχοῦ σπάνις ἐστί. ταύτης δὲ τῆς χώρας τὴν μὲν ἔχουσιν .Άμισηνοί, τὴν δ᾽ ἔδωκε «{πιοτάρῳ Πομπήιος, καθάπερ καὶ τὰ περὶ Φαρ- ακίαν καὶ τὴν Τραπεζουσίαν µέχρι Νολχίδος καὶ τῆς μικρᾶς Αρμενίας" καὶ τούτων ἀπέδειξεν αὐτὸν βασιλέα, ἔχοντα καὶ τὴν πατρῴαν τετραρχίαν τῶν Γαλατῶ», τοὺς Τολιστοβωγίους. ἀποθανόντος ὃδ᾽ ἐκείνου, πολλαὶ διαδοχαι τῶν ἐκείνου γεγόνασι.

14. ΠΜετὰ δὲ τὴν Γαδιλώνα ἡ «Σαραμηνὴ καὶ Ἁμισός, πό- λις ἀξιόλογος, διέχουσα τῆς «Σινώπης περὶ ἐνρακοσίους στα- δίου. φησὶ δ᾽ αὐτὴν Θεόπομπος πρώτους Μιλησίους ατίσαι, εκκνες Καππαδύόκων ἄρχοντα, τρίτον δ᾽ ὑπ᾿ Ἀδηνοκλέους καὶ θηναίων ἐποικισθεῖσα», Πειραιᾶ µετονομασθῆναι. καὶ ταύτην δὲ κατέσχον οἱ βασιλεῖς, ὁ δ᾽ Εὐπάτωρ ἐκόσμησεν {ε- ροξς καὶ προσέκτισε µέρος. «4εύκολλος δὲ καὶ ταύτην ἐπολιόρ- κησεν, εἶθ᾽ ὕστερον Φαρνάκης, ἐκ Ἠοσπόρου διαβάς: ἐλευθε- θωθεῖσαν δ᾽ ὑπὸ Καίσαρος τοῦ θεοῦ παρέδωκεν «ἄντώνιος βα- σιλεῦσιν' εἶθ᾽ ὁ τύραννος Στράτων κακώς αὐτὴν διέθηκεν' εἶτ᾽ ἠλευθερώθη πάλιν μετὰ τὰ .Ἀκτιακὰ ὑπὸ Καίσαρος τοῦ -Σε- βαστοῦ, καὶ νῦν εὖ συνέστηκεν. ἔχει δὲ τήν τε ἄλλην χώραν καλὴν καὶ τὴν Θεμίσκυραν, τὸ τῶν Ἁμαζόνων οἰκητήριο», καὶ τὴν Σιδηνήγ.

1δ. Ἔστι δὲ ἡ Θεμίσκυρα πεδίον, τῇ μὲν ὑπὸ τοῦ πελά- Ίους κλυζόµενον, ὅσον ἑξήκοντα σταδίους τῆς πόλεως διέχο», τῇ δ᾽ ὑπὸ τῆς ὀρεινῆς εὐδένδρου καὶ διαρρύτου ποταμοῖς, αὐ- τόθεν τὰς πηγὰς ἔχουσιν. ἐκ μὲν οὖν τούτων πληρούμενος ἁπάν- σω» εἷς ποταμὸς διέξεισι τὸ πεδίον,. Θερμώδων καλούμενος" ἄλλος δὲ τούτῳ πάρισος, ῥέων ἐκ τῆς καλουµένης Φαναροίας, τὸ αὐτὸ διέξεισι πεδίον, καλεῖται δὲ Ἶρις, ἔχει δὲ τὰς πηγὰς ἐν αὐτῷ τῷ Πόντῳ, ῥυεὶᾳ δὲ διὰ πόλεως µέσης Κομάνων τῶν ΣΠοντικών καὶ δια τῆς 4{αζιμωνίτιδος, εὐδαίμονος πεδίου, πρὸς δύσιν εἶτ᾽ ἐπιστρέφει πρὸς τὰς ἄρκτους παρ αὐτὰ τὰ Γαζί- ουρα, παλαιὸν βασίλειο», νῦν δ᾽ ἔρημορ' εἶτα ἀνακάμπτει πά-

Ε2

Α. 623

ο. δΗ7

Α. 804

ο. δ45

ΑΔ. 525

68 ΙΒ. ΧΠ. ΟΑΡ. 3. 6. 16 -- 19.

λιν πρὸς ἕω, παραλαβὼν τόν τε «Σκύλακα καὶ ἄλλους ποτα- µούς, καὶ παρ᾽ αὐτὸ τὸ τῆς "ἁμασείας ἐφεχθεὶς τεῖχος, τῆς ἡμετέρας πατρίδος, πόλεως ἐρυμνοτάτης, εἰς τὴν «Φανάροιαν πρόεισι»’ ἐνταῦθα δὲ συμµβαλὼ» ὁ 4ύκος αὐτῷ, τὰς ἀρχὰς ἐξ Αρμενίας ἔχων», γίνεται καὶ αὐτὸς Ἶρις' εἶθ᾽ ᾗ Θεμίσκυρα ὑπο- δέχεται τὸ ῥεῦμα καὶ τὸ Ποντικὸν πέλαγος. διὰ δὲ τοῦτο ἔν- δροσόν ἐστι καὶ ποάζον ἀεὶ τὸ πεδίον τυῦτο τρέφει» ἀγέλας βοῶν τε ὁμοίως καὶ ἵππων δυνάµενον, σπόρον δὲ πλεῖστον δέ- χεται τὸν ἐκ τῆς ἐλύμου καὶ κέγχρου, μᾶλλον δὲ ἀνέκλειπτον' αὐχμοῦ γάρ ἐστι κρείττων» ἡ εὐνδρία παντός, ὥστ᾽ οὐδὲ λιμὸς καθικνεῖται τῶν ἀνθρώπων τούτων οὐδ᾽ ἅπαξ' τοσαύτην δ᾽ ὀπωώραν ἐκδίδωσιν ᾗ παρόρειος τὴν αὐτοφυῇ καὶ ἀγρίαν στα- φυλῆς τε καὶ ὄχνης καὶ µήλου καὶ τῶν καρνωδῶν, ὥστε κατὰ πᾶσαν τοῦ ἔτους ὥραν ἀφθόνως εὐπορεῖν τοὺς ἐξιόντας ἐπὶ τὴν ὕλην' τοτὲ μὲν ἔτι κρεµαμένων τῶν καρπῶν ἐν τοῖς δέν- ὄρεσι, τοτὲ δ᾽ ἐν τῇ πεπτωκυίᾳ φυλλάδι καὶ ὑπ αὐτῇ κειµέ- γω» βαθείᾳ καὶ πολλῇ κεχυμένῃ. συχναὶ δὲ καὶ θῆραι παντοίων ἀγρευμάτων διὰ τὴν εὐφορίαν τῆς τροφῆς.

16. Μετὰ δὲ τὴν Θεµίσκυράν ἐστιν ἡ Σιδηνή, πεδίον εὔ- δαιµο», οὐχ ὁμοίως δὲ καὶ κατάρρυτο», ἔχον χωρία ἐρυμνὰ ἐπὶ τῇ παραλία, τήν τε Σίδην, ἀφ᾿ ἦς ὠνομάσθη «Σιδηνή, καὶ «Χά- βακα καὶ Φάβδα” µέχρι μὲν δὴ δεῦρο «αμισηνή. ἄνδρες δὲ γεγόνασιν ἄξιοι µνήµης κατὰ παιδείαν ἐνταῦθα, μαθηματικοὶ μὲν «{ημήτριος ὁ τοῦ Ῥαθηνοῦ “καὶ 4ιονυσόδωρος, ὁμώνυμος τῷ ἨΊκενι" γεωμέτρη, γραμματικὸς δὲ Τυραννίων, οὗ ἡμεῖς ἠκροασάμεθα. |

17. Μετὰ δὲ τὴν Σιδηνὴν ἡ Φαρνακία ἐστί», ἐρυμνὸν πό- λισµα, καὶ μετὰ ταῦτα ᾗ Τραπεζοῦς, πόλις Ἑλληνίς, εἰς ἦν ἀπὸ τῆς "Ἁμισοῦ περὶ δισχιλίους καὶ διακοσίους σταδίους ἐστὶν ὁ πλοῦς' εἶτ᾽ ἔνθεν εἰρ Φᾷᾶσιν χίλιαί που καὶ τετρακόσιοι, ὥστε οἱ σύμπαντες ἀπὸ τοῦ Ἱεροῦ µέχρι Φάσιδος περὶ ὀκτακισχιλί- ους σταδίους εἰσὶν ἢ μικρῷ πλείους ἢ ἐλάττους. ἐν δὲ τῇ πα- ραλίᾳ ταύτῃ ἀπὸ .4μισοῦ πλέουσιν ἡ Ἡράκλειος ἄκρα πρῶὠτόν ἐστιν, εἶτ᾽ ἄλλη ἄκρα Ἰασόνιον καὶ ὁ Γενήτης, εἶτα } Κύτωρος3

1. (οτι. 1ρὰ, τῷ Ληλίω «οἱ. Ρἰπ, Η. Ν. Π, 109. 2. Κοτύωρος

(ου, Ἰκοτύωρον Οτοσ]ς.

ΡΟΝΤΟΣ. 00

πολίχνη, ἐξ ἤς συνφκίσθη ἡ Φαρνακία, εἶτ᾽ Ἰσχόπολις κατε- ἠθιμμένη, εἶτα κόλπος, ἐν ᾧ Κερασοῦς τε καὶ Ἑρμώνασσα, κατοιχίαι µέτριαι, εἶτα τῆς Ἑρμωνάσσης πλησίον ἡ Τραπεζοῦς, εἶθ᾽ ᾗ Κολχίς' ἐνταῦθα δέ που ἐσσὶ καὶ Ζυγόπολίς τις λεγο- µένη κατοικία. περὶ μὲν οὖν τῆς Κολχίδος εἴρηται καὶ τῆς ὑπερκειμένης παραλίας. |

16. Τῆς δὲ Τραπεζοῦντος ὑπέρκεωται καὶ τῆς Φαρνακίας Τιβαρανοί τε καὶ «Χαλδαῖοι καὶ «Σάννοι, οὖς πρότερον ἐκάλουν Μώχρωνας, καὶ ἡᾗ μικρὰ -ἁρμενία, καὶ οἱ Αππαϊΐται δέ πως πλησιάζουσι τοῖς χωρίοις τούτοις, οἱ πρότερον Κερκῖται. διή- χει δὲ διὰ τούτω» ὅ τε Σκυδίσης, ὄρος τραχύτατον, συνάπτον τοῖς ἸΜοσχικοῖς ὄρεσι τοῖς. ὑπὲρ τῆς Κολχίδος, οὗ τὰ. ἄκρα κατέχουσιν οἱ Ἑπτακωμῆται, καὶ ὁ Παρυάδρης ὁ µέχρι τῆς μικρᾶς -Ἁρμενίας ἀπὸ τῶν κατὰ «Σιδηνὴν καὶ Θεμίσκυραν τό- πων διατείνων καὶ ποιῶν τὸ ἑωθινὸν τοῦ ΙΠόντου πλευρόν. Εἰσὶ ὃδ᾽ ἄπαντες μὲν οἱ ὄρειοι τούτων ἄγρίοι τελέως, ὑπερβέ- βληνται δὲ τοὺς ἄλλους οἱ Ἑπτακωμῆται". τινὲς δὲ καὶ ἐπὶ δέν- δρεσιν ἢ πυργίοις οἰκοῦσι, διὸ καὶ ἩΜοσυνοίκους ἐκάλουν οἱ πα- λαιοί, τῶν πύργων µοσύνων λεγομένων. ζῶσι δ᾽ ἀπὸ θηρείων σαρκῶν καὶ τῶν ἀκροδρύων, ἐπιτίθενται δὲ καὶ τοῖς ὁδοιπο- ροὔσι, καταπηδήσαντες ἀπὸ τῶν ἱκρίων. οἱ δὲ Ἑπτακωμῆται τρεῖο ἸΠομπηίου σπείρας κατέκοψαν διεξιούσας τὴν ὀρεινή», κεράσαντες κρατῆρας ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ µαινοµένου μέλιτος, ὃ φέρουσιν οἱ ἀκρεμόνες τῶν δένδρων" πιοῦσι γὰρ καὶ παρα- κόψασιν ἐπιθέμενοι ῥᾳδίως διεχειρίσαντο τοὺς ἀνθρώπους, ἐκαλοῦντο δὲ τούτων τινὲρ τῶν βαρβάρων καὶ Βύζηρες.

19. Οἱ δὲ νῦν Χαλδαῖοι Χάλυβες τὸ παλαιὸν ὠνομάζοντο, καθ οὓς μάλιστα ᾗ Φαρνακία ἵδρυται, κατὰ θάλασταν μὲν ἔχουσα εὐφυῖαν τὴν ἐκ τῆς πηλαμυδείας (πρώτιστα γὰρ ἁλίσκε- σαι ἐνταῦθα τὸ ὄψον τοῦτο), ἐκ δὲ τῆς γῆς τὰ μέταλλα, ϱὔν μὲν σιδήρου, πρότερον δὲ καὶ ἀρ]γύρου. ὅλως δὲ κατὰ τοὺς τό- πους τούτους ἡ παραλία στενὴ τελέως ἐστίν' ὑπέρκειται γὰρ εὐθὺς τὰ ὄρη μετάλλων πλήρη καὶ δρυμῶν, γεωργεῖται δ᾽ οὐ πολλά᾿: λείπεται δὴ τοῖς μὲν μεταλλευταῖς ἐκ τῶν μετάλλων ὁ βίος, τοῖς δὲ Φαλαττουργοῖς ἐκ τῆς ἁλιείας, καὶ μάλιστα τών πηλαμύδων καὶ τῶν δελφίνων’ ἐπακολουθοῦντες γὰρ ταῖς ἀγέ-

/

Α. 526

Α. 827

ο. ο50

Τ0 118. ΧΙΙ. ΟΛΡ. 3, 6.20 -- 55.

λαις τῶν ἰχθύων, κορδύλης τε καὶ θύννης καὶ αὐτῆς τῆς πη- λαμύδος, πιαίνονταί τε καὶ εὐάλωτοι γίνονται διὰ τὸ πλησιά- ζειν τῇ γῇ ᾿προαλέστερον" δελεαζοµένους μόνοι" οὗτοι κατα- κόπτουσι τοὺς δελφῖνας καὶ τῷ στέατι πολλῷ χρῶνται πρὸς ἄπαντα.

20. Τούτους οὖν οἶμαι λέγειν τὸν ποιητὴν ἄλιζώνους ἐν τῷ μετὰ τοὺς Παφλαγόνας καταλόγφ'

αὐτὰρ «ἄλιζώνων Ὁδίος καὶ Ἐπίστροφος ἠρχον τηλόθεν ἐξ Ἀλύβης, ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη" ἦτοι τῆς Ἰραφῆς µετατεθείσης ἀπὸ τοῦ τηλόθεν ἐκ Χαλύβης, ἢ τών ἀνθρώπων πρότερο» λύβων λεγομένων ἀντὶ Χαλύβων" οὐ γὰρ νῦν μὲν δυνατὸν Ίγέγονεν ἐκ Χαλύβων Χαλδαίους λε- χθῆναι, πρότερον δ᾽ οὖν ἐνῆν ἀντὶ λύβων Χάλυβας, καὶ ταῦτα τῶν ὀνομάτων μεταπτώσεις πολλὰς δεχοµένων, καὶ μάλιστα ἐν τοῖρ βαρβάροις" «Σίντιε γὰρ ἐκαλοῦντό τινες τῶν Θρᾳκῶν, εἶτα Σίντοι, εἶτα «Σάιοι, παρ᾽ οἷς φῆσιν «ρχίλοχος τὴν ἀσπίδα ῥίψαι” ἀσπίδα μὲν Σαΐων τις ἀνείλετο, τὴν παρὰ θάμνῳ ο. ἔντοο ἁμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων'

οἱ δ᾽ αὐτοὶ οὗτοι Σαπαῖοι νῦν ὀνομάζονται" πάντες γὰρ οὗτοι περὶ -βδηρα τὴν οἴκησιν εἶχον καὶ τὰς περὶ «4ἤμνον νήσους" ὁμοίως δὲ καὶ Ἠρύγοι καὶ Ἠρύγες καὶ Φρύγες οἱ αὐτοί, καὶ Μνυσοὶ “καὶ ἸΜέρονες" καὶ ἸΜαίονες καὶ Μήονες' οὐ χρεία δὲ πλεονάζειν. ὑποφοεῖ δὲ καὶ ὁ «Σκήψιος τὴν τοῦ ὀνόματος µε- τάπτωσιν ἐξ 4λύβων εἰς Χάλυβας, τὰ δ᾽ ἑξῆς καὶ τὰ συνφδὰ οὐ γοῶν, καὶ μάλιστα ἐκ τίνος «Ἁλιζώνους εἴρηκε τοὺς «Χάλν- βας, ἀποδοκιμάζει τὴν δόξαν' ἡμεῖς δ᾽ ἀνειπαραθέντες τῇ ἡμε- τέρᾳ τὴν ἐκείνου καὶ τὰς τῶν ἄλλων ὑπολήψεις σκοπώμεν.

21. Οἱ μὲν µεταγράφουσι Αλαζώνων, οἱ δ᾽ μαζώνων

«ποιοῦντες, τὸ δ᾽ ἐξ Ἀλύβης ἐξ Ἁλόπης [ῆ] ἐξ «λόβης, τοὺς

μὲν Σκύθας Αλαζώνας φάσκοντες ὑπὲρ τὸν ἨΒορυσθένη καὶ Καλλιπίδας καὶ ἄλλα ὀνόματα, ἅπερ Ἑλλάνικός τε καὶ Ἡ[ρό- δοτος καὶ Εὔδοξος κατεφλυάρησαν ἡμῶν, τοὺς δ᾽ Αμαζώνας μεταξὺ ἸἩνυσίας καὶ Καρίας καὶ .4νδίας, καθάπερ Ἔφορος φο-

Ι. νά. 1ρὰ. αν οὖν.

ΡΟΝΤΟΣ. Τι

µίζει, πλησίον Κύμης τῆς πατρίδος αὐτοῦ: καὶ τοῦτο μὲν ἔχε- ταί τινος λόγου τυχὸν ἴσως' εἴη γὰρ ἂν λέγων τὴν ὑπὸ τῶν 4ἰολέων καὶ Ἰώνων οἰκισθεῖσαν ὕστερον, πρότερον ὃδ᾽ ὑπὸ Ἁμαζόνων" καὶ ἐπωνύμους πόλεις τινὰς εἶναί φασι, καὶ γὰρ Ἔφεσον καὶ Σμύρναν καὶ Λύμην καὶ Μέύριναν. ἡᾗ δὲ «λύβη [ῆ], ὥς τινες, Αλόπη ἢἤ «λόβη πῶς ἂν ἐν τοῖς τόποις τού- τοις ἐξητάζετο; πῶς δὲ τηλόθεν; πώς δ᾽ ' τοῦ ἀργύρου γὲ- ρέόλη;

| 22. Ταῦτα μὲν ἀπολύεται τῇ μεταγραφῇ: γράφει γὰρ οὕτως

αὐτὰρ -Αμαζώνων Ὁδίος καὶ Ἐπίστροφος ἠρχο», ἐλθόντ᾽ ἐξ Αλόπης, ὅ8θ᾽ ἁμαζονίδων γένος ἐστί.

ταῦτα δ᾽ ἀπολυσάμενος εἰς ἄλλο ἐμπέπτωκε πλάσμα οὐδαμοῦ γὰρ ἐνδάδε εὑρίσκεται λόπη, καὶ ᾗ μεταγραφὴ δὲ παρὰ τὴν τών ἀντιγράφων» τῶν ἀρχαίων πίστιν καινοτομουµένη ἐπὶ το- σοῦτον σχεδιασμῷ ἔοικεν. ὁ δὲ «Σκήψιος οὔτε τὴν τούτου δό- ξαν ἔοικεν ἀποδεξάμενος οὔτε τῶν περὶ τὴν Παλλήνην τοὺς Αλιζώνους ὑπολαβόντων, ὧν ἐμνίσθημεν ἐν τοῖς ἸΜακεδονι- κοῖς" ὁμοίως διαπορεῖ καὶ πῶς ἐκ τῶν ὑπὲρ τὸν ᾖορυσθένην νομάδων ἀφῖχθαι συμµαχίαν τοῖς Τρωσί τις γοµίσειεν' ἐπαι- νεῖ δὲ μάλιστα τὴν Ἑκαταίου τοῦ Πιλησίου καὶ ἸΜενεκράτους τοῦ Ἐλαΐτου, τῶν ,Ξενοκράτους γνωρίµμων ἀνδρός, δόξαν καὶ τὴν Παλαιφάτου, ὧν ὁ μὲν ἐν γῆς περιόδφ φησίν' ἐπὶ δ᾽ Ἁλαζία πύλι ποταμὺς "δὲ" Ὀδρύσσης ῥέων διὰ Μυγδονίης πεδίου ἀπὸ δύσιος ἐκ τῆς λίμνης τῆς «{ασκυλίτιδος ἐς 'Ρύνδα- πον ἐσβάλλει' ἔρημο» δὲ εἶναι νῦν τὴν Αλαζίαν λέγει, κώµας δὲ πολλὰς τῶν λαζώνων οἰκεῖσθαι, δι ὧν Ὀδρύσσης ῥεῖ, ἐν δὲ ταύταις τὸν «πόλλωνα τιμᾶσθαι διαφερόντως, καὶ μάλι- στα κατὰ τὴν ἐφορίαν τῶν Κυζικηνών. ὁ δὲ Μενεκράτης ἐν τῇ Ἑλλησποντιακῇ περιόδφ ὑπερκεῖσθαι λέγει τῶν περὶ τὴν )Μύρλειαν τόπων» ὀρεινὴν συνεχῆ, ἣν κατῴκει τὸ τῶν «λιζώνων ἔθνος' δεῖ δέ, φησί, γράφειν ἐν τοῖς δύο λάβδα, τὸν δὲ ποι- τὴν ἐν τῷ ἑνὶ γράφει διὰ τὸ µέτρον. ὁ δὲ Παλαίφατός φµἠ- σιν, ἐξ μαζόνων τῶν ἐν τῇ λόπη οἰκούντω», »ῦν δ᾽ ἐν Ζε- λείᾳ, τὸν Ὁδίον καὶ τὸν Ἐπίστροφον στρατεῦσαι. τί οὖν ἄξιον ἐπαινεῖν τὰς τούτων δόξας; χωρὶς 7ὰρ τοῦ τὴν ἀρχαίαν γρα-

ἡ

Α. 825

ο. 55ι

Α. 829

τὸ ΜΒ. ΧΙ. 6ΑΡ. 5. 6. 22-95.

φὴρ καὶ τούτους κινεῖν οὔτε τὰ ἀργυρεῖα δεικρύουσιν, οὔτε ποῦ τῆς ἹἩΜυρλεάτιδος -λόπη ἐστίν, οὔτε πῶς οἱ ἐνθένδε ἀφι- Ἴ η γµένοι εἰς Ίλιον τηλόθεν ἤσαν», εἰ καὶ δοθείη «Ἀλόπην τινὰ γε- Γ Ἀ 3 / η) ᾿ . -- 3 ” 3 .) -” 7ονέναι η «Ἁλαζίαν' πολὺ γὰρ δὴ ταῦτα ἐγγυτέρω ἐστι τῇ Ίρωάδι ἢ τὰ περὶ Ἔφεσον. ἀλλ᾽ ὅμως τοὺς περὶ Πύγελα λέ- ᾽ .] ιά τλ 2 /’ .. / . γοντας τοὺς αμαζώνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησιν ὁ «{ημήτριος' τὸ γὰρ τηλόθεν οὐκ ἐφαρμόττειν τῷ τόπῳ' ὁπόσῳ οὖν μᾶλλον οὐκ ἐφαρμόττει τῷ 4 αχ , ς , περι ἨΜνσίαν και Τευθρανίαν; 2). Νἡ άία, ἀλλά φησι δεῖν ἔνια καὶ ἀκύρως προστιθέ- µενα δέχεσθαι, ὡς καί’ τηλ’ ἐξ 4σκανίης' καὶ | Ἀρναῖος δ᾽ ὄνομ᾽ ἔσκε, τὸ γὰρ Θέτο πότνια µήτηρ' καὶ φ. ᾿ -Ὁ ᾿ [ . κ. είλετο δε κληϊδ ευκαμπέα χειρι παχείη Πηνελόπη. δεδόσθω δὴ καὶ τοῦτο" ἆλλ᾽ ἐκεῖνα οὐ δοτέα, οἷς προσέχων ὁ Δημήτριος οὐδὲ τοῖς ὑπολαβοῦσι δεῖν ἀκούειν τηλόθεν ἐκ Χα- λύβης πιθανῶς ἀντείρηκε. συγχωρήσας γάρ, ὅτι, εἰ καὶ μὴ ἔστι νῦν ἐν τοῖς Χάλυψι τὰ ἀργυρεῖα, ὑπάρξαι γε ἐνεδέχετο, ἐκεῖνό γε οὐ συγχωρεῖ, ὅτι καὶ ἔνδοξα ἦν καὶ ἄξια µνήµης, ’ 3 -- / Δ ή / 4 1: Ἀ ας . καθαπερ τὰ σιδηρεῖα. τί «δὲ πωλύει, φαίη τις ἄν, Τη καὶ ” στ ἷν ’ Δ ' - Ἆ / λ ) ἔνδοξα είναι, καθάπερ και τά σιδηρεῖα; Ἰ σιδήρου μὲν εὐπο- ρία τόπον ἐπιφανῇ δύναται ποιεῖν, ἀργύρου δ᾽ οὗ; τί [ὃ] εἰ 3 λ Ν σ 3 ἃ .”ὀσ Ἆ 4 ο- 3 .. ν µή κατα τους ἤρωας, αλλα καθ᾽ Όμηρον εις δόξαν ἀφῖκτο τὰ ἀργυρεῖα, ρα μµέμψαιτό τις- ἂν τὴν ἀπόφασιν τοῦ ποιητοῦ; -- απ. Δ ια) « ” -- πο πῶς οὖν εἰς τὸν ποιητὴν ἡ δόξα ἀφίκετο; πῶς δ᾽ ᾗ τοῦ ἐν -- ) ιά -- -”. 2ὁ ’ -. «6 - .. -- τῇ Ἰεμέση χαλκοῦ τῇ Ἰταλιώτιδι; πώς ὃδ᾽ ἡ τοῦ Θηβαϊκοῦ ΄ - 1 3 [ή πλούτου τοῦ κατ «4ιγυπτον; καίτοι διπλάσιον σχεδόν τι διέ- χοντα τῶν ἰγυπτίων Θηβών ἢ τών Χαλδαίων. ἀλλ᾽ οὐθ᾽

' οἷς συνηγορεῖ, τούτοις ὁμολογεῖ: τὰ γὰρ περὶ τὴν «κῆψιν το-

ποθετῶν, τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα, πλησίον τῆς Σκήψεως καὶ τοῦ

“ἰσήπου Ἠγέαν κώµην καὶ Ἀργυρίαν λέγει καὶ Αλαζονίαν" ταῦτα 3 τ ᾿ Σ Δ - - Ἆ 4 - ,

μὲν ουν εἰ καὶ ἔστι, πρὸς ταῖς πηγαῖς ἄν εἴιῃ τοῦ 4ἰσήπου. « 8 εν .. ” ια) / - 3 . 1 .. ο

ὁ δε Εκαταῖος λέγει ἐπέκεια τῶν εκβολών αυτοῦ, ὃ τε Πα-

ΡΟΝΤΟς. Τὸ

λαίφατος πρότερον μὲν «λόπην οἰκεῖν φήσας, νῦν δὲ Ζέλεια», οὐδὲν ὅμοιον λέγει τούτοις. εἰ δ᾽ ἄρα ὁ Μενεκράτης, καὶ οὐδ᾽ οὗτος τὴν -Αλόπην ἢ Ἀλόβην ἢ ὅπως ποτὲ βούλονται γράφει» φράζει, ἥτις ἐστίν, οὐδ᾽ αὐτὸς ὁ «{ημήτριος.

24. Πρὸς πολλόδωρον δὲ περὶ τῶν αὐτών ἐν τῷ Τρωικῷ διακόσμῳ διαλεγόµενον πολλὰ μὲν εἴρηται πρότερον», καὶ »ῦν δὲ Λεκτέον. οὐ γὰρ οἴεται δεῖν δέχεσθαι τοὺς 4λιζώνους ἐκτὸς τοῦ «ἄλνος' µηδεµίαν γὰρ συµµαχίαν ἀφῖχθαι τοῖς Τρωσὶν ἐκ τῆς περαίας τοῦ «Άλνος. πρῶτον τοίνυν ἀπαιτήσομεν αὐτόν, τίνες εἰσὶν οἱ ἐντὸς τοῦ -ἄλυος «4λίζωνοι, οἱ καὶ

τηλόθεν ἐξ «λύῤβης, ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη: οὐ γὰρ ἕξει λέγειν" ἔπειτα τὴν αἰτίαν, δι’ ἣν οὐ συγχωρεῖ καὶ ἐκ τῆς περαίας ἀφῖχθαί τινα συμμαχίαν' καὶ γὰρ εἰ τὰς ἄλ- λας ἐντὸς εἶναι τοῦ ποταμοῦ πάσας συμβαίνει πλὴν τῶν Θρᾳ- κών, µίαν γε ταύτην οὐδὲν ἐκώλυε πέραθεν ἀφῖχθαι ἐκ τῆς ἐπέκεινα τῶν 4ευκοσύρω»ν. ἢ πολεµήσαντας μὲν ἦν δυνατὸν διαβαίνειν ἐκ τῶν τόπων τούτων καὶ τῶν ἐπέκεινα, καθάπερ τὰς «μαζόνας καὶ Τρῆρας καὶ Κιμμερίους φασί, συµµαχήσαν- τας δ᾽ ἀδύνατον; αἱ μὲν οὖν Αμαζόνες οὐ συνεµάχου», διὰ τὸ τὸν Πρίαμον πολεμῆσαι πρὸς αὐτὰς συμμαχοῦντα τοῖς Φρυξί»,

Τοἵ ῥα τότ’! ἦλθον Αμαζόνες ἀντιάνειραι (φησὶν ὁ Πρίαμος)" ο

καὶ γὰρ ἐγῶν ἐπίκουρος ἑὼν μετὰ τοῖσιν ἐλέγμη». οἱ δ᾽ ὁμοροῦντες αὐταῖς, οὐδ᾽ οὕτως ἄπωθεν ὄντες, ὥστε χα- λεπὴν εἶναι τὴν ἐκεῖθεν µετάπεμψιν, οὐδ' ἔχθρας ὑποκειμένης, οὐδὲν ἐκωλύοντο, οἶμαι, συμμαχεῖρ.

25. «4λλ᾽ οὐδὲ δόξαν ἔχει τοιαύτην τῶν παλαιῶν εἰπεῖν, ὡς συμφωνούντων ἁπάντων, µηδένας ἐκ τῆς περαίας τοῦ ΄Άλνος κοινωνῆσαι τοῦ Ἰρωικοῦ πολέμου. ᾿ πρὸς τοὐναντίον δὲ μᾶλλον εὗροι τις ἂν μαρτυρίας" ΠΜαιάνδριος γοῦν ἐκ τῶν «4{ευκοσύρων φησὲ τοὺς Ἐνετοὺς ὁρμηθέντας συμµαχῆῇσαι τοῖς Τρωσίν, ἐκεῖ- Όεν δὲ μετὰ τῶν Θρᾳκῶν ἀπᾶραι καὶ οἰκῆσαι περὶ τὸν τοῦ «Ἀδρίου μµυχόν, τοὺς δὲ μὴ µετασχόντας τῆς στρατείας Ἐνε- τοὺς Καππάδοκας γενέσθαι. συνηγορεῖν δ᾽ ἂν δόξειε τῷ λόγφ

1. ἥμαιι τῷ Ότε τ΄ ἠλθον κι]. ππηο Ἱερίις ἵα ΠΠ. Ἠ, 184.

Α. 550

ο. 555

Α. 65]

Τ4 ΙΒ. ΧΙ. ΟΑΡ. 8. 6. 26. 27.

τούτῳ, διότι πᾶσα ἡ πλησίον τοῦ «ἄλυος Καππαδοκία, ὅση παρατείνει τῇ Παφλαγονίᾳ, ταῖς δυσὶ χρῆται διαλέκτοις καὶ

-- ε) { -. - / . ΄ τοῖς ὀνόμασι πλεονάζει τοῖς Παφλαγονικοῖς, Ῥάγας καὶ ἢΡιά- σας καὶ 4ἰνιάτης καὶ Ρατώτης καὶ Ζαρδώκης καὶ Τίβιος καὶ

/ ..) ’ . ’ . - 8 ” -” / 1 ἄσυς μαι Ὀλίγασνς και Μάνης νεα ο πο Όομωνν. νέα, και τῇ Πημοωσιδι καὶ τῇ 1. αξαλουϊειδι και αἱ ακφῇ άν ἄλλαις πλείσταις χώραις ἐπιπολάζει τὰ ὀνόματα. αὐτὸς δὲ ὁ “πολλόδωρος παρατίθησι τὸ τοῦ Ζηνοδότου, ὅτι γράφει”

3 .] -- σ ε ή / 2 / ἐξ Ἐνετῆς, ὅθεν ἡμιόνων γένος ἀγροτεράων. ταύτην δέ φησιν Ἑκαταῖον τὸν ἸἨιλήσιον δέχεσθαι τὴν «Ἁμι- ή « ι ι) ω 3” { ” / 3 .. ια. σόν' ἡᾗ ὃδ᾽ ἁμισὸς εἴρηται, διότι τῶν .4ευκοσύρων ἐστι καὶ 3 . ”- οὁ - ἐκτὸς τοῦ «ἄλυος.

26. Εἴρηται δ᾽ αὐτῷ που, καὶ διότι ὁ ποιητὴς ἱστορίαν εἶχε τῶν Παφλαγόνων τῶν ἐν τῇ µεσογαίᾳ παρὰ τῶν πεζῆῇ διελθόντων τὴν χώραν, τὴν παραλίαν δ᾽ ἠγνόει, Ἡ καίπερ' καὶ

Δ ά η / μμ... . π » ᾿ ΄ τὴν ἄλλην τὴν Ποντικήν’ ὠνόμαζε γὰρ [αν] αὐτήν. τούὐναντίον ὃ᾽ ἐστὶν ἀναστρέψαντα εἰπεῖν, ἐκ τῆς περιοδείας ὁρμηθέντα

” 1 ” / ε .) . ’ - 3 ’ τῆς ἀποδοθείσης νυγί, ὡς τὴν μὲν παραλίαν πᾶσαν ἐπελήλυθε

λ δὲ -- 3 / ../ φον αλέλ 1 δ᾽ καὶ οὐδὲν τών ὄντων τότε ἀξίων µνήµης παραλέλοιπεν. εἰ Ἡράκλειαν καὶ μαστριν καὶ Σινώπη» οὐ λέγει, τὰς µήπω συγ-

’ Σο3 ή ι |. ’ 9 Σο3 ἡ φκισµένας, οὐδὲν Φαυμαστόν' τῆς δε µεσογαίας3 οὐδεν ἄτοπον εἰ μὴ εἴρηκε. καὶ τὸ μὴ ὀνομάζειν δὲ πολλὰ τῶν γνωρίμων οὐκ ἀγνοίας ἐστὶ σημεῖον, ὅπερ καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἐπεση- µηνάµεδα": ἀγνοεῖν γὰρ αὐτὸν πολλὰ τῶν ἐνδόξων ἔφη περὶ τὸν Πόντον, οἷον ποταμοὺς καὶ ἔθνη" ὀνομάσαι γὰρ ἄν. τοῦτο δ᾽ ἐπὶ µέν τινων σφόδρα σημειωδῶν δοίῃ τις ἄν, οἷον Σκύθας

. -” ια... ᾿ 3 Ἆ ιν / Δ . καὶ Μαιώτιν καὶ Ἱστρον. οὐ γὰρ [ἆν] διὰ σημείων μὲν τοὺς νοµάδας εἴρηκε Γαλακτοφάγους «Αβίους τε, δικαιοτάτους Ἐτ' Ἴ { ια Μ 3 ) 4 ή - ’ 3 3’ ἀνθρώπους, καὶ ἔτι ἄγαυνους Πππημολγούς, «Σκύθας δὲ οὐκ Ε. Ἂ 4: ο) τ' , Ἆ ’ Δ ν 0 3 7 ,

ἂν Ἡ εἶπεν ᾗ Σαυρομάτας ἢ Σαρμάτας, εἰ δὴ οὕτως ὠνομά- ζορτο ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων": οὐδ᾽ ἂν Θρᾳκῶν τε καὶ Μυσῶν µνη- σθεὶς τῶν πρὸς τῷ Ίστρῳ αὐτὸν παρεσίγησε, µέγιστον τῶν ποταμῶν ὄντα, καὶ ἄλλως ἐπιψόρως ἔχων πρὸς τὸ τοῖς ποτα-

----------------κ-- -υ---

1. νιὰ, ρἀ. καθαπερ 5. ὥσπερ. 2. [οεί. ἱρἀ, τὴν δὲ µεσύγαιαν.

ΡΟΝΤΟΣ, Τ6

-- ΄ 4 ΄ μοῖς ἀφορίζεσθαι τοὺς τόπους οὐδ' ἄν Κιμµερίους λέγων παρῆκε τὸν Ώόσπορον ἢ τὴν Μαιώτιν. .) . ν - ᾽ ή π -- Ἂ 4 / Ἁ 3 ᾿ 27. Ἔπι δὲ τῶν μὴ ούτω σημειωδώ»ν ἡ µη τότε 1 μὴ πρὸς τὴν ὑπόθεσιν τί ἄν τις µέμφοιτο; οἷον τὸν Τάναῖν, δι οὐδὲν Ἁ / -- ’ ” ΄ α ’ ἄλλο γνωριζόµενο», ἡ διότι τῆς Ασίας καὶ τῆς Εὐρώπης ὅριόν 3 1 ᾿ ιά ᾿ / Γιά ων . / .., / ἐστιν" ἆλλ ουτε τὴν «4σίαν οὔτε τὴν Εὐρώπην ὠρόμαζόν πω οἱ τότε, οὐδὲ διήρητο οὕτως εἰς τρεῖς ἠπείρους ἡᾗ οἰκουμένη' ὠνόμασε γὰρ ἄν που διὰ τὸ λίαν σημειώδες, ὡς καὶ τὴν «4ι- / - Ν / ἃ Σ.. -- « ’ - , ’ ῥύη» και τὸν «4ΐίβα τὸν πο τῶν ἑσπερίων τῆς «4ιῤύης πνέ- οντα” τῶν ὃ᾽ ἠπείρων µήπω διωρισµέρω», οὐδὲ τοῦ Ί ανάιδος ἔδει καὶ τῆς µνήµης αὐτοῦ. πολλὰ δὲ καὶ ἀξιομνημόγευτα μέ», 2 ς ’ / ιν) ν) ᾽ . Ν ) 4 Ν οὐχ ὑπέδραμε δέ' πολυ γὰρ δῇ καὶ τὸ ἐπελευστικὸν εἶδος ἓν τε τοῖς λόγοις καὶ ἐν ταῖς πράξεσίν ἐστιν. ἐκ πάντων δὲ τῶν τοιούτων δᾗλόν ἐστιν, ὅτι μοχθηρῷ σηµείῳ χρῆται πᾶς ὁ ἐκ τοῦ μὴ λέγεσθαί τι ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ τὸ ἀγνοεῖσθαι ἐκεῖνο ὑπ᾿ αὐτοῦ τεµµαιρόµενος. καὶ δεῖ διὰ πλειόνων παραδειγµάτων ἐξελέγχειν αυτὸ μοχθηρὸν ὂν (πολλῷ γὰρ αὐτῷ κέχρηνται πολλοί): ἆἄνα- ./ --. η - Ν κρουστέον οὖν αὐτοὺς προφέροντας τὰ τοιαῦτα, εἰ καὶ ταυτολο- γήσοµεν Ἀσὸν λόγονἙ: οἷον ἐπὶ τῶν ποταμῶ» εἴ τις λέγοι, τῷ μὴ 3 [ή 7 - ./ / . , μή .λο 3 ὠγομάσθαι ἀγνοεῖσθαι, εὐήθη φήσοµεν τον λόγον" οπου γε οὐδε Μέλητα τὸν παρὰ τὴν Σμύρναν ῥέοντα ὠγόμακε ποταμό», τὴν ὑπὸ τῶν πλείστων λεγομένην αὐτοῦ πατρίδα, Ἕρμον ποταμὸν καὶ Ύλλον ὀνομάζων, οὐδὲ Πακτωλὸν τὸν εἰς ταὐτὸ τούτοις . - , . ᾿ -” τ ῥεῖθρον ἐμβάλλοντα, τὴν ὃδ᾽ ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ Ἰ μώλου ἔχοντα, ου ΄ . 292 . 3 ν’ ’ / Σο 3 4 ή -- ” ή µέμρηται' οὐδ᾽ αὐτὴν μυρναν λέγει, οὐδὲ τας ἄλλας τω» {ῶ- ΦΩ» πόλεις καὶ τῶν 4ἰολέων τὰς πλείστας, ἸΜίλητον λέγων . . . ” 3 . καὶ «Σάμο» καὶ .4έσβον καὶ Ἰένεδον, οὐδὲ «4ηῷαῖον τὸν παρὰ Μαγνησίαρ ῥέοντα, οὐδὲ δὴ ἸΜαρσύαν, τοὺς εἰς τὸν ἸΜαίαν- 6 , 1] ς ᾿ ὃρον ἐκδιδόντας, ἐκεῖνον ὀνομάζων καὶ πρὸς τούτοις ΦῬῆσόν 9᾽ Ἑπτάπορόν τε Κάρησόν τε Ῥοδίον. τε, ν ν 3 4 « / 3 ο 4 2 / καὶ τους ἄλλους, ὢν οἱ πλείους ὀχετῶν οὐκ είσι µείζους. πολ- λάς τε χώρας ὀνομάζων καὶ πόλεις τοτὲ μὲν καὶ τοὺς ποτα- . -” .) μοὺς καὶ ὄρη συγκαταλέγει, τοτὲ ὃ᾽ οὗ: τοὺς γοῦν κατὰ τὴν Αἰτωλίαν καὶ τὴν Ἀττικὴν οὐ λέγει, οὐδ) ἄλλους πλείους' ἔτι Ἶ Ἶ - καὶ τῶν πύρρω μµεμγημένος τῶν ἐγγὺς σφόδρα οὐ µέμνηται, οὐ δήπου ἀγνοῶν αὐτούς, γνωρίμους τοῖς ἄλλοις ὄντας' οὐδὲ

ο. 554

Δ. 802

ο. ὅὅ5

Α. 533

τ6 Ι1Β. ΧΙΙ. ΟΛΡ. 8. 6. 28 -- 90.

δὴ τοὺς ἐγγὺς ἐπίσης, ὧν τοὺς μὲν ὀνομάζει, τοὺς δὲ οὗ, οἷον 4υκίους μὲν καὶ "Σολύμους, ΠΜιλύας ὃ᾽ οὗ, οὐδὲ Παμφύλους οὐδὲ Πισίδας: καὶ Παφλαγόνας μὲν καὶ Φρύγας καὶ Μυσούς, Μαριωνδυνοὺς δ᾽ οὔ, οὐδὲ Θυνοὺς οὐδὲ Βιθυνοὺς οὐδὲ Βέ- βρυκας" Αμαζόνων τε µέμνηται, «4ευκοσύρων ὃ᾽ οὔ, οὐδὲ «Σύ- ϱων οὐδὲ Καππαδόκω» οὐδὲ 4υκαόνων, «Φοίνικας καὶ «4ἰγυ- πτίους καὶ «4ἰθίοπας θρυλῶν' καὶ -ἄλήιον μὲν πεδίον λέγει καὶ Άρίμους, τὸ δὲ ἔθνος, ἐν ᾧ ταῦτα, σιγᾷ. ὁ μὲν δῇ τοί- οὔτος ἔλεγχος ψευδής ἐστιν, ὁ δ᾽ ἀληθής, ὅταν δεικνύηται ψεῦ- δος λεγόμενόν τι. ἆλλ᾽ οὐδ᾽ ἐν τῷ τοιούτῳ κατορθῶν ἐδείχθη, ὅτε γε ἐθάρρησε πλάσματα λέγειν τοὺς ἀγανοὺς Ἱππημολγοὺς [καὶ] Γωλακτοφάγους. τοσαῦτα καὶ πρὸς «πολλόδωρον:' ἐπ- άνειµι δὲ ἐπὶ τῇν ἑξῆς περιήγησι».

25. Ὑπὲρ μὲν δὴ τῶν περὶ Φαρνακίαν καὶ Τραπεζοῦντα τόπων οἱ Τιβαρηνοὶ καὶ «Χαλδαῖοι µέχρι τῆς μικρᾶς -4ρμενίας εἰσίν. αὕτη ὃ᾽ ἐστὶν εὐδαίμων ἱκανῶς χώρα" δυνάσται δ᾽ -αὐ- τὴν κατεῖχον ἀεί, καθάπερ τὴν Σωφηφήν, τοτὲ μὲν φίλοι τοῖς ἄλλοις -Ἀρμενίοις ὄντες, τοτὲ δὲ ἰδιοπραγοῦντες' ὑπηκόους δ᾽ εἶχον καὶ τοὺς Χαλδαίους καὶ Τιβαρηνούς, ὥστε µέχρι Έρα- πεζοῦντος καὶ Φαρνακίας διατείνειν τὴν ἀρχὴ» αὐτῶν. αὐξη- θεὶς δὲ Μιθριδάτης ὁ Εὐπάτωρ καὶ τῇς Κολχίδος κατέστη κύριος καὶ τούτων ἁπάντων, «4ντιπάτρου τοῦ Σίσιδος παρα- χωρήσαντος αὐτῷ. ἐπεμελήθη δὲ οὕτω τῶν τόπων τούτων, ὥστε πέντε καὶ ἑβδομήκοντα φρούρια ἐν αὐτοῖς κατεσκευά- σατο, οἶσπερ τὴν πλείστην γάζαν ἐνεχείρισε. τούτων δ᾽ ἦν ἀξιο- λογώτατα ταῦτα" Ὕδαρα καὶ ἢὈασγοιδάριζα καὶ «Σινορία, ἐπι- πεφυκὸς τοῖς ὁρίοις τῇς μεγάλης Αρμενίας χωρίο», διόπερ Θεοφάνης «Συνορίαν παρωνόµασεν. ἡ γὰρ τοῦ Παρυάδρου πᾶσα ὀρεινὴ τοιαύτας ἐπιτηδειότητας ἔχει πολλάς, εὐυδρός τε οὖσα καὶ ὑλώδης καὶ ἀποτόμοις φάραγξι καὶ κρημνοῖς διει- ληµμένη πολλαχόθεν' ἐτετείχιστο γοῦν ἐνταῦθα τὰ πλεῖστα τῶν γαζοφυλακίων, καὶ δὴ καὶ τὸ τελευταῖον εἰς ταύτας κατέφυγε τὰς ἐσχατιὰς τῆς ΠΗοντικῆς βασιλείας ὁ Μιθριδάτης, ἐπιόντος Πομπηίου, καὶ τῆς Ἀκιλισηνῆς κατὰ «{άστειρα εὔνδρον ὄρος καταλαβόµενος (πλησίον δ᾽ ἦν καὶ ὁ Εὐφράτης ὁ διορίζων τὴν «ἄκιλισηνὴν ἀπὸ τῆς μικρᾶς Αρμενίας) διέτριψέ ἜτεὪ

ΡΟΝΤΌΟΣ. 77

τέως, ἕως πολιορκούµενος ἠγαγκάσθη φυγεῖν διὰ τῶν ὁρῶν εἰς Κολχίδα, κακεῖθεν εἰς Ὡόσπορον. Πομπήιος δὲ περὶ τὸν τόπον τοῦτον πόλιν ἔκτισεν ἐν τῇ μικρᾷ -ἁρμενίᾳ Νικόπολι, [1] καὶ «ῦν συµµένει καὶ οἰκεῖται καλώς.

᾽ σ , ] ’

29. Ἰὴν μὲν οὖν μικρὰν Αρμενίαν ἄλλοτ ἄλλων ἐχόντων, “ Ἴ / . -” 8 -- 4 ᾿ .) ὡς ἐβούλοντο Ῥωμαῖοι, τὸ τελευταῖον εἶχεν ὁ Ἀρχέλαος. τοὺς δὲ Τιβαρηνοὺς καὶ «Χαλδαίους µέχρι Κολχίδος καὶ Φαρνακίας

. - 3 ” - . ΄ ΐ ... καὶ Τραπεζοῦντος ἔχει Πυθοδωρίς, ᾿γυνὴ σώφρω» καὶ δυνατὴ προΐστασθαι πραγμάτων. ἔστι δὲ θυγάτηρ Πυθοδώρου τοῦ Τραλλιανοῦ, γυνὴ δ᾽ ἐγένετο Πολέμωνος καὶ συφεβασίλευσεν ἐκείνῳ χρόνον τινά, εἶτα διεδέξατο τὴν ἀρχή», τελευτήσαντος ἐν τοῖς -σπουργιανοῖς καλουμένοις τῶν περὶ τὴν «Σιδικὴν βαρβάρων δυεῖν δ᾽ ἐκ τοῦ ΠΙολέμωνος ὄντων υἱῶν καὶ Θυγα- τρός, ἡᾗ μὲν ἐδόθη Κότυῖ τῷ Σαπαίφ, δολοφονηθέντος δὲ ἐχήρευσε, παῖδας ἔχουσα ἐξ αὐτοῦ: δυραστεύει ὃ᾽ ὁ πρεσβύτα- τος αὐτῶν: τῶν δὲ τῆς ΙΠΠυθοδωρίδος υἱῶν ὁ μὲν ἰδιώτης συνδιῴκει τῇ μητρὶ τὴν ἀρχήν, ὁ δὲ νεωστὶ καθέσταται τῆς μεγάλης Ἀρμείας βασιλεύς. αὐτὴ δὲ συνῴκησεν «Ἀρχελάφ καὶ συνέµεινεν ἐκείνῳ µέχρι τέλους, νῦν δὲ χηρεύει, τά τε λε- χΘέντα ἔχουσα χωρία καὶ ἄλλα ἐκείνων χαριέστερα, περὶ ὧν ἐφεξῆς ἐροῦμεν.

30. Τη γὰρ Φαρνακίᾳ συνεχής ἐστιν ἡ «Σιδηνὴ καὶ ἡ Θε- µίσκυρα. τούτων δ᾽ ἡ Φανάροια ὑπέρκειται, µέρος ἔχουσα τοῦ Πόρτου τὸ κράτιστον’ καὶ γὰρ ἐλαιόφυτός ἐστι καὶ εὔοινος καὶ τὰς ἄλλας ἔχει πάσας ἀρετάς, ἐκ μὲν τῶν ἑῴων μερῶν προβεβλημένη τὸν Παρυάδρην, παράλληλον αὐτῇ κατὰ µῆκος, ἐκ δὲ τῶν πρὸς δύσιν τὸν 4ίθρον καὶ τὸν Ὄφλιμον. ἔστι δ᾽ αὐλών καὶ μῆκος ἔχων ἀξιόλογον καὶ πλάτος, διαρρεῖ δ᾽ αὐ-

. 3 3 - 3 ’ εξ ΄ ᾿ . -- 3 ” ’

τὴν ἐκ μὲν τῆς Αρμενίας ὁ 4{ύκος, ἐκ δὲ τῶν περὶ 4μάσειαν στενῶν ὁ Ἶρις' συµβάλλουσι δ᾽ ἀμφότεροι κατὰ μέσον που τὸν αὐλῶνα, ἐπὶ τῇ συμβολῇ ὃδ᾽ ἵδρυται πόλις, ἦν ὁ μὲν πρῶ-

᾿ ή μρυλη ϱ η µ 6 / ι) ΄ η ” . ιά

τος ὑποβεβλημένος Ευὐπατορίαν ἄφ αὐτοῦ προσηγόρευσε, Π1ομ- πῄιος δ᾽ ἡμιτελῇ καταλαβών, προσθεὶς χώραν καὶ οἰκήτορας, Μαγνόπολιν προσεῖπεν. αὕτη μὲν οὖν ἐν µέσῳ κεῖται τῷ πε- / .) . - 3 . ’ -- ’ - 0 δίφ, πρὸς αὐτῇ δὲ . παρωρείᾳ τοῦ ΓΠαρυάδρου Λάῤβειρα σ ’ . [ή ’ / ” ἵδρυται, σταδίοις ἑκατον καὶ πεντήκοντά που γοτιωτέρα τῆς

ο. ὅ56

Α. 8054

Λ.δ

26

Τ8 ἩΒ. ΧΙ. ΟΛΡ. 8. 6.91 -- 34.

Μαγνοπόλεως, ὅσον καὶ μάσεια δὐσμικωτέρα αὐτῆς ἐστιν ἐν δὲ τοῖς Καβείροις τὰ βασίλεια Μιθριδάτον κατεσκεύαστο καὶ ε . ΄ Ἆ ᾿ -- .) ή / -- ᾿ ΐπ ὁ ὑδραλέτης καὶ τὰ ζωγρεῖα καὶ αἱ πλησίον 9ῆραι καὶ τὰ μέταλλα.

31. Ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸ Καινὸν χωρίον προσαγορευθέ», ἐρυμνὴ καὶ ἀπότομος πέτρα, διέχουσα τῶν Καβείρων ἔλαττον Ἀ ΄ / . 3 5 μ.ο -” ὃν 3 ΄ ῇ δεακοσίσυρ σταδίσαρ ἔχει ὃ ἐπι τῇ κορυφῇ -μ. ἄναβαλ

” ε/ ᾿

λουσαν πολυ υδωρ, περί τε τῇ ῥίζη ποταμὸν καὶ φάραγγα βα-

-- Ἆ .σ - ια -- | ό θεῖαν, τὸ ὃδ᾽ ὄψος ἐξαίσιον τῆς πέτρας ἐστι Ἱτοῦ αὐχένος, ὥστ ἀπολιόρκητός ἐστι, τετείχισται δὲ θαυμαστῶς, πλὴν ὅσον οἱ

ια. - ἃ ή / ΄ Ῥωμαῖοι κατέσπασαν’ οὕτω δ᾽ ἐστὶν ἅπασα ἡ κύκλφ κατάδρν- µος καὶ ὀρεινὴ καὶ ἄνυδρος, ὥστ ἐντὸς ἑκατὸν καὶ είκοσι στα- δίων μὴ εἶναι δυνατὸν στρατοπεδεύσασθαι. ἐνταῦθα μὲν ἦν . / ) [ή - ΄ ϱ - 3 -” τῷ Μιθριδάτη τὰ τιμιῶτατα τον κειμηλίων, ἆ ϱῦν ἐν τῷ ” -- / ’ ΄ .] ᾿ ” Καπιτωλίῳ κεῖται, Πομπηίου ἄναθέντος. ταύτην δη την χω-

4: - - 7 - ΄ ” ϱαν ἔχει πᾶσαν ἡᾗ Πνθοδωρίς, προσεχῇ οὐσαν τῇ βαρβάρῳ τῇ { 3 . { .. .) -- . -” . ὑπ᾿ αὐτῆς κατεχοµενη, και την Ζηλῖτιυ καὶ Μεγαλοπολῖει». τὰ δὲ Κάβειρα, Πομπηίου σκευάσαντος εἰς πόλιν, καὶ καλέ- σαντος «4ιόσπολιν, ἐκείνη προσκατεσκεύασε καὶ Σεβαστὴν µετ- ὠρόμασε, βασιλείῳ τε τῇ πύλει χρῆται. ἔχει δὲ καὶ σὺ ἱερὸν Μηνὸς Φαρνάκου καλούμενο», τὴν -“μερίαν κωμόπολιν πολλοὺς

. Γι

ἱεροδούλους ἔχουσαν καὶ χώρα» ἱερά», ἣν ὁ ἱερώμενος ἀεὶ καρ- ποῦται. ἐτίμησαν δ᾽ οἱ βασιλεῖς τὸ ἱερὸν τοῦτο οὕτως εἰς ὑπερ- βολήν, ὥστε τὸν βασιλικὸν καλούμενον ὄρκον τοῦτον ἀπέφηναν Τύχη» βασιλέως καὶ ἸΜῆνα Φαρνάκον' ἔστι δὲ καὶ τοῦτο τῆς «Σελήνης τὸ ἱερόν, καθάπερ τὸ ἐν «4λβανοῖς καὶ τὰ ἐν Φρυγία, τό τε τοῦ Μηνὸς ἐν τῷ ὁμωνύμῳ τόπῳ καὶ τὸ τοῦ Ἀσκαίου

. . ” ΄ - Δ / ᾿ ᾿ 3 - ΄ - τὸ πρὸς «Ἀντιοχείᾳ τῇ πρὸς ΙΠΠισιδίαν καὶ τὸ ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Αντιοχέων.

32. Ὑπὲρ δὲ τῆς «Φαναροίας ἐστὶ τά Ἀτε" Κόμανα τὰ ἐν

” Πό « / δν 3 - ἄλ κ ὃ ” . -- τῷ Πόντῳ, ὁμώνυμα τοῖρ ἐν τῇ µεγάλη Καππαδοκίᾳ καὶ τῇ

. - / ν / 3 - 3 ” -- -α καθιερωμένα, φύσιν εκοζθον, σχεδὀν δέ αι καὶ τῇ ἀγωγῇ παραπλησίᾳ κεχρηµένα τῶν τε ἱερουργιῶν καὶ

-” -- - Λ « / 2. ΄ τῶν Θεοφοριών καὶ τῆς περὶ τοὺς ἱερέας τιμῆς, καὶ μάλιστα ἐπὶ τῶν. πρὸ τοῦ βασιλέων" ἡφίκα δὶς τοῦ ἔτους κατὰ τὰς ἐξό-

ΡΟΝΤΟΣ. 19

δους λεγοµένας τῆς Θεοῦ διάδημα φορῶνφ ἐτύγχανεν ὁ ἱερεύς, καὶ ἦν δεύτερος κατὰ τιμὴν μετὰ τὸν βασιλέα. ΄

89. Ἐμνήσθημεν δὲ πρότερον 4ορυλάου τε τοῦ τακτικοῦ, ὃς ἦν πρόπαππος τῆς μητρὸς ἡμῶν, καὶ ἄλλου «{ορυλάου, ὃς ἦν ἐκείνου ἀδελφιδοῦς, υἱὸς δὲ Φιλεταίρου, καὶ διότι ἐκεῖρος τῶν ἄλλων τιμῶν παρὰ τοῦ Εὐπάτορος τῶν µεγίστων τυχὼν καὶ δ) καὶ τῆς ἐν Κομάνοις ἱερωσύνης ἐφωράθη τὴν βασι- λείαν ἀφιστὰς Ῥωμαίοις' καταλυθέντος ὃ᾽ ἐκείνου, συνδιεβλήθη καὶ τὸ γένος. ὀψὲ δὲ Μοαφέρνης, ὁ θεῖος τῆς μητρὸς ἡμῶν», εἰς ἐπιφάνειαν ᾖλθεν ἤδη πρὸς καταλύσει τῆς βασιλείας, καὶ πάλιν τῷ βασιλεῖ συνητύχησαν καὶ αὐτὸς καὶ οἱ ἐκείνου φίλοι πλὴν εἰ τινες ἔφθησαν προαποστάντες αὐτοῦ, καθάπερ ὁ πάπ- πος ἡμῶν ὁ πρὸς Ἁπατρὸς» αὐτῆς, ὃς ἰδὼν τὰ τοῦ βασιλέως κακῶς φερόµενα ἐν τῷ πρὸς 4{εύκολλον πολέμῳ, καὶ ἅμα ᾖλ- λἸοτριωµένος αὐτοῦ δι ὀργήν, ὅτι ἀνεψιὸν αὐτοῦ Τίβιον καὶ υἱὸν ἐκείνου Θεύφιλον ἐτύγχανεν ἀπεκτονῶς φεωστί, ὤὥρμησε τιμωρεῖν ἐκείνοις τε καὶ ἑαυτῷ, καὶ λαβὼν παρὰ τοῦ .4{ευκόλ- Ίου πίστεις ἀφίστησιν αὐτῷ πεντεκαίδεκα φρούρια, καὶ ἐπαγ- γελίαι μὲν ἐγένοντο ἀντὶ τούτων µεγάλαι' ἐπελθὼν δὲ Πομ: πήιος ὁ διαδεξάµενος τὸν πόλεμο» πάντας τοὺς ἐκείνῳ τι χα- ρισαµένους ἐχθροὺς ὑπέλαβε διὰ τὴν γενομένη» αὐτῷ πρὸς ἐκεῖ- νον ἀπέχθειαν, διαπολεµήσας δὲ καὶ ἐπανελθὼν οἴκαδε ἑξενί- κησεν, ὥστε τὰς τιµάς, ἃς ὑπέσχετο ὁ .4{εύκολλος τῶν 11οντι- κῶν τισε, μὴ κυρῶσαι τὴν σύγκλητον’ ἄδικον γὰρ εἶναι, κα- τορθώσαντος ἑτέρου τὸν πόλεμο», τὰ βραβεῖα ἐπ᾽ ἄλλῳ γενέ- σθαι καὶ τὴν τῶν ἀριστείων διανοµή».

34. Ἐπὶ μὲν οὖν τῶν βασιλέων οὕτω τὸ Κόμανα διῳκεῖτο, ὡς εἴρηται, παραλαβὼν δὲ Πομπήιος τὴν ἐξουσίαν ρχέλαον ἐπέστησεν ἱερέα καὶ προσώρισεν αὐτῷ χώρα» δίσχοινον κύκλφ (εοῦτο δ᾽ ἐστὶν ἑξήχοντα στάδιοι), πρὸς τῇ ἱερᾷ προστάξας τοῖς ἐνοικοῦσι πειθαρχεῖν αὐτῷ τούτων μὲν οὖν ἡγεμὼν ἦν καὶ τῶν τὴν πόλιν οἰκούντων ἱεροδούλων κύριος πλὴν τοῦ πι- πράσκειν’΄ ἦσαν δὲ οὐκ ἐλάττους οὐδ ἐνταῦθα τῶν ἑξακισχι- λίων. ἦν δ᾽ οὗτος ρχέλαος υἱὸς μὲν τοῦ ὑπὸ Σύλλα καὶ τῆς συγκλήτου τιµηθέντος, φίλος δὲ ΙΓαβινίου τῶν ὑπατικῶν τινος.

Α. 6360

Ο. 5585

80 | 118. ΧΠ. ΟΛΡ, 9. Φ. 35 -- 37.

ἐκείνου δὲ πεμφθέντος εἰς «Συρίαν ἧἦκε καὶ αὐτὸς ἐπ᾽ ἐλπίδι τοῦ κοινωνήσειν αὐτῷ παρασκευαζοµένῳ πρὸς τὸν Παρθικὸν πόλεμο», οὐκ ἐπιτρεπούσης δὲ τῆς συγκλήτου, ταύτην ἀφεὶς τὴν ἐλπίδα, ἄλλην εὕρατο µείζω. ἐτύγχανε γὰρ Πτολεμαῖος ὁ τῆς Ἀλεοπάτρας πατὴρ ὑπὸ τῶν 4ἰγυπτίων ἐκβεβλημένος, Όυ- γάτηρ ὃ᾽ αὐτοῦ κατεῖχε τὴν βασιλεία», ἀδελφὴ πρεσβυτέρα τῆς Κλεοπάτρας" ταύτη ζητουμένου ἀνδρὸς βασιλικοῦ γένους, ἐνε-

Α. 837 χείρισεν ἑαυτὸν τοῖς συµπράττουσι, προσποισάµενος Μιθριδά-

ο.6

του τοῦ Εὐπάτορος υἱὸς [εἶναι], καὶ παραδεχθεὶς ἑἐβασίλευσεν ο. -” -- Δ σΣ ς ’ ΄ - 3 4. ἐξ .μῆνας. τοῦτον μὲν ουν ὁ ΙΓ αῤίώὄιος ἀγεῖλεν ἐν παρατάξει, κατάγων τὸν Πτολεμαῖον.

35. Υἱὸς δ᾽ αὐτοῦ τὴν ἱερωσύνην παρέλαβεν' εἶθ᾽ ὕστερον 4υκομήδης, ᾧ καὶ τετράσχοινος ἄλλη προσετέθη' καταλυθέ»- τος δὲ καὶ τούτου νῦν ἔχει «{ύτευτος, υἱὸς «διατόριγος, ὃς

δοκεῖ ταύτης τυγχάγειν τῆς τιμῆς παρὰ Καίΐσαρος τοῦ «Σεβα-

στοῦ δι ἀρετήν. ὁ μὲν γὰρ Καΐσαρ, Οριαμβεύσας τὸν «Αδια- τόριγα μετὰ παίδων καὶ γυναικός, ἔγνω ἀναιρεῖν μετὰ τοῦ / ” ’ ε] η ’ ζ -- πρεσβυτατου τῶν παίδων (ήν δὲ πρεσβύτατος ούτος), τοῦ δὲ δευτέρου τῶν ἀδελφῶρ αὐτοῦ φήσαντος εἶναι πρεσβυτάτου πρὸς τοὺς ἀπάγοντας στρατιώτας, ἔρις ἦν ἀμφοτέροις πολὺν χρόνο», ἕως οἱ γογεῖς ἔπεισαν τὸν {4{ὐτευτον, παραχωρῆσαι τῷ φεωτέρῳ τῆς νίκης αὐτὸν γὰρ ἐν ἡλικίᾳ μᾶλλον ὄντα ἐπιτηδειότερον κη- ΄ -- .) ” , .. ” 3 - ο . ὄθμόρα τῇ µητρι εσεσθαι και πφ λευτομένφ αδελφφ ουσια) δε τον μὲν συραποθανεῖν τῷ πατρί, τοῦτον δὲ σωθῆναι καὶ τυ- χεῖν τῆς τιμῆς ταύτης. αἰσθόμενος γάρ, ὡς ἔοικε, Καΐσαρ ἤδη -- } ’ 2 ’ 3 / . / ’ τῶν ος ών “παρνος πχθοσόφ, και ές γὲ σωζοµένους ΄ ή 3 / / ” -- ΄ εὐεργεσίας καὶ ἐπιμελείας ἀξίους υὑπέλαρε, δους αὐτοῖς ταύτην τὴν τιμήν. υ Ἴ [ὰ -- 30. Τὰ μὲν οὖν Κόμανα εὐανδρεῖ καὶ ἔστιν ἐμπόριον τοῖς κα. ον - ι) / ᾿ ’ ’ ν ν) νι ἀε. { απὀ τῆς Ἁρμενίας ἀξιόλογον, συγέρχονται δὲ κατά τὰς ἐξό- δους τῆς Θεοῦ πανταχόθεν ἔκ τε τῶν πύλεων καὶ τῆς χώρας ή , -- .) ”ῦ.. Ἱ .) { ΄ ) ει |. ε] .᾿ . ἄνδρες ὁμοῦ γυναιξιν ἐπὶ τὴν ἑορτήν' καὶ ἄλλοι δὲ κατ εὐχὴν ἀεί τινες ἐπιδημοῦσι, θυσίας ἐπιτελοῦντες τῇ θεῷ. καί εἰσιν ἁβροδίαιτοι οἱ ἐνοικοῦντες, καὶ οἰνόφυτα τὰ µτήµατα αὐτῶν ἐστι πάντα, καὶ πλῆθος γυναικών τῶν ἐργαζομένω» ἀπὸ τοῦ τ « , - « ’ Δ σώματος, ὧν αἱ πλείους εἰσὶν ἱεραί. τρόπον γὰρ δή τινα µι-

ΡΟΝΤΌΟς. 81

κρὰ Κόρινθός ἐστιν ᾗ πόλις" καὶ γὰρ ἐκεῖ διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἑταιρῶν, αἳ τῆς φροδίτης ἦσαν ἱεραί, πολὺς ἦν ὁ ἐπιδημῶν καὶ ἐνεορτάζων τῷ τόπφῳφ' οἱ ὃ᾽ ἐμπορικοὶ καὶ στρατιωτικοὲ τελέως ἐξανηλίσκοντο, ὥστ᾽ ἐπ᾽ αὐτῶν καὶ παροιμία» ἐκπεσεῖν τοιαύτην'

οὐ παντὸς ἀνδρὸς εἰς Κόρυθόν ἐσθ᾽ ὁ πλοῦς. τὰ μὲν δὴ Κόμανα τοιαῦτα.

37. Τὴν δὲ κύκλῳ 'πᾶσαν ἔχει Πυθοδωρίς, ἧς ᾗ τε ὧα- άροιά ἐστι καὶ ᾗ Ζηλῖτις καὶ ἡ Μεγαλοπολῖτις. περὶ μὲν Φνα- ναροίας εἴρηται' ᾗ δὲ Ζηλῖτις ἔχει πόλιν Ζῆλα ἐπὶ χώματι Σε- µιράµιδος τετειχισµένην, ἔχουσαν τὸ ἱερὸν τῆς «Αναΐτιδος, ἤἦν- περ καὶ οἱ ρμένιοι σέβονται. αἱ μὲν οὖν ἱεροποιίαι μετὰ µείζορος ἁγιστείας ἐνταῦθα συρτελοῦνται, καὶ τοὺς ὄρκους περὶ τῶν µεγίστων ἐνταῦθα ΠΠοντικοὶ πάντες ποιοῦνται' τὸ δὲ πλῆ- θος τῶν ἱεροδούλων καὶ αἱ τῶν ἱερέων τιμαὶ παρὰ μὲν τοῖς βασιλεῦσι τὸν αὐτὸν εἶχον τύπον, ὄνπερ προείποµεν, νυνὶ δὲ ἐπὶ τῇ Πυθοδωρίδι πώντ᾽ ἐστίν. ἑκάκωσαν δὲ πολλοὶ καὶ ἐμεί- ὠσαν. τό τε πλῆθος τών ἱεροδούλων καὶ τὴν ἄλλην εὐπορίαν. ἐμειώθη δὲ καὶ ᾗ παρακειµένη χώρα μερισθεῖσα εἰς πλείους δυναστείας, ἡᾗ λεγοµένη Ζηλῖτις, Ἀἡ ἔχει πόλιν Ζῆλα ἐπὶ χώ- ματι”. τὸ παλαιὸν μὲν γὰρ οἱ βασιλεῖς οὐχ ὡς πόλιν, ἀλλ ὡς ἑερὸν διῴκουν τῶν Περσικῶν θεών τὰ Ζῇλα, καὶ ἦν ὁ ἵς- ρεὺς κύριος τῶν πάντων φᾠκεῖτο ὃ᾽ ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν δ- ροδούλων καὶ τοῦ ἱερέως, ὄντος ἐν περιουσίᾳ µεγάλη, καὶ Ἱτοῖς περὶ αὐτὸν οὐκ ὀλέγοις χώρα τε ὑπέχειτο ἱερὰ καὶ ἡ τοῦ ἑδ- ρέωςὶ. ΓΠομπήιος δὲ πολλὰς ἐπαρχίας προσώρισε τῷ τόπῳ καὶ πόλιν ὠνόμασε καὶ ταύτην καὶ τὴν Μεγαλόπολι»' συνθεὶς ταύ- την τε εἰς ἓν τήν τε Κουλουπηνὴν καὶ τὴν Καμισηνή», ὁμόρους οὖσας τῇ τὲ μικρᾷ -ἄρμενίᾳ καὶ τῇ «{αουιανση»ῇ, ἐχούσας ὀρυ- κτοὺς ἅλας καὶ ἔρυμα ἀρχαῖον τὰ Κάμισα, νῦν κατεσπασµέ- νο» οἱ δὲ μετὰ ταῦτα ἡγεμόνες τῶν Ῥωμαίων τῶν δυεῖν πο- λιτευµάτων τούτων τὰ μὲν τοῖς Κομάνων ἱερεῦσι προσέρειµα», τὰ δὲ τῷ Ζήλων ἱερεῖ, τὰ δ᾽ Ἀτεπόριγι, δυνάστη τινὶ τοῦ τε-

1. νι. 1ρὰ. καὶ των περὶ αὐτὸν οὗκ ὀλίγω», χώρα τε ὑπέκειτο ἱερὰ καὶ ἠν τοῦ ἱερέως. Δίταδο. ΣΙ. ο Ε

Ά, δύ68

ο. σ00

80 18. ΧΠ. ΟΛΡ. 8. 6. 58. 89.

σραρχικοῦ γένους τῶν Γαλατών ἀὦνδρί: τελευτήσαντος δ᾽ ἐκεί- νου, ταύτην μὲν τὴν µερίδα, οὐ πολλὴν οὖσαν, ὑπὸ Ῥωμαίοις εἶναι συμβαίνει καλουµένην ἐπαρχίαν (καὶ ἔστι σύστηµα καθ᾽ αὑτὸ τὸ πολίχνιον συνοἰκισάντων τὰ Κάρανα, ἀφ᾿ οὗ καὶ ἡ χώρα Καραρῖτις λέγεται), τὰ δὲ λοιπὰ ἔχει Πυθοδωρὶς καὶ ὁ 4ύτευτος.

36. «{είπεται δὲ τοῦ Πόντου [τὰ] μεταξὺ ταύτης τε τῆς χώρας καὶ τῆς -“μισηνῶν καὶ Σινωπέων, πρός τε τὴν Καππα- δοκία» συντείνοντα καὶ Γαλάτας καὶ Παφλαγόνας. μετὰ μὲν οὖν τὴν -Αμισηνῶν µέχρι τοῦ ΄λυος ἡ Φαζημωνῖτίς ἐστιν, ἣν

. Πομπήιος Λ/εαπολῖτιν ὠνόμασε, κατὰ Φαζημώνα κώµην Ἡ ἀπο-

Α. 539

δείξας! τὴν κατοικίαν καὶ προσαγορεύσας Νεάπολιν. ταύτης δὲ τῆς χώρας τὸ μὲν προσάρκτιον πλευρὸν ἡ Ἱ ΓαζηλωτὸςἸ συγκλείει καὶ ἡᾗ τῶν Αμισηνῶν, τὸ δὲ ἑσπέριον ὁ -Άλυς, τὸ δ᾽ φον ἡ Φανάροια, τὸ δὲ λοιπὸν ἡ ἡμετέρα χώρα ἡ τῶν .άμασέων, πολὺ πασῶν πλείστη καὶ ἀρίστη. στὸ μὲν οὖν πρὸς τῇ Φαναροίᾳ µέρος τῆς Φαζημωνίτιδος λίμνη κατέχει πελαγία τὸ µέγεῦος, ᾗ «Στιφάνη καλουµένη, πολύοψος καὶ κύκλῳ »ομὰς ἀφθόνους ἔχουσα καὶ παντοδαπάς' ἐπίκειται ὃδ᾽ αὐτῇ φρούριο» ἐρυμνόν, ἔρημον οῦν, Τή ΚίζαριΣ, καὶ πλησίον βασίλειον κατεσκαμμµένον’ ἡ δὲ λοιπὴ ψιλὴ τὸ πλέον καὶ σιτοφόρος χώρα. ὑπέρκειται δὲ τῆς τῶν Αμασέων τά τ θερμὰ ὕδατα τῶν Φαζημωνιτῶ», ἡγιεινὰ σφόδρα, καὶ τὸ «Σαγύλιον ἐπὶ ὄρους ὀρθίου καὶ ὑψι- λοῦ, πρὸς ὀξεῖαν ἀνατείνοντος ἄκραν, ἔρυμα ἱδρυμένορ ἔχον καὶ ὑδρεῖον δαψιλές, ὃ νῦν ὠλιγώρηται" τοῖς δὲ βασιλεῦσιν ὧν χρήσιµον εἰς πολλά. ἐνταῦθα δὲ ἑάλω καὶ διεφθάρη ὑπὸ τῶν Φαρνάκου τοῦ βασιλέως παίδων -4ρσάκης, δυναστεύων καὶ φεωτερίζω», ἐπιτρέψαντος οὐδενὸς τῶν ἡγεμόνων' ἑάλω δὲ οὐ βίᾳ, τοῦ ἐρύματος ληφθέντος ὑπὸ ΙΤολέμωνος καὶ «4υκομήδους, βασιλέων ἀμφοῖν, ἀλλὰ λιμῷ' ἀνέφυγε γὰρ εἰς τὸ ὄρος παρα- σκευῆς χωρίς, εἰργόμενος τῶν πεδίων, εὗρε δὲ καὶ τὰ ὑδρεῖα ἐμπεφραγμένα πέτραις ἠλιβάτοις" οὕτω γὰρ διετέτακτο Πομ-

1. νίὰ, εχεϊἀίσο πόλιν. 3. νι. ρᾶ. Γαζηλωρῖεις. 8. νιᾶ, 1ὰ. Ἰκίζαρι.

ΡΟΝΤΟς. 88

πήῄιος, πατασπᾶν κελεύσας τὰ φρούρια καὶ μὴ ἐᾶν χρήσιμα 0. 661 «τοῖς ἀναφεύγειν εἰς αὐτὰ βουλομένοις ληστηρίων χάριν. ἐκεῖνος μὲν οὖν οὕτω διέταξε τὴν Φαζημωρῖειν, οἱ δ᾽ ὕστερον βασι- λεῦσι καὶ ταύτην ἔνειμα».

39. Ἡ ὃ) ἡμετέρα πόλις κεῖται μὲν ἐν φάραγγι βαθέίᾳ καὶ µεγάλη, δι ἧς ὁ Ἶρις φέρεται ποταμός, κατεσκεύασται δὲ Θαυ- μαστῶς προνοίᾳ τε καὶ φύσει, πύλεως ἅμα τε καὶ φρουρίου παρέχεσθαι χρείαν δυναµένη' πέτρα γὰρ ὑψηλὴ καὶ περίκρη- µνος, κατερρωγυῖα ἐπὶ τὸν ποταμό», τῇ μὲν ἔχουσα τὸ τεῖχος ΑΛ. 840 ἐπὶ τῷ χείλει τοῦ ποταμοῦ, καθ’ ὃ ἡ πόλις συνῷκισται, τῇ δ᾽ ἀνατρέχον ἑκατέρωθεν ἐπὶ τὰς κορυφάς' δύο δ᾽ εἰσὶ συμφνεῖς ἀλλήλαις, πεπυργωµέναι παγκάλως' ἐν δὲ τῷ περιβόλφ' τούτῳ βασίλειά σ᾿ ἐστὶ καὶ µνήµατα βασιλέων: αἱ κορυφαὶ δ᾽ ἔχουσιν αὐχένα παντάπασι στενόν, πέντε ἢ ἓξ σταδίων ἑκατέρωθεν τὺ ὕφος, ἀπὸ τῆῇς ποταµίας ἀναβαίνοντι καὶ τῶν προαστείων" ἀπὸ δὲ τοῦ αὐχένος ἐπὶ τὰς κορυφὰς ἄλλη σταδιαία λείπεταε πρόσβασις ὀξεῖα καὶ πάσης βίας κρείστω»' ἔχει δὲ καὶ ὑδρεῖα ἐντὸς ἀναφαίρετα, συρίγγων τετµηµένων δυεῖν, τῆς μὲν ἐπὶ τὸν ποταμό», τῆς ὃ᾽ ἐπὶ τὸν αὐχένα. ἐπέζευμται δὲ γέφυρα τῷ ποταμῷ µία μὲν ἀπὸ τῆς πόλεως ἐπὶ τὸ προάστειο», ἄλλη ὃ ἀπὸ τοῦ προαστείου πρὸς τὴν ἔξω χώραν᾽ κατὰ γὰρ τὴν γέφυραν ταύτην ἀπολήγει τὸ ὄρος τὸ τῆς πέτρας ὑπερκείμενον. αὐλὼν ὃ᾽ ἐστὶν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ διήκω», οὐ πλατὺς τὸ πρώ- τον τελέως, ἔπειτα πλατύνεται καὶ ποιεῖ τὸ Χιλιόκωμον καλού- µενον πεδίον" εἶθ᾽ ᾗ 4ιακοπηνὴ καὶ ἡ Πιμωλισηνὴ χώρα πᾶσα εὐδαίμων µέχρι τοῦ -Άλυος. ταῦτα μὲν τὰ ἀρκτικὰ µέρη τῆς τῶν Ἁμασέων χώρας, μῆκος ὅσον πεντακοσίω» σταδίων’ ἔπειθ᾽ ἑξῆς ἡᾗ λοιπὴ πολὺ ταύτης ἐπιμηκεστέρα µέχρι τοῦ Βαβαρόμου καὶ ες Ἐιμηνῆς, ἥπερ μαὶ αὐτὴ παθήκει µέχρι πρὸς ΄ τὸν -ἍΆλυν' τοῦτο μὲν δὴ τὸ µῆκος, πλάτος δὲ σὸ ἀπὸ τῶν ἄρκεων πρὸς γότον ἐπί τε τὴν Ζηλῖτιν καὶ τὴν μεγάλην Καππαδοκίαν µέχρι τῶν Τρόκμων». εἰσὶ δ᾽ ἐν τῇ ,Ξιμηνῇ ἅλαι ὀρυκτών ἁλῶ», ἀφ᾽ ὧν εἰκάζονσιν εἰρῆσθαι -Άλυν σὸν ποταµόν. ἔστι δὲ καὶ ἐρύματα πλείω κατεσκαμµένα ἐν τῇ ἡμετέρᾳ χώρᾳ καὶ ἔρημος 7ῆ πολλὴ διὰ τὸν Μιθριδατικὸν πόλθμον. ἔστι μέντοι πᾶσα

ΕΣ

Α. 841

ο. 562

Α. 842

ί ΙΒ. ΧΙ. 0ΑΡ.8. 6.40--43. ΟΑΡ.4. δ.Ι. 3.

μὲν εὔδενδρος, ἡ δ᾽ ἱππόβοτος καὶ τοῖς ἄλλοις θρέμμασι πρόσ- φορος" ἅπασα δ᾽ οἰκήσιμος καλῶς. ἐδόδη δὲ καὶ ἡ «άμάσεια βασιλεῦσι' νῦν δ᾽ ἐπαρχία ἐστι.

40. 4οιπὴ ὃ᾽ ἐστὶν ἡ ἐκτὸς -ἄλυος χώρα τῆς Ποντικῆς ἐπαρχίας, ἡ περὶ τὸν Ὄλγασσυ», συναφἠς τῇ «Σινωπίδι. ἔστι δ᾽ ὁ Ὄλγασσυς ὄρος σφόδρα ὑψηλὸν καὶ δύσβατο»ν’ καὶ ἱερὰ τοῦ ὄρους τούτου πανταχοῦ καθιδρυµένα ἔχουσιν οἱ Παφλαγόνες. περίκειται ὃ᾽ ἱκανῶς χώρα ἀγαθή, ἤ τε Βλαηνὴ καὶ ἡ 4{ομανῖ- τις, δι ἧς αμνίας ῥεῖ ποταµός.. ἐνταῦθα Μιθριδάτης ὁ Εὺ-

πάτωρ τὰς ΛΝικοµήδους τοῦ Βιθυνοῦ δυνάµειο ἄρδην ἠφάνι-

σεν, οὐδ᾽ αὐτὸς παρατυχών, ἀλλὰ διὰ τῶν σερατηγῶν' καὶ ὁ μὲν φεύγων µετ ὀλίγων εἰς τὴν οἰκείαν ἐσώθη, κἀκεῖθεν εἰς Ἰπαλίαν ἔπλευσεν, ὁ δ᾽ ἠκολούθησε καὶ τήν τε Βιθυνίαν εἷλεν ἐξ ἐφόδου καὶ τὴν «σίαν κατέσχε µέχρι Καρίας καὶ «4υκίας. κἀνταῦθα δ᾽ ἀπεδείχθη πόλις ἡ Πομπηιούπολις' ἐν δὲ τῇ πό- λει παύτῃ τσὸ «Σανδαρακούργιον οὐ πολὺ ἄπωθεν Πιμωλίσω», φρουρίου βασιλικοῦ κατεσκαµµένου, ἀφ᾿ οὗ ἡ χώρα ἡ ἑκατέ- ϱωθεν τοῦ ποταμοῦ καλεῖται Πιμωλισηνή. τὸ δὲ Σανδαρα- κούργιον ὄρος κοῖλόν ἐστιν ἐκ τῆς µεταλλείας, ὑπεληλνθότων αὐτὸ τῶν ἐργαζομένων διώρυξι µεγάλαις' εἰργάζοντο δὲ δηµο- σιῶναι, μεταλλευταῖς χρώμενοι τοῖς ἀπὸ κακουργίας ἆγορα- ζομένοις ἀνδραπόδοις' πρὸς }7ὰρ τῷ ἐπιπόνῳ τοῦ ἔργου καὶ θανάσιμο» καὶ δύσοιστον εἶναι τὸν ἄέρα φασὶ τὸν ἐν τοῖς µε- τάλλοις διὰ τὴν βαρύτητα τῆς τῶν βώλων ὀδμῆς, ὥστε ὠκύ- µορα εἶναι τὰ σώματα. καὶ δὴ καὶ ἐκλείπεσθαι συμβαίνει πολ- λάκις τὴν µεταλλείαν διὰ τὸ ἀλνσιτελές, πλειόνων μὲν ἢ δια- κοσίων ὄντων τῶν ἐργαζομένων, συνεχώς δὲ φόσοις καὶ φθο- ραῖς δαπαρωµένων. τοσαῦτᾳ καὶ περὶ τοῦ Πόνεου εἰρήσθω. 4]. ἨΜετὰ δὲ στὴν Πομπηιούπολιν ἡᾗ λοιπὴ τῆς ΙΠΙαφλαγο- Ρίας ἐστὶ τῆς µεσογαίας µέχρι Βιθυνίας ἰοῦσι πρὸς δύσι». ταύτης δέ, καίπερ ὀλίγης οὔσης, μικρὸν μὲν πρὸ ἡμῶν ἤρχον πλείους, »ῦν δ᾽ ἔχουσι Ῥωμαῖοι, τοῦ γένους τῶν βασιλέων ἐκ- λιπόντος. ὀνομάζουσι δ᾽ οὖν τὴν ὅμορον τῇ Ἠιθυνίᾳ Τιμωνῖ- τιν καὶ τὴν Γεζατόριγος καὶ ΙΜαρμωλῖτίν τε καὶ Σανισηνὴν καὶ Ποσαμίων' ἦν δέ τις καὶ Κιμιατηνή, ἐν ᾗ τὰ Κιµίατα, φρούριο» ἐρυμνόν, ὑποκείμειον τῇ τοῦ Ὀλγάσσνος ὀρεινῇ. ᾧ

ΒΙΤΗΥΝΙΑ. 85

Ἰρησάµενος ὁρμητηρίῳ Μιθριδάτης, ὁ Κτίστης προσαγορευ- θείς, κατέστη τοῦ Πόντου κύριος, καὶ οἱ ἀπ᾿ αὐτοῦ τὴν δια- δοχὴν ἐφύλαξαν µέχρι τοῦ Εὐπάτορος. ὕστατος δὲ τῆς Πα- φλαγονίας ἦρξε «{Πιόταρος, Κάστορος υἱός, ὁ προσαγορευθεὶς Φιλάδελφος, τὸ ἸΜορζέου βασίλειον ἔχων τὰ Γώγγρα, πολισµά- τιον ἅμα καὶ φρούριο».

40. Εὔδοξος δ᾽ ὀρυκτοὺς ἰχθῦς ἐν Παφλαγονίᾳ λέγων ἐν ξχροῖς τόποις οὐ διορίζει τὸν τόπον, ἐν ὑγροῖς δὲ περὶ τὴν Ο. 668 ἄἈσκανίαν λίµνην φησὶ τὴν ὑπὸ Κίῳφ, λέγων οὐδὲν σαφές. ἐπεὶ δὲ καὶ τὴν ὅμορον τῷ Πόντῳ Παφλαγονίαν ἐκτιθέμεθα, τοῖς δὲ Παφλαγόσιν ὁμοροῦσιν οἱ Βιθυνοὶ πρὸς δύσιν, πειρασόµεθα καὶ τὼ τούτων ἐπελθεῖν' ἔπειτα λαβόντες ἀρχὴν ἄλλην ἔκ τε τούτων καὶ τῶν Παφλαγόνων τὰ ἑξῆς τούτων τὰ πρὸς νότον µέχρι τοῦ Ταύρου συρυφανοῦμεν, τὰ παράλληλα τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Καππαδοκίᾳ' τοιαύτην γάρ τινα ὑπογράφει τάξιν καὶ μερισμὸν ἡ τῶν τόπων φύσις.

οκρΡρῦτ Ιν.

1. Τὴν δὲ Βιθυνίαν ἀπὸ μὲν τῆς ἀνατολῆς ὁρίζουσι Πα- φλαγόνες τε καὶ ΠΜαριανδυνοὶ καὶ τῶν Ἐπικτήτων τινές, ἀπὸ δὲ τῶν ἄρκτων ἡ Ποντικὴ θάλαττα ᾗ ἀπὸ τῶν ἐκβολῶν τοῦ Σαγγαρίου µέχρι τοῦ στόματος τοῦ κατὰ Βυζάντιον καὶ Χαλ- κηδόνα, ἀπὸ δὲ δύσεως ἡ Προποντίς, πρὸς νότον δ᾽ ἤ τε Μν- σία καὶ ἡ Ἐπίκτητος καλουμένη Φρυγία, ἡ δ᾽ αὐτὴ καὶ Ἑλλησ- πορτιακὴ Φρυγία καλουμένη. |

2. Ταύτης ὃδ᾽ ἐπὶ μὲν τῷ στόµατι τοῦ Πόντου Χαλκηδὼν Α. 848 ἵδρυται, Μεγαρέων κτίσμα, καὶ κώμη Ἄρυσόπολις καὶ τὸ {ε- ϱὸν τὸ «Χαλκηδόνιον, ἔχει δ᾽ ᾗ χώρα μικρὸν ὑπὲρ τῆς 9α- λάττης κρήνην «Αζαριτίαν, τρέφουσαν κροκοδείλους μικρούς" ἔπειτ ἐκδέχεται τὴν τῶν Χαλκηδογίων Πιόνα ὁ ««στακηνὸς κα- λούμενος κόλπος, µέρος ὢν τῆς Προποντίδος, ἐν ᾧ ἡ Νικομή- Α. 844 δεια ἔκτισται, ἐπώνυμος ἑνὸς τῶν Βιθυνικών βασιλέων, τοῦ γτίσαντος αὐτήν' πολλοι δ᾽ ὁμωνύμως ὠνομάσθησαν, καθάπερ Ππολεμαῖοι διὰ τὴν τοῦ πρώτου δόξαν. ἦν δ᾽ ἐν αὐτῷ τῷ πόλπῳ καὶ Ἀστακὸς πόλις, Ἰεγαρέων κτίσμα καὶ 4θηναίων καὶ μετὰ ταῦτα 4οιδαλσοῦ, ἀφ᾿ ἧς καὶ ὁ κόλπος ὠνομάσθη:

Α. δ45

Α. δ46

Α. δ47

6 Ι1Β. ΧΙ. ΟΛΡ. 4. 6. 9--6.

κατεσκάφη δ᾽ ὑπὸ «υσιμάχον’ τοὺς δ᾽ οἰκήτορας ο καε εἰς Λ]ικομήδειαν ὁ κτίσας αὐτήν.

8. Τῷ δ᾽ ἄστακηνῷ κόλπος ἄλλος συνεχής ἐστι», Ἐ ΡΕ μᾶλλον πρὸς ἀνίσχοντα ἦλιον, ἐν ᾧ Προυσιάς ἐστιν, ἡ Κίος πρότερον ὀνομασθεῖσα" κατέσκαψε δὲ τὴν Κίον Φίλιππος, ὁ 4ημητρίου μὲν υἱός, Περσέως δὲ πατήρ, ἔδωκε δὲ Προυσίᾳ τῷ Ζήλα, συγκατασκάψαντι καὶ ταύτην καὶ ἸΜύρλειαν ἄστυ- γείτονα πόλιν, πλησίον δὲ καὶ Προύσης οὖσαν' ἀναλαβὼν δ᾽ ἐκεῖνος ἐκ τών ἐρειπίων αὐτὰς ἐπωνόμασεν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ μὲν Προυσιάδα πόλιν τὴν Κίον, τὴν δὲ Ιύρλειαν «4πάμειαν ἀπὸ τῆς γυναικός. οὗτος δ᾽ ἐστὶν ὁ Προυσίαρ ὁ καὶ «Ἀννίβαν δε- ξάµενος, ἀναχωρήσαντα δεῦρο μετὰ τὴν «Αντιόχου ἧσταν, καὶ τῆς ἐφ᾽ Ἑλλησπόντῳ Φρυγίας ἀναστὰς κατὰ συμβάσεις τοῖς “Ατταλικοῖς, ἦν οἱ μὲν πρότερον ἐκάλουν μικρὰν Φρυγία», ἐκεῖ- νοι δ᾽ Ἐπίκτητον ὠνόμασαν' ὑπέρκειται δὲ τῆς ΙΠρουσιάδος ὄρος, ὃ καλοῦσιν 4ργανθώνιον. ἐνταῦθα δὲ μυθεύονσι, τὸν

Ὕλαν, ἕνα τῶν Ἡρακλέους ἑταίρων συμπλεύσαντα ἐπὶ τῆς «ἄρ-

γοῦς αὐτῷ, ἐξιόντα δὲ ἐπὶ ὑδρείαν ὑπὸ νυμφῶν ἁρπαγῆναι" Κίον δέ, καὶ τοῦτον Ἡρακλέους ἑταῖρον καὶ σύμπλουν, ἐπαν- ελθόντα ἐκ Κόλχων αὐτόθι καταμεῖναι καὶ κτίσαι τὴν πόλιν ἐπώνυμον αὐτοῦ. καὶ ϱῦν δ᾽ ἔτι ἑορτή τις ἄγεται παρὰ τοῖς Προυσιεῦσιν καὶ ὀρειβασία, θΘιασενόντων καὶ καλούντων Ὕλαν, ὡς ἂν κατὰ ζήτησιν τὴν ἐκείνου πεποιηµέρων τὴν ἐπὶ τὰς ὅλας ἔξοδον. πολιτευσάµενοι δὲ πρὸς Ῥωμαίους οἱ Προυσιεῖς εὐνοῖ- κῶς ἐλενθερίας ἔτυχον. οἱ δ᾽ παμεῖς ἀποικίαν ἐδέξαντο Ῥω- µαίων. Προῦσα δὲ ἐπὶ τῷ Ὀλύμπῳ ἵδρυται τῷ ἸἨνσίῳ, πό- λις εὐνομουμένη, τοῖς τε Φρυξὶν ὅμορος καὶ τοῖς Ἰυσοῖς, κτ- σµα Ἵ ΠΗρουσίου τοῦ πρὸρ Κροῖσον πολεµήσαντος.

4. 4ιορίσαι δὲ τοὺς ὄρους χαλεπὸν τούς τε ἨΒιθυνῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἰυσῶν καὶ ἔτι «{ολιόνων τῶν περὶ Κύζικον καὶ Μυγδόνων καὶ Τρώων' καὶ διότι μὲν εἶναι δεῖ ἕκαστον τὸ φῦ- ον χωρίς, ὁμολογεῖται. καὶ ἐπί τε τῶν Φρυγών καὶ τῶν Μν- σών καὶ παροιμιάζονται"

χωρὶς τὰ ἸΜυσῶν καὶ Φρυγῶν ὀρίσματα᾽ διορίσαι δὲ χαλεπόν. αἴτιον δὲ τὸ τοὺς ἐπήλυδας βαρβάρους καὶ

ΒΙΤΗΥΝΙΑ. βΊ

στρατιώτας ὄρτας μὴ βεβαίως κατέχει τὴν κρατηθεῖσαν, ἀλλὰ πλανήτας εἶναι τὸ πλέον, ἐκβάλλοντας καὶ ἐκβαλλομένους. ὅπαντα δὲ τὰ ἔθνη ταῦτα θράκιά τις εἰκάζοι ἄν, διὰ τὸ τὴν περαίαν νέµεσθαι τούτους, καὶ διὰ τὸ μὴ πολὺ ἐξαλλάττειν ἀλλήλων ἑκατέρους.

6. Ὅμως δὃ᾽ ἐφ᾽ ὅσον εἰκάζειν οἷόν τε, τῆς μὲν Βιθυνίας µέση» ἄν τις Θείη καὶ τῆς ἐκβολῆς τοῦ 4ἰσήπου τὴν ἸΜνσία», ἁπτομένην τῆς θαλάττης καὶ διῄκουσαν µέχρι τοῦ Ὀλύμπου σχεδὸν παντόᾳ' κύκλῳ δὲ τὴν Ἐπίπτητον κειµένην ἐν τῇ µεσο- γαία, θαλάττης οὐδαμοῦ ἁπτομένη», διατείνουσαν δὲ µέχρι τῶν

εἑφωφ μερῶν τῆς Ασκανίας λίμνης τε καὶ χώρας" ὁμωνύμως γὰρ τῇ λίμνη καὶ ἡ χώρα ἀλέγενο, καὶ ἦν αὐτῆς τὸ μὲν Φρύ- Ίιον, τὸ δὲ ἸΜύσιο», ἁπωτέρω δὲ τῆς Τροίας τὸ Φρύγιον. καὶ δὴ καὶ οὕτω δεκτέον τὸ παρὰ τν ποιμεῇ, ὅταν φῇ" Φόρκυς δ᾽ αὐ Φρύγας ἦγε καὶ «Ἀσκάνιος θεοειδής, τῆλ᾽ ἐξ 4σκανίης, τῆς Φρυγιακῆς, ὡς οὔσης ἐγγυτέρω ἄλλης -Ἀσκανίας ἸΜνσιακῆς τῇο πρὸς τῇ νῦν Νικαίᾳ, ἦς µέμνηται, ὅταν φῇ" Πάλμυ» [τ] .σκάνιόν τε Μόρυν 9’, υἱ Ἱπποτίωνος, Μυσών ἀγχεμάχων ἠγήτορα, ϱ. 5656 οἵ ῥ' ἐξ Ἀσκανίης ἐριβώλακος ἦλθον ἆμοιβοί. οὐ θαυμαστὸν δ᾽, εἰ τῶν Φρυγῶν εἰπών τινα ἡγεμόνα Ἀσκάνιον καὶ ἐξ Ασκανίας ἥκοντα, καὶ Μυσών τινα λέγει ἡγεμόνα Ασκά- γιον καὶ ἐξ «σκανίας ἤκοντα" πολλὴ γὰρ ἡ ὁμωνυμία παρ᾽ αὐτῷ, καὶ ἡ ἀπὸ τῶν ποταμῶν καὶ λιμνών καὶ χωρίων ἐπί- λλησις. 6. Καὶ τὸν 4ἴσηπον δὲ τῶν ἨΜυσών δριον παραδίδωσιν αὐτὸς ὁ ποιητής ' τὴν γὰρ ὑπὲρ τοῦ Ἰλίου παρώρειαν τῆς Τροίας καταλέξας τὴν ὑπ ἰνείᾳ, ἦν {αρδανίαν ἐκάλεσε, τίθησιν ἐφ- εξῆς πρὸς ἄρκτον καὶ Ἀείς" τὴν 4υκίαν, τὴν ὑπὸ Πανδάρῳ, ἐν ᾗ ᾗ Ζέλεια" καί φησιν΄ οἳ δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ πόδα νείατον Ἴδης, Α. 848 ἀφνειοὶ πίνοντες ὕδωρ µέλαν 4ἰσήποιο Τρώες.

τῇ δὲ Ζελείᾳ ὑποπέπτωκε πρὸς θαλάττη Ἱ ἐπὶ δὲ τὸ τοῦ «4ἰσή-

88 18. ΧΠ. ΟΑΡ. 4. 6. Ἰ--10. ΟΑΡ.δ. 6.Ι.

που! τὸ τῆς «δραστείας πεδίον καὶ Τήρεια καὶ ἡ Πιτύα καὶ καθόλου ᾗ νῦν Κυζικηνη ἡᾗ πρὸς Πριάπῳ, ἣν ἐφεξῆς καταλέ- γει' εἶτα ἀνακάμπτει πάλιν ἐπὶ τὰ πρὸς ἕω µέρη καὶ τὰ ἐπέ- κέινα, ὥστε ἐμφαίνει τὴν µέχρι «4ἰσήπου πέρας ἡγούμενος τῆς Τρωάδος τὸ ἀρητικὸν καὶ έφον. ἀλλὰ μὴν µετά γε τὴν Τρω- ’ ε ’ 3 3 τ ετο , Δ Ἴ ων ΄ ἆδα Π Μυσία εστι και ὁ Όλυμπος. ἡ μὲν οὖν παλαια μνήμη τοιαύτην τινὰ ὑπαγορεύει τὴν τῶν ἐθνών θέσιν. αἱ δὲ νῦν µε- ταβολαὶ τὰ πολλὰ ἐξήλλαξαν, ἄλλοτ᾽ ἄλλων ἐπικρατούντων, καὶ τὰ μὲν συγχεύντων, τὰ δὲ διασπώντων. καὶ γὰρ Φρυύγες ἐπε- , λ η ν ᾿ , ο . ο κράτησαν και ἸΜυσοι µετα τὴ» Τροίας αλωσιν, εἶθ᾽ υστερον 4υδοὶ καὶ µετ᾽ ἐκείνων «4ἰολεῖς καὶ Ίωνες, ἔπειτα Πέρσαι καὶ, Μακεδόνες, τελευταῖοι δὲ Ῥωμαῖοι, ἐφ᾽ ὧν ἤδη καὶ τὰς δια- λέκτους καὶ τὰ ὀνόματα ἀποβεβλήκασιν οἱ πλεῖστοι, γεγονότος ἑτέρου τινὸς μερισμοῦ τῆς χώρας, οὗ μᾶλλον φροντίσαι δεῖ τὰ νῦν Τοΐθται λέγοντας, τῇ δὲ ἀρχαιολογίᾳ µετρίως προσέχοντας. 7. Ἐν δὲ τῇ µεσογαίᾳ τῆς Βιθυνίας τό τε Βιθύνιόν ἐστιν, ὑπερκείμενον τοῦ ἸΤιείου καὶ ἔχον τὴν περὶ «Σάλωνα χώραν ἀρίστην βουβοσίοις, ὅθεν ἐστὶν ὁ «Σαλωνίτης τυρός, καὶ Λ/έ- καία, ᾗ µητρόπολις τῆς Ἠιθυνίας ἐπὶ τῇ .ἀσκανίᾳ λίμνη (πε- » ἡ µητρε ο Βιθυνίας ἐπὶ εῇ ««σκανίᾳ Ίάμνη ρίκειται δε κύκλῳ πεδίο» µέγα και σφόδρα ευδαιµο»ν, οὐ πάνυ δὲ ὑγιεινὸν τοῦ θέρους), κτίσμα «ἄντιγόνου μὲν πρώτον τοῦ Φιλίππου, ὃς αὐτὴν «ντιγονίαν προσεῖπεν, εἶτα .4{υσιμώχου, α) πμ. - ) / / Τ ᾿ φ ’ ὃς ἀπὸ τῆς γυναικὸς µετωγόμασε ΛΝίκαιαν' ἦν δ᾽ αὕτη θυγά- Α. 849 τηρ «Αντιπάτρου. ἔστι δὲ: τῆς. πόλεως ἑκκαιδεκαστάδιος ὁ περί- βολος ἐν τετραγώνφ σχήµατι' ἔστι δὲ καὶ τετράπυλος ἐν πε- Ο. 606 δίφ κείµενο ἐρρυμοτομημένος πρὸς ὀρθὰς γωνίας, ὥστ᾽ ἀφ᾽ ἑνὸς λίθου κατὰ µέσον ἱδρυμένου τὸ γυμνάσιον τὰς τέτταρας : - ΄ 4 Στ Ἡν -- ᾿ ΄ ’ ᾽ ή ὀρᾶσθᾳι πύλας. μικρὸν ὃδ᾽ ὑπὲρ τῆς «4σκανίας λίμνης Ὀτροία πολίχνη, πρὸς τοῖς ὅροις ἤδη τῆς Βιθυνίας τοῖς πρὸς ἕω" εἰ- κάζουσι δ᾽ ἄπο Ὀτρέως Ὀτροίαν καλεῖσθαι Ἱ πρότερον". 8. Ὅτι δ᾽ ἦν κατοικία Μυσών ᾗ Βιθυνία, πρῶτον µαρτυ- ρήσει «Σκύλαξ ὁ Καρυανδεύς, φήσας περιοικεῖν τὴν σκανίαν λίμνην Φρύγας καὶ ἸἨνσούς, ἔπειτα «{4{ιονύσιος ὁ τὰς κτίσεις

1. νά. Ἰ64. ἐπίιαδε τοῦ «4ἰσήπου κελ. 3. πρότερον οτι, Όοχ. τοσίε, αἱ νἰάειας.

ΒΙΤΗΥΝΙΑ. 50

συγγράψας, ὃς τὰ κατὰ Χαλκηδόνα καὶ Βυζάντιον στενά, ἃ νῦν Θράκιος Βόσπορος καλεῖται, πρότερόν φησι ἸΜύσιον Ἠόσ- πορον προσαγορεύεσθαι" τοῦ τοδ” ἄν τις καὶ τοῦ Θρᾷκας εἶναι τοὺς ἸΗυσοὺς μαρτύριον Θείη' ὅ τε Εὐφορίω»,

Μυσοῖο παρ᾽ ὕδασιν .Ἀσκανίοιο Ἱέγων, καὶ ὁ .4ἰτωλὸς Ἀλέξανδρος

(οἳ καὶ ἐπ᾽ Ἀσκανίων δώματ᾽ ἔχουσι ῥοῶν

λίμνης «σκανίῃς ἐπὶ χείλεσιν, ἔνθα 4{ολίων

νἱὸς «Σιληνοῦ νάσσατο καὶ ΙΜΗελίης) τὸ αὐτὸ ἐκμαρτυροῦσι», οὐδαμοῦ τῆς .Ἀσκανίας λίμνης εὗρισκο- µένης, ἆλλ᾽ ἐνταῦθα µόνον. |

ϱ. «Άνδρες δ᾽ ἀξιόλογοι κατὰ παιδείαν γεγόνασιν ἐν τῇ Βι- δυνίᾳ Ἐενοκρότης τε ὁ φιλόσοφος καὶ 4ιονύσιος ὁ διαλεκτι- κὸς καὶ Ίππαρχος καὶ Θεοδόσιος καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ µαθη- ματικοὶ Κλεοφάνης τε ῥήτωρ, ὁ ἸΜυρλεανός, .Ἀσκληπιάδης τε ἰατρός, ὁ Προυσιεύς.

10. Πρὸς νότον δ᾽ εἰσὶ τοῖς Βιθυνοῖς οἱ περὶ τὸν Ὅλυμ- πον ἸΗνσοί, οὓς Ὀλυμπηνοὺς καλοῦσί τινες, οἱ ὃ᾽ Ἑλλησπον- τίους, καὶ ἡ ἐφ᾽ Ἑλλησπόντῳ Φρυγία, τοῖς δὲ Παφλαγόσι ΓΓα- λάται' ἀμφοτέρων τε τούτων ἔτι πρὸς »ότον ἡ µεγάλη «ὤρυ- Ἰία καὶ «4νκαονία µέχρι τοῦ Ταύρου τοῦ Κιλικίου καὶ τοῦ Πισιδικοῦ. ἐπει δὲ τὰ τῇ Παφλαγονίᾳ συνεχῆ παράκειται τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Καππαδοκίᾳ καὶ τοῖς ἤδη περιωδευµένοις ἔθνε- σιν, οἰκεῖον ἂν εἴη τὰ τούτοις γδιτονοῦντα µέρη προσαποδοῦ- ναι πρῶτο», ἔπειτα τοὺς ἑξῆς τόπους παραδεῖξαι.

σΑΡΌΤ Υ.

1. Πρὸς νότον τοίνυν εἰσὶ τοῖς Παφλαγόσι Γαλάται’ τού- των ὃ᾽ ἐστὶν ἔθνη τρία, δύο μὲν τῶν ἡγεμόνων ἐπώρυμα, 7ρόκμοι καὶ Τολιστοβώγιοι, τὸ τρίτον δ᾽ ἀπὸ τοῦ ἐν Κελτικῇ ἔθνους Τεκτοσάγες. κατέσχον δὲ τὴν χώραν ταύτη» οἱ Γαλά- ται πλανηθέντες πολὺν χρόνον καὶ καταδραµόντες τὴν ὑπὸ τοῖς

Α. 8560

«τταλικοῖς βασιλεῦσι χώραν καὶ τοῖς Ἠιθυνοῖς, ἕως παρ᾽ ἑκόν- ᾿

των ἔλαβον τὴν οῦν Γαλατία καὶ Γαλλογραικίαν λεγοµένην. αρχηγὸς δὲ δοκεῖ μάλιστα τῆς περαιώσεως τῆς εἰς τὴν Ασίαν

Λ. δο2

90 118. ΧΙΠ, ΟΑΡ. δ. 6. 2--4. ΟΑΡ. 6. 6. Ι.

γενέσθαι .4εοννόριος. τριῶν δὲ ὄντων ἐθρῶν ὁμογλώττων καὶ κατ᾿ ἄλλο οὐδὲν ἐξηλλαγμένων, ἕκαστον διελόντες εἰς τέτταρας µερίδας τετραρχίαν ἑκάστην ἐκάλεσα», τετράρχη» ἔχουσαν ἴδιον καὶ δικαστὴν ἕνα καὶ σερατοφύλακα ἕνα, ὑπὸ τῷ τετράρχη τετα- γµένους, ὑποστρατοφύλακας δὲ δύο. ἡ δὲ τῶν δώδεκα τετραρχῶν βουλὴ ἄνδρες ἦσαν τριακόσιοι, συρήγορτο δὲ εἰς τὸν καλούµενον Δρυνέμετον. τὰ μὲν οὖν φονικὰ ἡ. βουλὴ ἔκρινε, τὰ δὲ ἄλλα οἱ τετράρχαι καὶ οἱ δικασταί. πάλαι μὲν οὖν ἦν τοιαύτη τις ἡᾗ διάταξις, καθ’ ἡμᾶς δὲ εἰς τρεῖς, εἶτ᾽ εἰς δύο ἠγεμόνας, εἶτα εἰς ἕνα ἦκεν ἡ δυναστεία, εἰς «{πιόταρον, εἶτα ἐκεῖνον διεδέ- ἕατο Αμύντας" νῦν δ᾽ ἔχουσι Ῥωμαῖοι καὶ «ταύτην καὶ τὴν ὑπὸ τῷ «Αμύντα γενοµένην πᾶσαν εἰς µίαν συραγαγόντες ἐπ- αρχίαν.

2. Ἔχουσι δὲ οἱ μὸν Τρόκμοι τὰ πρὸς τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Καππαδοκία" ταῦτα δ᾽ ἐστὶ τὰ κράτιστα ὧν νέµονται ΓΓαλά- ται" φρούρια δ᾽ αὐτοῖς. τετείχισται τρία, Ταούιον, ἐμπόριον τῶν ταύτη, ὅπου ὁ τοῦ 4ιὸς κολοσσὸς χαλκοῦς καὶ τέµενος αὐτοῦ ἄσνλον, καὶ Μιθριδάτιον, ὃ ἔδωκε Πομπήιος Ἠογοδια- τάρῳ, τῆς Ποντικῆς βασιλείας ἀφορίσας' τρίτον δέ πως «4α- νάλα, ὅπου τὸν σύλλογον ἐποιήσαντο Πομπήιός τε καὶ «4{εύπολ- - λος, ὁ μὲν ἥκων ἐπὶ τὴν τοῦ πολέμου διαδοχή», ὁ δὲ παραδι- δοὺς τὴν ἐξουσίαν καὶ ἀπαίρων ἐπὶ τὸν θρίαμβον. ὙΤρόκμοι μὲν δὴ ταῦτ ἔχουσι τὰ µέρη, Ίεκτοσάγες δὲ τὰ πρὸς τῇ µε- 7άλη Φρυγίᾳ τῇ κατὰ Πεσσινοῦντα καὶ Ὀρκαόρκους: τούτων ὃ) ἦν φρούριον ΄γκυρα, ὁμώνυμος τῇ πρὸς .4νδίαν περὶ Βλαῦ- δον πολίχνη Φρυγιακῇ. Τολιστοβώγιοι δὲ ὅμοροι «Βιθυνοῖς είσι καὶ τῇ Ἐπικτήτῳ καλουμένη Φρυγίᾳ' φρούρια δ᾽ αὐτῶν ἐστι τό τε Λλούκιον καὶ τὸ Πήιον, ὧν τὸ μὲν ἦν βασίλειον 4Πιοτάρου, τὸ δὲ γαζοφυλάκιον.

ἃ. Πεσσινοῦς δ᾽ ἐστὶν ἐμπόριον τῶν ταύτη µέγιστον, ἱερὸν ἔχον τῆς ἸἩΜητρὸς τῶν θεών σεβασμοῦ μεγάλου τυγχάνον" κα- λοῦσι δ᾽ αὐτὴν 4γδιστιν. οἱ δ᾽ ἱερες τὸ παλαιὸν μὲν δυ»ά- σται τινὲρ ἧσαν, ἱερωσύνην καρπούμενοι µεγάλη», νυνὶ δὲ τού- των μὲν αἱ τιμαὶ πολὺ µεμείωνται, τὸ δὲ ἐμπόριον συμµένει" κατεσκεύασται ὃ᾽ ὑπὸ τῶν Απταλικών βασιλέων ἱεροπρεπώς τὸ τέµενοῷ ναῷ τε καὶ στοαῖς λευκολίθοις' ἐπιφανὲς ὃδ᾽ ἐποίησαν

ΙΥΟΔΟΝΙΑ ΕΤ ΙΡΑΌΒΙΑ. 91

Ῥωμαῖοι τὸ ἱερόν, ἀφίδρυμα ἐνθένδε τῆς θεοῦ μεταπεμψάμµενοι κατὰ τοὺς τῆς «Σιβύλλης χρησμούς, καθάπερ καὶ τοῦ .4σκλη- πιοῦ τοῦ ἐν Ἐπιδαύρφ. ἔστι δὲ καὶ ὄρος ὑπερκείμενον τῆς πόλεως τὸ Δ4ίνδυμον, ἀφ᾿ οὗ ἡ «4{ινδυμηνή, καθάπερ ἀπὸ τῶν Κυβέλων ἡ Κυβέλη. πλησίον δὲ καὶ ὁ «Σαγγάριος ποταμὸς ποιεῖται τὴν ῥύσιν' ἐπὶ δὲ τούτῳ τὰ παλαιὰ τῶν Φρυγῶν οἱ- κητήρια Μίδου καὶ ἔτι πρότερον Γορδίου καὶ ἄλλων τινῶν, οὐδ᾽ ἴχνη σώζοντα πόλεων, ἀλλὰ κῶμαι μικρῷ µείζους τῶν ἄλλων, οἷόν ἐστι τὸ Γόρδιον καὶ Γορβεοῦς, τὸ τοῦ Κάστορος βασίλειον τοῦ «Σαωκορδαρίου, ἐν